We define the permanent wilting poi

We define the permanent wilting point as water retained at −1500 kPa, an approximation thought to represent the soil wetness at which point a plant cannot recover turgidity (Hillel, 1998)which we also considered to be the lower limit of plant available water (Veihmeyer and Hendrickson, 1950).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรากำหนดถาวรประมาณเหี่ยวแห้งจุดเป็นน้ำที่ถูกเก็บไว้ที่ −1500 kPa คิดถึงความเปียกชื้นของดินที่จุดที่พืชไม่สามารถกู้คืน turgidity (อย่างยิ่ง 1998) ซึ่งเรายังถือว่าเป็นขีดจำกัดล่างของพืชมีน้ำ (Veihmeyer และ Hendrickson, 1950)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรากำหนดจุดเหี่ยวแห้งถาวรเป็นน้ำสะสม -1500 กิโลปาสคาลประมาณคิดว่าจะเป็นตัวแทนของความชื้นแฉะดินจุดที่พืชไม่สามารถกู้คืน turgidity (Hillel, 1998) ซึ่งเราถือว่ายังเป็นขีด จำกัด ล่างของพืชน้ำที่มีอยู่ (Veihmeyer และเฮ็นด 1950)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรากำหนดจุดน้ำสะสมที่เหี่ยวถาวร− 1 , 500 kPa , การคิดที่จะเป็นตัวแทนของดินเปียกที่จุด A ไม่สามารถปลูกหายบวม ( ฮิลเลล , 1998 ) ซึ่งเราถือว่ายังเป็นขีดจำกัดของน้ำของพืช ( veihmeyer เฮนดริกสันและ 1950 )