At the time of the introduction of

At the time of the introduction of printing, there were five major dialect divisions within England - Northern, West Midlands, East Midlands (a region which extended down to include London), Southern and Kentish - and even within these demarcations, there was a huge variety of different spellings. For example, the word church could be spelled in 30 different ways, people in 22, receive in 45, she in 60 and though in an almost unbelievable 500 variations. The “-ing” participle (e.g. running) was said as “-and” in the north, “-end” in the East Midlands, and “-ind” in the West Midlands (e.g. runnand, runnend, runnind). The "-eth" and "-th" verb endings used in the south of the country (e.g. goeth) appear as "-es" and "-s" in the Northern and most of the north Midland area (e.g. goes), a version which was ultimately to become the standard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลานำของการพิมพ์ มีห้าภาษาหลักส่วนภายในอังกฤษ - เหนือ เวสต์มิดแลนด์ ปาย (ภาคที่ขยายลงไปรวมถึงลอนดอน), ภาคใต้ และ Kentish - และแม้จะอยู่ใน demarcations เหล่านี้ มีการสะกดแตกต่างหลากหลาย ตัวอย่างเช่น คริสตจักรคำอาจได้ภาษาใน 30 วิธีต่าง ๆ คนใน 22 รับใน 45 เธอใน 60 และแม้ว่า ในการเปลี่ยนแปลง 500 น่าเชื่อเกือบ การ "-ing " พัก (เช่นทำงาน) ได้กล่าวว่า เป็น "- และ" เหนือ, "-สิ้นสุด" ในปาย และ "-ind " ในมิดเวสต์ (เช่น runnand, runnend, runnind) การ "-eth " และ "-th " ลงท้ายคำกริยาที่ใช้ในภาคใต้ของประเทศ (เช่น goeth) ปรากฏเป็น "-เอส" และ "-s " เหนือและเหนือบริเวณ Midland (เช่นไป), รุ่นซึ่งในที่สุดจะกลายเป็น มาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาของการเปิดตัวของการพิมพ์ที่มีห้าแผนกภาษาสำคัญในอังกฤษ - ภาคเหนือ, West Midlands, อีสต์มิดแลนด์ (ภูมิภาคท​​ี่ยื่นลงไป ได้แก่ ลอนดอน), ภาคใต้และตบมือ - และแม้จะอยู่ใน demarcations เหล่านี้มีขนาดใหญ่ ความหลากหลายของการสะกดคำที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นคริสตจักรคำว่าอาจจะสะกดใน 30 วิธีที่แตกต่างกันของผู้คนใน 22 ได้รับใน 45 เธอใน 60 และแม้ว่าในแทบไม่น่าเชื่อ 500 รูปแบบ ว่า "ไอเอ็นจี" กริยา (เช่นที่ทำงาน) ก็บอกว่า "และอื่น" ในภาคเหนือ "-End" ในอีสต์มิดแลนด์และ "-ind" ใน West Midlands (เช่น runnand, runnend, runnind) "การ -eth" และ "-th" จบคำกริยาที่ใช้ในภาคใต้ของประเทศ (เช่นเสด็จไป) ปรากฏเป็น "-es" และ "-s" ในภาคเหนือและส่วนใหญ่ของพื้นที่ทางตอนเหนือประเทศ (เช่นไป) ซึ่งเป็น รุ่นซึ่งในท้ายที่สุดก็จะกลายเป็นมาตรฐาน