The law is a control conduct situat

The law is a control conduct situation in society, developed from the morals, customs, customs, religion, and the statutes, regulations, respectively. The objective is to maintain the public order and moral of the members in the society. Meet the needs of various sectors appropriately.
The ancient origins of Thai Law was based on the Hindu code of Manu. During the Sukhothai period (1238–1350 AD), there was no system of Justice since the King was "the Fountain of Justice" who alone settled disputes between the people.
The Thai legal system has historically revolved around the monarchy. The traditionally accepted Thai view of the monarchy during the Sukhothai period, when the population and the area of the kingdom were both relatively small, was of a familial, patriarchal king. This changed as the Thai capital moved south and Thai kings controlled more land and people. The Thai view of kingship which was adopted during the Ayudhya period retains astonishing power even today, as Thailand prepares to join the ranks of developed countries.
During the Ayutthaya Period (1351–1767 AD), the first semblance of a legal system emerged. The law code was the Royal Stone Inscription which was formulated from a set of rules derived from the Kings' decisions in the Court of Law. Although the law code allowed for people to be represented in court for civil and criminal matters, the lawyer's work was limited. He could not be involved in the examination of witnesses before the court and was mainly concerned with writing plaints and filing them before the court.
In Ayudhya Thai thought on kingship was influenced by the Mon, an indigenous people, and the Khmer, against whom the Thai frequently waged war. The legal systems of both the Mon and the Khmer had been developed from the Hindu dharma-sastras. The Thai thammasat is a Buddhist interpretation of the dharma-sastras as the Thais received them from the Mon and the Khmer. The thammasat was central to the Thai legal system until the reforms of King Chulalongkorn in the late 19th and early 20th centuries. Its view of the king as a righteous god who embodies the law continues to influence the common Thai's concept of kingship
The thammasat was considered sacred or natural law. It was deemed to be the supreme expression of truth and equity as revealed by a supernatural source; its provisions were sacred and eternal. Thai kings, although regarded as divine, could not make a law which was not in harmony with the thammasat . Laws made by kings ( rachasat ) tended to be considered temporary reflections of the power of the king, while the natural law of the thammasat was regarded as eternal. The thammasat "changed the basis of political leadership from an intimate and informal paternalism to an idealized monarch who was expected to rule his subjects with justice and moderation."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายคือ สถานการณ์ปฏิบัติควบคุมในสังคม พัฒนาจากมารยาท ศุลกากร ประเพณี ศาสนา และคดี ระเบียบ ตามลำดับ วัตถุประสงค์คือการ รักษาใบสั่งสาธารณะและศีลธรรมของสมาชิกในสังคม ตอบสนองความต้องการของภาคส่วนต่าง ๆ อย่างเหมาะสมกำเนิดของกฎหมายไทยเป็นไปตามรหัสฮินดูของมนู ในสมัยสุโขทัย (1238 – 1350 AD), มีระบบไม่มีความยุติธรรมเนื่องจากพระมี "น้ำพุของความยุติธรรม" ที่ตัดสินข้อพิพาทระหว่างบุคคลคนเดียวกัน กฎหมายไทยมีอดีต revolved รอบพระมหากษัตริย์ ดูที่ไทยยอมรับประเพณีของพระมหากษัตริย์ในสมัยสุโขทัย เมื่อประชากรและพื้นที่ของราชอาณาจักรอย่างดีขนาดค่อนข้างเล็ก พระ patriarchal ภาวะได้ นี้เปลี่ยนเป็นย้ายเมืองหลวงไทยใต้และพระมหากษัตริย์ไทยควบคุมคนและที่ดินเพิ่มเติม ดูไทยของโคลัมเบียซึ่งถูกนำมาใช้ในระหว่างรอบระยะเวลากรุงศรีอยุธยายังคงไฟอันตระการตาแม้วันนี้ เป็นไทยเตรียมความพร้อมเพื่อเข้าร่วมจัดอันดับของประเทศที่พัฒนาแล้วอยุธยา (1351 – ปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่ง AD), semblance แรกของระบบกฎหมายเกิดขึ้น รหัสกฎหมายถูกจารึก หิน ราชซึ่งเป็นสูตรจากชุดของกฎที่ได้มาจากการตัดสินของพระมหากษัตริย์ในศาลของกฎหมาย แม้ว่ารหัสกฎหมายอนุญาตให้สำหรับคนที่จะแสดงในศาลแพ่ง และอาญา ทนายความทำงานถูกจำกัด เขาไม่เกี่ยวข้องกับการสอบพยานก่อนศาล และส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ plaints เขียน และยื่นให้ก่อนศาลนั้น ในกรุงศรีอยุธยาคิดไทยในโคลัมเบียได้รับอิทธิพลจากมอญ การชน เขมร กับที่ไทยมักต่อสู้สงคราม ระบบกฎหมายของทั้งมอญและเขมรได้รับการพัฒนาจากฮินดูธรรม sastras ธรรมศาสตร์ไทยเป็นการตีความพุทธศาสนาของธรรม-sastras เป็นคนไทยที่ได้รับออกจากมอญและเขมร ธรรมศาสตร์เป็นศูนย์กลางระบบกฎหมายไทยจนกระทั่งการปฏิรูปของกษัตริย์จุฬาลงกรณ์ในในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษ มุมมองของพระมหากษัตริย์เป็นพระเจ้าความชอบธรรมที่กฎหมายก็ยังคงมีอิทธิพลต่อแนวคิดของไทยทั่วไปของโคลัมเบียธรรมศาสตร์ได้พิจารณากฎหมายศักดิ์สิทธิ์ หรือธรรมชาติ มันถูกถือว่าเป็นค่าสูงสุดของความจริงและหุ้นการเปิดเผยจากแหล่งเหนือธรรมชาติ บทความได้ศักดิ์สิทธิ์ และนิรันดร์ พระมหากษัตริย์ไทย แม้เป็นพระเจ้า ไม่สามารถทำให้กฎหมายที่ไม่สอดคล้องกับธรรมศาสตร์ กฎหมายโดยพระมหากษัตริย์ (rachasat) มีแนวโน้มที่จะเป็นชั่วคราวสะท้อนอำนาจของพระมหากษัตริย์ ในขณะที่ถือกฎธรรมชาติของธรรมศาสตร์เป็นนิรันดร์ ธรรมศาสตร์ "เปลี่ยนพื้นฐานของภาวะผู้นำทางการเมืองจาก paternalism อย่างใกล้ชิด และอย่างไม่เป็นทางการพระมหากษัตริย์ idealized ที่ถูกต้องกฎเรื่องของเขา ด้วยความยุติธรรมและดูแล"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายเป็นสถานการณ์ที่ควบคุมการปฏิบัติในสังคมที่พัฒนามาจากศีลธรรมขนบธรรมเนียมประเพณีศาสนาและกฎเกณฑ์ข้อบังคับตามลำดับ มีวัตถุประสงค์ที่จะรักษาความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมของสมาชิกในสังคม ตอบสนองความต้องการของภาคส่วนต่างๆอย่างเหมาะสม.
ต้นกำเนิดโบราณของกฎหมายไทยอยู่บนพื้นฐานของรหัสฮินดูมนู ในสมัยสุโขทัย (1238-1350 AD) มีไม่มีระบบยุติธรรมตั้งแต่พระมหากษัตริย์ทรงเป็น "น้ำพุแห่งความยุติธรรม" ที่อยู่คนเดียวตัดสินข้อพิพาทระหว่างผู้คน.
ระบบกฎหมายไทยในอดีตได้โคจรรอบสถาบันพระมหากษัตริย์ ได้รับการยอมรับประเพณีไทยในมุมมองของสถาบันพระมหากษัตริย์ในสมัยสุโขทัยเมื่อประชากรและพื้นที่ของอาณาจักรทั้งสองมีขนาดค่อนข้างเล็กเป็นของครอบครัวที่กษัตริย์โบราณ นี้มีการเปลี่ยนแปลงเป็นเมืองหลวงของไทยย้ายไปทางทิศใต้และพระมหากษัตริย์ไทยที่ควบคุมที่ดินมากขึ้นและผู้คน มุมมองของพระมหากษัตริย์ไทยที่ถูกนำมาใช้ในช่วงสมัยอยุธยายังคงมีพลังที่น่าอัศจรรย์แม้วันนี้ประเทศไทยเตรียมที่จะเข้าร่วมจัดอันดับของประเทศที่พัฒนาแล้ว.
ในช่วงสมัยอยุธยา (1351-1767 AD) ที่คล้ายคลึงแรกของระบบกฎหมายที่โผล่ออกมา รหัสกฎหมายเป็นพระราชศิลาจารึกซึ่งเป็นสูตรจากชุดของกฎที่ได้มาจากการตัดสินใจของกษัตริย์ในศาลของกฎหมาย แม้ว่ารหัสกฎหมายอนุญาตสำหรับคนที่จะเป็นตัวแทนในศาลเรื่องแพ่งและทางอาญาการทำงานของทนายความที่ถูก จำกัด เขาไม่สามารถที่จะมีส่วนร่วมในการตรวจสอบของพยานก่อนที่ศาลและเป็นกังวลส่วนใหญ่กับการร้องเรียนการเขียนและยื่นให้พวกเขาก่อนที่ศาล.
ในกรุงศรีอยุธยาไทยคิดว่าในรัชสมัยได้รับอิทธิพลจากมอญซึ่งเป็นคนพื้นเมืองและเขมรกับผู้ที่ ไทยบ่อยสงครามยืดเยื้อ ระบบกฎหมายของทั้งสองมอญและขอมที่ได้รับการพัฒนามาจากศาสนาฮินดูธรรม-sastras ธรรมศาสตร์ไทยคือการตีความพุทธธรรม-sastras เป็นคนไทยที่ได้รับจากพวกมอญและเขมร ธรรมศาสตร์เป็นศูนย์กลางในระบบกฎหมายไทยจนกว่าการปฏิรูปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และ 20 ต้น
มุมมองของพระมหากษัตริย์เป็นพระเจ้าชอบธรรมที่คาดเดากฎหมายยังคงมีอิทธิพลต่อแนวคิดทั่วไปของพระมหากษัตริย์ไทยธรรมศาสตร์ได้รับการพิจารณากฎหมายที่ศักดิ์สิทธิ์หรือธรรมชาติ มันก็จะถือว่าเป็นการแสดงออกสูงสุดของความจริงและเป็นทุนการเปิดเผยจากแหล่งธรรมชาติ; บทบัญญัติของศักดิ์สิทธิ์และเป็นนิรันดร์ พระมหากษัตริย์ไทยถึงแม้จะถือได้ว่าเป็นพระเจ้าไม่สามารถทำให้กฎหมายที่ไม่ได้อยู่ในความสามัคคีกับธรรมศาสตร์ที่ กฎหมายที่ทำโดยพระมหากษัตริย์ (rachasat) มีแนวโน้มที่จะได้รับการพิจารณาสะท้อนชั่วคราวของอำนาจของพระมหากษัตริย์ในขณะที่กฎหมายตามธรรมชาติของธรรมศาสตร์ได้รับการยกย่องว่าเป็นนิรันดร์ ธรรมศาสตร์ "มีการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานของผู้นำทางการเมืองจากบิดาใกล้ชิดและไม่เป็นทางการไปยังพระมหากษัตริย์ที่เงียบสงบที่ถูกคาดว่าจะปกครองของอาสาสมัครที่มีความยุติธรรมและการดูแล."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายควบคุมความประพฤติสถานการณ์ในสังคม ที่พัฒนามาจากศีลธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณี ศาสนา และ กฎเกณฑ์ ระเบียบ ตามลำดับ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของสมาชิกในสังคม ตอบสนองความต้องการของภาคต่าง ๆอย่างเหมาะสม
ต้นกำเนิดโบราณของกฎหมายไทยตามฮินดูรหัสของมนุ .ในช่วงสมัยสุโขทัย ( 1246 ) 1350 AD ) ไม่มีระบบยุติธรรมตั้งแต่กษัตริย์คือ " น้ำพุแห่งความยุติธรรม " ใครคนเดียวตัดสินข้อพิพาทระหว่างประชาชน .
ระบบกฎหมายไทยมีประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับสถาบันกษัตริย์ ยอมรับแบบไทยมุมมองของพระมหากษัตริย์ในสมัยอยุธยา เมื่อประชากรและพื้นที่ของอาณาจักรทั้งสองค่อนข้างเล็กเป็นครอบครัว การเข้าใจ คิง นี้เปลี่ยนเป็นทุนไทยย้ายไปใต้ และพระมหากษัตริย์ไทยควบคุมที่ดินมากขึ้น และคน คนไทยดูของกษัตริย์ซึ่งเป็นลูกบุญธรรมในสมัยอยุธยามีอำนาจที่แม้วันนี้ ขณะที่ประเทศไทยเตรียมที่จะเข้าร่วมจัดอันดับของประเทศที่พัฒนาแล้ว
สมัยอยุธยา ( 1432 –ค.ศ. 1767 ) รูปร่างหน้าตาแรกของระบบกฎหมายโผล่แล้วกฎหมายรหัส มีพระราชพิธีจารึกซึ่งมียุทธศาสตร์ จากชุดของกฎที่ได้จากการตัดสินใจของกษัตริย์ในศาลของกฎหมาย แม้ว่ากฎหมายรหัสอนุญาตให้สำหรับคนที่จะเป็นตัวแทนในศาลทั้งทางแพ่งและอาญา เรื่องงานของทนายมีจำกัดเขาไม่สามารถมีส่วนร่วมในการซักถามพยานต่อหน้าศาล และส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการเขียน plaints และยื่นให้ก่อนที่ศาล
ในอยุธยาไทยคิดว่ากษัตริย์ได้รับอิทธิพลมาจากมอญ เป็นคนพื้นเมือง และเขมร กับที่ไทยบ่อยทำศึกสงคราม ระบบกฏหมายของทั้งมอญและเขมร ได้รับการพัฒนาจากฮินดูธรรม sastras .โดยมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นชาวพุทธ การตีความธรรมะ sastras เป็นคนไทยที่ได้รับพวกเขาจากมอญและเขมร ธรรมศาสตร์เป็นกลางในระบบกฎหมายไทย จนถึงการปฏิรูปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวในศตวรรษที่ 19 และศตวรรษที่ 20 ก่อน ของมุมมองของกษัตริย์เป็นพระเจ้าผู้ทรงชอบธรรมที่รวบรวมกฎหมายยังคงมีอิทธิพลต่อแนวคิดของไอศูรย์
ทั่วไปของไทยธรรมศาสตร์ถือว่าศักดิ์สิทธิ์หรือกฎหมายธรรมชาติ ก็ถือว่าเป็น สุดยอด ส่วนการแสดงออกของความจริงและเปิดเผย โดยแหล่งที่มาของบทบัญญัติที่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือธรรมชาติ ; และเป็นนิรันดร์ พระมหากษัตริย์ไทย แต่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ ไม่สามารถทำให้กฎหมายที่ไม่สอดคล้องกับ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์กฎหมายโดยกษัตริย์ ( rachasat ) มีแนวโน้มที่จะถือเป็นภาพสะท้อนพลังของราชาชั่วคราว ในขณะที่กฎหมายธรรมชาติของธรรมศาสตร์ ก็ถือว่าเป็นนิรันดร์ ธรรมศาสตร์ " การเปลี่ยนแปลงพื้นฐานของภาวะผู้นำทางการเมืองจากฝ่ายบิดาที่ใกล้ชิดและเป็นกันเองกับพระมหากษัตริย์ในอุดมคติที่คาดว่าจะปกครองประชาชนด้วยความยุติธรรม และการดูแล "