The first step for determining part

The first step for determining particle size distribution was to sepa- rate the nanoparticle pulse from background signal. An iterative algo- rithm based on 5σ criterion (σ was the standard deviation of dataset) was used to discriminate particle pulse and background signal. The
Table 3
Possibilities of particle coincidence for different nanoparticle number concentration.
steps of the iterative algorithm were described as below: the average in- tensity (μ) and standard deviation (σ) of the whole dataset was calcu- lated, the data points exceeding (μ + 5σ) were considered nanoparticle signals and were removed. Calculation of (μ + 5σ) was then repeated multiple times, and the data above the new (μ + 5σ) value were removed until no further data points were removed. The re- maining dataset was considered as background signal. Tuoriniemi et al. pointed out that 5σ iterative algorithm criterion can ensure that contri- bution of false positives is less than 0.1% of the actual particle events and retain a sufficiently high particle count over a broad concentration range

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนแรกสำหรับการพิจารณาการกระจายขนาดอนุภาคถูก sepa อัตราชีพจร nanoparticle สูงจากพื้นหลังสัญญาณ การซ้ำ algo rithm อิงตามเกณฑ์ 5σ (σเป็นส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของชุดข้อมูล) ถูกใช้เพื่อแยกแยะสัญญาณชีพจรและพื้นหลังของอนุภาค การตารางที่ 3เป็นไปได้ของอนุภาคบังเอิญ nanoparticle สูงแตกต่างกันจำนวนความเข้มข้นขั้นตอนของอัลกอริทึมซ้ำถูกอธิบายไว้ด้านล่าง: ใน tensity เฉลี่ย (μ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (σ) ของชุดข้อมูลทั้งหมดถูก calcu-lated จุดข้อมูลที่เกิน (μ + 5σ) จึงถือว่าสัญญาณ nanoparticle สูง และถูกเอาออก การคำนวณ (μ + 5σ) ถูกทำซ้ำหลายครั้ง และข้อมูลข้างต้นใหม่ (μ + 5σ) ค่าถูกเอาออกจนออกจุดไม่มีข้อมูลเพิ่มเติม ชุดข้อมูลใหม่ maining ถูกถือว่าเป็นพื้นหลังสัญญาณ Tuoriniemi ร้อยเอ็ดชี้ออกเกณฑ์ที่อัลกอริทึมซ้ำ 5σ สามารถมั่นใจได้ว่า bution contri ผิดพลาดน้อยกว่า 0.1% ของอนุภาคจริงเหตุการณ์ และรักษาจำนวนอนุภาคสูงในช่วงความเข้มข้นดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนแรกในการพิจารณาการกระจายขนาดอนุภาคคือการแยกอัตราการเต้นของชีพจรอนุภาคนาโนจากสัญญาณพื้นหลัง rithm อัซ้ำตามเกณฑ์5σ (σเป็นเบี่ยงเบนมาตรฐานของชุด) ถูกนำมาใช้ในการแยกแยะการเต้นของชีพจรอนุภาคและสัญญาณพื้นหลัง
ตารางที่ 3
. ความเป็นไปได้ของเรื่องบังเอิญอนุภาคเข้มข้นจำนวนอนุภาคนาโนที่แตกต่างกัน
ตามขั้นตอนของขั้นตอนวิธีการทำซ้ำได้อธิบายไว้ดังนี้คือ tensity หเฉลี่ย (μ) และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (σ) ของชุดข้อมูลทั้งหมดถูก lated การคำนวณจุดข้อมูลเกิน (μ + 5σ) ได้รับการพิจารณาสัญญาณอนุภาคนาโนและถูกถอดออก การคำนวณ (μ + 5σ) จากนั้นก็ทำซ้ำหลาย ๆ ครั้งและข้อมูลดังกล่าวข้างต้นใหม่ (μ + 5σ) มูลค่าถูกถอดออกจนไม่มีจุดข้อมูลเพิ่มเติมที่ถูกถอดออก ชุดข้อมูล maining อีกครั้งก็ถือว่าเป็นสัญญาณพื้นหลัง Tuoriniemi et al, ชี้ให้เห็นว่าอัลกอริทึม5σเกณฑ์ซ้ำสามารถมั่นใจได้ว่ามีมากมายหลากหลายบวกเท็จน้อยกว่า 0.1% ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงและอนุภาคเก็บอนุภาคที่สูงพอสมควรนับในช่วงความเข้มข้นในวงกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนแรกเพื่อหาการกระจายขนาดของอนุภาคเป็นเสภา - อัตราชีพจรจากสัญญาณสำหรับพื้นหลัง มีบางอย่างที่ฉัน - ซ้ำ rithm จาก 5 σเกณฑ์ ( σคือส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของข้อมูล ) ใช้สัญญาณชีพจรของพื้นหลังและเลือกปฏิบัติ ที่ตารางที่ 3ความเป็นไปได้ของอนุภาคที่แตกต่างกันสำหรับบังเอิญจำนวนความเข้มข้นขั้นตอนของขั้นตอนวิธีนี้ซ้ำได้ถูกอธิบายไว้ด้านล่าง : มี - tensity ( μ ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( σ ) ข้อมูลทั้งหมดถูก calcu - สาย , ข้อมูลคะแนนเกิน ( μ + 5 σ ) ถือว่าเป็นสัญญาณสำหรับและถูกลบออก การคำนวณ ( μ + 5 σ ) ก็ซ้ำหลาย ๆครั้ง และข้อมูลข้างต้นใหม่ ( μ + 5 σ ) มูลค่าถูกถอดออกจนไม่มีจุดข้อมูลที่ถูกลบ Re - maining ข้อมูลถือว่าเป็นสัญญาณพื้นหลัง tuoriniemi et al . ชี้ให้เห็นว่า 5 σซ้ำขั้นตอนวิธีเกณฑ์สามารถมั่นใจได้ว่า contri - bution ของผลบวกปลอมน้อยกว่า 0.1% ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงและรักษานับอนุภาคอนุภาคสูงอย่างเพียงพอในช่วงความเข้มข้นกว้าง