A procedure to regenerate cassava (

A procedure to regenerate cassava (Manihot esculenta Crantz) cultivars from Cameroon via somatic embryogenesis (SE) was developed. Shoot apical meristems and immature leaf lobes were used as explants on Murashige and Skoog (MS) basal medium containing 33 or 50 µM of the auxins Picloram (Pic), 2,4-Dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D), Dicamba (Dic), and α-Naphthalene acetic acid. Cultivar performance was assessed using SE and number of somatic embryos produced. Overall, the frequency of primary somatic embryogenesis (PSE) and the mean number of somatic embryos produced varied considerably with genotype, type of auxin and concentration tested. For example, cultivar (cv.) Ngan Mbada showed the best performance on MS medium supplemented with 50 µM Pic with a SE frequency of 40 % and an average number of somatic embryos of 90. The second best performance was recorded in cv. Local Red on MS medium supplemented with 33 µM 2,4-D, where the SE frequency was 40 % and an average number of somatic embryos of 60.5. Cultivar Ekona Red recorded the best performance on medium supplemented with 50 µM Pic showing a SE frequency of 47 % and an average number of somatic embryos of 45. We further examined secondary and cyclic somatic embryogenesis (SSE, CSE) and both were also observed to vary with genotype, however, both exhibited significantly higher frequencies of SE compared with PSE. SE started to decline at the fourth cycle of embryogenesis. Examination of organogenesis showed that shoot bud induction from green cotyledons varied across cultivars and benzylaminopurine was shown to outperform Thidiazuron in the ability to induce organogenesis. Furthermore, the frequencies of bud induction were identical under light and dark conditions. Finally, regenerated plants grew easily in the greenhouse with 90–100 % survival rate and did not display detectable variation in morphology.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนการสร้างพันธุ์มันสำปะหลัง (Manihot อ่อน Crantz) จากแคเมอรูนผ่านกายเกิดเอ็มบริโอ (SE) ได้รับการพัฒนา ยิง apical meristems และกลีบใบอ่อนใช้เป็นเฌลบน Murashige และ Skoog (MS) ฐานปานกลางที่ประกอบด้วย 33 หรือ 50 µM ของสารกระตุ้นเพียงแห่งเดียว (Pic), Dicamba (Dic), และα-แนฟทาลีนกรดอะซิติก กรด 2, 4-Dichlorophenoxyacetic (2, 4-D) รับการประเมินประสิทธิภาพพันธุ์ใช้ SE และจำนวนตัวอ่อนร่างกายผลิต โดยรวม ความถี่ของการเกิดเอ็มบริโอในกายหลัก (PSE) และจำนวนตัวอ่อนร่างกายหมายถึงผลิตแตกต่างกันมากกับจีโนไทป์ ชนิดของออกซินและความเข้มข้นที่ทดสอบ เช่น พันธุ์ (พันธุ์) Mbada งานแสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีที่สุดบน MS สื่อเสริม ด้วย 50 µM Pic ด้วยความถี่ 40% และมีจำนวนของตัวอ่อนร่างกาย 90 SE ประสิทธิภาพสูงสุดสองถูกบันทึกในพันธุ์ที่สีแดงเฉพาะบน MS สื่อเสริม ด้วย 33 µM 2, 4-D ที่ความถี่ SE เป็น 40% และจำนวนเฉลี่ยของร่างกายตัวอ่อนของ 60.5 สีแดงพันธุ์ Ekona บันทึกประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุดบนสื่อเสริม ด้วย 50 µM Pic แสดงความถี่ SE ของ 47% และจำนวนเฉลี่ยของร่างกายตัวอ่อน 45 เราตรวจรอง และทุกรอบกายเกิดเอ็มบริโอ (SSE, CSE) และทั้งสองถูกสังเกตจะแตกต่างกันกับจีโนไทป์ อย่างไรก็ตาม ที่ทั้งสองแสดงความถี่สูงเมื่อเทียบกับ PSE SE SE เริ่มลดลงที่รอบที่สี่ของการเกิดเอ็มบริโอ การตรวจอวัยวะแสดงให้เห็นว่า ยิงตาเหนี่ยวนำจาก cotyledons เขียวแตกต่างกันข้ามสายพันธุ์ และ benzylaminopurine แสดงผลงานเหนือ Thidiazuron ในความสามารถในการทำให้เกิดอวัยวะ นอกจากนี้ ความถี่ของการเหนี่ยวนำตาได้เหมือนกันภายใต้เงื่อนไขที่สว่าง และมืด ในที่สุด ถ่ายพืชเติบโตได้อย่างง่ายดายภายในเรือนกระจกมีอัตราการรอดตาย 90-100% และไม่แสดงผลตรวจพบการเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางสัณฐานวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนในการงอกใหม่มันสำปะหลัง (Manihot esculenta Crantz) สายพันธุ์จากประเทศแคเมอรูนผ่าน embryogenesis ร่างกาย (SE) ได้รับการพัฒนา ยิง meristems ปลายกลีบและใบอ่อนใช้เป็นชิ้นส่วนใน Murashige และ Skoog (MS) ขนาดกลางที่มีฐาน 33 หรือ 50 ไมครอนของ auxins picloram (Pic) กรด 2,4-dichlorophenoxyacetic (2,4-D), ไดแคมบา (Dic ) และα-แนพทาลีกรดอะซิติก ประสิทธิภาพการทำงานพันธุ์ได้รับการประเมินโดยใช้ SE และจำนวนของโซมาติกเอ็มบริโอผลิต โดยรวม, ความถี่ของร่างกาย embryogenesis หลัก (PSE) และจำนวนเฉลี่ยของโซมาติกเอ็มบริโอผลิตที่แตกต่างกันอย่างมากกับจีโนไทป์ประเภทของออกซินและความเข้มข้นของการทดสอบ ยกตัวอย่างเช่นพันธุ์ (CV.) งัน Mbada แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุดสำหรับสูตร MS เสริมด้วย 50 ไมครอน Pic มีความถี่ SE 40% และค่าเฉลี่ยของจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอ 90 ประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุดที่สองถูกบันทึกไว้ใน CV แดงท้องถิ่นบนอาหารสูตร MS ที่เติม 33 ไมครอน 2,4-D ที่ความถี่ SE เป็น 40% และค่าเฉลี่ยของจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอ 60.5 พันธุ์ Ekona แดงบันทึกประสิทธิภาพที่ดีที่สุดในสื่อเสริมด้วย 50 ไมครอน Pic แสดงความถี่ของ SE 47% และค่าเฉลี่ยของจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอ 45 เรายังตรวจสอบระดับมัธยมศึกษาและวงจร embryogenesis ร่างกาย (SSE, CSE) และทั้งสองยังถูกตั้งข้อสังเกตไป แตกต่างกับจีโนไทป์ แต่ทั้งแสดงความถี่สูงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ SE PSE SE เริ่มที่จะลดลงในรอบที่สี่ของเอมบริโอ การตรวจสอบของอวัยวะแสดงให้เห็นว่าการถ่ายทำตาเหนี่ยวนำจากใบเลี้ยงสีเขียวแตกต่างกันข้ามสายพันธุ์และ benzylaminopurine แสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพสูงกว่า Thidiazuron ในความสามารถในการที่จะทำให้เกิดอวัยวะ นอกจากนี้ ความถี่ของการเหนี่ยวนำตาเหมือนกันภายใต้แสงและความมืดเงื่อนไข ในที่สุดพืชอาศัยขยายตัวได้อย่างง่ายดายในเรือนกระจกที่มีอัตราการรอดตาย 90-100% และไม่ได้แสดงรูปแบบการตรวจพบในลักษณะทางสัณฐานวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนการสร้างมันสำปะหลัง ( มันสำปะหลังเพิ่มพันธุ์ จากแคเมอรูน ผ่านเซลล์เพาะเลี้ยง ( SE ) คือการพัฒนา ยิง meristems ยอดอ่อนใบและกลีบที่ใช้เพาะเลี้ยงบนอาหารสูตร Murashige and Skoog ( MS ) สูตรอาหารเลี้ยงเชื้อที่มี 33 หรือ 50 µ M ของออกซินพิคลอแรม ( PIC ) , ครู ( 2 ) , dicamba ( DIC ) และแอลฟาแนพทาลีน กรดอะซิติก ประสิทธิภาพและการใช้พันธุ์และจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอที่เซ . โดยรวมแล้ว ความถี่ของการเกิดโซมาติกเอ็มบริโอ ( PSE ) และค่าเฉลี่ยจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอจีผลิตที่แตกต่างกันมากกับชนิดของออกซินและความเข้มข้นที่ทดสอบ ตัวอย่างเช่น พันธุ์ ( CV ) งาน mbada แสดงประสิทธิภาพที่ดีที่สุดบนอาหารสูตร MS ที่เติม 50 µ M PIC กับเซความถี่ 40 % และจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอของ 90 สองประสิทธิภาพที่ดีที่สุดที่ถูกบันทึกไว้ในพันธุ์ แดงท้องถิ่นบนอาหารสูตร MS ที่มี 2 , 4-D 33 µ M ที่ SE ที่ความถี่ 40 % และจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอของวัตถุประสงค์ . พันธุ์ ekona สีแดงบันทึกประสิทธิภาพที่ดีที่สุดบนอาหารสูตร MS ที่เสริมด้วย 50 µ M รูปแสดงเซความถี่ 47% และจำนวนโซมาติกเอ็มบริโอของ 45 เรายังตรวจสอบระดับและวงจรการเกิดโซมาติกเอ็มบริโอ ( SSE , CSE ) และทั้งสองก็พบการเปลี่ยนแปลงกับพันธุกรรม แต่ทั้งสองมีความถี่สูงกว่าเมื่อเทียบกับของ เซ จำกัด . เซเริ่มลดลงในรอบ 4 ของเอ็มบริโอ . จากการตรวจสอบพบว่า บั๊ดเหนี่ยวยิงแกโนเจเนซีสจากสีเขียวหลากหลายพันธุ์และการแสดงออกผ่าน benzylaminopurine แสดงดีกว่า thidiazuron ในความสามารถที่จะชักจูงแกโนเจเนซิส . นอกจากนี้ ความถี่ของการชัก บัดได้เหมือนกันภายใต้แสงและมืด ในที่สุด ต้นข้าวเติบโตได้อย่างง่ายดายในเรือนกระจกกับ 90 –อัตราการรอดตาย 100% และไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่ตรวจพบในน้ำหนัก