The existence of inefficient supply

The existence of inefficient supply chains has been recognized for at least 30 years. So have the dual causes of “The Forrester Effect” and the “The Burbidge Effect” been known and identified. The former is due to time lags and distortions in material flow and information flow in dynamic systems[1], and the latter is due to poor shop-floor control systems coupled with order synchronization problems[2]. Industry is now slowly recognizing that total management of the supply chain enhances the competitive edge of all “players” therein. A number of strategies may be adopted in which demand amplification as orders are passed upstream is reduced, with a simultaneous increase in end-customer service levels. They vary in effectiveness but, more importantly in the degree of empathy and determination which exists among the players.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การดำรงอยู่ของห่วงโซ่อุปทานไม่ได้รับรู้อย่างน้อย 30 ปี ดังนั้น ได้ทำให้คู่ของ "เดอะ Forrester ผล" และ "เดอะ Burbidge ผล" ทราบ และระบุ เดิมเป็นเวลา lags และบิดเบือนขั้นตอนวัสดุและกระแสข้อมูลในระบบพลวัต [1], และหลังได้เนื่องจากระบบควบคุมการผลิตไม่ดีควบคู่ไปกับปัญหาการซิงโครไนส์ใบสั่ง [2] อุตสาหกรรมอยู่ขณะนี้ช้าตระหนักที่รวมการจัดการห่วงโซ่อุปทานช่วยเพิ่มการแข่งขันทั้งหมด "ผู้เล่น" therein อาจนำจำนวนกลยุทธ์ในความต้องการที่ขยาย ตามใบสั่งจะถูกส่งผ่านขั้นต้นน้ำจะลดลง มีขึ้นพร้อมกันในระดับการบริการลูกค้าปลายทาง พวกเขาแตกต่างกันไปในแต่ ที่สำคัญอยู่ในระดับของการเอาใจใส่และมุ่งมั่นที่มีอยู่ระหว่างผู้เล่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดำรงอยู่ของห่วงโซ่อุปทานที่ไม่มีประสิทธิภาพได้รับการยอมรับอย่างน้อย 30 ปี ดังนั้นมีสาเหตุที่สองของ "ผลกระทบ Forrester" และ "การ Burbidge ผล" เป็นที่รู้จักและมีการระบุ อดีตคือเนื่องจากเวลาที่ล่าช้าและการบิดเบือนในการไหลของวัสดุและการไหลของข้อมูลในระบบแบบไดนามิก [1] และหลังเป็นเพราะระบบการควบคุมร้านค้าชั้นไม่ดีควบคู่ไปกับปัญหาการประสานเพื่อ [2] อุตสาหกรรมขณะนี้ช้าตระหนักว่าการจัดการรวมของห่วงโซ่อุปทานช่วยเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของทุก "ผู้เล่น" นั้น จำนวนของกลยุทธ์ที่อาจจะนำมาใช้ในการขยายความต้องการซึ่งเป็นคำสั่งซื้อจะถูกส่งผ่านต้นน้ำจะลดลงด้วยการเพิ่มขึ้นพร้อมกันในระดับการให้บริการลูกค้าแบบ end- พวกเขาแตกต่างในประสิทธิภาพ แต่ที่สำคัญในระดับของความเห็นอกเห็นใจและความมุ่งมั่นที่มีอยู่ในหมู่ผู้เล่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดำรงอยู่ของห่วงโซ่อุปทานขาดประสิทธิภาพได้รับการยอมรับอย่างน้อย 30 ปี แล้วสาเหตุที่คู่ของ " ผล " ฟอเรสเตอร์ และ " ผล " เบอร์บิจถูกรู้จัก และระบุ อดีตคือเนื่องจากการล่าช้าเวลาและการบิดเบือนในการไหลของวัสดุและการไหลของข้อมูลในระบบ [ 1 ] แบบไดนามิกและหลัง จากที่ไม่ดี ร้านชั้นการควบคุมระบบควบคู่กับปัญหาเพื่อประสาน [ 2 ] อุตสาหกรรมจะค่อยๆตระหนักถึงการจัดการทั้งหมดของห่วงโซ่อุปทานเพิ่มการแข่งขันของ " ผู้เล่น " นั้น จำนวนของกลยุทธ์อาจจะประกาศใช้ ซึ่งความต้องการขยายตามคำสั่งจะถูกส่งผ่านโดยลดลงกับการเพิ่มขึ้นพร้อมกันในระดับการบริการลูกค้าที่สิ้นสุด พวกเขาแตกต่างกันในประสิทธิภาพ แต่ที่สำคัญกว่านั้น ในระดับของความรู้สึกและความตั้งใจที่มีอยู่ในหมู่ผู้เล่น