The next day Harry thought that he

The next day Harry thought that he would see what the whistle could do. He decided to try it out at work. Perhaps on that old fool, Professor Teo. But, whatever he did, he must not draw attention to himself or the whistle. He was sure of that. It was his whistle and he did not want to lose it. Harry was used to asking questions about things. It was what archaeologists did. It was part of the job

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันถัดไปแฮร์รี่คิดว่า เขาจะเห็นสิ่งที่นกหวีดจะสามารถทำ เขาตัดสินใจที่จะลองที่ทำงาน บางทีในที่เก่าหลอก ศาสตราจารย์ Teo แต่ สิ่งที่เขาไม่ได้ เขาไม่ต้องดึงความสนใจให้นกหวีดในตัวเอง เขาไม่แน่ใจว่าของที่ มีนกหวีดของเขา และเขาไม่ต้องการสูญเสีย แฮร์รี่ถูกใช้ในการถามคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ มันเป็นสิ่งที่นักโบราณคดีได้ มันเป็นส่วนหนึ่งของงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันถัดไปแฮร์รี่คิดว่าเขาจะได้เห็นสิ่งที่นกหวีดจะทำ เขาตัดสินใจที่จะลองออกจากที่ทำงาน บางทีอาจจะเป็นว่าคนโง่เก่าศาสตราจารย์ Teo แต่สิ่งที่เขาทำเขาจะต้องไม่ดึงความสนใจให้กับตัวเองหรือนกหวีด เขาเป็นคนที่แน่ใจว่า มันเป็นนกหวีดของเขาและเขาไม่ต้องการที่จะสูญเสียมันไป แฮร์รี่ถูกใช้ในการถามคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ มันเป็นสิ่งที่นักโบราณคดีได้ มันเป็นส่วนหนึ่งของงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันต่อมา แฮร์รี่คิดว่าเขาจะเห็นสิ่งที่ตัวทำได้ เขาตัดสินใจที่จะลองมันออกมาในงาน บางทีเรื่องที่ตาแก่ ศาสตราจารย์ Teo แต่อะไรก็ตามที่เขาทำ เขาไม่ต้องสนใจตัวเอง หรือนกหวีด เขาแน่ใจว่า มันเป็นเสียงผิวปากของเขาและเขาไม่ต้องการที่จะสูญเสียมัน แฮร์รี่ใช้เพื่อถามเกี่ยวกับเรื่อง มันคือสิ่งที่นักโบราณคดีได้ มันเป็นส่วนหนึ่งของงาน