HEREDITARY FACTORSAlthough parents

HEREDITARY FACTORS
Although parents of children with excessive or rampant caries tend to blame the condition on hereditary factors or tendencies, and some scientific evidence, as reviewed in Chapter 6, acknowledges certain genetic influences on the caries process, most authors agree that genetic influences on dental caries are relatively minor in comparison with the overall effect of environmental factors. The fact that children acquire their dietary habits, oral hygiene habits, and oral microflora from their parents makes dental caries more an environmental than a hereditary disease. Although several hereditary factors identified in Chapter 6may be influential in promoting or preventing dental caries activity, available effective preventive therapies along with proper dietary and plaque control measures can override the hereditary factors that contribute to caries development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัชทายาทแห่งปัจจัยถึงแม้ว่าพ่อแม่ของเด็กมากเกินไป หรืออาละวาดผุมักจะ ตำหนิสภาพรัชทายาทแห่งปัจจัยหรือแนวโน้ม และหลักฐานทางวิทยาศาสตร์บาง อิทธิพลทางพันธุกรรมบางอย่างในกระบวนการผุ ที่ยอมรับว่า เป็นทบทวนในบทที่ 6 ผู้เขียนส่วนใหญ่ยอมรับว่า อิทธิพลทางพันธุกรรมบนฟันผุมีค่อนข้างน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับผลรวมของปัจจัยแวดล้อม ความจริงที่ว่า เด็กได้รับ และของพวกเขาอุปนิสัย พฤติกรรมสุขภาพช่องปาก ปาก microflora จากพ่อทำให้ฟันผุเพิ่มเติมสภาพแวดล้อมมากกว่าโรครัชทายาทแห่ง แม้ว่าหลายปัจจัยรัชทายาทแห่งระบุในบทที่ 6 อาจจะทรงอิทธิพลในการส่งเสริม หรือป้องกันฟันผุกิจกรรม มีประสิทธิภาพป้องกันบำบัดอาหารสำหรับผู้เหมาะสมและมาตรการควบคุมหินปูนสามารถแทนรัชทายาทแห่งปัจจัยที่นำไปสู่การพัฒนาผุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยทางพันธุกรรมแม้ว่าพ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กที่มีฟันผุมากเกินไปหรืออาละวาดมีแนวโน้มที่จะตำหนิสภาพอยู่กับปัจจัยทางพันธุกรรมหรือแนวโน้มและบางหลักฐานทางวิทยาศาสตร์เช่นการตรวจสอบในบทที่ 6 ยอมรับอิทธิพลทางพันธุกรรมบางอย่างในกระบวนการผุผู้เขียนส่วนใหญ่ยอมรับว่าอิทธิพลทางพันธุกรรมในทางทันตกรรม โรคฟันผุมีค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับผลกระทบโดยรวมของปัจจัยสิ่งแวดล้อม
ความจริงที่ว่าเด็กได้รับพฤติกรรมการบริโภคอาหารของพวกเขานิสัยสุขภาพช่องปากและจุลินทรีย์ในช่องปากจากพ่อแม่ของพวกเขาทำให้เกิดโรคฟันผุมากขึ้นด้านสิ่งแวดล้อมกว่าโรคทางพันธุกรรม แม้ว่าปัจจัยทางพันธุกรรมหลายที่ระบุไว้ในบทที่ 6may มีอิทธิพลในการส่งเสริมกิจกรรมหรือป้องกันโรคฟันผุที่มีการรักษาที่มีประสิทธิภาพการป้องกันพร้อมกับการบริโภคอาหารที่เหมาะสมและมาตรการในการควบคุมคราบจุลินทรีย์สามารถแทนที่ปัจจัยทางพันธุกรรมที่นำไปสู่การพัฒนาโรคฟันผุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรรมพันธุ์ ปัจจัย
ถึงแม้ว่า พ่อแม่ของเด็กมากเกินไป หรืออาละวาดฟันมักจะโทษสภาพที่ปัจจัยทางพันธุกรรมหรือแนวโน้มและบางหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ เช่น ทบทวนบทที่ 6 ยอมรับอิทธิพลของพันธุกรรมบางอย่างในกระบวนการประมาณ