V. QUALITATIVE EXPERIMENTS Several

V. QUALITATIVE EXPERIMENTS
Several experiments were conducted to assist in the interpretation of the above measurements. The first was to squash four large superballs in a shallow wood box in such a way that the balls could be dragged across a surface without rolling, and lead bricks could be placed on the upturned box to increase the normal reaction force. When a small horizontal force is applied to the box, the bottom of the balls remain stuck to the surface by static friction. However, the box itself was observed to move horizontally through a small distance due to the fact that the balls stretch slightly in the horizontal direction. At a sufficiently large value of the horizontal force, the balls release their grip and start to slide in the direction of the force. A ball can therefore store elastic energy due to the fact that it stretches horizontally when subject to a horizontal force. A central feature of the bounce model of Ref. 5 is that when a ball releases its grip and starts to slide, it does so progressively. The edge of the contact area slips first, while the central part of the contact area remains stuck because the normal reaction force acting in the central region is larger than that at the edge of the contact area. As the horizontal force increases, the area that is stuck shrinks until the whole contact area slides. A dynamic version of the above experiment was performed by gluing a tennis ball to a 260-g wood block and attaching a small piezo disk to the side of the ball. A 12-kg load was placed on top of the ball while the glue dried so that a large circular area of the ball adhered to the block. After drying, the block was rotated by 90° and dropped on a horizontal surface to excite tangential oscillations in the ball. In this orientation the piezo disk was at the bottom of the ball and the ball vibrated in a vertical direction. The excitation of high frequency transverse modes was minimized because the ball did not compress in a direction perpendicular to the vertical surface of the wood block. The ball was observed to undergo five damped oscillations with a period of 5.2 ms. Because the impact duration of a low speed tennis ball is about 6 ms, the ball can undergo a fraction more than one complete cycle of tangential oscillation during the bounce. The data shown in Fig. 3(b) are consistent with this result. In Fig. 3(a), the friction force reverses direction only once, indicating that the bottom of the ball gripped the surface at a later stage of the impact than in Fig. 3(b). It is well known that each contact point on the circumference of a rigid ball comes to rest momentarily on a surface when the ball rolls. When the ball is flexible and subject to a vertical force, the ball squashes and the contact point enlarges to a flat, circular area. To investigate whether some or all contact points remain at rest when the ball rolls, a large and relatively soft rubber ball was rolled on a table under a thick plate of glass to observe the effects by eye. The ball was marked by a series of dots around a circumference and a straight line was drawn with a felt pen across the width of the glass plate. The dots and the line on the plate were made to coincide by pushing down on the glass plate, and then the plate was pushed sideways by hand to allow the ball to roll. Each dot remained attached to the line without slipping until it reached the edge of the contact area and rotated away from the glass. Consequently, a squashed ball can roll on a surface in such a way that all points in contact with the surface remain at rest on the surface. When the same experiment was repeated with a tennis ball, the dots on the ball gradually slipped behind the line as the ball rolled forwards, indicating that the low coefficient of friction between a tennis ball and the glass plate allowed both grip and slip to occur. In the absence of friction the plate would simply slide across the top of the ball and the ball would not roll forwards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

V. ทดลองเชิงคุณภาพ ได้ดำเนินการทดลองต่าง ๆ เพื่อช่วยในการตีความการประเมินข้างต้น ครั้งแรกกับ สนามสควอช 4 superballs ใหญ่ในกล่องไม้ตื้นในลักษณะที่ลูกสามารถลากผ่านพื้นผิวโดยไม่ต้องรีด และนำอิฐที่สามารถวางบนกล่อง upturned เพื่อเพิ่มแรงปฏิกิริยาปกติได้ เมื่อใช้กล่องบังคับแนวนอนขนาดเล็ก ด้านล่างของลูกอยู่ติดกับพื้นผิว โดยแรงเสียดทานคงที่ อย่างไรก็ตาม กล่องเองได้สังเกตการเลื่อนในแนวนอนระยะทางขนาดเล็กเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าลูกยืดเล็กน้อยในทิศทางแนวนอน ที่มีขนาดใหญ่เพียงพอค่าแรงแนวนอน ลูกปล่อยจับของพวกเขา และเริ่มเลื่อนในทิศทางของแรง ลูกจึงสามารถเก็บพลังงานยืดหยุ่นได้เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ามันยืดแนวต้องบังคับแนวนอน ห้องรุ่นเด้ง 5 อ้างอิงได้ว่า เมื่อลูกออกจับมัน และเริ่มต้นภาพนิ่ง มีตรวจความก้าวหน้า ขอบของพื้นที่จัดส่งแรก ในขณะที่ส่วนกลางของพื้นที่จะติดเนื่องจากแรงปฏิกิริยาปกติทำหน้าที่ในภาคกลางมีขนาดใหญ่กว่าที่ขอบของพื้นที่ เป็นแนวบังคับเพิ่มขึ้น ลดขนาดติดอยู่จนถึงภาพนิ่งทั้งหมดพื้นที่ รุ่นแบบไดนามิกของการทดลองข้างต้นที่ดำเนินการ โดยติดกาวลูกเทนนิสกับบล็อคไม้ 260 g และแนบแผ่นดิสก์ piezo เล็กข้างลูก โหลด 12 กิโลกรัมที่อยู่ด้านบนของลูกในขณะกาวแห้งให้ปฏิบัติตามพื้นที่วงกลมขนาดใหญ่ของลูกบล็อค หลังจากแห้ง บล็อคถูกหมุน 90 องศา แล้วลดลงบนพื้นผิวแนวนอนกระตุ้น tangential แกว่งในลูก ในนี้ มี piezo ดิสก์ที่ด้านล่างของลูกบอลและลูกบอล vibrated ในทิศทางแนวตั้ง ในการกระตุ้นความถี่สูง transverse โหมดถูกย่อให้เล็กสุดเนื่องจากลูกไม่ได้รวมในทิศทางตั้งฉากกับพื้นผิวแนวตั้งของบล็อกไม้ ลูกถูกสังเกตไปรับแกว่งทำให้ชื้น 5 มีระยะเวลาของนางสาว 5.2 เนื่องจากระยะเวลาของผลกระทบของลูกเทนนิสความเร็วต่ำประมาณ 6 ms ลูกสามารถรับเศษมากกว่าหนึ่งวงกลมสั่น tangential ระหว่างตีกลับ ข้อมูลที่แสดงใน Fig. 3(b) สอดคล้องกับผลนี้ได้ ใน Fig. 3(a) แรงเสียดทานแรงกลับทิศทางเพียงครั้งเดียว แสดงที่ ด้านล่างของลูก gripped ผิวในภายหลังผลกระทบมากกว่าใน Fig. 3(b) เป็นที่รู้จักกันดีว่า แต่ละจุดที่ติดต่อในเส้นรอบวงของลูกแข็งมาที่เหลือข้ามบนพื้นผิวเมื่อลูกกลิ้ง เมื่อลูกบอลมีความยืดหยุ่น และ ต้องบังคับแนวตั้ง squashes บอลและจุดติดต่อขยายพื้นที่วงกลม แบน การตรวจสอบว่า จุดติดต่อบางส่วน หรือทั้งหมดอยู่ที่เหลือเมื่อลูกกลิ้ง ลูกบอลยางขนาดใหญ่ และค่อนข้างนุ่มถูกยกในตารางภายใต้จานหนากระจกสังเกตผล โดยตา ลูกถูกทำเครื่องหมายชุดจุดรอบ ๆ เส้นรอบวง และเส้นตรงถูกวาด ด้วยปากกาสักหลาดตามความกว้างของจานแก้ว จุดและเส้นบนจานทำตรงกัน โดยการกดลงบนจานแก้ว แล้ว จานถูกผลักไปด้านข้างด้วยมือให้ลูกบอลการม้วน แต่ละจุดยังคงแนบกับบรรทัดโดยไม่ลื่นไถลจนกว่าจะถึงขอบของพื้นที่ติดต่อ และหมุนจากแก้ว ดังนั้น ลูก squashed สามารถสะสมบนพื้นผิวในลักษณะว่า จุดที่สัมผัสกับพื้นผิวอยู่ที่เหลือบนพื้นผิว เมื่อทดลองเดียวกันการทำซ้ำ ด้วยลูกเทนนิส จุดลูกค่อย ๆ เล็ดรอดหลังบรรทัดที่เป็นการส่งต่อ ลูกรีดระบุว่า ที่ต่ำสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานระหว่างลูกเทนนิสและจานแก้วสามารถจับและจัดส่งให้ ในกรณีแรงเสียดทานจาน จะเพียงแค่ภาพนิ่งข้ามด้านบนของลูกและลูกจะไม่ม้วนข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โวลต์คุณภาพการทดลองการทดลองหลายได้ดำเนินการให้ความช่วยเหลือในการตีความของวัดดังกล่าวข้างต้น เป็นครั้งแรกที่สควอชสี่ superballs ขนาดใหญ่ในกล่องไม้ตื้นในลักษณะที่ว่าลูกจะถูกลากไปบนพื้นผิวโดยไม่ต้องกลิ้งและนำอิฐจะถูกวางไว้บนกล่องหงายเพื่อเพิ่มแรงปฏิกิริยาปกติ เมื่อแรงในแนวนอนขนาดเล็กที่นำไปใช้กับกล่องด้านล่างของลูกยังคงติดอยู่กับพื้นผิวโดยแรงเสียดทานแบบคงที่ แต่กล่องของตัวเองเป็นข้อสังเกตที่จะย้ายในแนวนอนผ่านเป็นระยะทางขนาดเล็กอันเนื่องมาจากความจริงที่ว่าลูกยืดเล็กน้อยในทิศทางแนวนอน มูลค่าที่มากพอของแรงในแนวนอนลูกปล่อยจับของพวกเขาและเริ่มที่จะเลื่อนไปในทิศทางของแรง ลูกจึงสามารถเก็บพลังงานยืดหยุ่นเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ามันทอดยาวตามแนวนอนเมื่ออยู่ภายใต้แรงในแนวนอน คุณลักษณะที่สำคัญของรูปแบบการตีกลับของ Ref 5 คือว่าเมื่อลูกออกจับมันและเริ่มที่จะเลื่อนก็ไม่ให้มีความก้าวหน้า ขอบของพื้นที่ติดต่อบิลแรกในขณะที่ภาคกลางของพื้นที่ติดต่อที่ยังคงติดอยู่เพราะแรงปฏิกิริยาปกติทำหน้าที่ในภาคกลางมีขนาดใหญ่กว่าที่ขอบของพื้นที่ติดต่อ ขณะที่การเพิ่มขึ้นของแรงในแนวนอน, พื้นที่ที่จะติดอยู่ลดลงจนสัมผัสทั้งภาพนิ่ง รุ่นแบบไดนามิกของการทดลองดังกล่าวข้างต้นได้ดำเนินการโดยติดกาวลูกเทนนิสไปยังบล็อกไม้ 260 กรัมและแนบดิสก์แบบ piezo ขนาดเล็กที่ด้านข้างของลูก โหลด 12 กิโลกรัมวางอยู่ด้านบนของลูกในขณะที่กาวแห้งเพื่อให้มีพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นวงกลมของลูกยึดติดกับบล็อก หลังจากการอบแห้งบล็อกถูกหมุน 90 °และหล่นลงบนพื้นผิวแนวนอนเพื่อกระตุ้นการสั่นวงในบอล ในแนวนี้ดิสก์แบบ piezo อยู่ที่ด้านล่างของลูกและลูกสั่นสะเทือนในแนวตั้ง กระตุ้นความถี่โหมดขวางสูงลดลงเพราะลูกไม่ได้บีบอัดในทิศทางที่ตั้งฉากกับพื้นผิวในแนวตั้งของบล็อกไม้ ลูกบอลถูกตั้งข้อสังเกตที่จะได้รับห้าแนบแน่นหดหู่ที่มีระยะเวลา 5.2 มิลลิวินาที เพราะระยะเวลาที่ผลกระทบของลูกเทนนิสความเร็วต่ำประมาณ 6 มิลลิวินาที, ลูกสามารถรับส่วนมากกว่าหนึ่งรอบของการสั่นวงในระหว่างการตีกลับ ข้อมูลที่แสดงในรูป 3 (ข) มีความสอดคล้องกับผลนี้ ในรูป 3 (ก) แรงเสียดทานจะกลับทิศทางเพียงครั้งเดียวแสดงให้เห็นว่าด้านล่างของลูกจับพื้นผิวในขั้นตอนต่อมาของผลกระทบกว่าในรูป 3 (ข) เป็นที่ทราบกันดีว่าแต่ละจุดติดต่อบนเส้นรอบวงของลูกแข็งมาหยุดชั่วขณะบนพื้นผิวเมื่อลูกบอลม้วน เมื่อลูกมีความยืดหยุ่นและอาจมีแรงแนวตั้งฟักทองลูกและจุดติดต่อที่จะขยายแบนพื้นที่วงกลม เพื่อตรวจสอบว่าทั้งหมดหรือบางจุดติดต่อยังคงอยู่ที่ส่วนที่เหลือเมื่อม้วนลูกลูกยางที่มีขนาดใหญ่และอ่อนค่อนข้างถูกรีดบนโต๊ะภายใต้แผ่นหนาของกระจกที่จะสังเกตเห็นผลกระทบจากตา ลูกบอลถูกทำเครื่องหมายด้วยชุดของจุดรอบวงและเป็นเส้นตรงที่วาดด้วยปากกาสักหลาดความกว้างของแผ่นกระจก จุดและสายบนจานที่ทำให้ตรงโดยการผลักดันลงบนแผ่นกระจกแล้วจานถูกผลักไปด้านข้างด้วยมือเพื่อช่วยให้ลูกที่จะม้วน แต่ละจุดที่ยังคงติดอยู่กับสายโดยไม่ลื่นไถลจนถึงขอบของพื้นที่ติดต่อและหมุนออกไปจากแก้ว ดังนั้นลูกแบนสามารถหมุนบนพื้นผิวในลักษณะที่ทุกจุดในการติดต่อกับพื้นผิวที่ยังคงอยู่ในส่วนที่เหลืออยู่บนพื้นผิว เมื่อทดลองเดียวกันซ้ำกับลูกเทนนิสจุดที่ลูกจะค่อยๆลดลงหลังเส้นเป็นลูกรีดข้างหน้าแสดงให้เห็นว่าค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานต่ำระหว่างลูกเทนนิสและแผ่นกระจกที่ได้รับอนุญาตทั้งจับและใบที่จะเกิดขึ้น ในกรณีที่ไม่มีแรงเสียดทานจานก็จะเลื่อนในส่วนบนของลูกและลูกจะไม่ม้วนไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โวลต์เชิงการทดลองหลายการทดลอง
มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยในการตีความของการวัดข้างต้น วิธีแรกคือสควอชสี่ขนาดใหญ่ superballs ในกล่องไม้ตื้นในลักษณะที่ลูกอาจจะลากผ่านผิวโดยไม่ต้องกลิ้ง , และอิฐตะกั่วอาจถูกวางไว้บนกล่องด้านบนเพื่อเพิ่มแรงปฏิกริยาปกติเมื่อเล็กแนวนอนแรงกดไปที่กล่องด้านล่างของลูกยังคงติดอยู่ที่พื้นผิวโดยแรงเสียดทานสถิต อย่างไรก็ตาม ตัวกล่องจะพบย้ายแนวนอนผ่านระยะทางขนาดเล็ก เนื่องจากลูกยืดเพียงเล็กน้อยในทิศทางแนวนอน ที่มูลค่ามากพอของแรงในแนวนอนลูกบอลออกมือของพวกเขาและเริ่มที่จะเลื่อนไปในทิศทางของแรง ลูกจึงสามารถเก็บพลังงานยืดหยุ่นเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ามันยืดแนวนอนเมื่อเรื่องแรงในแนวราบ คุณลักษณะกลางของตีกลับรูปแบบอ้างอิง 5 คือเมื่อลูกบอลออกกำของมันและเริ่มสไลด์ มันไม่ได้ทุกที ขอบของพื้นที่ติดต่อบิลแรกในขณะที่ภาคกลางของพื้นที่ติดต่อยังคงติดเพราะปกติปฏิกิริยาบังคับทำในภาคกลางมีขนาดใหญ่กว่าที่ขอบของพื้นที่ติดต่อ เป็นการเพิ่มแรงในพื้นที่ที่ติดอยู่จะหดจนพื้นที่ติดต่อทั้งภาพนิ่งรุ่นแบบไดนามิกของการทดลองข้างต้นทำโดยติดกาวลูกเทนนิส เพื่อป้องกันไม้ 260-g Piezo และแนบดิสก์ขนาดเล็กที่ด้านข้างของลูก โหลด 12 กิโลกรัมวางอยู่บนลูกบอลในขณะที่กาวแห้งเพื่อให้พื้นที่วงกลมขนาดใหญ่ของลูกยึดติดกับบล็อก หลังจากการอบแห้งบล็อกหมุน 90 องศา และลดลงบนพื้นผิวแนวนอนเพื่อกระตุ้นสัมผัสแนบแน่นในลูกบอล ในการปฐมนิเทศนี้ Piezo ดิสก์อยู่ด้านล่างของลูกและลูกสั่นสะเทือนในแนวตั้ง การกระตุ้นของความถี่สูงขวางโหมดก็ลด เพราะลูกไม่ได้บีบอัดในทิศทางตั้งฉากกับพื้นผิวในแนวตั้งของไม้บล็อกบอลซึ่งผ่านห้าต่างหดหู่กับระยะเวลาของ 5.2 นางสาวเพราะผลกระทบระยะเวลาของลูกเทนนิสความเร็วต่ำประมาณ 6 นางสาว ลูกบอลสามารถผ่านเศษส่วนมากกว่าหนึ่งเสร็จสมบูรณ์วงจรสัมผัสสั่นในระหว่างการตีกลับ ข้อมูลที่แสดงในรูปที่ 3 ( B ) จะสอดคล้องกับผลนี้ ในรูปที่ 3 ( ก ) , แรงเสียดทานย้อนกลับทิศทางเพียงครั้งเดียว