Professor Bearing’s moment of clari

Professor Bearing’s moment of clarity is not grand or epic. Indeed, it is a simple moment painted with touches of childhood. In this scene, which takes place toward the end of the film, Professor Ashford pays Professor Bearing an unsolicited visit. A light, peaceful lullaby-like melody plays in the background. Shortly after the arrival of her old mentor, Professor Bearing quite literally takes a breath, pauses, and transitions from her guarded, isolated state to one where she is fully exposed. This moment occurs when Professor Bearing admits, after a pause and then a long exhalation, “I feel so bad” and lets roll a single tear. For the remainder of the scene she is completely exposed in her vulnerability. This scene is free of wit and displays of intelligence. Instead, Professor Bearing whimpers, and allows Professor Ashford to comfort her. Thinking she will find solace, as always, in the classics, Professor Ashford offers to recite one of Donne’s sonnets. However, now that Professor Bearing is vulnerable, without any pretenses or façade to maintain, she refuses the offer and instead welcomes Professor Ashford’s reading of the children’s book The Runaway Bunny.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่ศาสตราจารย์เรืองความคมชัดไม่แกรนด์ หรือมหากาพย์ จริง มันเป็นช่วงง่ายทาสีกับสัมผัสของวัยเด็ก ในฉากนี้ ซึ่งจะเกิดจุดสิ้นสุดของฟิล์ม แอชฟอร์ดศาสตราจารย์จ่ายแบริ่งศาสตราจารย์เยี่ยมชมไม่พึงประสงค์ ไฟ เมโลดี้ลัลเหมือนเงียบเล่นในพื้นหลัง หลังการมาถึงของโค้ชเก่าของเธอ ศาสตราจารย์แบกค่อนข้างใช้เวลาอย่างลมหายใจ หยุด และการเปลี่ยนจากเธอรักษา แยกรัฐหนึ่งซึ่งเธอถูกเปิดเผยทั้งหมด ขณะนี้เกิดขึ้นเมื่อศาสตราจารย์แบกยอม รับ หลังจากการหยุดชั่วคราว และจากนั้น การหายใจออกยาว "รู้สึกเลว" และช่วยให้ม้วนเดียวน้ำตา สำหรับส่วนเหลือของฉาก เธอสมบูรณ์สัมผัสในช่องโหว่ของเธอ ฉากนี้ไม่มีปัญญาและจอแสดงผลของปัญญา แทน ศาสตราจารย์แบก whimpers และศาสตราจารย์แอชฟอร์ดเพื่อความสะดวกสบายของเธอ ศาสตราจารย์แอชฟอร์ดคิดเธอพักปลอบใจ เช่นเคย คลาสสิก มีการอ่านโคลงของ Donne อย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ขณะที่ศาสตราจารย์แบริ่งที่มีความเสี่ยง โดยไม่มีแกล้งหรืออาคารรักษา เธอปฏิเสธข้อเสนอ และยินดีต้อนรับศาสตราจารย์แอชฟอร์ดอ่านหนังสือเด็กหนีกระต่ายแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศาสตราจารย์แบริ่งของช่วงเวลาของความคมชัดไม่ได้เป็นแกรนด์หรือมหากาพย์ แท้จริงมันเป็นช่วงเวลาที่ง่ายวาดด้วยสัมผัสของวัยเด็ก ในฉากนี้ซึ่งจะมีขึ้นในช่วงท้ายของหนังเรื่องนี้ศาสตราจารย์ Ashford จ่ายศาสตราจารย์แบริ่งการเยี่ยมชมที่ไม่พึงประสงค์ ไฟสงบกล่อมเหมือนทำนองเล่นในพื้นหลัง ไม่นานหลังจากการมาถึงของที่ปรึกษาเก่าของเธอศาสตราจารย์แบริ่งค่อนข้างอักษรใช้ลมหายใจให้หยุดและการเปลี่ยนจากการรักษาความปลอดภัยของรัฐบางแห่งหนึ่งของเธอเพื่อที่เธอจะถูกเปิดเผยอย่างเต็มที่ ขณะนี้เกิดขึ้นเมื่อศาสตราจารย์แบริ่งยอมรับว่าหลังจากหยุดแล้วหายใจออกยาว "ฉันรู้สึกไม่ดีดังนั้น" และช่วยให้ม้วนเดียวฉีกขาด สำหรับส่วนที่เหลือของฉากที่เธอสัมผัสอย่างสมบูรณ์ในช่องโหว่ของเธอ ฉากนี้เป็นบริการฟรีของปัญญาและการแสดงของหน่วยสืบราชการลับ แต่ศาสตราจารย์แบริ่ง whimpers และช่วยศาสตราจารย์ Ashford เพื่อความสะดวกสบายของเธอ คิดว่าเธอจะได้พบกับปลอบใจเช่นเคยในคลาสสิกศาสตราจารย์ Ashford มีท่องหนึ่งในบทกวีของ Donne แต่ตอนนี้ที่ศาสตราจารย์แบริ่งมีความเสี่ยงโดยไม่ต้องเสแสร้งใด ๆ หรือfaç​​adeที่จะรักษาเธอปฏิเสธข้อเสนอและแทนที่จะยินดีต้อนรับอ่านศ​​าสตราจารย์ Ashford ของหนังสือเด็กหนีกระต่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจารย์เรืองได้สติไม่ใหญ่หรือมหากาพย์ แน่นอนมันเป็นเรื่องง่าย เวลาทาสีด้วยสัมผัสของวัยเด็ก ในฉากนี้ ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงท้ายของภาพยนตร์ ศาสตราจารย์แอชฟอร์ดจ่ายอาจารย์เรืองการเข้าชมที่ไม่พึงประสงค์ แสง เงียบสงบเหมือนเพลงกล่อมเล่นในพื้นหลัง หลังจากการมาถึงของอาจารย์เก่าของเธอ อาจารย์เรืองค่อนข้างอักษรที่ใช้หายใจ , การหยุดและการเปลี่ยนจากการปกป้องรัฐแยกหนึ่งที่เธอจะได้สัมผัส ช่วงเวลานี้เกิดขึ้นเมื่ออาจารย์เรืองยอมรับหลังจากหยุดแล้วหายใจออกยาว " รู้สึกไม่ดี " และช่วยให้กลิ้งเลย สำหรับส่วนที่เหลือของฉากที่เธอเปิดเผยอย่างสมบูรณ์ในความอ่อนแอของเธอ ฉากนี้เป็นฉากที่ฟรีของปัญญาและแสดงปัญญา แต่อาจารย์เรือง . . และช่วยให้ศาสตราจารย์ แอชฟอร์ด เพื่อความสะดวกสบายของเธอ คิดว่าเธอจะพบปลอบใจเช่นเคย ในศาสนา ศาสตราจารย์แอชฟอร์ดเสนอท่องหนึ่งของดันน์เป็น sonnets . อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ อาจารย์เรืองมันอ่อนแอ ไม่มีแกล้ง หรือเอฟเอ ADE ทารักษา เธอปฏิเสธข้อเสนอและแทนที่จะต้อนรับศาสตราจารย์ แอชฟอร์ด การอ่านหนังสือกระต่ายหนีของเด็ก