The history of higher education in

The history of higher education in Thailand can be traced back to the modernization period almost one hundred years ago when the nation needed to adapt herself dramatically to cope with the changes brought along by western superpowers and to maintain its sovereignty. The primary purposes of higher education then were to cultivate intellectuality in our young and capable people with modern knowledge so that they would serve in government services for the modernization of the nation. Systematically, Thailand may have adopted higher education philosophy and system from western nations, but in reality King Vajiravut who established Chulalongkorn University, the first university of Thailand, had clearly
shown his intention to cultivate the consciousness of being Thai along with the modern knowledge in his young men. Some of the obvious evidences are the university’s Thai style architecture and academic gown designed according to his own initiative. Courses of Thai arts, literature, language, history, and Buddhism were also offered in the university together withother subject matters adopted from western countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติศาสตร์ของประเทศไทยสามารถ traced กลับไปที่ความทันสมัยระยะเวลาเกือบหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาเมื่อประเทศต้องปรับตัวเองอย่างมาก เพื่อรับมือกับการเปลี่ยนแปลงมาตลอด โดยประเทศมหาอำนาจตะวันตก และรักษาอธิปไตยของตนเองได้ วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาแล้วมีการ ปลูก intellectuality ของหนุ่มสาว และความสามารถบุคลากรมีความรู้ทันสมัยเพื่อที่พวกเขาจะทำหน้าที่ในการบริการของรัฐเพื่อความทันสมัยของประเทศ ระบบ ไทยอาจนำปรัชญาอุดมศึกษาและระบบ จากชาติตะวันตก แต่ ในความเป็นจริงกษัตริย์ Vajiravut ผู้ก่อตั้งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แรกมหาวิทยาลัยในประเทศไทย ได้อย่างชัดเจนแสดงการปลูกฝังจิตสำนึกของไทยพร้อมกับความรู้ที่ทันสมัยในคนหนุ่มสาว บางหลักฐานชัดเจนเป็นของมหาวิทยาลัยไทยและชุดวิชาการออกแบบตามความคิดริเริ่มของเขาเอง หลักสูตรศิลปะไทย วรรณคดี ภาษา ประวัติศาสตร์ และพระพุทธศาสนายังได้มีเสนอในเรื่องมหาวิทยาลัยรวม withother เรื่องที่นำมาจากประเทศตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาของการศึกษาที่สูงขึ้นในประเทศไทยสามารถสืบย้อนกลับไปสู่ช่วงเวลาความทันสมัยเกือบหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาเมื่อประเทศที่จำเป็นในการปรับตัวเข้ากับตัวเองอย่างมากที่จะรับมือกับการเปลี่ยนแปลงที่นำไปจากมหาอำนาจตะวันตกและเพื่อรักษาอำนาจอธิปไตยของตน วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาที่สูงขึ้นแล้วก็จะปลูกฝังการมีความรู้ในคนหนุ่มสาวและมีความสามารถของเราที่มีความรู้ที่ทันสมัยเพื่อที่พวกเขาจะทำหน้าที่ในการให้บริการภาครัฐเพื่อความทันสมัยของประเทศ ระบบประเทศไทยอาจได้นำปรัชญาการศึกษาที่สูงขึ้นและระบบจากประเทศตะวันตก แต่ในความเป็นจริงคิง Vajiravut ผู้ก่อตั้งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยแห่งแรกของประเทศไทยได้อย่างชัดเจน
แสดงให้เห็นความตั้งใจของเขาที่จะปลูกฝังจิตสำนึกของความเป็นไทยพร้อมกับความรู้ที่ทันสมัยในของเขา ชายหนุ่ม บางส่วนของหลักฐานที่เห็นได้ชัดเป็นสถาปัตยกรรมไทยของมหาวิทยาลัยและชุดวิชาการออกแบบตามความคิดริเริ่มของเขาเอง หลักสูตรของศิลปะไทย, วรรณคดีภาษาประวัติศาสตร์และศาสนาพุทธยังถูกนำเสนอในมหาวิทยาลัยด้วยกัน withother เรื่องลูกบุญธรรมจากประเทศตะวันตก