COMMUNITY NETWORK ORIGIN
In the inaugural paper Blattman, Jensen, and Roman
present a contextualized analysis of the “community”—
an administrative entity called Melur Block in south India.
They develop a socioeconomic profile of the area and
document the “community networking and information
needs” of residents, farmers in particular. This yields insights
on the kinds of information (and mediated information
services) that would be useful to this target group.
The authors find that information on pest control, seeds,
and techniques would improve the technical efficiency of
farming in the region. Price and market information, on
the other hand, would be less useful for varied reasons.
For example, the dependency relation between a farmer
and the middleman who loaned him money would require
that the produce be sold to the latter, not in the open market.
The authors provide suggestions for context-sensitive,
nondiscriminatory design of mediated interventions, noting
the realities of stratification from gender, class, and
caste in the area. To reduce the risk of exacerbating existing
inequalities in access, they argue the need for an
integrated multimedia approach where ICTs (accessed via
telecenters or kiosks) are but one of a mix of tools, along
with the mass media, available to rural users.
Pinkett (this issue) presents an equally contextualized
account (emphasizing “indigenous assets” rather than
community needs) of the development of an ICT infrastructure
to support community building in a Boston housing
complex. Pinkett’s strategy is an empowering one that
sees technology users as active producers of content and
community members as active agents of social change; the
project is an attempt to integrate these views and evaluate
the consequences for social and cultural capital development.
In pursuit of these goals, Pinkett installs a community
network and a Web application (designed by him)
and trains users. Residents who participated in the project
reported increased social contacts locally (in line with results
in Hampton & Wellman, 1999) and greater awareness
of assets and resources (including residents’ skills), opportunities, and services in the neighborhood. Importantly,
participants reported an increased level of confidence
in their own strengths and capabilities. (Carroll &
Rosson [this issue] touch on the value of self-efficacy generally
for fostering a sense of community.)
A community’s constituents may engage in intra- and
extracommunity ties. In a social sense, communities lie
at the intersection of local and extralocal ties maintained
by its constituents. The balance of the local and the extralocal
contributes to variations in community structure.
Too much of the former would isolate and provincialize it,
while too much of the latter would render it a mere node
on extralocal circuits of power and signification. Local relations
are important in that they may, under appropriate
conditions, localize decision-making (Warren, 1978). Indeed,
community development has been characterized as
a progressive strengthening of intracommunity linkages
(Warren, 1978). However, such ties are notoriously difficult
to sustain (O’Brien, 1983). Constituents may develop
conflict as they pursue needed resources—power
and money in particular (see Benson, 1975, on domain
conflict among organizations). As Melur’s telecenters gear
up to provide technical information to farmers, they would
have to negotiate terms with institutionalized sources (e.g.,
government agencies) or develop alternative ones. The
technical support structures they would require to stay
operational may complicate their development as an independent
local resource. The authors are aware of the
criticality of such contingencies for telecenter sustainability.
This is where extralocal ties can help, by instituting and
strengthening local ties. They may, for example, link telecenters
with extralocal social capital and resources to catalyze
strategic local ties to negotiate structural constraints
(see Cohen, 2001). Indeed, Blattman et al., in this issue
(and Pinkett) represent such a resource for their site. Extralocal
resources can help leverage change in the local
normative order by promoting emergence of “competing
power centers” (Walton, 1973).
Blattman et al. do not envision an overtly political function,
correctly emphasizing the provision of “basic communication
and information services” to potential users
in Melur. This by itself would empower users. However,
their careful delineation of the embedding social milieu—
the network’s starting conditions—allows us to understand
what aspirations may realistically be projected on to the
telecenter, the extent to which they may be feasible, and
the kinds of interventions that may be possible (and necessary)
through this new institutional entity in Melur.
As argued, a community network cannot be assumed
to start up in a social vacuum. It cannot be assumed to
start up in a technological vacuum either. It is very likely
embedded in pre-existing ICT infrastructures and in the
social support structures that have developed around ICT
resources in service provider and user sites. It may be necessary to extend/upgrade/modify the already existing ICT
resources at these sites to connect to the network. The extent
to which service providers and users are willing to
change existing infrastructures to accommodate the network
will depend, among others, on the financial costs
involved. Radical alterations will be more expensive than
incremental ones and may be opposed. Pre-existing resources
(infrastructures in particular) thus have the ability
to constrain network form and function. Technology itself,
in other words, is a shaper of technology (Mackenzie &
Wajcman, 1985). Similarly, technical support structures
(e.g., technical staff) at provider and user sites are geared
toward particular technologies, not all. Certain ICTs may
require specialized support structures for their operation.
Radical alterations may be costly in cognitive terms as
well—stemming from need for staff retraining—and may
be resisted for that reason. Support structures, in particular
those that develop around ICT infrastructures, also have
the ability to constrain the network.
COMMUNITY NETWORK ORIGIN
In the inaugural paper Blattman, Jensen, and Roman
present a contextualized analysis of the “community”—
an administrative entity called Melur Block in south India.
They develop a socioeconomic profile of the area and
document the “community networking and information
needs” of residents, farmers in particular. This yields insights
on the kinds of information (and mediated information
services) that would be useful to this target group.
The authors find that information on pest control, seeds,
and techniques would improve the technical efficiency of
farming in the region. Price and market information, on
the other hand, would be less useful for varied reasons.
For example, the dependency relation between a farmer
and the middleman who loaned him money would require
that the produce be sold to the latter, not in the open market.
The authors provide suggestions for context-sensitive,
nondiscriminatory design of mediated interventions, noting
the realities of stratification from gender, class, and
caste in the area. To reduce the risk of exacerbating existing
inequalities in access, they argue the need for an
integrated multimedia approach where ICTs (accessed via
telecenters or kiosks) are but one of a mix of tools, along
with the mass media, available to rural users.
Pinkett (this issue) presents an equally contextualized
account (emphasizing “indigenous assets” rather than
community needs) of the development of an ICT infrastructure
to support community building in a Boston housing
complex. Pinkett’s strategy is an empowering one that
sees technology users as active producers of content and
community members as active agents of social change; the
project is an attempt to integrate these views and evaluate
the consequences for social and cultural capital development.
In pursuit of these goals, Pinkett installs a community
network and a Web application (designed by him)
and trains users. Residents who participated in the project
reported increased social contacts locally (in line with results
in Hampton & Wellman, 1999) and greater awareness
of assets and resources (including residents’ skills), opportunities, and services in the neighborhood. Importantly,
participants reported an increased level of confidence
in their own strengths and capabilities. (Carroll &
Rosson [this issue] touch on the value of self-efficacy generally
for fostering a sense of community.)
A community’s constituents may engage in intra- and
extracommunity ties. In a social sense, communities lie
at the intersection of local and extralocal ties maintained
by its constituents. The balance of the local and the extralocal
contributes to variations in community structure.
Too much of the former would isolate and provincialize it,
while too much of the latter would render it a mere node
on extralocal circuits of power and signification. Local relations
are important in that they may, under appropriate
conditions, localize decision-making (Warren, 1978). Indeed,
community development has been characterized as
a progressive strengthening of intracommunity linkages
(Warren, 1978). However, such ties are notoriously difficult
to sustain (O’Brien, 1983). Constituents may develop
conflict as they pursue needed resources—power
and money in particular (see Benson, 1975, on domain
conflict among organizations). As Melur’s telecenters gear
up to provide technical information to farmers, they would
have to negotiate terms with institutionalized sources (e.g.,
government agencies) or develop alternative ones. The
technical support structures they would require to stay
operational may complicate their development as an independent
local resource. The authors are aware of the
criticality of such contingencies for telecenter sustainability.
This is where extralocal ties can help, by instituting and
strengthening local ties. They may, for example, link telecenters
with extralocal social capital and resources to catalyze
strategic local ties to negotiate structural constraints
(see Cohen, 2001). Indeed, Blattman et al., in this issue
(and Pinkett) represent such a resource for their site. Extralocal
resources can help leverage change in the local
normative order by promoting emergence of “competing
power centers” (Walton, 1973).
Blattman et al. do not envision an overtly political function,
correctly emphasizing the provision of “basic communication
and information services” to potential users
in Melur. This by itself would empower users. However,
their careful delineation of the embedding social milieu—
the network’s starting conditions—allows us to understand
what aspirations may realistically be projected on to the
telecenter, the extent to which they may be feasible, and
the kinds of interventions that may be possible (and necessary)
through this new institutional entity in Melur.
As argued, a community network cannot be assumed
to start up in a social vacuum. It cannot be assumed to
start up in a technological vacuum either. It is very likely
embedded in pre-existing ICT infrastructures and in the
social support structures that have developed around ICT
resources in service provider and user sites. It may be necessary to extend/upgrade/modify the already existing ICT
resources at these sites to connect to the network. The extent
to which service providers and users are willing to
change existing infrastructures to accommodate the network
will depend, among others, on the financial costs
involved. Radical alterations will be more expensive than
incremental ones and may be opposed. Pre-existing resources
(infrastructures in particular) thus have the ability
to constrain network form and function. Technology itself,
in other words, is a shaper of technology (Mackenzie &
Wajcman, 1985). Similarly, technical support structures
(e.g., technical staff) at provider and user sites are geared
toward particular technologies, not all. Certain ICTs may
require specialized support structures for their operation.
Radical alterations may be costly in cognitive terms as
well—stemming from need for staff retraining—and may
be resisted for that reason. Support structures, in particular
those that develop around ICT infrastructures, also have
the ability to constrain the network.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ชุมชนของเครือข่าย
ใน blattman กระดาษสถาปนา Jensen และโรมัน
ปัจจุบัน contextualized การวิเคราะห์ของ " ชุมชน " -
การบริหารงานนิติบุคคลชื่อ เมอโลร์ บล็อกในอินเดียใต้ .
พวกเขาพัฒนารายละเอียดทางเศรษฐกิจและสังคมของพื้นที่และ
เอกสาร " ชุมชนเครือข่ายและข้อมูลความต้องการของผู้อยู่อาศัย ,
" เกษตรกรโดยเฉพาะ ข้อมูลเชิงลึก
นี้ผลผลิตในประเภทของข้อมูล ( และโดยข้อมูล
บริการ ) ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อกลุ่มเป้าหมายกลุ่มนี้ ผู้เขียนพบว่า ข้อมูลบน
คุมศัตรูพืช เมล็ด และเทคนิคจะปรับปรุงประสิทธิภาพทางเทคนิคของ
การเกษตรในภูมิภาค และข้อมูลราคาในตลาด
มืออื่น ๆที่อาจเป็นประโยชน์น้อยลงสำหรับเหตุผลที่แตกต่างกัน .
ตัวอย่างเช่นการพึ่งพาความสัมพันธ์ระหว่างชาวนา
และคนกลางที่ให้เขายืมเงินจะต้องมี
ที่ผลิตขายให้ หลัง ไม่ใช่ในตลาดเปิด ผู้เขียนได้ให้ข้อเสนอแนะสำหรับ
การออกแบบบริบทไวดของพฤติกรรมการแทรกแซง , noting
ความเป็นจริงของสังคม จาก เพศ ชั้น วรรณะ และ
ในพื้นที่ เพื่อลดความเสี่ยงของความโกรธที่มีอยู่
อสมการในการเข้าถึงพวกเขาจะเถียงกัน ต้องมีการบูรณาการไอซีที (
มัลติมีเดียที่เข้าถึงได้ผ่านทาง
ยอมรับหรือซุ้ม ) แต่หนึ่งในส่วนผสมของเครื่องมือตาม
กับสื่อมวลชน สามารถใช้ได้กับผู้ใช้ในชนบท .
pinkett ( ปัญหานี้ ) เสนอเท่าเทียมกัน contextualized
บัญชี ( เน้น " ทรัพย์สิน " พื้นเมืองมากกว่าความต้องการ
ชุมชน ) ของการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานไอซีที
เพื่อสนับสนุนการสร้างชุมชนในบอสตันที่อยู่อาศัย
ที่ซับซ้อน กลยุทธ์ pinkett เป็นพลังหนึ่งที่
เห็นผู้ใช้เทคโนโลยีเป็นผู้ผลิตเนื้อหาและการใช้งานของสมาชิกในชุมชน เช่น งาน
ตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม เป็นโครงการเพื่อบูรณาการความคิดเห็นเหล่านี้และประเมินผลด้านสังคมและวัฒนธรรม
การพัฒนาทุน ในการแสวงหาเป้าหมายเหล่านี้ pinkett ติดตั้งชุมชน
เครือข่ายและโปรแกรมประยุกต์บนเว็บ ( ออกแบบโดยเขา )
และรถไฟผู้ใช้ ประชาชนที่เข้าร่วมโครงการในประเทศ (
รายงานเพิ่มขึ้นติดต่อสังคมสอดคล้องกับผลลัพธ์
ใน Hampton & WELLMAN , 1999 ) และ
ความตระหนักมากกว่าทรัพย์สินและทรัพยากร ( รวมถึงทักษะของชาวบ้าน ) , โอกาส และการบริการในชุมชน ที่สำคัญ ผู้เข้าร่วมรายงาน
ระดับที่เพิ่มขึ้นของความเชื่อมั่นในจุดแข็งของตนเอง และความสามารถ ( แคร์โรลล์ &
Rosson [ ปัญหา ] สัมผัสคุณค่าของตนเองโดยทั่วไป
เพื่อส่งเสริมความรู้สึกของชุมชน )
องค์ประกอบของชุมชน อาจจะ มีส่วนร่วมใน ภายใน และ
extracommunity เสมอ ในความรู้สึกของสังคม ชุมชน โกหก
ที่จุดตัดของท้องถิ่น และ extralocal เสมอรักษา
โดยองค์ประกอบของ ความสมดุลของท้องถิ่น และ extralocal
ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างชุมชน
มากเกินไปของอดีตจะแยกและ provincialize มัน
ในขณะที่มากเกินไปของหลังจะให้มัน
extralocal โหนดเพียงบนวงจรของอำนาจและความสำคัญ
ประชาสัมพันธ์ท้องถิ่นมีความสำคัญที่พวกเขาอาจ ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม
, จำกัด การตัดสินใจ ( วอร์เรน 1978 ) แน่นอน , การพัฒนาชุมชนมีลักษณะเป็น
การเสริมสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายการ intracommunity
( วอร์เรน 1978 ) อย่างไรก็ตาม เช่นความสัมพันธ์ฉาวโฉ่ยาก
หนุน ( O ' Brien , 1983 ) องค์ประกอบอาจพัฒนาความขัดแย้งที่พวกเขาไล่ตามต้องการ
โดยเฉพาะทรัพยากรพลังงานและเงิน ( ดู เบนสัน , 1975 , ความขัดแย้งโดเมน
ระหว่างองค์กร ) เป็นยอมรับของเมอโลร์เกียร์
ถึงการให้ข้อมูลทางเทคนิคแก่เกษตรกร , พวกเขาจะ
ต้องเจรจาข้อตกลงกับสถาบันแหล่ง ( เช่น
หน่วยงานราชการ ) หรือพัฒนาคนทดแทน
การสนับสนุนทางเทคนิคโครงสร้างพวกเขาจะต้องอยู่ปฏิบัติอาจซับซ้อนการพัฒนา
ท้องถิ่นในฐานะที่เป็นทรัพยากร ผู้เขียนทราบ
มีความสำคัญภาระผูกพันดังกล่าวเพื่อความยั่งยืนเทเลเซ็นเตอร์ .
นี่คือที่ extralocal เสมอสามารถช่วยโดยจัดตั้งและ
เสริมสร้างความสัมพันธ์ท้องถิ่น พวกเขาอาจจะ ตัวอย่าง เชื่อมโยงกับทรัพยากรทุนสังคมยอมรับ
extralocal และเร่งความสัมพันธ์ท้องถิ่นเชิงกลยุทธ์เพื่อเจรจาโครงสร้างข้อจำกัด
( เห็นโคเฮน , 2001 ) แน่นอน blattman et al . , ในปัญหานี้
( และ pinkett ) เป็นตัวแทนของทรัพยากรดังกล่าว สำหรับเว็บไซต์ของพวกเขา ทรัพยากร extralocal
สามารถช่วยยกระดับการเปลี่ยนแปลงในท้องถิ่น
อ้างอิงคำสั่งโดยการส่งเสริมการเกิดขึ้นของ " การแข่งขัน
พลังศูนย์ " ( วอลตัน , 1973 ) .
blattman et al . ไม่ envision ฟังก์ชันอย่างเปิดเผยทางการเมือง
อย่างถูกต้องเน้นการให้ "
การสื่อสารขั้นพื้นฐานและบริการข้อมูล "
ผู้ใช้ศักยภาพในเมอโลร์ . นี้เองจะช่วยให้ผู้ใช้ อย่างไรก็ตาม การระวังในการฝัง
-
สภาพแวดล้อมสังคมของเครือข่ายเริ่มเงื่อนไขที่จะช่วยให้เราเข้าใจสิ่งที่ปรารถนาจะเป็นจริง
ถูกฉายไปยัง
เทเลเซ็นเตอร์ ขอบเขตที่พวกเขาอาจจะเป็นไปได้และ
ชนิดของการแทรกแซงที่อาจเป็นไปได้ ( จำเป็น )
ผ่านองค์กรสถาบันใหม่ในเมอโลร์ .
เป็นแย้ง , ไม่สามารถสันนิษฐานเครือข่ายชุมชน
เริ่มขึ้นในสุญญากาศทางสังคม มันไม่สามารถสันนิษฐาน
เริ่มขึ้นในสูญญากาศเทคโนโลยีเหมือนกัน มันมีโอกาสมากที่ฝังตัวอยู่ในโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ก่อน
สนับสนุน ICT ในโครงสร้างทางสังคมที่มีการพัฒนารอบทรัพยากร ICT
ในผู้ให้บริการและเว็บไซต์ของผู้ใช้ มันอาจจะต้องขยาย / ปรับปรุง / แก้ไขที่มีอยู่แล้ว ICT
ทรัพยากรที่เว็บไซต์เหล่านี้เพื่อเชื่อมต่อกับเครือข่าย ขอบเขต
ที่ผู้ให้บริการและผู้ใช้จะยินดี
เปลี่ยนโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่เพื่อรองรับเครือข่าย
จะขึ้นอยู่ในหมู่คนอื่น ๆในต้นทุนทางการเงิน
เกี่ยวข้อง การเปลี่ยนแปลงจะแพงกว่า
เพิ่มคนและอาจจะไม่เห็นด้วย ทรัพยากรที่มีอยู่ก่อน
( โครงสร้างพื้นฐานโดยเฉพาะ ) จึงมีความสามารถในการกำหนดรูปแบบเครือข่าย
และฟังก์ชัน
เทคโนโลยีตัวเองในคำอื่น ๆที่เป็นไสเทคโนโลยี ( แม็คเคนซี่&
wajcman , 1985 ) เหมือนกับ , การสนับสนุนทางเทคนิคโครงสร้าง
( เจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคเช่น ) ที่ผู้ให้บริการและผู้ใช้เว็บไซต์ที่มุ่ง
ที่มีต่อเทคโนโลยี โดยเฉพาะ ไม่ใช่ทั้งหมด บางอย่างหรืออาจ
ต้องสนับสนุนโครงสร้างเฉพาะสำหรับการดำเนินงานของพวกเขา .
รุนแรงการดัดแปลงอาจจะแพงในแง่สติปัญญาเป็น
ดีที่เกิดจากความต้องการพนักงานที่ฝึกอบรมและอาจ
ถูกต่อต้านด้วยเหตุผล สนับสนุนโครงสร้างโดยเฉพาะ
ที่พัฒนารอบไอซีทีซึ่งยังมี
ความสามารถในการกำหนดเครือข่าย
การแปล กรุณารอสักครู่..