motives for homicide, the use of a

motives for homicide, the use of a gun, the offendervictim relationship, and the victim's resistance and level of injury (Baumer, Horney, Felson, & Lauritsen, 2003; Kubrin, 2003; Kubrin & Wadsworth, 2003; Kubrin & Weitzer, 2003; Miles-Doan, 1998; Wadsworth &
Kubrin, 2004).
The use of a gun in a crime can be viewed as a particularly important qualitative aspect of a crime. The presence of a gun in a crime has been shown to be a determinant of the lethality of the crime (Cook, 1991; Felson & Messner, 1996; Kleck, 1991; Nielsen, Martinez, & Rosenfeld, 2005; Zimring & Zuehl, 1986), the likelihood of robbery completion (Kleck & DeLone, 1993) and the likelihood of bystander intervention (Cooney, 1998). Hence, crimes carried out with guns are qualitatively different from similar crimes carried out without a gun. Among crimes that are carried out with guns, robbery is the most common. The Sourcebook of Criminal Justice Statistics (Pastore & Maguire, 2002) provides data on homicide, aggravated assault, and robberies known to the police. For the year 2001, they reported that 177,627 robberies involved guns, compared to 10,131 murders and 166,021 aggravated assaults involving guns (Sourcebook of
Criminal Justice Statistics, 2002, Tables 3.108 and 3.109).
While there is a substantial body of research examining the use of guns in robbery, the vast majority of this research has been focused at the individual level. There has been considerably less research on the variation in the use of guns in robbery at an aggregate level. The broader research question at the aggregate level can be viewed as, “Do neighborhood characteristics affect the nature or quality of crimes that occur there?” The present article expands the developing literature on neighborhood variation in the quality, or nature, of crime by examining several neighborhood factors, derived from a structurally induced subculture of violence thesis, in relation to the use of guns in robberies across neighborhoods in a southern city.
The relevance of neighborhood characteristics to the nature of violence
While the communities and crime literature has predominantly focused on how neighborhood characteristics affect the quantity of crime, recent attention has turned to examining neighborhood variation in the quality, or nature, of violent crimes such as homicide, assault, and robbery (Baumer et al., 2003; Kubrin, 2003 ; Kubrin & Wadsworth, 2003; Kubrin & Weitzer, 2003 ; Miles-Doan, 1998; Wadsworth & Kubrin, 2004). Most of these studies drew heavily, either in theoretical orientation or in discussion of the findings, on the rich concepts developed in ethnographic studies of urban violence (e.g., Anderson, 1999; Fagan & Wilkinson, 1998; Horowitz, 1983).
This ethnographic research suggests that in impoverished urban communities “an ideology of alienation supporting an oppositional culture has developed” (Anderson, 1999, p. 107). Within this oppositional culture there is a heightened need for respect and status. Behavior often revolves around sustaining an image of toughness, respect, and an ability to be able to take care of oneself. Guns are often viewed as symbolic manifestations of these aspects of the culture. Crimes that occur in neighborhoods where an oppositional culture is well entrenched, then, may be more likely to be carried out with a

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงจูงใจในการฆาตกรรมการใช้ปืนความสัมพันธ์ offendervictim และความต้านทานของเหยื่อและระดับของการบาดเจ็บ (Baumer, Horney, Felson และ Lauritsen 2003; Kubrin 2003; Kubrin และวัดส์ 2003; Kubrin และ Weitzer 2003; ไมล์ทิด 1998;
เวิร์ทและ. Kubrin, 2004)
การใช้ปืนในการก่ออาชญากรรมสามารถมองว่าเป็นด้านคุณภาพความสำคัญอย่างยิ่งของอาชญากรรม การปรากฏตัวของปืนในการก่ออาชญากรรมที่ได้รับการแสดงให้เห็นว่าปัจจัยของตายของอาชญากรรมที่ (คุก 1991; Felson และเมสเนอร์, 1996; Kleck 1991; นีลเซ่น, มาร์ติเน & แจสัน 2005 Zimring และ Zuehl 1986 ) ความน่าจะเป็นของความสำเร็จการโจรกรรม (Kleck และ Delone, 1993) และความน่าจะเป็นของการแทรกแซงของบ้านใกล้เรือนเคียง (Cooney, 1998) ดังนั้นการดำเนินการก่ออาชญากรรมด้วยปืนจะมีคุณภาพแตกต่างจากการก่ออาชญากรรมที่คล้ายกันดำเนินการโดยไม่ต้องปืน ท่ามกลางการก่ออาชญากรรมที่มีการดำเนินการด้วยปืนปล้นเป็นส่วนใหญ่ แหล่งที่มาของความยุติธรรมทางอาญาสถิติ (เร่และแมกไกวร์, 2002) ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการฆาตกรรมกำเริบทำร้ายและปล้นที่รู้จักกันกับตำรวจ สำหรับปี 2001 ที่พวกเขารายงานว่า 177,627 ปล้นเกี่ยวข้องกับปืนเมื่อเทียบกับ 10,131 ฆาตกรรมและ 166,021 ข่มขืนกำเริบที่เกี่ยวข้องกับปืน
(แหล่งที่มาของความยุติธรรมทางอาญาสถิติปี2002 ตาราง 3.108 และ 3.109).
ในขณะที่มีร่างกายที่สำคัญของการวิจัยการตรวจสอบการใช้งานของ ปืนในการโจรกรรมส่วนใหญ่ของงานวิจัยนี้ได้มุ่งเน้นในระดับบุคคล มีการวิจัยน้อยมากเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการใช้อาวุธปืนในการโจรกรรมในระดับรวม คำถามการวิจัยที่กว้างขึ้นในระดับรวมสามารถมองได้ว่า "Do ลักษณะใกล้เคียงส่งผลกระทบต่อลักษณะหรือคุณภาพของการก่ออาชญากรรมที่เกิดขึ้นที่นั่น?" บทความปัจจุบันขยายวรรณกรรมการพัฒนาในรูปแบบที่ใกล้เคียงในคุณภาพหรือธรรมชาติของการก่ออาชญากรรมโดยการตรวจสอบ ปัจจัยพื้นที่ใกล้เคียงหลายมาจากวัฒนธรรมเหนี่ยวนำให้เกิดโครงสร้างของวิทยานิพนธ์ความรุนแรงในส่วนที่เกี่ยวกับการใช้ปืนปล้นทั่วละแวกใกล้เคียงในเมืองทางตอนใต้. the ความเกี่ยวข้องของลักษณะใกล้เคียงกับธรรมชาติของความรุนแรงในขณะที่ชุมชนและวรรณกรรมอาชญากรรมได้มุ่งเน้นส่วนใหญ่ในวิธีการที่ลักษณะใกล้เคียงส่งผลกระทบต่อปริมาณของความผิดทางอาญาให้ความสนใจเมื่อเร็ว ๆ นี้มีการเปิดให้ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในย่านที่มีคุณภาพหรือลักษณะของอาชญากรรมรุนแรงเช่นฆาตกรรมข่มขืนและปล้น (Baumer et al, 2003;. Kubrin 2003; Kubrin และเวิร์ท 2003; & Kubrin Weitzer 2003; ไมล์-ทิด 1998; เวิร์ทและ Kubrin, 2004) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้เข้ามาอย่างหนักทั้งในแนวทฤษฎีหรือในการอภิปรายผลการวิจัยที่เกี่ยวกับแนวความคิดที่อุดมไปด้วยการพัฒนาในการศึกษาชาติพันธุ์ของความรุนแรงในเมือง (เช่น Anderson, 1999; Fagan และวิลกินสัน, 1998; ฮอ 1983). การวิจัยครั้งนี้ชาติพันธุ์ แสดงให้เห็นว่าในชุมชนเมืองที่ยากจน "อุดมการณ์ของการโอนสนับสนุนวัฒนธรรมตรงข้ามได้มีการพัฒนา" (เดอร์สัน, 1999, น. 107) ตรงข้ามในวัฒนธรรมนี้มีความจำเป็นต้องทำเป็นเคารพและสถานะ พฤติกรรมมักจะหมุนรอบยั่งยืนภาพของความเหนียวให้ความเคารพและความสามารถในการที่จะสามารถที่จะดูแลตัวเอง ปืนมักจะถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของอาการด้านนี้ของวัฒนธรรม อาชญากรรมที่เกิดขึ้นในละแวกใกล้เคียงที่มีวัฒนธรรมที่ตรงข้ามเป็นที่ยึดที่ดีนั้นอาจจะมีแนวโน้มที่จะดำเนินการกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงจูงใจฆาตกรรม , การใช้ปืน , offendervictim ความสัมพันธ์ และเหยื่อต้านทานและระดับของการบาดเจ็บ ( BAUMER ลักษณ์เฟลสัน &เลาริตเซิ่น , , , 2003 ; kubrin , 2003 ; kubrin & Wadsworth , 2003 ; kubrin &ไวต์เซอร์ , 2003 ; ไมล์ Doan , 1998 ; Wadsworth &
kubrin , 2004 )
ใช้ปืนในอาชญากรรมที่สามารถดูเป็นลักษณะเชิงคุณภาพที่สำคัญโดยเฉพาะของอาชญากรรมการปรากฏตัวของปืนในที่เกิดเหตุได้ถูกแสดงเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของไรสีน้ำตาลของอาชญากรรม ( Cook , 1991 ; เฟลสัน&เมสเนอร์ , 1996 ; เคล็ก , 1991 ; นีลเส็น มาร์ติเนซ & โรเซนเฟลด์ , 2005 ; zimring & zuehl , 1986 ) , โอกาสของการปล้นเสร็จ ( เคล็ก& delone , 1993 ) และโอกาสของการแทรกแซงของผู้เห็นเหตุการณ์ ( cooney , 1998 ) ดังนั้นอาชญากรรมดำเนินการกับปืนมีคุณภาพแตกต่างจากเหตุที่ดำเนินการโดยปืน ในคดีที่ดำเนินการกับปืน ปล้นเป็นส่วนใหญ่ โดย SOURCEBOOK สถิติความยุติธรรมทางอาญา ( แพสทอร์& Maguire , 2002 ) มีข้อมูลเกี่ยวกับฆาตกรรม วิวาท ทำร้ายร่างกายและปล้นที่รู้จักกับตำรวจ สำหรับปี 2001 พวกเขารายงานว่า 177 ,เอาปืนปล้นเกี่ยวข้องเมื่อเทียบกับ 10131 การฆาตกรรมและ 166021 ข่มขืน aggravated ที่เกี่ยวข้องกับปืน ( SOURCEBOOK ของ
กฎหมายอาญาสถิติ , 2002 , และตาราง 3.108 3.090 ) .
ในขณะที่มีร่างกายอย่างมากของการวิจัยการใช้ปืนในคดีปล้น ส่วนใหญ่ของงานวิจัยนี้ได้ถูกเน้นในระดับบุคคลมีงานวิจัยน้อยมากในการใช้ปืนในการปล้นในระดับรวม . •ตั้งคำถามวิจัยในระดับรวมสามารถถูกมองว่าเป็น " ชุมชนลักษณะมีผลต่อลักษณะหรือคุณภาพของอาชญากรรมที่เกิดขึ้นที่นั่น " บทความปัจจุบันขยายการพัฒนาวรรณกรรมในละแวกความแตกต่างในคุณภาพ หรือ ธรรมชาติอาชญากรรมในละแวก โดยพิจารณาปัจจัยต่างๆ ที่มาจากโครงสร้างเกิดวัฒนธรรมย่อยของวิทยานิพนธ์ความรุนแรงในความสัมพันธ์กับการใช้ปืนในการปล้นในย่านในเมืองภาคใต้
ความเกี่ยวข้องของชุมชนลักษณะลักษณะของความรุนแรง
ในขณะที่ชุมชนและวรรณกรรมอาชญากรรมส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่วิธีการชุมชนลักษณะมีผลต่อปริมาณของอาชญากรรม ความสนใจ ล่าสุดได้เปิดการตรวจสอบรูปแบบบ้านในคุณภาพ หรือลักษณะของอาชญากรรมเช่นฆาตกรรม ทำร้ายร่างกายและชิงทรัพย์ ( BAUMER et al . , 2003 ; kubrin , 2003 ; kubrin & Wadsworth , 2003 ; kubrin &ไวต์เซอร์ , 2003 ; ไมล์ Doan , 1998 ;วาร์ดเวิร์ธ& kubrin , 2004 ) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้วาดอย่างหนัก ทั้งในทางทฤษฎีการปฐมนิเทศหรืออภิปราย สรุปในแนวคิดการพัฒนาในด้านการศึกษาที่อุดมไปด้วยความรุนแรงในเมือง ( เช่น แอนเดอร์สัน , 1999 ; ที่ตั้ง& วิลกินสัน , 1998 ;
โฮโรวิทซ์ , 1983 )การวิจัยเชิงคุณภาพนี้ ชี้ให้เห็นว่า ในชุมชน " ชุมชนยากไร้อุดมการณ์ การสนับสนุนวัฒนธรรมที่ตรงข้ามได้พัฒนา " ( แอนเดอร์สัน , 2542 , หน้า 107 ) ภายในวัฒนธรรมมีความตรงข้ามต้องเคารพและสถานะ พฤติกรรมที่มักจะหมุนรอบยั่งยืน ภาพลักษณ์ของความ เคารพ และ ความสามารถในการ สามารถดูแลตนเองได้ปืนที่มักจะถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของอาการเหล่านี้ในลักษณะของวัฒนธรรม อาชญากรรมที่เกิดขึ้นในย่านที่เป็นวัฒนธรรมที่ตรงข้ามคือ ดีน่า ก็อาจจะมีแนวโน้มที่จะดำเนินการกับ