Consider what the audience must rem

Consider what the audience must remember.
When we want others to remember precise information,
to recollect it with details, we aim for verbatim. If we
are satisfied when others are familiar with what we said,
without recalling many details, or use some of their own
words to describe what they remember, we are aiming
for gist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาสิ่งที่ผู้ชมต้องจำไว้เมื่อเราต้องการคนอื่นจดจำแม่นยำข้อมูลระลึก ด้วยรายละเอียด มุ่ง verbatim ถ้าเราพอใจเมื่อผู้อื่นไม่คุ้นเคยกับสิ่งที่เรากล่าวว่าไม่ต้องนึกถึงรายละเอียดมาก หรือใช้บางส่วนของตนเองคำอธิบายสิ่งที่พวกเขาจำ เรามีเป้าหมายการจับใจความสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณาสิ่งที่ผู้ชมต้องจำไว้.
เมื่อเราต้องการให้คนอื่นจดจำข้อมูลที่แม่นยำ
จำมันมีรายละเอียดที่เรามีจุดมุ่งหมายสำหรับคำต่อคำ ถ้าเรา
มีความพึงพอใจเมื่อคนอื่น ๆ มีความคุ้นเคยกับสิ่งที่เรากล่าวว่า
โดยไม่ต้องนึกถึงรายละเอียดมากหรือใช้บางส่วนของตัวเอง
คำพูดที่จะอธิบายสิ่งที่พวกเขาจำเรากำลังเล็ง
สำหรับเค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณาสิ่งที่ผู้ชมจะต้องจำได้เมื่อเราต้องการให้คนอื่นจดจำข้อมูลที่แม่นยำให้ระลึกว่า มีรายละเอียด เราจุดมุ่งหมายเพื่อเสียง ถ้าเราพอใจเมื่อผู้อื่นมีความคุ้นเคยกับสิ่งที่เราพูดโดยไม่นึกถึงรายละเอียดมาก หรือใช้บางส่วนของพวกเขาเองคำที่จะอธิบายสิ่งที่พวกเขาจำได้ เราหมายใจสำหรับใจความสำคัญ