Sources of Khmer history (15)Severa

Sources of Khmer history (15)
Several written accounts of Khmer history exist. the earliest being Chinese rather than indigenous. Before the appearance of locally-engraved stone inscriptions. Chinese dynastic annals had already related in considerable detail the early historical periods of the countries of Southeast Asia The annals have not always been invoked wisely. In particular the initial conclusions of their early twentieth century translator. the renowned sinologist Paul Pelliot. have scarcely been challenged. The knowledge which has gradually accumulated since then through study of other documentary sources should have enabled scholars to re-evaluate Pelliot's tentative hypotheses. Indeed he had already warned his readers that the Chinese accounts had often been re-copied and contained various observations which ought not to be taken at face value
All the surviving indigenous written records of ancient Cambodia are inscriptions. the vast majority incised on stone. The ancient manuscripts. which must surely have been a considerable body of literature. have all perished. For unknown reasons, possibly during the 16th/17th centuries, the scribes who had been re-copying them over the ages ceased to do so. It is perhaps a forlorn hope the maybe one day- as at Qumran - someone might chance to discover a copy of these long-lost records. Alas, a tropical climate is not favourable to the preservation of literature which for the most part would have been inscribed on fragile latania palm-leaves.
the oldest inscriptions, engraved in a script daring them to around the fifth century, are in Sanskrit. They were soon to be followed by texts in the Khmer language. While the initial influence of Indian civilisation is beyound doubt, its importance has sometimes been awarded undue prominence. With the exception of Vietnamese, the early alphabets of Southeast Asia all originated in India. It is also true that Sanskrit is the language of about half of the inscriptions discovered in the lands once occupied by the Khmers. It should however be noted that they all invoke deities of Indian origin. The vast majority of inscriptions in Khmer also relate to Hindu or Buddhist temples.
the contrast there are very few allusions to the local divinities of the people. Despite the lack of documentary evidence, they must have been then, as they still are now, of great significance to the Khmers. So while the old inscriptions provide invaluable clues for the study of ancient Khkmer civilisation, they remain only part of the picture, viral indeed, but by no means the whole, as has too long been assumed.
Apart from a handful of exceptions, all the known Sanskrit inscriptions are poems of varying length, noteworthy in that they are often expressed in language of considerable refinement. The Khmer poets adhered to stanza forms of various degrees of complexity, and composed their verses in perfect accordance with the rules of prosody, thus demonstrating an intimate knowledge of Indian culture. The poems are addressed to the gods, apparently with the aim of praising their servants, the kings or dignitaries, and recording their meritorious deeds- after all, such people also had the means to commission temples and make large donations to their resident deities. The texts thus provide valuable historical information, such as be built, and the manes of the kings, the dates of the temples they caused to be built, and the names of the kingdom's high officeholders. Such records, however, are little more than landmarks- the objects of the poets' adulation are almost always praised in stereotyped formulae far removed from real life. It is nevertheless occasionally possible to glean here and there a few details about the lives of these personages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งที่มาของประวัติศาสตร์เขมร (15)มีอยู่หลายบัญชีเขียนประวัติศาสตร์เขมร แรกสุดจีน มากกว่าคนพื้นเมือง ก่อนลักษณะที่ปรากฏของเครื่องแกะสลักศิลาจารึก พงศาวดารจีน dynastic มีข้องในรายละเอียดมากรอบประวัติศาสตร์ต้นของประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พงศาวดารมีไม่เสมอถูกเรียกอย่างชาญฉลาด โดยเฉพาะบทสรุปครั้งแรกของนักแปลของศตวรรษที่ยี่สิบต้น sinologist แหล่ง Paul Pelliot มีแทบการท้าทาย ความรู้ที่ได้ค่อย ๆ สะสมตั้งแต่ นั้น ผ่านการศึกษาอื่น ๆ แหล่งสารคดี ควรเปิดใช้นักวิชาการประเมิน Pelliot ของสมมุติฐานที่แน่นอนอีกครั้ง แน่นอนเขามีแล้วเตือนผู้อ่านของเขาว่า บัญชีจีนมักจะถูกคัดลอกอีกครั้ง และประกอบด้วยข้อสังเกตต่าง ๆ ที่ไม่ควรนำมูลค่าที่ตรา ระเบียนทั้งหมดรอดตายชนเขียนของกัมพูชาจารึกไว้ ใหญ่ incised บนหิน เป็นโบราณ ซึ่งต้องย่อมได้รับร่างกายที่มากของเอกสารประกอบการ มีทั้งหมด perished ไม่ทราบสาเหตุ อาจในระหว่างศตวรรษ 16/17 ภาพที่ได้รับใหม่คัดลอกแฟ้มผ่านอายุเพิ่มดังนั้น ได้ทีหวัง forlorn ทีในหนึ่งวัน - เป็นที่ Qumran - คนอาจโอกาสเยือนสำเนาระเบียนเหล่านี้หายไปนาน อนิจจา ภูมิอากาศเขตร้อนได้ดีเพื่ออนุรักษ์วรรณกรรมซึ่งส่วนใหญ่จะมีการจารึกบนใบลาน latania เปราะบาง the oldest inscriptions, engraved in a script daring them to around the fifth century, are in Sanskrit. They were soon to be followed by texts in the Khmer language. While the initial influence of Indian civilisation is beyound doubt, its importance has sometimes been awarded undue prominence. With the exception of Vietnamese, the early alphabets of Southeast Asia all originated in India. It is also true that Sanskrit is the language of about half of the inscriptions discovered in the lands once occupied by the Khmers. It should however be noted that they all invoke deities of Indian origin. The vast majority of inscriptions in Khmer also relate to Hindu or Buddhist temples. the contrast there are very few allusions to the local divinities of the people. Despite the lack of documentary evidence, they must have been then, as they still are now, of great significance to the Khmers. So while the old inscriptions provide invaluable clues for the study of ancient Khkmer civilisation, they remain only part of the picture, viral indeed, but by no means the whole, as has too long been assumed. Apart from a handful of exceptions, all the known Sanskrit inscriptions are poems of varying length, noteworthy in that they are often expressed in language of considerable refinement. The Khmer poets adhered to stanza forms of various degrees of complexity, and composed their verses in perfect accordance with the rules of prosody, thus demonstrating an intimate knowledge of Indian culture. The poems are addressed to the gods, apparently with the aim of praising their servants, the kings or dignitaries, and recording their meritorious deeds- after all, such people also had the means to commission temples and make large donations to their resident deities. The texts thus provide valuable historical information, such as be built, and the manes of the kings, the dates of the temples they caused to be built, and the names of the kingdom's high officeholders. Such records, however, are little more than landmarks- the objects of the poets' adulation are almost always praised in stereotyped formulae far removed from real life. It is nevertheless occasionally possible to glean here and there a few details about the lives of these personages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มาของประวัติศาสตร์เขมร (15)
หลายเขียนบัญชีของประวัติศาสตร์เขมรอยู่ เร็วที่สุดเท่าที่เป็นภาษาจีนมากกว่าพื้นเมือง ก่อนที่การปรากฏตัวของท้องถิ่นสลักศิลาจารึก พงศาวดารราชวงศ์จีนได้เกี่ยวข้องอยู่แล้วในรายละเอียดมากช่วงเวลาในประวัติศาสตร์แรกของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พงศาวดารยังไม่ได้รับมักจะเรียกอย่างชาญฉลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อสรุปเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบแปลของพวกเขาในช่วงต้น ฟันยื่นที่มีชื่อเสียงพอล Pelliot แทบจะไม่ได้รับการท้าทาย ความรู้ที่ได้สะสมค่อยๆตั้งแต่นั้นผ่านการศึกษาแหล่งที่มาของสารคดีอื่น ๆ ควรจะได้เปิดใช้งานนักวิชาการที่จะประเมินอีกครั้งสมมติฐานเบื้องต้นของ Pelliot อันที่จริงเขาได้เตือนแล้วผู้อ่านของเขาว่าบัญชีของจีนที่ได้รับมักจะ re-คัดลอกและมีข้อสังเกตต่างๆที่ไม่ควรจะต้องดำเนินการที่มูลค่า
ทั้งหมดที่รอดตายเขียนบันทึกพื้นเมืองโบราณของกัมพูชาจารึก ส่วนใหญ่รอยบากบนหิน ต้นฉบับโบราณ ซึ่งก็จะต้องได้รับร่างกายมากของวรรณกรรม มีทั้งหมดเสียชีวิต สำหรับเหตุผลที่ไม่รู้จักอาจจะเป็นในช่วงศตวรรษที่ 16/17, กรานที่ได้รับการคัดลอกพวกเขาในช่วงวัยหยุดที่จะทำเช่นนั้น บางทีมันก็เป็นความหวังลมๆแล้งๆบางทีวันเดียว ณ วันที่ Qumran - บางคนอาจจะมีโอกาสที่จะค้นพบสำเนาของข้อมูลเหล่านี้หายไปนาน อนิจจาอากาศร้อนไม่เหมาะกับการเก็บรักษาของวรรณกรรมซึ่งส่วนใหญ่จะได้รับการจารึกไว้บน Latania เปราะบางใบปาล์ม.
จารึกที่เก่าแก่ที่สุดสลักในสคริปต์กล้าที่พวกเขาไปรอบศตวรรษที่สิบห้าอยู่ในภาษาสันสกฤต พวกเขาได้เร็ว ๆ นี้จะตามด้วยข้อความในภาษาเขมร ในขณะที่มีอิทธิพลต่อการเริ่มต้นของอารยธรรมอินเดียมีข้อสงสัย beyound สำคัญที่ได้รับบางครั้งได้รับรางวัลความโดดเด่นเกินควร ด้วยข้อยกเว้นของเวียดนาม, ตัวอักษรแรกของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในประเทศอินเดีย นอกจากนี้ยังเป็นความจริงที่ว่าภาษาสันสกฤตเป็นภาษาของประมาณครึ่งหนึ่งของจารึกที่ค้นพบในดินแดนที่ครั้งหนึ่งเคยครอบครองโดยเขมร แต่มันควรจะสังเกตเห็นว่าพวกเขาทั้งหมดเรียกเทพที่มาจากอินเดีย ส่วนใหญ่ของจารึกภาษาเขมรที่เกี่ยวข้องกับศาสนาฮินดูหรือวัดพุทธ.
คมชัดมีซุกซ่อนอยู่น้อยมากที่จะพีนาตีท้องถิ่นของผู้คน แม้จะไม่มีหลักฐานที่พวกเขาจะต้องได้รับแล้วเช่นที่พวกเขายังคงอยู่ในขณะนี้มีความสำคัญที่ดีในเขมร ดังนั้นในขณะที่จารึกเก่าให้เบาะแสที่ทรงคุณค่าสำหรับการศึกษาของอารยธรรมโบราณ Khkmer ที่พวกเขายังคงเป็นเพียงส่วนหนึ่งของภาพไวรัสแน่นอน แต่ไม่ได้หมายความว่าทั้งที่ได้มีการสันนิษฐานว่านานเกินไป.
นอกเหนือจากกำมือของข้อยกเว้นทั้งหมด ที่รู้จักกันในจารึกภาษาสันสกฤตเป็นบทกวีของความยาวที่แตกต่างกันที่สำคัญในการที่พวกเขาจะมักจะแสดงในภาษาของการปรับแต่งมาก กวีเขมรยึดติดกับรูปแบบฉันท์องศาต่างๆของความซับซ้อนและแต่งกลอนให้เป็นไปตามที่สมบูรณ์แบบด้วยกฎของฉันทลักษณ์จึงแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมของวัฒนธรรมอินเดีย บทกวีที่มีการจ่าหน้าถึงพระเจ้าเห็นได้ชัดโดยมีวัตถุประสงค์ของการยกย่องพวกคนรับใช้กษัตริย์หรือบุคคลสำคัญและการบันทึก deeds- รางวัลของพวกเขาหลังจากที่ทุกคนดังกล่าวยังมีความหมายถึงคณะกรรมการวัดและบริจาคเงินขนาดใหญ่ที่จะมีถิ่นที่อยู่ของพวกเขาเทพ ตำราจึงให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่าเช่นมีการสร้างและวิญญาณของพระมหากษัตริย์วันที่ของวัดที่พวกเขาเกิดจากการที่จะสร้างและชื่อของอาณาจักรของ officeholders สูง บันทึกดังกล่าว แต่มีน้อยกว่า landmarks- วัตถุประจบสอพลอกวี 'เกือบจะยกย่องเสมอในสูตรตายตัวอยู่ห่างไกลจากชีวิตจริง มันเป็นไปได้ยังคงเป็นครั้งคราวเพื่อรวบรวมที่นี่และมีรายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของบุคคลเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แหล่งประวัติศาสตร์เขมร ( 15 )
หลายเขียนบัญชีประวัติศาสตร์เขมรอยู่ เร็วเป็นจีนมากกว่า พื้นเมือง ก่อนที่จะปรากฏในจารึกศิลาจารึก พงศาวดารจีนราชวงศ์ได้เกี่ยวข้องในรายละเอียดมากประวัติศาสตร์ระยะเวลาเริ่มต้นของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พงศาวดารได้เสมอถูกเรียกใช้อย่างชาญฉลาดโดยเฉพาะข้อสรุปเบื้องต้นของพวกเขาในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบที่แปล การ sinologist โด่งดังปอลเปลลิโอต์ . มีจะถูกท้าทาย ความรู้ที่ได้ค่อย ๆ สะสมตั้งแต่ผ่านแหล่งอื่นควรศึกษาสารคดีได้เปิดใช้งานอีกครั้ง pelliot เป็นนักวิชาการประเมินเบื้องต้นว่าจริงๆ แล้วเขาก็เตือนคนอ่านว่าบัญชีจีนมักจะถูก re คัดลอกและมีการสังเกตต่าง ๆซึ่งไม่ควรถ่าย
มูลค่าทั้งหมดได้เขียนประวัติของชนพื้นเมืองโบราณกัมพูชาจารึก ส่วนใหญ่แกะสลักบนหิน ต้นฉบับโบราณ ซึ่งจะต้องมีร่างกายที่ค่อนข้างมากของวรรณคดี มีทั้งหมดเสียแล้วสำหรับเหตุผลที่ไม่รู้จักอาจจะในช่วง 16 / 17 ศตวรรษ , ลาอิกะฮ์ที่ได้รับการ re คัดลอกพวกเขาผ่านวัยหยุดที่จะทำ บางทีมันก็เป็นความหวังลมๆ บางทีวันหนึ่ง ในฐานะที่คุมราน - บางคนอาจมีโอกาสที่จะค้นพบสำเนาเหล่านี้ หายไปนาน ประวัติ อนิจจาอากาศร้อนไม่ได้ดีเพื่อการเก็บรักษาวรรณกรรมซึ่งส่วนใหญ่จะถูกจารึกในกรอบ latania ใบลาน จารึกที่เก่าแก่ที่สุด
, จารึกในสคริปต์ให้พวกเรารอบศตวรรษที่ 5 ในภาษาสันสกฤต พวกเขาเร็ว ๆ นี้จะตามด้วยข้อความในภาษาเขมร ในขณะที่อิทธิพลของอารยธรรมอินเดียยุคใหม่เริ่มต้นคือสงสัยความสำคัญของมันมีบางครั้งได้รับรางวัลอันมีชื่อเสียง . ด้วยข้อยกเว้นของเวียดนาม ต้นตัวอักษรของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีแหล่งกำเนิดในอินเดีย มันยังเป็นจริงที่ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาประมาณครึ่งหนึ่งของจารึกที่ค้นพบในดินแดนที่เคยครอบครองโดยเขมร . มันควร แต่จะสังเกตได้ว่าพวกเขาทั้งหมดเรียกเทวดาที่มาจากอินเดีย .ส่วนใหญ่ในจารึกเขมรยังเกี่ยวข้องกับฮินดูหรือพุทธวัด .
ความคมชัดมีน้อยมาก อธิฐานให้ divinities ท้องถิ่นของประชาชน แม้จะขาดหลักฐานเอกสาร พวกเขาจะต้อง ถูก แล้ว พวกเขายังเป็น ความสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด . ดังนั้นในขณะที่จารึกเก่าให้เบาะแสที่ทรงคุณค่าสำหรับศึกษาอารยธรรมโบราณ khkmer ,พวกเขายังคงเป็นเพียงส่วนหนึ่งของภาพไวรัสแน่นอน แต่ไม่ทั้งหมด ตามที่ได้นานถูกสันนิษฐาน
นอกจากหยิบข้อยกเว้นทั้งหมดเรียกว่าภาษาสันสกฤตจารึกเป็นบทกวีที่แตกต่างจากความยาว น่าสังเกตที่พวกเขามักจะถูกแสดงในภาษาสุภาพเรียบร้อยมาก เขมรฉันท์กวีปฏิบัติตามรูปแบบขององศาต่างๆของความซับซ้อนและแต่งบทกวีของพวกเขาให้สมบูรณ์แบบ ด้วยกฎแห่งฉันทลักษณ์จึงแสดงให้เห็นถึงความรู้ลึกซึ้งของวัฒนธรรมอินเดีย บทกวีจะจ่าหน้าถึงพระเจ้าว่ามีจุดมุ่งหมายสรรเสริญผู้รับใช้ของกษัตริย์ หรือสาแหรก และบันทึกความดี - ดีของพวกเขาหลังจากทั้งหมดคนพวกนี้ก็มีวิธีการวัดการบริจาคขนาดใหญ่ของ resident เทวดา ข้อความ จึงให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่า เช่น ถูกสร้างขึ้นและวิญญาณของกษัตริย์ , วันที่ของพวกเขา ทำให้วัดถูกสร้างขึ้น , และชื่อของราชอาณาจักรสูง officeholders . เช่นประวัติ อย่างไรก็ตามเป็นมากกว่าสถานที่ - วัตถุของการได้รับการยกย่องกวีมักจะยกย่องตายตัวสูตรห่างไกลจากชีวิตจริง มันยังคงเป็นไปได้ที่จะได้รับในที่นี่และมีรายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของบุคคลที่เหล่านี้ .