The explanation of “The Moon” by Sh

The explanation of “The Moon” by Shelly takes a different turn when we move to the second stanza of the poem. The shriveled pale moon no longer reminds the poet of a dying disease stricken lady. The poet now draws a new line of comparison with a maiden who is in search of a partner to spend her life with. The poet begins the stanza with “Art Thou” which is a direct address to the moon. This direct address makes it clear that the poet is referring to an idealized description of the moon in the tradition of medieval love poetry. The symbol of the moon- the maiden, looks really pale as she is tired from her search of a perfect beau for herself just like the moon that loses its silvery brightness towards the end of the cycle as it is exhausted after scouring all extra-terrestrial abodes for her love. The sight of the moon in the night sky gives the poet the fantastic impression that it is staring fixedly at earth in hopes of finding a companion just like the lonely maiden it is being compared to. The moon wanders all around the Earth in this search with no one for company. The moon does not have any friend to help her with this quest as the moon is a foreigner among all the stars and planets around it. The moon belongs to the solar system which is ruled by the sun which is a star. The sun along with many other starts forms a family that does not include the moon. Hence the poet says that the moon has a “different birth”. Unlike all the other planets, Earth just has one satellite which renders the moon companionless and in dire need of love and friendship because love is a companionship is a basic necessity of life and nobody like to be lonely. The poet thinks that the reason why the moon changes its shape all throughout the lunar cycle is because she is constantly looking in different directions in her search of a person who will be true to her and whom she can love for ever and spend her life with. The moon conducts this search with a joyless eye. The eyes of the moon are devoid of any hint of joy because she has had to suffer disappointment and dejection from all corners in her search of love and completion. The moon wants a companion for life that can make her want to settle down but her quests yield no fruit because according to the poet, in this modern day world where everyone cares about materialism and not about love or friendship; there is hardly anyone who deserves the constancy of someone as seraphic and precious as the moon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายของ "เดอะดวงจันทร์" โดยชายจะเปิดแตกต่างกันที่เมื่อเราย้ายไปบทร้อยกรองกลอนสอง ดวงจันทร์อ่อน shriveled ไม่เตือนกวีของโรคตายจงเลดี้ กวีวาดเส้นใหม่เปรียบเทียบกับหญิงสาวผู้ค้นหาพันธมิตรเพื่อใช้ชีวิตของเธอด้วย ตอนนี้ กวีเริ่มบทร้อยกรอง ด้วย "ศิลปะพระองค์" ซึ่งเป็นที่อยู่โดยตรงไปยังพระจันทร์ ที่อยู่ตรงนี้ทำให้ชัดเจนที่กวีจะอ้างอิงถึงคำอธิบาย idealized ของดวงจันทร์ในประเพณีของบทกวียุคกลางรัก สัญลักษณ์ในดวงจันทร์-หญิงสาว ดูซีดจริง ๆ เป็นเธอเหนื่อยจากการค้นหาของโบว์เหมาะสำหรับตัวเองเหมือนดวงจันทร์ที่สูญเสียความสว่างของเงินต่อการสิ้นสุดของรอบมันจะหมดหลังใย abodes นอกภาคพื้นทั้งหมดสำหรับความรักของเธอ ภาพของดวงจันทร์ในท้องฟ้ายามค่ำคืนให้ความประทับใจสถานที่มันจะจ้อง fixedly โลกไปค้นหาตัวช่วยเหมือนหญิงสาวเหงาที่กำลังถูกเปรียบเทียบกับกวี ดวงจันทร์ wanders ทั่วโลกนี้หามีไม่มีบริษัท ดวงจันทร์ไม่มีใด ๆ ให้เพื่อนช่วยเธอ ด้วยการแสวงหานี้เป็นดวงจันทร์ ชาวต่างชาติในหมู่ดาวและดาวเคราะห์รอบ ๆ ดวงจันทร์เป็นของระบบสุริยะซึ่งปกครอง โดยพระอาทิตย์ซึ่งเป็นดาว ดวงอาทิตย์พร้อมกับเริ่มต้นอื่นในรูปแบบครอบครัวที่มีจันทร์ ดังนั้น กวีกล่าวว่า ดวงจันทร์มี "เกิดแตกต่างกัน" ไม่เหมือนทั้งหมดอื่น ๆ ดาวเคราะห์ โลกมีดาวเทียมหนึ่งดวงจันทร์แสดง companionless และอบอุ่นของความรักและมิตรภาพ เพราะความรักเป็นเพื่อนที่ เป็นสิ่งจำเป็นพื้นฐานของชีวิตและไม่มีใครเหมือนจะโดดเดี่ยว เพียง กวีคิดว่า เหตุผลที่ทำไมดวงจันทร์เปลี่ยนรูปร่างของทั้งหมดตลอดรอบจันทรคติเนื่องจากเธอตลอดเวลากำลังในทิศทางที่แตกต่างกันในการค้นหาของผู้ที่จะเป็นจริงของเธอและที่เธอสามารถรักเคยตัว และใช้ชีวิตด้วย ดวงจันทร์ดำเนินการค้นหานี้กับตา joyless ตาของดวงจันทร์จะปราศจากคำแนะนำใด ๆ ของความสุข เพราะเธอก็ต้องประสบความผิดหวังและ dejection จากทั่วทุกมุมในการค้นหาความรักและความสมบูรณ์ ดวงจันทร์ต้องเป็นเพื่อนชีวิตที่ทำให้เธอต้องปัก แต่เควสของเธอผลผลิตผลไม้ไม่ได้เนื่องจากตามกวี ในโลกสมัยนี้ที่ทุกคนใส่ใจ เกี่ยวกับนิยมวิภาษ และไม่ เกี่ยวกับความรักหรือมิตรภาพ มีแทบทุกคนที่สมควรนำผู้เป็นสุร และล้ำค่าเป็นดวงจันทร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายของ "ดวงจันทร์" โดยเปลือกจะเปิดที่แตกต่างกันเมื่อเราย้ายไปยังบทที่สองของบทกวี ดวงจันทร์อ่อนหดตัวไม่นึกถึงบทกวีของโรคตายผู้หญิงกลัว กวีตอนนี้เหลือบรรทัดใหม่ของการเปรียบเทียบกับหญิงสาวที่อยู่ในการค้นหาของพันธมิตรที่จะใช้จ่ายในชีวิตของเธอด้วย กวีบทเริ่มต้นด้วย "เจ้า" ซึ่งเป็นที่อยู่ตรงไปยังดวงจันทร์ อยู่ตรงนี้ทำให้มันชัดเจนว่ากวีจะหมายถึงคำอธิบายที่เงียบสงบของดวงจันทร์ในประเพณีของบทกวีความรักยุคกลาง สัญลักษณ์ของ moon- หญิงสาวที่ดูอ่อนจริงๆที่เธอจะเหนื่อยจากการค้นหาของเธอแฟนที่สมบูรณ์แบบสำหรับตัวเองเช่นเดียวกับดวงจันทร์ที่สูญเสียความสว่างสีเงินของตนไปยังจุดสิ้นสุดของวงจรในขณะที่มันจะหมดหลังจากที่กำจัดสิ่งสกปรกบนบกทุก-พิเศษ บ้านเรือนสำหรับความรักของเธอ สายตาของดวงจันทร์ในท้องฟ้ากลางคืนให้กวีการแสดงผลที่ยอดเยี่ยมว่ามันจ้องเป๋งที่โลกในหวังในการหาสหายเช่นเดียวกับหญิงสาวเหงามันจะถูกเมื่อเทียบกับ ดวงจันทร์เดินทั่วโลกในการค้นหานี้กับหนึ่งสำหรับ บริษัท ไม่มี ดวงจันทร์ไม่ได้มีเพื่อน ๆ ที่จะช่วยให้เธอกับการแสวงหานี้เป็นดวงจันทร์เป็นชาวต่างชาติในหมู่ดาวทั้งหมดและดาวเคราะห์รอบ ดวงจันทร์เป็นของระบบสุริยะซึ่งถูกปกครองโดยดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นดาว ดวงอาทิตย์พร้อมกับการเริ่มต้นในรูปแบบอื่น ๆ อีกมากมายในครอบครัวที่ไ​​ม่รวมดวงจันทร์ ดังนั้นกวีบอกว่าดวงจันทร์มี "เกิดที่แตกต่างกัน" ซึ่งแตกต่างจากทุกดาวเคราะห์อื่น ๆ ของโลกก็มีดาวเทียมซึ่งทำให้ companionless ดวงจันทร์และในต้องหายนะของความรักและมิตรภาพเพราะความรักเป็นมิตรภาพเป็นความจำเป็นพื้นฐานของชีวิตและไม่มีใครชอบที่จะเหงา กวีคิดว่าเหตุผลที่มีการเปลี่ยนแปลงดวงจันทร์รูปร่างของมันตลอดรอบดวงจันทร์เป็นเพราะเธออยู่ตลอดเวลามองไปในทิศทางที่แตกต่างกันในการค้นหาของเธอคนที่จะเป็นจริงกับเธอและคนที่เธอรักตลอดกาลและการใช้จ่ายในชีวิตของเธอที่มี . ดวงจันทร์ดำเนินการค้นหาด้วยสายตาเศร้าโศกนี้ ดวงตาของดวงจันทร์จะไร้คำใบ้ของความสุขใด ๆ เพราะเธอได้มีที่จะประสบความผิดหวังและความเศร้าสลดจากทั่วทุกมุมของเธอในการค้นหาของความรักและความสมบูรณ์ ดวงจันทร์สหายต้องการสำหรับชีวิตที่สามารถทำให้เธอต้องการที่จะปักหลัก แต่เควสของเธอให้ผลผลิตผลไม้ไม่ได้เพราะตามกวีในโลกสมัยนี้ที่ทุกคนให้ความสำคัญกับวัตถุนิยมและไม่ได้เกี่ยวกับความรักหรือมิตรภาพ; มีแทบทุกคนที่สมควรได้รับความมั่นคงของคนที่เป็น Seraphic และมีค่าเป็นดวงจันทร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำอธิบายของ " ดวงจันทร์ " โดย Shelly จะเปิดแตกต่างกันเมื่อเราย้ายไปยังบาทที่สองของบทกวี ที่แห้งเหี่ยวดวงจันทร์สีซีดไม่นึกถึงกวีของตายโรคกลัวผู้หญิง กวีตอนนี้วาดเส้นใหม่เปรียบเทียบกับผู้หญิงคนที่อยู่ในการค้นหาของคู่ที่จะใช้ชีวิตด้วย กวีเริ่มฉันท์กับ " เจ้า " ซึ่งอยู่ตรงสู่ดวงจันทร์ที่อยู่ตรงนี้ทำให้มันชัดเจนว่า กวีจะหมายถึงการอธิบายอุดมคติของดวงจันทร์ในประเพณีของบทกวีความรักในยุคกลาง สัญลักษณ์ของดวงจันทร์ - นั้นดูซีด ๆเหมือนเธอจะเหนื่อยจากการค้นหาของที่สวยงามที่สมบูรณ์แบบสำหรับตัวเองเช่นเดียวกับดวงจันทร์ที่แพ้สีความสว่างไปสู่จุดสิ้นสุดของรอบมันเหนื่อยหลังจาก scouring abodes บกพิเศษสำหรับความรักของเธอสายตาของดวงจันทร์ในท้องฟ้ากลางคืนให้กวียอดเยี่ยมประทับใจว่ามันวันเว้นวันที่โลกในความหวังของการหาคู่ครองเหมือนสาวเหงามันถูกเมื่อเทียบกับ ดวงจันทร์เดินรอบโลกในการค้นหานี้กับคนที่บริษัทดวงจันทร์ไม่มีเพื่อนช่วยเธอกับเควสต์นี้เป็นดวงจันทร์เป็นชาวต่างชาติทั้งดาวและดาวเคราะห์รอบมัน ดวงจันทร์ของระบบสุริยะซึ่งถูกปกครองโดยอาทิตย์ซึ่งเป็นดาว ดวงอาทิตย์พร้อมกับเริ่มอื่น ๆหลายรูปแบบครอบครัวที่ไม่มีดวงจันทร์ ดังนั้นกวีกล่าวว่า ดวงจันทร์มี " เกิด " ที่แตกต่างกัน ซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆดาวเคราะห์โลกมีดาวเทียมที่ให้ดวงจันทร์ companionless และในต้องหายนะของความรักและมิตรภาพ เพราะความรักคือมิตรภาพเป็นสิ่งจำเป็นพื้นฐานของชีวิต และไม่มีใครอยากเหงากวีคิดว่าเหตุผลที่ดวงจันทร์มีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างตลอดรอบจันทรคติ เป็นเพราะว่าเธออยู่ตลอดเวลา มองในทิศทางที่แตกต่างกันในการค้นหาของคนที่เป็นตัวจริงของเธอ และที่เธอสามารถรักได้ และใช้ชีวิตกับ ดวงจันทร์ดำเนินการค้นหานี้ด้วยสายตาที่แสนเศร้าสายตาของดวงจันทร์จะไร้อะไรคำใบ้ของจอย เพราะเธอต้องประสบความผิดหวังและความผิดหวังจากทุกมุมในการค้นหาของเธอความรักและความสมบูรณ์ พระจันทร์อยากมีเพื่อนสำหรับชีวิต ที่สามารถทำให้เธอต้องการที่จะปักหลัก แต่เควสของเธอผลผลิตไม่มีผลเพราะตามกวีในสมัยนี้โลกที่ทุกคนสนใจเรื่องวัตถุนิยม และไม่ได้เกี่ยวกับความรักหรือมิตรภาพมีแทบทุกคนที่สมควรได้รับความจงรักภักดีของคนบ๊องแบ๊วและมีค่าเป็นดวงจันทร์