were obtained in crops sown at regu

were obtained in crops sown at regular and at wider row spacing
[32]. Since soybean sole crop was sown after sunflower, sun-
flower shaded soybean plants underneath, thus restricting the
amount of resources available. In addition, resource demand by
crops peaked during the species-specific critical period for seed
number setting and seed filling, which corresponds to DecemberJanuary
for sunflower and February for soybean in the study region
[33]. Besides, legume crops such as soybean, thanks to symbiotic
fixationof atmosphericnitrogen,may alleviate soilnitrogenrestrictions
of accompanying non-legume crops, which may consequently
improve the overall productivity. This alleviation could explain the
lack of differences in weed abundance between intercrop and the
respective sole crops, even tough intercrops have been observed to
suppress weed growth [12,13]. Moreover, the use of relay intercropping,
such as sunflower and soybean, cannot only improve
land use efficiency [34], but it also prolongs the proportion of the
growing season that is occupied with crops and therefore increases
the overall resource capture. Thus, intercropping legume and nonlegume
crops appears as a feasible option for achieving a more
ecological intensification of agriculture, which may help to produce
more food per resource unit and simultaneously alleviate the
negative effects on the environment [10].
4.2. Effects on weed assemblages
Species composition was quite different among sole crops
and intercrops. Thus, when intensively managed and homogeneous
cropping systems are diversified through intercropping, both
planned and associated biodiversity are enhanced [1,11]. Main
differences among assemblages were related to frequency or occurrence
of species conforming floristic groups. Differences in species
composition could be explained in the differences in weed management,
canopy structure and resource capture among crops [31].
A group of species were common to all treatments whereas some
group species were more frequent or occurred only in a particular
cropping treatment (i.e. for intercrops Convolvulus arvensis L.,
Chenopodium album L., Verbena gracilescens (Cham.) Hert., Conium
maculatum L., Cynodon dactylon (L.) Pers.,Gamochaeta spicata (Lam.)
Cabr., Melica argyrea Hack., Plantago lanceolata L., Poa annua L.,
Sorghum halepense (L.) Pers., Verbena bonariensis L. in Exp 1, Sonchus
oleraceus L. Amaranthus viridis L. Conyza bonariensis (L.) Cronquist,
Trifolium repens L. in Exp 2). However, species composition varied
among years, probably related to differences in environmental conditions
and field cropping histories. Weeds would have differently
responded to the contrasts between crops seasons in the rainfall
accumulated, which was higher in Exp. 1 (988 mm) than in Exp. 2
(678 mm). The same response was observed in previous research
on sole crops in the Pampas [16,22,35–37]. On the other hand, differences
could also be related to the availability of propagules, since
both experiments were performed in fields belonging to different
farmers.
We expected weed assemblages to be species-richer without
increasing species abundance [8] because increasing crop richness
enhances weed suppression through competition or allelopathy.
However, weed species richness and abundance were similar
among treatments. Weed abundance was very low and similar
among treatments indicating thatthosemechanisms actedina similar
way and weed management was very effective in both cropping
systems.
4.3. Effect on insect assemblages
As in the case of weeds, species composition was quite different
among sole crops and intercrops. Main differences among
assemblages were related to frequency or occurrence of species
conforming faunistic groups and they could be explained by differences
in weed communities [16], canopy structure and pest
management among crops [38]. Differences in richness could be
explained by variations in weed community structure, canopy
structure and pest control practices among crops.Agroup of species
were common to all treatments, whereas some group species were
more frequent or occurred only in a particular cropping treatment
(i.e. for intercrops Lonchopteridae, Pentatomidae in Exp 1, and
Chalcididae, Chrysopidae, Empididae in Exp 2). The same response
was observed in previous investigations in sole crops ofthe Pampas
[16].
Although, as in the case of weeds assemblages, we expected
insect assemblages to be richer in intercrops than in sole crops
[8], we found the opposite response. The differences in insect richness
may be related to the specific roles of each crop on insects. It
was reported that sunflower attracts and plays host to numerous
beneficial insects [39], while soybean is a good protein source for
herbivores and, indirectly, for their associated non-herbivores [40].
This last mechanism could explain the higher richness of total and
non-herbivore insects observed in soybean sole crops. Sunflower
had the same or lower non-herbivores richness than the remaining
treatments, suggesting that the attraction of beneficial insects was
similar or lower than that in soybean.
Although intercrops are supposed to be richer without increasing
species abundance because increasing crop richness enhances
biological control or direct control of pests [40], we found higher
insect abundance in intercrops and soybean sole crops than in sun-
flower and non-herbivores abundance was higher in soybean sole
crop than in the rest of the treatments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้รับมาในพืชผลที่หว่าน ที่ปกติ และ ที่แถวระยะห่างที่กว้างขึ้น[32] เนื่องจากถั่วเหลืองแต่เพียงผู้เดียวพืชที่หว่านหลังจากทานตะวัน ซัน -ดอกไม้สีเทาพืชถั่วเหลืองภายใต้ ดังนั้น การจำกัดการจำนวนของทรัพยากรที่พร้อมใช้งาน นอกจากนี้ ทรัพยากรความต้องการโดยพืช peaked ช่วง species-specific สำคัญสำหรับเมล็ดตั้งค่าหมายเลขและการบรรจุเมล็ดพันธุ์ ซึ่งสอดคล้องกับ DecemberJanuaryทานตะวันและกุมภาพันธ์สำหรับถั่วเหลืองในพื้นที่ศึกษา[33] . สำรอง legume ขยายเช่นถั่วเหลือง ขอบคุณ ถึง symbioticfixationof atmosphericnitrogen อาจบรรเทา soilnitrogenrestrictionsของพร้อมพืชไม่ legume ซึ่งอาจดังปรับปรุงประสิทธิผลโดยรวม บรรเทานี้สามารถอธิบายการขาดความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์วัชพืชระหว่าง intercrop และนั้น ๆ แต่เพียงผู้เดียวพืช ได้รับการสังเกต intercrops แม้จะยากไประงับการเจริญเติบโตของวัชพืช [12,13] นอกจากนี้ การใช้ relay intercroppingทานตะวันและถั่วเหลือง ไม่พัฒนาใช้ที่ดินอย่างมีประสิทธิภาพ [34], แต่มันยังยืดสัดส่วนของการฤดูกาล ที่ว่างกับพืชจึง เพิ่มการเจริญเติบโตจับทรัพยากรโดยรวม ดังนั้น intercropping legume และ nonlegumeพืชปรากฏเป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้สำหรับการบรรลุเป้าหมายมากขึ้นแรงระบบนิเวศของเกษตร ซึ่งอาจช่วยในการผลิตอาหาร ต่อหน่วยทรัพยากร และเวลาเดียวกันลดการกระทบสิ่งแวดล้อม [10]4.2 การผล assemblages วัชพืชองค์ประกอบสายพันธุ์ค่อนข้างแตกต่างกันระหว่างพืชแต่เพียงผู้เดียวและ intercrops ดังนั้น เมื่อจัดการ intensively และเป็นเนื้อเดียวกันระบบครอบจะมีความหลากหลายผ่าน intercropping ทั้งสองมีความหลากหลายทางชีวภาพ และที่เกี่ยวข้องวางแผนเพิ่ม [1,11] หลักเกี่ยวข้องกับความถี่หรือเกิดความแตกต่างระหว่าง assemblagesพันธุ์สอดคล้อง floristic กลุ่ม ความแตกต่างในสายพันธุ์องค์ประกอบที่สามารถอธิบายในความแตกต่างในการจัดการวัชพืชโครงสร้างของฝาครอบและทรัพยากรจับระหว่างพืช [31]กลุ่มพันธุ์ได้ร่วมกับการรักษาทั้งหมดในขณะที่บางกลุ่มพันธุ์ได้บ่อยขึ้น หรือเกิดขึ้นในเฉพาะเท่านั้นครอบรักษา (เช่น intercrops Convolvulus arvensis L.อัลบั้ม Chenopodium L., gracilescens แคปิตอล (จาม) Hert. Coniummaculatum L. หญ้าแพรก (L.) อาทิ spicata Gamochaeta (ลำ)Cabr. Melica argyrea สับ Plantago lanceolata L., Poa annua L.ข้าวฟ่าง halepense (L.) อาทิ แคปิตอล bonariensis L. ในประสบการณ์ 1, Sonchusoleraceus viridis ผักโขม L. L. Conyza bonariensis (L.) CronquistTrifolium ดอกชมพู L. 2 ประสบการณ์) อย่างไรก็ตาม องค์ประกอบสายพันธุ์แตกต่างกันระหว่างปี อาจเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในสภาพแวดล้อมและฟิลด์ครอบประวัติ วัชพืชจะมีแตกต่างกันตอบสนองการสัมผัสระหว่างฤดูกาลพืชในปริมาณน้ำฝนสะสม ซึ่งเป็นสูงกว่า exp. 1 (988 mm) กว่า exp. 2(678 มม.) คำตอบเดียวถูกสังเกตในงานวิจัยก่อนหน้านี้on sole crops in the Pampas [16,22,35–37]. On the other hand, differencescould also be related to the availability of propagules, sinceboth experiments were performed in fields belonging to differentfarmers.We expected weed assemblages to be species-richer withoutincreasing species abundance [8] because increasing crop richnessenhances weed suppression through competition or allelopathy.However, weed species richness and abundance were similaramong treatments. Weed abundance was very low and similaramong treatments indicating thatthosemechanisms actedina similarway and weed management was very effective in both croppingsystems.4.3. Effect on insect assemblagesAs in the case of weeds, species composition was quite differentamong sole crops and intercrops. Main differences amongassemblages were related to frequency or occurrence of speciesconforming faunistic groups and they could be explained by differencesin weed communities [16], canopy structure and pestmanagement among crops [38]. Differences in richness could beexplained by variations in weed community structure, canopystructure and pest control practices among crops.Agroup of specieswere common to all treatments, whereas some group species weremore frequent or occurred only in a particular cropping treatment(i.e. for intercrops Lonchopteridae, Pentatomidae in Exp 1, andChalcididae, Chrysopidae, Empididae in Exp 2). The same responsewas observed in previous investigations in sole crops ofthe Pampas[16].Although, as in the case of weeds assemblages, we expectedinsect assemblages to be richer in intercrops than in sole crops[8], we found the opposite response. The differences in insect richnessmay be related to the specific roles of each crop on insects. Itwas reported that sunflower attracts and plays host to numerousbeneficial insects [39], while soybean is a good protein source forherbivores and, indirectly, for their associated non-herbivores [40].This last mechanism could explain the higher richness of total andnon-herbivore insects observed in soybean sole crops. Sunflowerhad the same or lower non-herbivores richness than the remainingtreatments, suggesting that the attraction of beneficial insects wassimilar or lower than that in soybean.Although intercrops are supposed to be richer without increasingspecies abundance because increasing crop richness enhancesbiological control or direct control of pests [40], we found higherinsect abundance in intercrops and soybean sole crops than in sun-flower and non-herbivores abundance was higher in soybean solecrop than in the rest of the treatments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ได้รับในการหว่านพืชที่ปกติและที่ระยะห่างระหว่างแถวกว้างขึ้น
[32] แต่เพียงผู้เดียวตั้งแต่การเพาะปลูกถั่วเหลืองหลังหว่านทานตะวันดวงอาทิตย์ดอกไม้สีเทาพืชถั่วเหลืองภายใต้จึง จำกัด ปริมาณของทรัพยากรที่มีอยู่ นอกจากนี้ความต้องการทรัพยากรจากพืชแหลมในช่วงระยะเวลาที่สำคัญชนิดที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเมล็ดพันธุ์การตั้งค่าจำนวนและบรรจุเมล็ดซึ่งสอดคล้องกับDecemberJanuary สำหรับดอกทานตะวันและกุมภาพันธ์ถั่วเหลืองในภูมิภาคการศึกษา[33] นอกจากนี้พืชตระกูลถั่วเช่นถั่วเหลืองขอบคุณชีวภาพatmosphericnitrogen fixationof อาจบรรเทา soilnitrogenrestrictions ของที่มาพร้อมกับพืชตระกูลถั่วที่ไม่ได้ซึ่งอาจส่งผลให้การปรับปรุงการผลิตโดยรวม บรรเทานี้สามารถอธิบายการขาดของความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์วัชพืชระหว่างแซมและพืชแต่เพียงผู้เดียวนั้นแม้ intercrops ยากได้รับการปฏิบัติในการยับยั้งการเจริญเติบโตของวัชพืช[12,13] นอกจากนี้การใช้งานของแซมถ่ายทอดเช่นดอกทานตะวันและถั่วเหลืองไม่เพียงแต่สามารถปรับปรุงการใช้ที่ดินอย่างมีประสิทธิภาพ[34] แต่ก็ยังยืดสัดส่วนของฤดูปลูกที่ยุ่งอยู่กับการปลูกพืชและดังนั้นจึงเพิ่มการจับทรัพยากรโดยรวม ดังนั้นแซมพืชตระกูลถั่วและ nonlegume พืชปรากฏเป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้เพื่อให้บรรลุมากขึ้นแรงขึ้นในระบบนิเวศของการเกษตรซึ่งอาจช่วยในการผลิตอาหารมากขึ้นต่อหน่วยทรัพยากรและพร้อมบรรเทาผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อม[10]. 4.2 ผลต่อ assemblages วัชพืชองค์ประกอบสายพันธุ์ที่ค่อนข้างแตกต่างกันระหว่างพืชแต่เพียงผู้เดียวและ intercrops ดังนั้นเมื่อมีการจัดการอย่างเป็นเนื้อเดียวกันและระบบการปลูกพืชที่มีการกระจายผ่านแซมทั้งการวางแผนและความหลากหลายทางชีวภาพที่เกี่ยวข้องจะเพิ่มขึ้น[1,11] หลักความแตกต่างระหว่าง assemblages ที่เกี่ยวข้องกับความถี่หรือการเกิดขึ้นของสายพันธุ์ที่สอดคล้องกลุ่มfloristic ความแตกต่างในรูปแบบองค์ประกอบสามารถอธิบายความแตกต่างในการบริหารจัดการวัชพืช, โครงสร้างหลังคาและการจับทรัพยากรในหมู่พืช [31]. กลุ่มของสปีชีส์เป็นเรื่องธรรมดาที่จะรักษาทั้งหมดในขณะที่บางสายพันธุ์กลุ่มได้บ่อยมากขึ้นหรือเกิดขึ้นเฉพาะในโดยเฉพาะอย่างยิ่งการรักษาการปลูกพืช( คือสำหรับ intercrops ผักบุ้ง arvensis ลิตรอัลบั้มChenopodium ลิตร, เวอร์บีน่า gracilescens (จาม.) Hert. Conium maculatum ลิตรหญ้าแพรก (L. ) Pers. Gamochaeta spicata (Lam.) CABR. Melica argyrea สับ. Plantago lanceolata ลิตร Poa annua ลิตรhalepense ข้าวฟ่าง (L. ) Pers., เวอร์บีน่า bonariensis ลิตรในประสบการณ์ 1, Sonchus oleraceus ลิตร Amaranthus viridis ลิตร Conyza bonariensis (L. ) Cronquist, Trifolium repens ลิตรในประสบการณ์ 2 ) แต่องค์ประกอบชนิดที่แตกต่างกันในหมู่ปีที่ผ่านมาอาจเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในสภาพแวดล้อมและประวัติศาสตร์การปลูกพืชเขต วัชพืชจะมีแตกต่างกันตอบสนองต่อความแตกต่างระหว่างฤดูกาลพืชในปริมาณน้ำฝนสะสมซึ่งเป็นที่สูงขึ้นในประสบการณ์ ที่ 1 (988 มิลลิเมตร) กว่าในประสบการณ์ 2 (678 มิลลิเมตร) การตอบสนองเดียวกันพบว่าในงานวิจัยก่อนหน้ากับพืช แต่เพียงผู้เดียวในทุ่งหญ้า [16,22,35-37] บนมืออื่น ๆ ที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังอาจจะเกี่ยวข้องกับความพร้อมของpropagules เนื่องจากการทดลองทั้งสองได้ดำเนินการในสาขาที่เป็นของที่แตกต่างกันของเกษตรกร. เราคาดว่า assemblages วัชพืชจะเป็นสายพันธุ์ที่ดียิ่งขึ้นโดยไม่ต้องเพิ่มขึ้นความอุดมสมบูรณ์สายพันธุ์[8] เพราะการเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของพืชช่วยเพิ่มวัชพืชปราบปรามผ่านการแข่งขันหรือ allelopathy. แต่ความร่ำรวยวัชพืชชนิดและความอุดมสมบูรณ์มีความคล้ายคลึงกันในหมู่การรักษา ความอุดมสมบูรณ์เป็นวัชพืชที่ต่ำมากและที่คล้ายกันในหมู่การรักษาที่ระบุ thatthosemechanisms actedina คล้ายวิธีการและการจัดการวัชพืชเป็นมีประสิทธิภาพมากในการปลูกพืชทั้งระบบ. 4.3 ผลกระทบต่อ assemblages แมลงเช่นในกรณีของวัชพืชชนิดพันธุ์ที่ค่อนข้างแตกต่างกันในหมู่พืชแต่เพียงผู้เดียวและ intercrops แตกต่างที่สำคัญในหมู่ประชาคมที่เกี่ยวข้องกับความถี่หรือการเกิดขึ้นของสายพันธุ์ที่สอดคล้องกลุ่มFaunistic และพวกเขาสามารถอธิบายได้โดยความแตกต่างในชุมชนวัชพืช[16] โครงสร้างหลังคาและศัตรูพืชการจัดการพืชในหมู่[38] ความแตกต่างในความร่ำรวยอาจจะอธิบายได้ด้วยการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างชุมชนวัชพืชหลังคาโครงสร้างและการปฏิบัติการควบคุมศัตรูพืชในหมู่crops.Agroup ของสายพันธุ์ทั่วไปการรักษาทั้งหมดในขณะที่บางสายพันธุ์กลุ่มได้บ่อยมากขึ้นหรือเกิดขึ้นเฉพาะในการรักษาการปลูกพืชโดยเฉพาะ(เช่นสำหรับ intercrops Lonchopteridae, Pentatomidae ในประสบการณ์ที่ 1 และChalcididae, Chrysopidae, Empididae ในประสบการณ์ 2) การตอบสนองเดียวกันพบว่าในการตรวจสอบก่อนหน้านี้ในพืช แต่เพียงผู้เดียว ofthe ทุ่งหญ้า [16]. ถึงแม้ว่าจะเป็นในกรณีของ assemblages วัชพืชที่เราคาดว่าassemblages แมลงที่จะเป็นที่ดียิ่งขึ้นใน intercrops กว่าในพืช แต่เพียงผู้เดียว[8] เราพบว่าการตอบสนองที่ตรงข้าม ความแตกต่างในความร่ำรวยของแมลงอาจจะเกี่ยวข้องกับบทบาทเฉพาะของแต่ละพืชแมลง มันมีรายงานว่าดอกทานตะวันดึงดูดและเล่นเป็นเจ้าภาพหลายแมลงที่เป็นประโยชน์[39] ในขณะที่ถั่วเหลืองเป็นแหล่งโปรตีนที่ดีสำหรับสัตว์กินพืชและทางอ้อมสำหรับสัตว์กินพืชที่ไม่เกี่ยวข้องของพวกเขา[40]. นี้กลไกที่ผ่านมาสามารถอธิบายความร่ำรวยที่สูงขึ้นของจำนวนทั้งหมด และแมลงที่ไม่เป็นมังสวิรัติสังเกตในพืชถั่วเหลืองแต่เพียงผู้เดียว ดอกทานตะวันมีเดียวกันหรือต่ำกว่าความร่ำรวยไม่ใช่สัตว์กินพืชกว่าที่เหลือการรักษาบอกว่าสถานที่ของแมลงที่เป็นประโยชน์เป็นที่คล้ายกันหรือต่ำกว่าในถั่วเหลือง. แม้ว่า intercrops ที่ควรจะเป็นที่ดียิ่งขึ้นโดยไม่ต้องเพิ่มความอุดมสมบูรณ์สายพันธุ์เนื่องจากการเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของพืชช่วยเพิ่มการควบคุมทางชีวภาพหรือการควบคุมโดยตรงของศัตรูพืช [40] เราพบว่าสูงกว่าความอุดมสมบูรณ์แมลงในintercrops และพืชถั่วเหลือง แต่เพียงผู้เดียวกว่าในดวงอาทิตย์ดอกไม้และสัตว์กินพืชที่ไม่ใช่ความอุดมสมบูรณ์สูงแต่เพียงผู้เดียวในถั่วเหลืองพืชกว่าในส่วนที่เหลือของการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.I miss you, I can do it.