Public networks have now become wid

Public networks have now become widespread due to the view that they are the most
appropriate organizational form for solving ‘wicked’ public problems (Agranoff and
McGuire 1998; Ferlie and Pettigrew 1996; Ferlie et al. 2011; Keast et al. 2004;
O’Toole 1997; Provan and Milward 1995). In the short time since this happened,
doubts have quickly arisen over how to make them succeed (Agranoff and McGuire
2001a; Mandell 2001; McGuire and Agranoff 2011; Provan and Milward 2001).
Scholars have traditionally addressed the issue in different ways (Turrini et al. 2010).
Some have focused on the need to pay attention to the configuration of the network
structure for collaboration (Huang and Provan 2007; Provan and Milward 1995; Provan
and Sebastian 1998). Others have concentrated on the mechanisms facilitating partner
interaction (Agranoff 2003; Kickert et al. 1997; Klijn 1996), while others still have
focused on the abilities that the so-called ‘network manager’ (or network managers as
Klijn et al. 2010 showed) is expected to own in order to nurture and steer the network
successfully (Agranoff and McGuire 2001b, 2003; Kickert et al. 1997; McGuire 2002;
Meier and O’Toole 2001; O’Toole and Meier 2004).
Within this plethora of studies, what is missing is an attempt to explore ‘whether an
interaction effect between the abovementioned factors can be supposed, as the effect of
each predictor might be mediated or moderated by others, and thus might affect
network performance’, to recall Turrini et al. (2010: 546).
Starting to explore this possibility is the aim of our article. More specifically, by
taking the article by Turrini et al. (2010) as theoretical framework, our article intends
to explore whether, given the context, it might be supposed that there is a relationship
between the network structure, mechanisms, and manager (or managers) that jointly
affects network performance. That is the research question leading our study.
For this purpose, we conducted a multiple case study. We focused on five successful
networks for home care assistance in one Swiss Canton. Four of them have a centrally
integrated structure, while the other has a structure that is strongly integrated into
overlapping subgroups (a multicentrally integrated structure).
The comparison between the two blocks of cases suggests that, in order for public
networks to succeed, different network mechanisms and managerial abilities can be
useful, depending on the characteristics of the network structure. In particular, our
findings seem to suggest that, whereas in well-integrated and centralized networks
success seems to depend on the presence of a network manager leading people who are
capable of acting beyond the boundaries of rules and procedures, in multicentrally
integrated networks, success appears to depend on the ability to follow the existing
rules and procedures and to share responsibilities among multiple network ‘administrators’
(as defined later).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Public networks have now become widespread due to the view that they are the mostappropriate organizational form for solving ‘wicked’ public problems (Agranoff andMcGuire 1998; Ferlie and Pettigrew 1996; Ferlie et al. 2011; Keast et al. 2004;O’Toole 1997; Provan and Milward 1995). In the short time since this happened,doubts have quickly arisen over how to make them succeed (Agranoff and McGuire2001a; Mandell 2001; McGuire and Agranoff 2011; Provan and Milward 2001).Scholars have traditionally addressed the issue in different ways (Turrini et al. 2010).Some have focused on the need to pay attention to the configuration of the networkstructure for collaboration (Huang and Provan 2007; Provan and Milward 1995; Provanand Sebastian 1998). Others have concentrated on the mechanisms facilitating partnerinteraction (Agranoff 2003; Kickert et al. 1997; Klijn 1996), while others still havefocused on the abilities that the so-called ‘network manager’ (or network managers asKlijn et al. 2010 showed) is expected to own in order to nurture and steer the networksuccessfully (Agranoff and McGuire 2001b, 2003; Kickert et al. 1997; McGuire 2002;Meier and O’Toole 2001; O’Toole and Meier 2004).Within this plethora of studies, what is missing is an attempt to explore ‘whether aninteraction effect between the abovementioned factors can be supposed, as the effect ofeach predictor might be mediated or moderated by others, and thus might affectnetwork performance’, to recall Turrini et al. (2010: 546).Starting to explore this possibility is the aim of our article. More specifically, bytaking the article by Turrini et al. (2010) as theoretical framework, our article intendsto explore whether, given the context, it might be supposed that there is a relationshipbetween the network structure, mechanisms, and manager (or managers) that jointlyaffects network performance. That is the research question leading our study.For this purpose, we conducted a multiple case study. We focused on five successfulnetworks for home care assistance in one Swiss Canton. Four of them have a centrallyintegrated structure, while the other has a structure that is strongly integrated intooverlapping subgroups (a multicentrally integrated structure).The comparison between the two blocks of cases suggests that, in order for publicnetworks to succeed, different network mechanisms and managerial abilities can beuseful, depending on the characteristics of the network structure. In particular, ourfindings seem to suggest that, whereas in well-integrated and centralized networkssuccess seems to depend on the presence of a network manager leading people who arecapable of acting beyond the boundaries of rules and procedures, in multicentrallyintegrated networks, success appears to depend on the ability to follow the existingrules and procedures and to share responsibilities among multiple network ‘administrators’(ตามที่กำหนดในภายหลัง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครือข่ายสาธารณะมีตอนนี้กลายเป็นที่แพร่หลายเนื่องจากมุมมองที่พวกเขาเป็นส่วนใหญ่รูปแบบองค์กรที่เหมาะสมสำหรับการแก้ 'ชั่ว' ปัญหาสาธารณะ (Agranoff และแมคไกวร์1998; Ferlie และ Pettigrew 1996; Ferlie et al, 2011;. Keast et al, 2004;. O ' โอทูล 1997; Provan และ Milward 1995) ในระยะเวลาอันสั้นตั้งแต่นี้เกิดขึ้นสงสัยจะเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วกว่าวิธีการที่จะทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ (Agranoff และแมคไกวร์. 2001a; Mandell 2001 แมคไกวร์และ Agranoff 2011; Provan และ Milward 2001) นักวิชาการมี addressed ประเพณีปัญหาในรูปแบบที่แตกต่างกัน (Turrini et .. อัล 2010) บางคนได้มุ่งเน้นไปที่ความต้องการที่จะให้ความสนใจกับการกำหนดค่าของเครือข่ายโครงสร้างการทำงานร่วมกัน (Huang และ Provan 2007; Provan และ Milward 1995; Provan และเซบาสเตียน 1998) คนอื่น ๆได้จดจ่ออยู่กับกลไกการอำนวยความสะดวกจากคู่ปฏิสัมพันธ์ (Agranoff 2003; Kickert et al, 1997;. Klijn 1996) ขณะที่คนอื่นยังคงมุ่งเน้นไปที่ความสามารถที่เรียกว่า'ผู้จัดการเครือข่าย (หรือผู้จัดการเครือข่ายKlijn et al, 2010. แสดงให้เห็น) คาดว่าจะเป็นเจ้าของในการสั่งซื้อที่จะรักษาและคัดท้ายเครือข่ายที่ประสบความสำเร็จ(Agranoff และแมคไกวร์ 2001b 2003; Kickert et al, 1997;. แมคไกวร์ 2002; ไมเออร์และโอทูล 2001 โอทูลและไมเออร์ 2004). ภายในมากมายเหลือเฟือนี้ การศึกษาเป็นสิ่งที่ขาดหายไปคือความพยายามที่จะสำรวจ 'ว่าผลการทำงานร่วมกันระหว่างปัจจัยดังกล่าวข้างต้นสามารถควรเป็นผลของการทำนายแต่ละอาจจะมีการไกล่เกลี่ยหรือการตรวจสอบโดยผู้อื่นและทำให้อาจส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพของเครือข่าย' จะจำ Turrini et อัล . (2010: 546) เริ่มต้นที่จะสำรวจความเป็นไปได้นี้เป็นจุดมุ่งหมายของบทความของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการบทความโดย Turrini et al, (2010) เป็นกรอบทฤษฎีบทความของเรามุ่งมั่นที่จะสำรวจว่าได้รับบริบทมันอาจจะคิดว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างเครือข่ายกลไกและผู้จัดการ(หรือผู้จัดการ) ที่ร่วมกันส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพของเครือข่าย นั่นคือคำถามการวิจัยชั้นนำการศึกษาของเรา. ในการนี้เราดำเนินการกรณีศึกษาหลาย ๆ เรามุ่งเน้นไปที่ห้าที่ประสบความสำเร็จของเครือข่ายเพื่อขอความช่วยเหลือดูแลบ้านในสวิสแคนตัน สี่ของพวกเขามีศูนย์กลางโครงสร้างแบบบูรณาการในขณะที่อื่น ๆ ที่มีโครงสร้างที่บูรณาการอย่างมากเป็นกลุ่มย่อยที่ทับซ้อนกัน(โครงสร้างแบบบูรณาการ multicentrally). เปรียบเทียบระหว่างสองช่วงตึกในกรณีที่แสดงให้เห็นว่าเพื่อให้ประชาชนเครือข่ายที่ประสบความสำเร็จของเครือข่ายที่แตกต่างกันกลไกและความสามารถในการบริหารจัดการสามารถเป็นประโยชน์ขึ้นอยู่กับลักษณะของโครงสร้างเครือข่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราค้นพบดูเหมือนจะชี้ให้เห็นว่าในขณะที่ดีแบบบูรณาและเครือข่ายส่วนกลางประสบความสำเร็จน่าจะขึ้นอยู่กับการปรากฏตัวของผู้จัดการเครือข่ายชั้นนำของคนที่มีความสามารถในการทำหน้าที่เกินขอบเขตของหลักเกณฑ์และวิธีการในmulticentrally เครือข่ายแบบบูรณาการที่ประสบความสำเร็จ ดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการที่จะปฏิบัติตามที่มีอยู่หลักเกณฑ์และวิธีการและการแบ่งปันความรับผิดชอบในหมู่ผู้บริหารหลายเครือข่าย(ตามที่กำหนดในภายหลัง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครือข่ายสาธารณะมีตอนนี้กลายเป็นที่แพร่หลายเนื่องจากมุมมองที่พวกเขามีมากที่สุดที่เหมาะสมสำหรับการแก้ไขรูปแบบองค์การ
' ชั่วร้าย ' สาธารณะและปัญหา ( agranoff
แมคไกวร์ ferlie เพ็ตติกรูว์ 1996 และ 1998 ; ; ferlie et al . 2011 ; keast et al . 2004 ;
AMD provan มิลเวิร์ด 1995 และ 1997 ; ) ในเวลาสั้น ๆตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้น
สงสัยได้เร็วขึ้นกว่าวิธีที่จะทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ ( agranoff และแมคไควร์
2001a ; แมนเดิล 2001 และแม็คไกวร์ agranoff 2011 ; provan และมิลเวิร์ด 2001 ) .
นักวิชาการมีผ้าอยู่ปัญหาในรูปแบบที่แตกต่างกัน ( แพบโบล เทอรีนี่ et al . 2010 ) .
บางคนเน้นต้องใส่ใจกับการปรับแต่งโครงสร้างเครือข่ายและความร่วมมือ ( หวง
provan 2007 ;และ provan มิลเวิร์ด 1995 ; provan
และ เซบาสเตียน ปี 2541 ) คนอื่นจะเน้นกลไกการปฏิสัมพันธ์พันธมิตร
( agranoff 2003 ; kickert et al . 1997 ; klijn 1996 ) ในขณะที่คนอื่น ๆยังคงมี
เน้นความสามารถที่เรียกว่า ' ' ( หรือผู้จัดการเครือข่ายผู้จัดการเครือข่ายเป็น
klijn et al . 2553 พบ ) คาดว่าตนเองในการดูแลเอาใจใส่และคัดท้ายเครือข่าย
เรียบร้อยแล้ว ( agranoff McGuire และ 2001b , 2003 ; kickert et al . 1997 ; แมคไกวร์ 2002 ;
Meier AMD AMD ไมเออร์และ 2001 และ 2004 ) .
ภายในนี้ด้วยการศึกษาสิ่งที่ขาดหายไปคือ ความพยายามที่จะสำรวจ ' ไม่ว่าจะเป็น
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยดังกล่าวข้างต้นได้ควรเป็นผลของแต่ละตัว อาจจะโดย
หรือมีคนอื่น และดังนั้นจึง อาจ มีผลต่อ
งานเครือข่าย , เรียกคืน แพบโบล เทอรีนี่ et al . ( 2553 : 546 ) .
เริ่มต้นสำรวจความเป็นไปได้นี้คือจุดประสงค์ของบทความของเรา มากขึ้นโดยเฉพาะ โดย
จดบทความโดยแพบโบล เทอรีนี่ et al . ( 2010 ) เป็นกรอบทฤษฎี บทความของเราตั้งใจ
เพื่อดูว่าได้รับบริบท มันอาจจะคิดว่ามีความสัมพันธ์
ระหว่างโครงสร้างเครือข่ายกลไกและผู้จัดการ ( หรือผู้จัดการ ) ร่วมกัน
มีผลต่อประสิทธิภาพของเครือข่าย . นั่นเป็นคำถามวิจัยชั้นนำของเราการศึกษา .
สำหรับวัตถุประสงค์นี้ เราศึกษาพหุกรณีศึกษา เราเน้นห้าประสบความสำเร็จ
เครือข่ายความช่วยเหลือดูแลบ้านในสวิส Canton สี่ของพวกเขามีโครงสร้างแบบบูรณาการ
ในขณะที่อื่น ๆมีโครงสร้างที่เป็นขอรวมเข้า
กลุ่มย่อยที่ทับซ้อนกัน ( รวม multicentrally โครงสร้าง ) .
เปรียบเทียบระหว่างสองบล็อกของกรณีที่แสดงให้เห็นว่า เพื่อส่วนรวม
เครือข่ายสำเร็จ กลไกเครือข่ายที่แตกต่างกันและความสามารถในการบริหารจัดการสามารถ
ประโยชน์ ขึ้นอยู่กับลักษณะของโครงสร้างเครือข่าย โดยเฉพาะ การค้นพบของเรา
ดูเหมือนจะชี้ให้เห็นว่าในขณะที่บูรณาการอย่างดีและเครือข่าย
จำกัดความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับสถานะของผู้จัดการ แกนนำเครือข่ายคน
สามารถทำเกินกว่าขอบเขตของกฎและขั้นตอนใน multicentrally
บูรณาการเครือข่าย ความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการติดตามที่มีอยู่
กฎและขั้นตอนและการแบ่งปันความรับผิดชอบของหลายเครือข่าย ' ผู้บริหาร '
( ตามที่ได้นิยามไว้ทีหลัง ) .