2-methyl-1,4-naphthoquinone and a s

2-methyl-1,4-naphthoquinone and a series of 2,3-dialkyl-1,4-naphthoquinones have been determined in rats and compared with their ability to cause oxidative damage to erythrocytes in vitro. In accord with previous results, 2-methyl- 1 ,Cnaphthoquinone caused marked oxidative damage to erythrocytes in vitro and haemolytic anaemia in rats. The dialkylnaphthoquinones were also haemolytic agents in vivo, with 2,3-dimethyl-1,4_naphthoquinone being particularly active. Unlike the monoalkyl derivative, however, these substances caused little or no damage to red cells in vitro. The in vivo toxicity of dialkylnaphthoquinones cannot, therefore, be predicted on the basis of in vitro cytotoxicity tests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2-methyl-1,4-naphthoquinone และชุดของ 2,3-dialkyl-1,4-naphthoquinones ได้รับการพิจารณาในหนูและเมื่อเทียบกับความสามารถในการก่อให้เกิดความเสียหายออกซิเดชันจะเม็ดเลือดแดงในหลอดทดลอง สอดคล้องกับผลการก่อนหน้านี้ 2 เมธิล 1 Cnaphthoquinone ที่เกิดจากการทำเครื่องหมายความเสียหายออกซิเดชันจะเม็ดเลือดแดงในหลอดทดลองและโลหิตจางชนิดเม็ดเลือดแดงแตกในหนู dialkylnaphthoquinones ก็มีตัวแทน haemolytic ในร่างกายที่มี 2,3-dimethyl-1,4_naphthoquinone ถูกใช้งานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซึ่งแตกต่างจากอนุพันธ์ monoalkyl แต่สารเหล่านี้ทำให้เกิดความเสียหายน้อยหรือไม่มีเซลล์เม็ดเลือดแดงในหลอดทดลอง ความเป็นพิษในร่างกายของ dialkylnaphthoquinones ไม่สามารถจึงได้รับการคาดการณ์บนพื้นฐานของการทดสอบในหลอดทดลองความเป็นพิษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2-เมธิล-1, 4-สูงและชุดของ 2, 3-dialkyl-1, 4-สูงที่ได้รับการกำหนดในหนูและเมื่อเทียบกับความสามารถในการทำให้เกิดโรคเซลล์เม็ดเลือดแดงในหลอดทดลอง. สอดคล้องกับผลก่อนหน้านี้, 2-เมธิล-1, Cเหม็น Thoquinone ก่อให้เกิดความเสียหายออกซิเดชันที่ทำเครื่องหมายเซลล์เม็ดเลือดแดงในหลอดทดลองและโลหิตจางในหนู. นอกจากนี้ยังมีตัวแทนการตกเลือดใน vivo ที่มี 2, 3-dimethyl-1 4_naphthoquinone มีการใช้งานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่สารเหล่านี้ทำให้เกิดความเสียหายเล็กน้อยหรือไม่มีต่อเซลล์สีแดงในหลอดทดลอง ในความเป็นพิษในร่างกายของ dialkylเหม็น thoquinones ไม่สามารถ, ดังนั้น, ได้รับการคาดการณ์บนพื้นฐานของการทดสอบความเป็นพิษของเซลล์หลอดทดลอง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้เป็นการศึกษาและเปรียบเทียบกับความสามารถในการออกซิเดชันของเซลล์เม็ดเลือดแดงในหลอดทดลองกับชุดของ 2-44444alquinone สำหรับกลุ่มของยา สอดคล้องกับผลการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่ามีความเสียหายออกซิเดชันที่ชัดเจนและภาวะโลหิตจางเลือดในหนูที่เพาะเลี้ยงในหลอดทดลอง นั่นคือเหตุผลที่ฉันได้เรียนรู้มากที่สุดเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการที่ฉันได้เรียนรู้ ซึ่งแตกต่างจาก monoalkyl อนุพันธ์อย่างไรก็ตามสารเหล่านี้แทบจะไม่มีหรือไม่มีความเสียหายต่อเซลล์เม็ดเลือดแดงในหลอดทดลอง ดังนั้นความเป็นพิษของไดอัลคิลแนพทาลีนควิโนนไม่สามารถคาดการณ์ได้จากการทดสอบความเป็นพิษของเซลล์ในหลอดทดลอง