Art of Righteous BestowalIn the yea

Art of Righteous Bestowal

In the years to come, the Cultivators outside the basin of the Rebirth Cave would be unable to forget the events they had witnessed.

In their memories, they would always be able to see that shooting star flying out from the fog within the basin. It seemed to be ablaze with heaven-shattering fire, emitting a bright glow that they would never be able to forget.

Within that flame and glow was, of course, Meng Hao.

Legacy Apprentice of the Violet Fate Sect; fourth Grandmaster of the Southern Domain, Pill Cauldron; owner of the Sublime Spirit Scripture; inheritor of the Blood Immortal legacy. Any one of these would be enough to make a Cultivator famous.

But for all of them to be embodied in a single person… would cause that person to become a legend in the Southern Domain.

By now, Meng Hao was absolutely a legend. His Cultivation base was not very high, and he had not been in the Southern Domain for a very long time. That didn’t matter, though. He could not prevent himself from shining brightly; from that day forward, he was like the sun in the noon sky!

No one would be able to forget that shooting star, nor the massive image of the roc which appeared in the air. The roc was massive, and Meng Hao seemed to make up its nucleus. It shot out from the basin, flying over the staring Cultivators.

They watched him soar out from the basin, charge through the blockade of Nascent Soul Cultivators from the Ji and Li Clans, and shatter through the swirling sealing spells. The seals collapsed behind him as the shooting star and the roc soared through Heaven and Earth!

Thousands of kilometers off in the distance, they disappeared from the region of the Rebirth Cave, fading off over the horizon.

Soon after, a vortex appeared, into which he flew. Then he was truly gone.

The Cultivators from the Violet Fate Sect, including the two Spirit Severing Patriarchs, looked off into the distance as Meng Hao disappeared. They saw with their own eyes that he had made it to safety, and, deep in their hearts, heaved sighs of relief.

Wu Dingqiu stood there, a complicated look on his face. In his heart, he sighed with emotion, thinking back to Meng Hao in the State of Zhao. He thought about the first time he’d seen him, and the events regarding the iron spear.

It seemed like a dream. As he thought back to it all, Wu Dingqiu almost couldn’t believe it was real.

Eccentric Song looked up into the sky, and his expression was as emotional as Wu Dingqiu’s.

Next to him was Song Jia, who had appeared some time earlier. She was silent as she looked off toward the horizon. As she watched the man who was ostensibly her husband, and yet with whom she had never exchanged even a single word, her furrowed brow revealed the bitterness that she had been unable to dispel throughout the years.

Patriarch Violet Sieve also looked on silently. He shook his head with a bitter smile. The Black Sieve Sect was quite familiar with Meng Hao. Because of the events in the ancient Blessed Land, and the matter of Ultimate Vexation bonding him as master, the Black Sieve Sect was truly in a hopeless deadlock with Meng Hao.

However, regardless of any of that, Meng Hao, wearing the face of Fang Mu, had dared to swagger back into the Black Sieve Sect and engage in an alchemic battle. Then he even concocted pills for them.

As Patriarch Violet Sieve thought of all of these things, he felt admiration deep in his heart.

The members of the Solitary Sword Sect, the Golden Frost Sect and the Wang Clan all had various expressions on their faces. Fortunately, Wang Tengfei was not present; if he was, his complicated emotions would overwhelm him like floodwaters.

Throughout the years, all of the five great Clans and three great Sects had unknowingly become familiar with either Meng Hao or Fang Mu.

Han Bei sighed. Images of Meng Hao and Fang Mu spun in her mind, gradually overlapping with each other, to create an image of a man in a red robe, wearing a mask, lifting his head and laughing toward the Heavens. It created a truly profound impression on her.

Wang Youcai was also silent as he thought back to Mount Daqing, and Yunjie County.

Chu Yuyan bit her lip, unable to determine what exactly she was feeling. It seemed that inside of her was pain, melancholy, and disappointment. It was like something had slipped through her fingers. She felt as if… she had suddenly lost something.

Ye Feimu lowered his head, refusing to look up into the sky. However, within his eyes was the glow of stubbornness. He had faith that Meng Hao would rise to prominence in some other location. That meant that he could not slack off. There would be a day in the future when the two of them would meet again; when that day came, he would gain victory over Meng Hao in the Dao of alchemy.

Chen Fan let out a light sigh. He now knew that he and his little Junior Brother from the Reliance Sect had long since begun to tread vastly different paths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะของ Bestowal ชอบธรรมในปีที่ผ่านมา เครื่องพรวนดินนอกอ่างถ้ำวิญญาณจะไม่สามารถลืมเหตุการณ์ที่พวกเขาได้เห็นในความทรงจำของพวกเขา พวกเขาจะเสมอสามารถดูดาวตกที่บินจากหมอกภายในอ่าง เหมือนจะลุกติดไฟ ด้วยซึ่งทำให้ป่นปี้สวรรค์ไฟ เปล่งแสงสว่างสดใสที่พวกเขาจะไม่สามารถลืมภายในเปลวไฟและแสงที่ได้ แน่นอน เฮา เมงเด็กฝึกงานดั้งเดิมนิกายชะตากรรมสีม่วง Grandmaster สี่โดเมนภาคใต้ ยาหม้อ เจ้าของพระคัมภีร์วิญญาณประเสริฐ inheritor ของมรดกเลือดอมตะ ใดอย่างหนึ่งเหล่านี้จะเพียงพอที่จะทำให้เกษตรกรที่มีชื่อเสียงแต่สำหรับทั้งหมดได้ถูกรวบรวมไว้ในคนเดียว...จะทำให้บุคคลนั้นกลายเป็น ตำนานในโดเมนที่ภาคใต้ตอนนี้ เมงเฮาถูกอย่างตำนาน ฐานการเพาะปลูกของเขาไม่สูงมาก และเขาไม่ได้ในโดเมนที่ภาคใต้เป็นเวลานานมาก ที่ไม่สำคัญ แม้ว่า เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองจากการส่องแสงสดใส จากข้างหน้าวันนั้น เขาเป็นเช่นดวงอาทิตย์ในท้องฟ้าเที่ยงไม่มีใครจะลืมว่าดาว หรือภาพใหญ่ของ roc ซึ่งปรากฏอยู่ในอากาศ Roc เป็นใหญ่ และเมงเฮาดูเหมือนเพื่อ ให้นิวเคลียสของมัน มันยิงออกมาจากลุ่มน้ำ บินเหนือเครื่องพรวนดินจ้องมองพวกเขาดูเขาทะยานออกจากอ่าง ชาร์จผ่านปิดล้อมของเครื่องพรวนดินวิญญาณ Nascent จากจิและตระกูล Li และสลายผ่านแยกคาถาปิดผนึก สัญลักษณ์การยุบหลังเขาอุกกาบาตและ roc เพิ่มสูงขึ้นถึงสวรรค์และโลกพันกิโลเมตรในระยะไกล พวกเขาหายไปจากพื้นที่ของถ้ำวิญญาณ เฟดออกเหนือขอบฟ้าหลังจาก ปรากฏวังวน ที่เขาบิน แล้ว เขาก็หายไปอย่างแท้จริงเครื่องพรวนดินจากนิกายชะตากรรมสีม่วง รวมทั้งสองวิญญาณ Severing ขึง มองออกเป็นระยะทาง ตามเฮาเมงหายไป พวกเขาเห็น ด้วยตาตนเองว่า เขาได้ทำให้ความปลอดภัย และ ลึกในหัวใจของพวกเขา heaved sighs ของบรรเทาDingqiu วูยืน ดูซับซ้อนบนใบหน้าของเขา ในใจ เล่าปี่ มีอารมณ์ความรู้สึก ความคิดกลับไปเฮาเมงในรัฐ Zhao เขาคิดว่า เกี่ยวกับครั้งแรกที่เขาได้เห็นเขา และเหตุการณ์เกี่ยวกับหอกเหล็กมันเหมือนความฝัน ตามที่เขาคิดว่า กลับไปได้ทั้งหมด Wu Dingqiu เกือบไม่เชื่อว่า มันเป็นจริงเพลงประหลาดมองขึ้นสู่ท้องฟ้า และการแสดงออกของเขาก็เป็นอารมณ์เป็น Wu Dingqiuถัดจากเขาถูกเจียเพลง ที่ได้ปรากฏบางเวลาก่อนหน้านี้ เธอก็เงียบ ตามที่เธอมองออกไปทางขอบฟ้า ขณะที่เธอดูคนที่คก็สามี และยัง กับคนที่เธอไม่เคยแลกเปลี่ยนแม้แต่คำเดียว คิ้วรอยย่นของเธอเปิดเผยความขมขื่นที่เธอได้รับไม่สามารถที่จะปัดตลอดปีพระตะแกรงสีม่วงที่ดูในเบื้องหลัง เขาส่ายหัวของเขา ด้วยรอยยิ้มขม นิกายตะแกรงสีดำเป็นค่อนข้างคุ้นเคยกับเฮาเมง เนื่องจากเหตุการณ์ในสมัยโบราณดินแดนความสุข และเรื่องของความเดือดร้อนที่สุดที่เขายึดเป็นหลัก นิกายตะแกรงสีดำเป็นอย่างแท้จริงในการล็อกตายที่สิ้นหวังกับเฮาเมงอย่างไรก็ตาม โดยไม่คำนึงถึงการที่ Meng ห้าว ใส่ใบหน้าของ Mu ฝาง มีกล้าผยองกลับเข้านิกายตะแกรงสีดำ และมีส่วนร่วมในการต่อสู้ alchemic แล้ว แม้เขาเสกสรรยาสำหรับพวกเขาเป็นตะแกรงม่วงพระคิดว่า ทุกสิ่งเหล่านี้ เขารู้สึกชื่นชมลึกในหัวใจของเขาสมาชิกของ นิกายดาบโดดเดี่ยว นิกาย Frost โกลเด้น และกอง ทัพวังทั้งหมดมีนิพจน์ต่าง ๆ บนใบหน้า โชคดี วัง Tengfei ไม่ หากเขา อารมณ์ซับซ้อนจะครอบงำพระองค์อย่างไม่สมควรตลอดปี กองทัพที่ดีห้าและสามดีนิกายทั้งหมดได้กลายเป็นคุ้นเคยกับเฮาเมงหรือฝางหมู่เป่ยฮั่นที่ถอนหายใจ ภาพเมงเฮาและ Mu ฝางปั่นในใจเธอ ค่อย ๆ ทับซ้อนกัน การสร้างภาพของคนในจีวรสีแดง สวมหน้ากาก ยกศีรษะของเขา และหัวเราะไปสู่สวรรค์ มันสามารถสร้างความประทับใจลึกซึ้งอย่างแท้จริงกับเธอวัง Youcai ก็เงียบ ตามที่เขาคิดกลับไปภูเขา Daqing และเขต Yunjieชู Yuyan บิตริมฝีปากของเธอ ไม่สามารถกำหนดอะไรแน่นอนเธอมีความรู้สึก มันดูเหมือนว่าภายในของเธอถูกความเจ็บปวด เศร้าโศก และความผิดหวัง มันเป็นเหมือนสิ่งมีเล็ดรอดผ่านนิ้วมือของเธอ เธอรู้สึกว่า...เธอก็ได้สูญเสียบางสิ่งบางอย่างเย Feimu ลดลงหัวเขา ปฏิเสธที่จะมองขึ้นสู่ท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม ในดวงตาของเขาถูกแสงของดื้อ เขาเชื่อว่า เมงเฮาจะเพิ่มขึ้นมาในบางสถานที่อื่น ๆ นั่นหมายถึง ว่า เขาอาจเครียดปิด จะเป็นวันในอนาคตเมื่อเขาทั้งสองจะพบกันอีก เมื่อวันนั้นมา เขาจะได้รับชัยชนะเหนือเฮาเมงในดาวของขลังผวนให้ออกด้วย[แสง เขารู้ทันทีว่า น้องชายจูเนียร์น้อยจากนิกายพึ่งได้นานตั้งแต่เริ่มเหยียบเส้นทางแตกต่างกันอย่างมากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บิซโทศิลปะของคนชอบธรรมในมา เกษตรกรนอกอ่างของการเกิดใหม่ในถ้ำจะไม่สามารถลืมเหตุการณ์ที่พวกเขาเห็นในความทรงจำของพวกเขา พวกเขามักจะได้เห็นดาวตกที่บินออกมาจากหมอกภายในอ่าง มันดูเหมือนจะสว่างกับสวรรค์แตกไฟเรืองแสงเปล่งสดใสที่พวกเขาจะไม่มีวันลืมได้เลยในเปลวไฟและเรืองแสงได้ แน่นอน เมิ่งฮ่าวมรดกที่ฝึกงานของม่วงโชคชะตานิกาย ; Grandmaster ที่สี่ของโดเมน , ภาคใต้ กินยาหม้อ ; เจ้าของคัมภีร์วิญญาณสูงส่ง ; ผู้สืบทอดสายเลือดอมตะมรดก หนึ่งในเหล่านี้จะเพียงพอที่จะทำให้ที่มีชื่อเสียงแต่สำหรับพวกเขาทั้งหมดจะถูกรวบรวมไว้ในคนๆเดียว . . จะทำให้คนคนนั้นกลายเป็นตำนาน ใน โดเมน ภาคใต้โดยตอนนี้ เมิ่งฮ่าว ต้องเป็นตำนาน ฐานการเพาะปลูกของเขา ไม่สูงมาก และเขาไม่ได้มีโดเมนภาคใต้เป็นเวลานานมาก นั่นไม่สำคัญหรอก เขาไม่อาจป้องกัน ตัวเองจากการส่องแสงสว่าง จากวันนั้น เขาเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ในเที่ยงท้องฟ้า !ไม่มีใครสามารถลืมได้ว่าดาวตก หรือภาพใหญ่ของร็อคที่ปรากฏในอากาศ ร็อคก็ใหญ่และเมงเฮาดูเหมือนแต่งหน้าของนิวเคลียส มันยิงออกมาจากอ่าง บินอยู่เหนือจ้อง cultivators .พวกเขาเฝ้าดูเขาทะยานออกมาจากอ่าง ค่าผ่านด่านของวิญญาณ cultivators ตั้งไข่จากจีอีสมัครพรรคพวกและแตกผ่านหมุนคาถาปิดผนึก ผนึกหมดสติหลังเขาเป็นดาวยิงและร็อคเพิ่มสูงขึ้นถึงสวรรค์และโลกหลายพันกิโลเมตรจากระยะทางที่พวกเขาหายไปจากพื้นที่ของการเกิดใหม่ถ้ำ , จางออกเหนือขอบฟ้าหลังจากนั้นไม่นาน หลุมอากาศปรากฏ ในที่ที่เขาไป . แล้วเขาเป็นอย่างแท้จริงแล้วการปลูกจากม่วงชะตากรรมพรรค รวมทั้งสองวิญญาณมีพระสังฆราช มองไปไกล เช่น เมิ่งฮ่าว หายตัวไป พวกเขาเห็นกับตาของตัวเอง ว่าเขามีไว้เพื่อความปลอดภัย และ ลึกในหัวใจของพวกเขา , heaved ถอนหายใจโล่งอกอู๋ dingqiu ยืนดูซับซ้อนบนใบหน้าของเขา ในจิตใจของเขา เขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ คิดกลับไป เมิ่งฮ่าวในรัฐจ้าว เขาคิดถึงครั้งแรกที่เขาเห็นเขาและเหตุการณ์เกี่ยวกับหอกเหล็กมันดูเหมือนความฝัน เขาคิดว่ากลับไปทั้งหมด อู๋ dingqiu เกือบไม่เชื่อว่ามันมีจริงฟุ้งซ่านเพลงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า และการแสดงออกของเขาเป็นอารมณ์เหมือนอู๋ dingqiu .ถัดเขาไปคือซองเจีย ใครมาบ้างก่อนหน้านี้ เธอพูดขณะที่เธอมองไปตรงขอบฟ้า เธอเห็นผู้ชายคนที่ว่าสามีของเธอ แต่ที่เธอยังไม่เคยได้แม้แต่คำเดียว เธอ หน้าผากเป็นรอยย่นพบความขมที่เธอได้รับไม่สามารถที่จะใช้ตลอดทั้งปีประมุขม่วงตะแกรงยังดูเงียบๆ เขาส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มขม นิกายตะแกรงสีดำค่อนข้างคุ้นเคยกับ เมิ่งฮ่าว เพราะเหตุการณ์ในสมัยโบราณ อวยพรแผ่นดิน เรื่องสุดท้ายของความหงุดหงิดเชื่อมเขาเป็นอาจารย์ นิกายตะแกรงสีดำอย่างแท้จริงในการหยุดชะงักสิ้นหวังกับเมิ่งเฮ่าอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าของที่เมิงเฮาใส่ใบหน้าของฟาง หมู่กล้าผยองกลับเข้าพรรคตะแกรงสีดำ และมีส่วนร่วมในการต่อสู้ alchemic . แล้วเขาจะปรุงยาสำหรับพวกเขาเป็นประมุขม่วงตะแกรงคิดสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด เขารู้สึกชื่นชมอยู่ลึกๆ ในจิตใจของเขาสมาชิกของสำนักดาบเดี่ยว , สีทองฟรอสต์นิกายและตระกูลหวังมีการแสดงออกต่าง ๆ บนใบหน้าของพวกเขา โชคดีที่วัง Tengfei ไม่อยู่ ถ้าเขาเป็นอารมณ์ที่ซับซ้อนของเขาจะทำให้เขาเป็น floodwaters .ตลอดทั้งปี ทั้งหมดของห้าตระกูลสามนิกายใหญ่ได้โดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน เมิ่งฮ่าวหรือคุ้นเคยกับฟาง มูฮันเบถอนใจ รูปภาพของ เมิ่งฮ่าวและเขี้ยวหมูปั่นในใจของเธอค่อยๆ ซ้อนทับกับแต่ละอื่น ๆเพื่อสร้างภาพของชายในเสื้อคลุมสีแดง ใส่หน้ากาก ยกหัวและหัวเราะต่อสวรรค์ มันสร้างความประทับใจลึกซึ้งอย่างแท้จริงของเธอวัง youcai ก็เงียบตามที่เขาคิดว่ากลับไปที่ภูเขาต้าฉิง และ yunjie Countyชูจารย์ Yuyan กัดริมฝีปาก ไม่สามารถระบุสิ่งที่เธอรู้สึก ดูเหมือนว่าภายในของเธอ ความเจ็บปวด ความเศร้าโศก และความผิดหวัง มันเหมือนมีบางอย่างเล็ดรอดผ่านมือของเธอ เธอรู้สึกว่า . . . . . . . เธอเพิ่งจะสูญเสียบางอย่างท่าน feimu ก้มหัว ไม่ยอมมองขึ้นไปบนท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม ภายในดวงตาของเขาเรืองแสงของความดื้อรั้น เขามีความเชื่อว่า เมิ่งฮ่าวจะเพิ่มขึ้นโดดเด่นในบางสถานที่อื่น ๆ . นั่นหมายความว่าเขาจะไม่ขี้เกียจ จะมีวันที่ในอนาคตเมื่อเขาสองคนจะได้พบกันอีก เมื่อวันนั้นมาถึง เขาจะได้รับชัยชนะเหนือ เมิ่งฮ่าวในดาวของการเล่นแร่แปรธาตุซีรีสถอนหายใจเบาๆ ตอนนี้เขารู้แล้วว่า เขาและพี่ชายของเขาน้อย จูเนียร์ จากความเชื่อมั่นนิกายมีความยาวตั้งแต่เริ่มเหยียบเส้นทางที่แตกต่างกันมาก