Weed finished the MT and re-entered Royal Road.
But he didn’t feel very good. It was entirely due to Seoyoon.
‘I was too careless.’
Weed had face several people.
The malicious humans.
At the core, all humans are parasites leeching off on others.
The weak align themselves with the strong, while being subservient to those who are stronger than them.
Those who fail to be careful and aren’t hesitant to hold back their trust are only susceptible to being exploited in the world.
The usual seeds of discord are sown once the family members can not receive much from the given salary.
The first salary he was going to receive for working was 600,000 Won; of course, that doesn’t even come close to the minimum cost of living.
But at that time, he greatly thrilled.
It was the first time he could be paid in full for cost of labor.
And with the money, he planned on going on a shopping spree to buy his sister and grandmother clothing.
He was purely delighted.
But even at that low wage, the president did not give the full amount to him.
Using the terms of condition, the ‘unemployment insurance’ or whatever, to take from him.
Saying ‘few fellow colleagues left the factory last month so being their unemployed self, each will reap 30,000 Won from you.’
At the end of all the ‘difficult calculations’ in order to pull few a few bucks back into the factory, he received a total of 450,000 Won.
They removed a whopping 150,000 Won.
The month after, the same thing happened.
By claiming it was for the ridiculous ‘the employment insurance of employing illegal minors;’ of course he did not know, so all that was left was to believe.
Only to find out later through other colleagues that he shivered from the feeling of betrayal!
The anger wasn’t just placed on the president.
It was also toward his fellow colleagues, whom kept on spitting speeches about him being the youngest and through cumbersome and hard work that he could make something of himself.
Knowing he had suffered the injustice from the president was one thing, but finding out that the people he worked with used these spiel to tease him was another thing entirely.
Weed well knew he was at the bottom.
Just like those gamblers, drunkards, and debtors, not a single hope to living life!
Then having fallen down the pit a second time, it was difficult having to climb up once again.
So he did not believe in anyone easily.
Lee Hyun was confident that through his own suffering, he had already seen the many sides of people. But contrastively, Seoyoon was the first being unique from those he saw.
The completed sculpture was in fact, not pretty.
Its level could be counted as a souvenir; although there was a bit of resemblance, it was difficult to capture the feel of Seoyoon in the real.
วัชพืชเสร็จ ) และป้อนเยื่อตาอักเสบ .
แต่เขาไม่ได้รู้สึกดีเลย มันคือทั้งหมดเนื่องจาก seoyoon .
" ก็ประมาท '
วัชพืชมีใบหน้าหลายคน
มนุษย์ที่เป็นอันตราย ที่สำคัญ มนุษย์ปรสิตเกาะติดกับคนอื่น ๆ .
อ่อนแอจัดตัวเองกับแข็งแรง ในขณะที่การยอมรับใช้ใครแข็งแกร่งกว่าพวกเขา
ผู้ที่ไม่ระวัง และไม่ลังเลที่จะกลับมาเชื่อใจของพวกเขาเป็นเพียงเสี่ยงต่อการถูกโจมตีในโลก .
เมล็ดปกติของความขัดแย้งจะหว่าน เมื่อสมาชิกในครอบครัวจะไม่ได้รับมากจากการได้รับเงินเดือน
ครั้งแรกเงินเดือนเขาจะได้รับสำหรับการทำงาน 600000 ชนะ แน่นอน ที่ไม่ได้มาใกล้เคียงกับค่าใช้จ่ายของที่อยู่อาศัย .
แต่ตอนนั้นเขายิ่งตื่นเต้น .
มันเป็นครั้งแรกที่เขาสามารถจ่ายเต็มจำนวนสำหรับต้นทุนของแรงงาน .
และด้วยเงินที่เขาตั้งใจจะไปช็อปปิ้งซื้อน้องสาวและย่าของเขาเสื้อผ้า
เขาอย่างยินดี แต่แม้ที่ค่าจ้างต่ำ
, ประธานไม่ได้ให้จำนวน เต็มเขา .
ใช้เงื่อนไขของการประกันการว่างงาน ' เงื่อนไข ' หรืออะไรก็ตาม จะเอาจากเขา
พูดว่าเพื่อนร่วมงานเพื่อนไม่กี่ออกจากโรงงานเดือนดังนั้นการว่างงานของพวกเขาด้วยตนเอง แต่ละจะได้รับ 30 , 000 วอน จากคุณ '
ที่ส่วนท้ายของทุกยากในการคำนวณ เพื่อดึงไม่กี่ไม่กี่ bucks กลับเข้าไปในโรงงาน เขาได้รับรวม 450 , 000 วอน
พวกเขาเอาออกได้ถึง 150 , 000 วอน .
เดือนหลังจาก เดียวกันเกิด .
โดยอ้างว่ามันเป็นไร้สาระ ' การประกันการจ้างงานของพนักงานผู้เยาว์ผิดกฎหมาย แน่นอนว่าเขาไม่รู้ ดังนั้นทั้งหมดที่ถูกทิ้งก็จะเชื่อ
เท่านั้นที่พบภายหลังจากเพื่อนร่วมงานอื่น ๆ ที่เขาสั่นจากความรู้สึกของการทรยศ !
ความโกรธไม่ใช่แค่วางไว้บนประธาน .
มันก็ต่อเหมือนเพื่อนร่วมงานของเขาซึ่งเก็บไว้ในสุนทรพจน์คายเกี่ยวกับเขาเป็นลูกคนสุดท้อง และผ่านยุ่งยาก และงานหนักที่เขาสามารถทำสิ่งที่ตัวเอง
เมื่อรู้ว่าเขาได้รับความไม่เป็นธรรมจากท่านประธาน เป็นสิ่งหนึ่ง แต่หาคนที่เขาทำงานด้วยใช้กล่อมแหย่เขาเป็นอย่างอื่นทั้งหมด .
วัชพืชก็รู้ว่าเขาที่ด้านล่าง .
เหมือนนักพนัน , คนขี้เมาและลูกหนี้ไม่มีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ !
แล้วมีการล้มลงหลุมเป็นครั้งที่สอง มันเป็นเรื่องยากที่ต้องปีนขึ้นไปอีกครั้ง .
เขาก็ไม่เชื่อใครง่ายๆ
ลีฮยอนมั่นใจว่าผ่านความทุกข์ทรมานของเขาเอง เขาได้เห็นด้านข้างหลายคน แต่ contrastively seoyoon , แรกคือเป็นเฉพาะคนที่เขาเห็น
ประติมากรรมเสร็จในความเป็นจริงไม่น่ารัก
ระดับสามารถนับได้เป็นที่ระลึก แม้ว่ามีบิตของความคล้ายคลึงเป็นเรื่องยากที่จะจับความรู้สึกของ seoyoon ในจริง
การแปล กรุณารอสักครู่..