Acid pretreatment and harvest cutti

Acid pretreatment and harvest cutting both had a significant effect on measured ash content. The ash content of alfalfa stems with acid pretreatment (35 or 75 g/kg DM, Fig. 1) was higher than literature report (Boateng et al., 2008), resulting from both sulfuric acid addition during acid pretreatment and sodium hydroxide addition during neutralization after ensiling. Ash content increased with increasing sulfuric acid, because when more sulfuric acid was added, more sodium hydroxide was added for neutralization thus more ‘‘added ash’’ (sodium sulfate) was formed. The average ash content was 11.0%, 11.2%, or 11.7% (DM base) at a MC of 30%, 50% or 65% (w.b.), respectively, indicating the MC did not have an effect on ash content, which was expected.
Acid pretreatment, MC, and harvest cutting all had a significant effect on WSCs content. The WSCs content increased with increasing sulfuric acid. This was because sulfuric acid hydrolyzed hemicellulose
and inhibited bacterial metabolism, thus more sulfuric acid resulted in more WSCs. The average WSCs content was 6.73%, 7.13%, or 5.01% (DM base) at a MC of 30%, 50% or 65% (w.b.), respectively. The WSCs content of silage with a MC of 50% was slightly higher than with a MC of 30%, but was in consistent with a lower average pH at the MC of 50%. However, the WSCs content of silage with a MC of 65% was lower than with a MC of 30% or 50%, likely because bacteria and yeast grew better at higher MC without sulfuric acid pretreatment, resulting in more complete metabolism of WSCs (Danley and Vetter, 1973).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pretreatment กรดและตัดทั้งการเก็บเกี่ยวมีผลสำคัญในเถ้าวัดเนื้อหา เนื้อหาเถ้าของ alfalfa ลำต้น ด้วยกรด pretreatment (35 หรือ 75 g/kg DM, Fig. 1) ได้มากกว่าเอกสารประกอบการรายงาน (Boateng et al., 2008), กระทั้งนี้กรดกำมะถันในระหว่างกรด pretreatment และโซเดียมไฮดรอกไซด์เพิ่มในระหว่างปฏิกิริยาสะเทินหลังจาก ensiling เนื้อหาเถ้าเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มกรดกำมะถัน เนื่องจากเมื่อมีเพิ่มเติมกรดกำมะถัน โซดาไฟเพิ่มเติมถูกเพิ่มสำหรับปฏิกิริยาสะเทิน ดังมากกว่า ''เพิ่มเถ้า '' (โซเดียมซัลเฟต) ก่อตั้งขึ้น เนื้อหาเถ้าเฉลี่ยได้ 11.0%, 11.2% หรือ 11.7% (ฐาน DM) MC 30%, 50% หรือ 65% (w.b.), ตามลำดับ แสดง MC ไม่มีผลกระทบเถ้าเนื้อหา ซึ่งคาดว่า Pretreatment กรด MC และเก็บเกี่ยวตัดทั้งหมดมีลักษณะพิเศษที่สำคัญเนื้อหา WSCs เนื้อหา WSCs เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มกรดซัลฟิวริก นี่คือเนื่องจากกรดซัลฟิวริก hydrolyzed hemicelluloseและห้ามแบคทีเรียเผาผลาญ จึงเติมกรดซัลฟิวริกให้ WSCs เพิ่มเติม เนื้อหา WSCs เฉลี่ยมี 6.73%, 7.13% หรือ 5.01% (ฐาน DM) MC 30%, 50% หรือ 65% (w.b.), ตามลำดับ เนื้อหา WSCs ของไซเลจต่อกับ MC 50% เล็กน้อยสูงกว่ากับ MC 30% แต่ในสอดคล้องกับ pH เฉลี่ยต่ำกว่าที่ MC 50% อย่างไรก็ตาม เนื้อหา WSCs ของไซเลจต่อกับ MC 65% ต่ำกว่ากับ MC 30% หรือ 50% โอกาสเนื่องจากแบคทีเรียและยีสต์เติบโตดีที่ MC สูงไม่มีกรดกำมะถัน pretreatment ที่เกิดขึ้นในการเผาผลาญที่สมบูรณ์ของ WSCs (Danley และ Vetter, 1973)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรับสภาพกรดและเก็บเกี่ยวตัดทั้งสองมีผลต่อปริมาณเถ้าวัด เนื้อหาเถ้าของหญ้าชนิตลำต้นที่มีการปรับสภาพกรด (35 หรือ 75 กรัม / กิโลกรัม DM, รูป. 1) สูงกว่ารายงานวรรณกรรม (บัวเต็ง et al., 2008) ผลจากการเพิ่มกรดทั้งซัลฟูริกในระหว่างการปรับสภาพกรดและนอกจากโซดาไฟในช่วง การวางตัวเป็นกลางหลังจากหมัก ปริมาณเถ้าเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มกรดกำมะถันเพราะเมื่อกรดกำมะถันเพิ่มเติมได้ที่เพิ่มมากขึ้นโซเดียมไฮดรอกไซถูกเพิ่มเข้ามาสำหรับการวางตัวเป็นกลางจึงมากขึ้น '' เพิ่มเถ้า '' (โซเดียมซัลเฟต) ที่ถูกสร้างขึ้น เนื้อหาเถ้าเฉลี่ย 11.0%, 11.2% หรือ 11.7% (ฐาน DM) ที่ MC 30%, 50% หรือ 65% (ปอนด์) ตามลำดับแสดงให้เห็นพิธีกรไม่ได้มีผลกระทบต่อปริมาณเถ้าซึ่งเป็น คาดว่า.
ปรับสภาพกรดพิธีกรและการเก็บเกี่ยวตัดทั้งหมดมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหา WSCs เนื้อหา WSCs เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มกรดกำมะถัน เป็นอย่างนี้เพราะกรดกำมะถันไฮโดรไลซ์เฮมิเซลลูโลสและยับยั้งการเผาผลาญอาหารของแบคทีเรียจึงกรดกำมะถันมากขึ้นส่งผลให้ WSCs มากขึ้น
เฉลี่ยเนื้อหา WSCs เป็น 6.73%, 7.13% หรือ 5.01% (ฐาน DM) ที่ MC 30%, 50% หรือ 65% (ปอนด์) ตามลำดับ เนื้อหา WSCs หมักกับ MC 50% สูงกว่าที่มี MC 30% แต่ก็สอดคล้องกับค่า pH ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยที่ MC 50% อย่างไรก็ตามเนื้อหา WSCs หมักกับ MC 65% ต่ำกว่าที่มี MC 30% หรือ 50% อาจเป็นเพราะเชื้อแบคทีเรียและยีสต์เติบโตดีกว่าที่ MC ที่สูงขึ้นโดยไม่ต้องปรับสภาพกรดซัลฟูริกที่มีผลในการเผาผลาญอาหารที่สมบูรณ์มากขึ้นของ WSCs (Danley และ Vetter, 1973)