The literary language different fro

The literary language different from the language used in general. Plain language is usually discussed in a concrete way. Say what to see. But the literature language often means in the abstract, latent.And can often see what ordinary people can't see. Which this is also due to the writer not only language is the tool only.And the readers can follow according to their opinion. But the author also does not consider the reality always. Because sometimes the truth can't live together with literature.In order to understand the truth that the author wants to offer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาวรรณกรรมที่แตกต่างจากภาษาที่ใช้โดยทั่วไป มักจะมีการพูดถึงภาษาธรรมดาในทางคอนกรีต ว่า สิ่งที่เห็น แต่ภาษาวรรณคดีมักจะหมายถึงในนามธรรม แฝงอยู่ และมักจะเห็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่เห็น ซึ่งนี้เป็นเนื่องจากผู้เขียนไม่เพียงแต่ภาษาเป็นเครื่องมือเท่านั้น และผู้อ่านสามารถทำตามตามความเห็นของพวกเขา แต่ผู้เขียนยังไม่ได้พิจารณาความเป็นจริงเสมอ เพราะบางครั้งความจริงไม่สามารถอยู่ร่วมกันกับวรรณคดี ความเข้าใจความจริงที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณกรรมภาษาที่แตกต่างจากภาษาที่ใช้โดยทั่วไป ภาษาธรรมดามักจะกล่าวถึงในทางที่เป็นรูปธรรม พูดในสิ่งที่จะเห็น แต่ภาษาวรรณกรรมมักจะหมายถึงในนามธรรม latent.And มักจะสามารถมองเห็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่สามารถมองเห็น ซึ่งนี้ก็เป็นเพราะนักเขียนภาษาไม่เพียง แต่เป็นเครื่องมือ only.And ผู้อ่านสามารถทำตามตามความเห็นของพวกเขา แต่ผู้เขียนยังไม่ได้พิจารณาความเป็นจริงเสมอ เพราะบางครั้งความจริงไม่สามารถอยู่ด้วยกันกับการสั่งซื้อ literature.In ที่จะเข้าใจความจริงที่ผู้เขียนต้องการที่จะนำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วรรณกรรมภาษาแตกต่างจากภาษาที่ใช้โดยทั่วไป ภาษาธรรมดามักจะถูกกล่าวถึงในทางที่เป็นรูปธรรม พูดในสิ่งที่เห็น แต่ภาษามักจะหมายถึงในนามธรรม แฝง และมักจะสามารถมองเห็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่สามารถมองเห็นได้ ซึ่งนี่ก็เป็นเพราะผู้เขียนไม่เพียง แต่ภาษาเป็นเครื่องมือเท่านั้น และผู้อ่านสามารถทำตามความคิดเห็นของตนแต่ผู้เขียนยังไม่ได้พิจารณาความเป็นจริงเสมอ เพราะบางครั้งความจริงอาจไม่ได้อยู่กับวรรณกรรม เพื่อที่จะเข้าใจ ความจริงที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอ