หมีขั้วโลก (Polar Bear) จัดอยู่ในไฟ

หมีขั้วโลก (Polar Bear) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง ชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เป็นนักล่าแห่งดินแดนขั้วโลกเหนือที่มีขนาดใหญ่ที่สุด มีความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพชีวิตกลางน้ำแข็ง ธรรมชาติสร้างให้หมีขาวแตกต่างจากหมีพันธุ์อื่น คือ มีขนคลุมอุ้งเท้า นิ้วเท้าสั้น เล็บโค้งงอเพื่อ ให้ยึดน้ำแข็งได้อย่างมั่นคง ในขณะเดียวกันก็มีท่อนขาขนาดใหญ่เพื่อเฉลี่ยน้ำหนักมหาศาล เพื่อสามารถเดินบนน้ำแข็งบางๆ ได้

หมีขั้วโลก ตัวผู้หนักถึง 775-1,500 ปอนด์ ส่วนตัวเมียหนัก 330-500 ปอนด์ มีถิ่นที่อยู่บริเวณอาร์กติก ขั้วโลกเหนือ แต่ไม่มีหลักแหล่งที่แน่นอน พบในอลาสกา แคนาดา รัสเซีย เดนมาร์ก (กรีนแลนด์) และนอร์เวย์ เป็นสัตว์สปีชีส์หนึ่งของโลกที่กำลังถูกคุกคาม ปัจจุบันหมีขั้วโลกมีจำนวนประมาณ 22,000-27,000 ตัว อยู่ในแคนาดามากที่สุดคือราว 15,000 ตัว ซึ่งการดำรงชีวิตให้อยู่รอดในแถบอาร์กติกที่มีอุณหภูมิหนาวเย็น ทำให้สัตว์หลายๆ ชนิดใช้เวลายาวนานในการวิวัฒนาการจนมีขนสีขาว หรือเปลี่ยนสีขนในฤดูหนาวจนกลมกลืนกับหิมะ ซึ่งเป็นการพรางตัวที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต และหาอาหาร ดังเช่นกระต่ายป่าสีขาว (white hare) , นกนางนวลอาร์กติก (Arctictern) , ตัววีเซล (weasel) , ตัวเลมมิง (lemming) , หมาจิ้งจอกอาร์กติก (Arctic fox)
โดยเฉพาะหมีขั้วโลก (polar bear) ที่ใช้เวลาประมาณ 2 แสนปี พัฒนา และมีวิวัฒนาการจากหมีสีน้ำตาลมาเป็นหมีขาวในทุกวันนี้

หมี ขั้วโลกหรือที่นักวิทยาศาสตร์บางคนระบุว่ามันคือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์แห่งมหาสมุทรที่ชอบใช้ชีวิตอยู่ในน้ำมากกว่าบนบก หมีชนิดนี้อาศัยอยู่ในดินแดนน้ำแข็งที่หนาวเหน็บเกินกว่ามนุษย์จะเข้าใจ

ที่ราบทุนดร้าแห่งอาร์คติค มีพื้นที่ 5 ตารางไมล์ ที่นี่มีฤดูหนาวกินระยะเวลานานถึง 4 เดือน ซึ่งอุณหภูมิจะลดลงไปเรื่อยๆ จนถึงลบ 50 องศาเซลเซียล ลมจะพัดผ่านผืนหิมะอันว่างเปล่าด้วยความเร็วประมาณ 100 ไมล์ต่อชั่วโมง ส่วนผืนน้ำถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งที่ลึกกว่า 6 ฟุตท่ามกลางความหนาวเหน็บนี้ หมีขั้วโลกใช้เวลายาวนานกว่าสองแสนปี เพื่อพัฒนาศิลปะแห่งการอยู่รอดในดินแดนแห่งนี้

แต่การปรับตัวบางอย่างถูกคิด ค้นมาหลอกเราได้อย่างชาญฉลาด เช่น ขนสีขาวราวหิมะอันแสนสวยที่แลดูขาวสะอาดและละเอียดของมัน แท้จริงแล้วขนของมันไม่ใช่สีขาวเลยแม้แต่น้อย ซึ่งขนของหมีขั้วโลกนั้นเหมือนกับผ้าห่มหนาที่ทำมาจากหลอดดูดน้ำแบบละเอียด ทั้งหมดเหมือนเคลือบด้วยยาทาเล็บ แพขนจะสะท้อนแสงแดดที่ทอดลงมาบนหิมะ ทำให้มันดูเป็นสีขาวและกลืนไปกับสภาพแวดล้อม

เมื่อถึงเวลาอาหาร นักกินที่มูมมามอย่างหมีขั้วโลกจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อกินอย่างสะอาดการ ดูแลตัวเองเป็นเรื่องใหญ่ของหมีขั้วโลก พวกมันสนใจกับการดูแลตัวเองมาก และไม่แปลกที่หมีจะหยุดกินแล้วทำความสะอาดอุ้งเท้าที่เปรอะไปด้วยเลือด ก่อนจะกลับไปกินต่อแต่ที่หมีขั้วโลกทำเช่นนี้คือมีเหตุผลว่าขนที่เกรอะกรัง และสกปรกจะไม่สามารถช่วยป้องกันความหนาวเย็นได้ เพราะการป้องกันความหนาวคือสิ่งสำคัญต่อหมีขั้วโลก หมีมีระบบทำความร้อนสำรองใต้เส้นขน ชั้นไขมันหนาจะเก็บความร้อนไว้ภายในร่างกาย ซึ่งหมีขั้วโลกจะรักษาอุณหภูมิร่างกายให้เป็นปกติอยู่ตลอดเวลา

ในบางครั้ง ขนที่หนาและละเอียดของมัน รวมถึงชั้นไขมันอาจทำให้ความร้อนในตัวสูงเกินไปจนอาจเสียชีวิตได้ ทำให้พวกมันต้องใช้ชีวิตอย่างเชื่องช้า งานวิจัยต่างๆ แสดงว่าการเดินช้าๆ ช่วยควบคุมอุณหภูมิในร่างกายของพวกมันได้ เจ้าหมีจะเดินไปบนน้ำแข็งและหิมะด้วยความเร็วเพียง 3 – 4 ไมล์ต่อชั่วโมงเท่านั้น

หมีขั้วโลกครองสถิติเท้าใหญ่ ที่สุดในบรรดาตระกูลหมีทั้งหมด อุ้งเท้าขนาดใหญ่ที่ถูกออกแบบมาพิเศษสำหรับน้ำแข็งโดยเฉพาะ เท้าของมันปกคลุมไปด้วยปุ่มคล้ายนิ้วที่เรียกว่า “พาพิเล” ซึ่งช่วยทำให้ฝ่าเท้ามีลักษณะเหมือนกระดาษทราย ทำให้มีแรงฝืดบนน้ำแข็งอันแสนลื่นได้ เท้ากึ่งพังผืดทำให้สามารถว่ายน้ำได้อย่างง่ายดาย อุ้งเท้าหนาทำหน้าที่เปรียบเสมือนไม้พาย ผลักดันร่างกายอันใหญ่โตผ่านน้ำ ฝ่าเท้าหลังบังคับทิศทางเสมือนหางเสือกรงเล็บจะจิกลงไปบนแผ่นน้ำแข็งช่วยให้ มันยกตัวขึ้นจากน้ำได้ พวกมันไม่มีปัญหาในการเกาะแพน้ำแข็งเพื่อเดินเช่นกัน เท้าใหญ่ของมันจะช่วยในการกระจายน้ำหนักเหนือแผ่นน้ำแข็งบางๆ และถ้าหากน้ำแข็งบางเกินไป พวกมันจะนอนราบไปบนพื้นน้ำแข็งเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการแตกหัก

หมีเพศเมียที่ตั้งท้องต้องขุดโพรงสำหรับคลอดลูกในฤดูใบไม้ร่วง ลูกหมีมักถือกำเนิดในเดือนธันวาคมและมกราคม ตอนเกิดพวกมันจะมีน้ำหนักเพียงหนึ่งปอนด์เท่านั้น และจะใช้เวลา 3 – 4 เดือน ในการกินและนอนหลับเคียงข้างแม่ แต่ไม่ใช่การจำศีล เพราะหมีขั้วโลกไม่มีการจำศีล

หมีขั้วโลกจะกินเกือบทุกสิ่ง มันกินวอลรัส สุนัขจิ้งจอก นกทะเล ในบางครั้งฝูงวาฬเบลูก้าจะว่ายเข้ามาติดในช่องว่างระหว่างแพน้ำแข็ง ทำให้หมีหาอาหารง่าย หมีขาวร่างใหญ่กินอาหารหลากชนิด แต่สัตว์หลากชนิดเหล่านั้นต้องอาศัยหมีเหมือนกัน เช่นสุนัขจิ้งจอกขั้วโลก มันจะคอยติดตามหมีอยู่เสมอเพื่อหาเศษอาหารที่เหลือ นอกจากหมีขั้วโลกจะกินเนื้อสัตว์แล้ว มันยังต้องหาแหล่งแร่ธาตุและวิตามินเพื่อพวกมันจะได้กินอาหารครบหมู่ แม่หมีจะคอยแสดงให้ลูกเห็นถึงประโยชน์ของการกินผักเขียวตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นเพราะเจ้าตัวเล็กชอบที่จะเลือกกิน

หมีขั้วโลกทั้งเพศผู้และเพศ เมีย ต่างเป็นนักพเนจรที่โดดเดี่ยว แยกห่างจากกันและกัน นอกเหนือจากเวลาที่พวกมันมาชุมนุมกันเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง เช่น ในฤดูผสมพันธุ์ หมีที่สูง10 ฟุต โตเต็มที่อาจอยู่ได้นาน 30 ปี ตลอดชีวิตของหมีขั้วโลกนั้น การอดทน การออกล่าการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด นี่คือวิถีแห่งราชาน้ำแข็ง วิถีแห่งหมีขั้วโลกอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมีขั้วโลก (หมีขั้วโลก) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลังชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นนักล่าแห่งดินแดนขั้วโลกเหนือที่มีขนาดใหญ่ที่สุดมีความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพชีวิตกลางน้ำแข็งธรรมชาติสร้างให้หมีขาวแตกต่างจากหมีพันธุ์อื่นคือมีขนคลุมอุ้งเท้านิ้วเท้าสั้นเล็บโค้งงอเพื่อให้ยึดน้ำแข็งได้อย่างมั่นคงในขณะเดียวกันก็มีท่อนขาขนาดใหญ่เพื่อเฉลี่ยน้ำหนักมหาศาลเพื่อสามารถเดินบนน้ำแข็งบาง ๆ ได้หมีขั้วโลกตัวผู้หนักถึง 775-1500 ปอนด์ส่วนตัวเมียหนัก 330-500 ปอนด์มีถิ่นที่อยู่บริเวณอาร์กติกขั้วโลกเหนือแต่ไม่มีหลักแหล่งที่แน่นอนพบในอลาสกาแคนาดารัสเซียเดนมาร์ก (กรีนแลนด์) และนอร์เวย์เป็นสัตว์สปีชีส์หนึ่งของโลกที่กำลังถูกคุกคามปัจจุบันหมีขั้วโลกมีจำนวนประมาณ 22000-27,000 ตัวอยู่ในแคนาดามากที่สุดคือราว 15000 ตัวซึ่งการดำรงชีวิตให้อยู่รอดในแถบอาร์กติกที่มีอุณหภูมิหนาวเย็นทำให้สัตว์หลาย ๆ ชนิดใช้เวลายาวนานในการวิวัฒนาการจนมีขนสีขาวหรือเปลี่ยนสีขนในฤดูหนาวจนกลมกลืนกับหิมะซึ่งเป็นการพรางตัวที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตและหาอาหารดังเช่นกระต่ายป่าสีขาว (กระต่ายขาว), นกนางนวลอาร์กติก (Arctictern), ตัววีเซล (เพียงพอน), ตัวเลมมิง (lemming) หมาจิ้งจอกอาร์กติก (หมาจิ้งจอกอาร์กติก)โดยเฉพาะหมีขั้วโลก (หมีขั้วโลก) ที่ใช้เวลาประมาณ 2 แสนปีพัฒนาและมีวิวัฒนาการจากหมีสีน้ำตาลมาเป็นหมีขาวในทุกวันนี้หมีขั้วโลกหรือที่นักวิทยาศาสตร์บางคนระบุว่ามันคือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสัตว์แห่งมหาสมุทรที่ชอบใช้ชีวิตอยู่ในน้ำมากกว่าบนบกหมีชนิดนี้อาศัยอยู่ในดินแดนน้ำแข็งที่หนาวเหน็บเกินกว่ามนุษย์จะเข้าใจที่ราบทุนดร้าแห่งอาร์คติคมีพื้นที่ 5 ตารางไมล์ที่นี่มีฤดูหนาวกินระยะเวลานานถึง 4 เดือนซึ่งอุณหภูมิจะลดลงไปเรื่อย ๆ จนถึงลบ 50 องศาเซลเซียลลมจะพัดผ่านผืนหิมะอันว่างเปล่าด้วยความเร็วประมาณ 100 ไมล์ต่อชั่วโมงส่วนผืนน้ำถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งที่ลึกกว่า 6 ฟุตท่ามกลางความหนาวเหน็บนี้หมีขั้วโลกใช้เวลายาวนานกว่าสองแสนปีเพื่อพัฒนาศิลปะแห่งการอยู่รอดในดินแดนแห่งนี้แต่การปรับตัวบางอย่างถูกคิดค้นมาหลอกเราได้อย่างชาญฉลาดเช่นขนสีขาวราวหิมะอันแสนสวยที่แลดูขาวสะอาดและละเอียดของมันแท้จริงแล้วขนของมันไม่ใช่สีขาวเลยแม้แต่น้อยซึ่งขนของหมีขั้วโลกนั้นเหมือนกับผ้าห่มหนาที่ทำมาจากหลอดดูดน้ำแบบละเอียดทั้งหมดเหมือนเคลือบด้วยยาทาเล็บแพขนจะสะท้อนแสงแดดที่ทอดลงมาบนหิมะทำให้มันดูเป็นสีขาวและกลืนไปกับสภาพแวดล้อมเมื่อถึงเวลาอาหารนักกินที่มูมมามอย่างหมีขั้วโลกจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อกินอย่างสะอาดการดูแลตัวเองเป็นเรื่องใหญ่ของหมีขั้วโลกพวกมันสนใจกับการดูแลตัวเองมากและไม่แปลกที่หมีจะหยุดกินแล้วทำความสะอาดอุ้งเท้าที่เปรอะไปด้วยเลือดก่อนจะกลับไปกินต่อแต่ที่หมีขั้วโลกทำเช่นนี้คือมีเหตุผลว่าขนที่เกรอะกรังและสกปรกจะไม่สามารถช่วยป้องกันความหนาวเย็นได้เพราะการป้องกันความหนาวคือสิ่งสำคัญต่อหมีขั้วโลกหมีมีระบบทำความร้อนสำรองใต้เส้นขนชั้นไขมันหนาจะเก็บความร้อนไว้ภายในร่างกายซึ่งหมีขั้วโลกจะรักษาอุณหภูมิร่างกายให้เป็นปกติอยู่ตลอดเวลาในบางครั้งขนที่หนาและละเอียดของมันรวมถึงชั้นไขมันอาจทำให้ความร้อนในตัวสูงเกินไปจนอาจเสียชีวิตได้ทำให้พวกมันต้องใช้ชีวิตอย่างเชื่องช้างานวิจัยต่าง ๆ แสดงว่าการเดินช้า ๆ ช่วยควบคุมอุณหภูมิในร่างกายของพวกมันได้เจ้าหมีจะเดินไปบนน้ำแข็งและหิมะด้วยความเร็วเพียง 3-4 ไมล์ต่อชั่วโมงเท่านั้นหมีขั้วโลกครองสถิติเท้าใหญ่ที่สุดในบรรดาตระกูลหมีทั้งหมดอุ้งเท้าขนาดใหญ่ที่ถูกออกแบบมาพิเศษสำหรับน้ำแข็งโดยเฉพาะเท้าของมันปกคลุมไปด้วยปุ่มคล้ายนิ้วที่เรียกว่า "พาพิเล" ซึ่งช่วยทำให้ฝ่าเท้ามีลักษณะเหมือนกระดาษทรายทำให้มีแรงฝืดบนน้ำแข็งอันแสนลื่นได้เท้ากึ่งพังผืดทำให้สามารถว่ายน้ำได้อย่างง่ายดายอุ้งเท้าหนาทำหน้าที่เปรียบเสมือนไม้พายผลักดันร่างกายอันใหญ่โตผ่านน้ำฝ่าเท้าหลังบังคับทิศทางเสมือนหางเสือกรงเล็บจะจิกลงไปบนแผ่นน้ำแข็งช่วยให้มันยกตัวขึ้นจากน้ำได้พวกมันไม่มีปัญหาในการเกาะแพน้ำแข็งเพื่อเดินเช่นกันเท้าใหญ่ของมันจะช่วยในการกระจายน้ำหนักเหนือแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ และถ้าหากน้ำแข็งบางเกินไปพวกมันจะนอนราบไปบนพื้นน้ำแข็งเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการแตกหักหมีเพศเมียที่ตั้งท้องต้องขุดโพรงสำหรับคลอดลูกในฤดูใบไม้ร่วงลูกหมีมักถือกำเนิดในเดือนธันวาคมและมกราคมตอนเกิดพวกมันจะมีน้ำหนักเพียงหนึ่งปอนด์เท่านั้นและจะใช้เวลา 3 – 4 เดือนในการกินและนอนหลับเคียงข้างแม่แต่ไม่ใช่การจำศีลเพราะหมีขั้วโลกไม่มีการจำศีลหมีขั้วโลกจะกินเกือบทุกสิ่งมันกินวอลรัสสุนัขจิ้งจอกนกทะเลในบางครั้งฝูงวาฬเบลูก้าจะว่ายเข้ามาติดในช่องว่างระหว่างแพน้ำแข็งทำให้หมีหาอาหารง่ายหมีขาวร่างใหญ่กินอาหารหลากชนิดแต่สัตว์หลากชนิดเหล่านั้นต้องอาศัยหมีเหมือนกันเช่นสุนัขจิ้งจอกขั้วโลกมันจะคอยติดตามหมีอยู่เสมอเพื่อหาเศษอาหารที่เหลือนอกจากหมีขั้วโลกจะกินเนื้อสัตว์แล้วมันยังต้องหาแหล่งแร่ธาตุและวิตามินเพื่อพวกมันจะได้กินอาหารครบหมู่แม่หมีจะคอยแสดงให้ลูกเห็นถึงประโยชน์ของการกินผักเขียวตั้งแต่อายุยังน้อยเป็นเพราะเจ้าตัวเล็กชอบที่จะเลือกกินหมีขั้วโลกทั้งเพศผู้และเพศเมียต่างเป็นนักพเนจรที่โดดเดี่ยวแยกห่างจากกันและกันนอกเหนือจากเวลาที่พวกมันมาชุมนุมกันเพื่อจุดประสงค์บางอย่างเช่นในฤดูผสมพันธุ์ หมีที่สูง10 ฟุตโตเต็มที่อาจอยู่ได้นาน 30 ปีตลอดชีวิตของหมีขั้วโลกนั้นการอดทนการออกล่าการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดนี่คือวิถีแห่งราชาน้ำแข็งวิถีแห่งหมีขั้วโลกอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมีขั้วโลก (Polar Bear) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลังชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม คือมีขนคลุมอุ้งเท้านิ้วเท้าสั้นเล็บโค้งงอเพื่อให้ยึดน้ำแข็งได้อย่างมั่นคง สามารถเดินเพื่อบนน้ำแข็งบาง ๆ ได้หมีขั้วโลกตัวผู้หนักถึง775-1,500 ปอนด์ส่วนตัวเมียหนัก 330-500 ปอนด์มีถิ่นที่อยู่บริเวณอาร์กติกขั้วโลกเหนือ แต่ไม่มีหลักแหล่งที่แน่นอนพบในอลาสกาแคนาดารัสเซียเดนมาร์ก (กรีนแลนด์) และนอร์เวย์ ปัจจุบันหมีขั้วโลกมีจำนวนประมาณ 22,000-27,000 ตัวอยู่ในแคนาดามากที่สุดคือราว 15,000 ตัว ทำให้สัตว์หลาย ๆ และหาอาหารดังเช่นกระต่ายป่าสีขาว (กระต่ายสีขาว), นกนางนวลอาร์กติก (Arctictern), ตัววีเซล (พังพอน) ตัวเลมมิง (เล็มมิ่ง) หมาจิ้งจอกอาร์กติก (สุนัขจิ้งจอกอาร์กติก) โดยเฉพาะหมีขั้วโลก (หมีขั้วโลก ) ที่ใช้เวลาประมาณ 2 แสนปีพัฒนา มีพื้นที่ 5 ตารางไมล์ที่นี่มีฤดูหนาวกินระยะเวลานานถึง 4 เดือนซึ่งอุณหภูมิจะลดลงไปเรื่อย ๆ จนถึงลบ 50 องศาเซลเซียล 100 ไมล์ต่อชั่วโมง 6 ฟุตท่ามกลางความหนาวเหน็บนี้ ค้นมาหลอกเราได้อย่างชาญฉลาดเช่น ทั้งหมดเหมือนเคลือบด้วยยาทาเล็บ พวกมันสนใจกับการดูแลตัวเองมาก หมีมีระบบทำความร้อนสำรองใต้เส้นขน ขนที่หนาและละเอียดของมัน งานวิจัยต่างๆแสดงว่าการเดินช้าๆ 3-4 ที่สุดในบรรดาตระกูลหมีทั้งหมด "พาพิเล" ผลักดันร่างกายอันใหญ่โตผ่านน้ำ มันยกตัวขึ้นจากน้ำได้ และถ้าหากน้ำแข็งบางเกินไป และจะใช้เวลา 3-4 เดือนในการกินและนอนหลับเคียงข้างแม่ แต่ไม่ใช่การจำศีล มันกินวอลรัสสุนัขจิ้งจอกนกทะเล ทำให้หมีหาอาหารง่ายหมีขาวร่างใหญ่กินอาหารหลากชนิด เช่นสุนัขจิ้งจอกขั้วโลก เมียต่างเป็นนักพเนจรที่โดดเดี่ยวแยกห่างจากกันและกัน เช่นในฤดูผสมพันธุ์หมีที่สูง 10 ฟุตโตเต็มที่อาจอยู่ได้นาน 30 ปีตลอดชีวิตของหมีขั้วโลกนั้นการอดทน นี่คือวิถีแห่งราชาน้ำแข็งวิถีแห่งหมีขั้วโลกอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมีขั้วโลก ( หมี ) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลังชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นนักล่าแห่งดินแดนขั้วโลกเหนือที่มีขนาดใหญ่ที่สุดมีความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพชีวิตกลางน้ำแข็งความมีขนคลุมอุ้งเท้านิ้วเท้าสั้นเล็บโค้งงอเพื่อให้ยึดน้ำแข็งได้อย่างมั่นคงในขณะเดียวกันก็มีท่อนขาขนาดใหญ่เพื่อเฉลี่ยน้ำหนักมหาศาลเพื่อสามารถเดินบนน้ำแข็งบางๆได้

หมีขั้วโลก 775-1 ตัวผู้หนักถึง ,500 ปอนด์ส่วนตัวเมียหนัก 330-500 ปอนด์มีถิ่นที่อยู่บริเวณอาร์กติกขั้วโลกเหนือแต่ไม่มีหลักแหล่งที่แน่นอนพบในอลาสกาแคนาดารัสเซียเดนมาร์ก ( กรีนแลนด์ ) และนอร์เวย์เป็นสัตว์สปีชีส์หนึ่งของโลกที่กำลังถูกคุกคาม22 ,000-27000 ตัวอยู่ในแคนาดามากที่สุดคือราว 15000 ตัวซึ่งการดำรงชีวิตให้อยู่รอดในแถบอาร์กติกที่มีอุณหภูมิหนาวเย็นทำให้สัตว์หลายๆชนิดใช้เวลายาวนานในการวิวัฒนาการจนมีขนสีขาวหรือเปลี่ยนสีขนในฤดูหนาวจนกลมกลืนกับหิมะและหาอาหารดังเช่นกระต่ายป่าสีขาว ( กระต่ายขาว ) ,นกนางนวลอาร์กติก ( arctictern ) ตัววีเซล ( วีเซิล ) ตัวเลมมิง ( เลมมิ่ง ) หมาจิ้งจอกอาร์กติก ( อาร์กติกฟ็อกซ์ )
โดยเฉพาะหมีขั้วโลก ( หมี ) ที่ใช้เวลาประมาณ 2 แสนปีพัฒนาและมีวิวัฒนาการจากหมีสีน้ำตาลมาเป็นหมีขาวในทุกวันนี้

หมีขั้วโลกหรือที่นักวิทยาศาสตร์บางคนระบุว่ามันคือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสัตว์แห่งมหาสมุทรที่ชอบใช้ชีวิตอยู่ในน้ำมากกว่าบนบกหมีชนิดนี้อาศัยอยู่ในดินแดนน้ำแข็งที่หนาวเหน็บเกินกว่ามนุษย์จะเข้าใจ

ที่ราบทุนดร้าแห่งอาร์คติคมีพื้นที่ 5 ตารางไมล์ที่นี่มีฤดูหนาวกินระยะเวลานานถึง 4 เดือนซึ่งอุณหภูมิจะลดลงไปเรื่อยๆจนถึงลบ 50 องศาเซลเซียลลมจะพัดผ่านผืนหิมะอันว่างเปล่าด้วยความเร็วประมาณ 100 ไมล์ต่อชั่วโมง6 ฟุตท่ามกลางความหนาวเหน็บนี้หมีขั้วโลกใช้เวลายาวนานกว่าสองแสนปีเพื่อพัฒนาศิลปะแห่งการอยู่รอดในดินแดนแห่งนี้

แต่การปรับตัวบางอย่างถูกคิดค้นมาหลอกเราได้อย่างชาญฉลาดเช่นขนสีขาวราวหิมะอันแสนสวยที่แลดูขาวสะอาดและละเอียดของมันแท้จริงแล้วขนของมันไม่ใช่สีขาวเลยแม้แต่น้อยทั้งหมดเหมือนเคลือบด้วยยาทาเล็บแพขนจะสะท้อนแสงแดดที่ทอดลงมาบนหิมะทำให้มันดูเป็นสีขาวและกลืนไปกับสภาพแวดล้อม

เมื่อถึงเวลาอาหารนักกินที่มูมมามอย่างหมีขั้วโลกจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อกินอย่างสะอาดการดูแลตัวเองเป็นเรื่องใหญ่ของหมีขั้วโลกพวกมันสนใจกับการดูแลตัวเองมากก่อนจะกลับไปกินต่อแต่ที่หมีขั้วโลกทำเช่นนี้คือมีเหตุผลว่าขนที่เกรอะกรังและสกปรกจะไม่สามารถช่วยป้องกันความหนาวเย็นได้เพราะการป้องกันความหนาวคือสิ่งสำคัญต่อหมีขั้วโลกหมีมีระบบทำความร้อนสำรองใต้เส้นขนซึ่งหมีขั้วโลกจะรักษาอุณหภูมิร่างกายให้เป็นปกติอยู่ตลอดเวลา

ในบางครั้งขนที่หนาและละเอียดของมันรวมถึงชั้นไขมันอาจทำให้ความร้อนในตัวสูงเกินไปจนอาจเสียชีวิตได้ทำให้พวกมันต้องใช้ชีวิตอย่างเชื่องช้างานวิจัยต่างๆแสดงว่าการเดินช้าๆเจ้าหมีจะเดินไปบนน้ำแข็งและหิมะด้วยความเร็วเพียง 3 – 4 ไมล์ต่อชั่วโมงเท่านั้น

หมีขั้วโลกครองสถิติเท้าใหญ่ที่สุดในบรรดาตระกูลหมีทั้งหมดอุ้งเท้าขนาดใหญ่ที่ถูกออกแบบมาพิเศษสำหรับน้ำแข็งโดยเฉพาะเท้าของมันปกคลุมไปด้วยปุ่มคล้ายนิ้วที่เรียกว่า " พาพิเล "ทำให้มีแรงฝืดบนน้ำแข็งอันแสนลื่นได้เท้ากึ่งพังผืดทำให้สามารถว่ายน้ำได้อย่างง่ายดายอุ้งเท้าหนาทำหน้าที่เปรียบเสมือนไม้พายผลักดันร่างกายอันใหญ่โตผ่านน้ำมันยกตัวขึ้นจากน้ำได้พวกมันไม่มีปัญหาในการเกาะแพน้ำแข็งเพื่อเดินเช่นกันเท้าใหญ่ของมันจะช่วยในการกระจายน้ำหนักเหนือแผ่นน้ำแข็งบางๆและถ้าหากน้ำแข็งบางเกินไป
หมีเพศเมียที่ตั้งท้องต้องขุดโพรงสำหรับคลอดลูกในฤดูใบไม้ร่วงลูกหมีมักถือกำเนิดในเดือนธันวาคมและมกราคมตอนเกิดพวกมันจะมีน้ำหนักเพียงหนึ่งปอนด์เท่านั้นและจะใช้เวลา 3 – 4 เดือนแต่ไม่ใช่การจำศีลเพราะหมีขั้วโลกไม่มีการจำศีล

หมีขั้วโลกจะกินเกือบทุกสิ่งมันกินวอลรัสสุนัขจิ้งจอกนกทะเลในบางครั้งฝูงวาฬเบลูก้าจะว่ายเข้ามาติดในช่องว่างระหว่างแพน้ำแข็งทำให้หมีหาอาหารง่ายหมีขาวร่างใหญ่กินอาหารหลากชนิดเช่นสุนัขจิ้งจอกขั้วโลกมันจะคอยติดตามหมีอยู่เสมอเพื่อหาเศษอาหารที่เหลือนอกจากหมีขั้วโลกจะกินเนื้อสัตว์แล้วมันยังต้องหาแหล่งแร่ธาตุและวิตามินเพื่อพวกมันจะได้กินอาหารครบหมู่เป็นเพราะเจ้าตัวเล็กชอบที่จะเลือกกิน

หมีขั้วโลกทั้งเพศผู้และเพศเมียต่างเป็นนักพเนจรที่โดดเดี่ยวแยกห่างจากกันและกันนอกเหนือจากเวลาที่พวกมันมาชุมนุมกันเพื่อจุดประสงค์บางอย่างเช่นในฤดูผสมพันธุ์หมีที่สูง 10 ฟุตโตเต็มที่อาจอยู่ได้นาน 30 .การอดทนการออกล่าการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดนี่คือวิถีแห่งราชาน้ำแข็งวิถีแห่งหมีขั้วโลกอย่างแท้จริง