Institutional investors claim to mo

Institutional investors claim to monitor and influence executive compensation practices in their portfolio companies. Thus, compensation practices are a reasonable place to look to assess the institutions’ effectiveness in achieving their governance objectives. I explore the relationship between institutional ownership and CEO compensation levels and equity performance sensitivity. I address ownership structure endogeneity by using instrumental variables and fixed-effects regression models with S&P 500 index inclusion as an instrument for institutional ownership. Results indicate that institutions fail to decrease compensation levels, but do increase equity performance sensitivities. The results are robust to various model specifications. CRRA simulations suggest that the level premium paid to CEOs is consistent with a utility-neutral shift in compensation structure. At first glance, this seems to support the hypothesis that CEO labor markets are efficient. However, results using an additional measure of the CEO’s ability to extract rents are inconsistent with this conclusion. The level premium is negatively related to institutional ownership concentration. This suggests that the IR constraint is slack, but less so the more powerful the institutional owners.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียกร้องนักลงทุนสถาบันเพื่อตรวจสอบและอิทธิพลปฏิบัติค่าตอบแทนผู้บริหารในบริษัทผลงานของพวกเขา ดังนั้น ปฏิบัติแทนได้เหมาะสมเพื่อค้นหาการประเมินประสิทธิผลของสถาบันในการบรรลุวัตถุประสงค์ผู้บริหาร ผมสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นเจ้าของสถาบัน และระดับค่าตอบแทนประธานเจ้าหน้าที่บริหารส่วนประสิทธิภาพความไว ฉันเป็นเจ้าของโครงสร้าง endogeneity โดยใช้เครื่องมือตัวแปรและผลถดถอยรุ่นรวมดัชนีเอสแอนด์พี 500 เป็นเครื่องมือสำหรับเจ้าของสถาบัน ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า สถาบันไม่สามารถลดระดับค่าตอบแทน แต่เพิ่มส่วนของประสิทธิภาพของรัฐ ผลลัพธ์มีประสิทธิภาพเพื่อกำหนดรูปแบบต่าง ๆ จำลอง CRRA แนะนำว่า พรีเมี่ยมระดับที่จ่ายให้ CEOs สอดคล้องกับกะกลางยูทิลิตี้ในโครงสร้างค่าตอบแทน อย่างรวดเร็วก่อน นี้ดูเหมือนจะสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ตลาดแรงงานของ CEO มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่ใช้วัดความสามารถของ CEO ที่เพิ่มเติมเพื่อแยกค่าเช่าไม่สอดคล้องกับข้อสรุปนี้ พรีเมี่ยมระดับส่งเกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของความเป็นเจ้าของสถาบัน นี้แนะนำว่า ข้อจำกัดของ IR ขึง แต่น้อยดังนั้นยิ่งมีประสิทธิภาพเจ้าของสถาบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักลงทุนสถาบันเรียกร้องให้ตรวจสอบและมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติค่าตอบแทนผู้บริหารใน บริษัท ที่ผลงานของพวกเขา ดังนั้นการปฏิบัติชดเชยเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่จะดูเพื่อประเมินประสิทธิภาพของสถ​​าบันในการบรรลุวัตถุประสงค์ของการกำกับดูแลของพวกเขา ผมสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของสถ​​าบันและระดับค่าตอบแทนซีอีโอและความไวประสิทธิภาพส่วนได้เสีย ผมได้เป็นเจ้าของโครงสร้าง endogeneity โดยใช้ตัวแปรประโยชน์และผลกระทบที่คงรูปแบบการถดถอยกับ S & P 500 รวมดัชนีเป็นเครื่องมือสำหรับการเป็นเจ้าของสถ​​าบัน ผลการศึกษาพบว่าสถาบันล้มเหลวในการลดระดับการชดเชย แต่เพิ่มความเปราะบางส่วนของผลการดำเนินงาน ผลที่มีประสิทธิภาพตามความต้องการรูปแบบต่างๆ CRRA จำลองแสดงให้เห็นว่าระดับพรีเมี่ยมที่จ่ายให้แก่ซีอีโอมีความสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงที่ยูทิลิตี้เป็นกลางในโครงสร้างค่าตอบแทน ได้อย่างรวดเร็วก่อนนี้ดูเหมือนจะสนับสนุนสมมติฐานที่ว่าตลาดแรงงานซีอีโอที่มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตามผลการใช้มาตรการเพิ่มเติมความสามารถของซีอีโอที่จะดึงค่าเช่าที่ไม่สอดคล้องกับข้อสรุปนี้ พรีเ​​มี่ยมระดับความสัมพันธ์ทางลบกับความเข้มข้นเป็นเจ้าของสถ​​าบัน นี้แสดงให้เห็นว่าข้อ จำกัด IR เป็นหย่อน แต่อย่างน้อยก็มีประสิทธิภาพมากขึ้นเจ้าของสถ​​าบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักลงทุนสถาบัน เรียกร้องให้ตรวจสอบ และมีอิทธิพลต่อการบริหารค่าตอบแทนการปฏิบัติ บริษัท ผลงานของตนเอง ดังนั้น การปฏิบัติการชดเชยเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่จะมองเพื่อประเมินประสิทธิผลของสถาบันการเงินในการบรรลุวัตถุประสงค์หลักของพวกเขา ผมหาความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของและประธานสถาบันระดับค่าตอบแทนและการปฏิบัติของความไวฉันอยู่ endogeneity โครงสร้างความเป็นเจ้าของโดยใช้ตัวแปรคงที่และผลการถดถอยแบบบรรเลงด้วย& P 500 ดัชนีรวมเป็นเครื่องมือสำหรับเจ้าของสถาบัน ผลการวิจัย พบว่า สถาบันที่ล้มเหลวในการลดระดับการชดเชย แต่จะเพิ่มความไวงานทุน ผลลัพธ์ที่แข็งแกร่งเพื่อกำหนดรูปแบบต่าง ๆ