The longan was first described in 1

The longan was first described in 1790 by the Jesuit mission-ary and botanist Joao de Loureiro (Loureiro, 1790) although it hasa documented history of more than 2200 years in China (Huanget al., 2005), based in its excellent nutritive and pharmaceuti-cal potential (Wong, 2000). The genus Dimocarpus contains sixspecies of trees and shrubs and D. longan has two subspeciesand five varieties distinguished mainly by the leaflet structure(Subhadrabandhu and Stern, 2005): D. longan ssp. longan var.longan (the most important for fruit consumption) originally dis-tributed from Myanmar to southern China, south-west India andSri Lanka; D. longan ssp. longan var. longepetiolulatus originally dis-tributed in southern Vietnam; D. longan ssp. longan var. obtusus

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลำได้ก่อนอธิบายในดำรงภารกิจ ary คณะเยสุอิตและ botanist Joao de Loureiro (Loureiro ดำรง) แม้ว่ามันซาเอกสารประวัติศาสตร์กว่า 2200 ปีในประเทศจีน (Huanget al., 2005), อยู่ในความดีวิจัยและศักยภาพ pharmaceuti cal (วง 2000) พืชสกุล Dimocarpus ประกอบด้วย sixspecies ของต้นไม้และพุ่ม และ D. มีสองสายพันธุ์ subspeciesand ห้าส่วนใหญ่ด้วยการใช้โครงสร้างอุปกรณ์ (Subhadrabandhu และสเติร์น 2005): ลำไย D. ssp. เวย์ลำไย var.longan (สำคัญสุดสำหรับปริมาณผลไม้) เดิมหรือไม่??-tributed จากพม่าไปจีนตอนใต้ ตะวันตกเฉียงใต้ andSri อินเดียศรีลังกา ลำไย D. ssp. ลำไยเพียง longepetiolulatus เดิมหรือไม่??-tributed ในเวียดนามใต้ ลำไย D. ssp. ลำไยเพียง obtusus

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำไยเป็นครั้งแรกใน 1790 โดยเจซูภารกิจ Ary และพฤกษศาสตร์ Joao de Loureiro (Loureiro, 1790) แม้ว่ามันจะ Hasa ประวัติที่เป็นเอกสารกว่า 2,200 ปีในประเทศจีน (Huanget al., 2005) ซึ่งตั้งอยู่ในทางโภชนาการและ pharmaceuti ที่ดี ที่อาจเกิดขึ้น -cal (วงศ์, 2000) ประเภท Dimo​​carpus sixspecies มีต้นไม้และพุ่มไม้ลำไยและ D มีสอง subspeciesand ห้าสายพันธุ์ที่โดดเด่นโดยส่วนใหญ่โครงสร้างใบ (Subhadrabandhu และสเติร์น 2005): เอสเอสดีลำไย ลำไย var.longan (สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับการบริโภคผลไม้) เดิมโรค tributed จากพม่าจีนตอนใต้ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอินเดีย andSri ลังกา; เอสเอสดีลำไย ลำไย var longepetiolulatus เดิมโรค tributed ในภาคใต้ของเวียดนาม เอสเอสดีลำไย ลำไย var obtusus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลำไยเป็นครั้งแรกที่อธิบายไว้ใน 1790 โดยพระเยซูและภารกิจเกี่ยวกับนักพฤกษศาสตร์พิเ เดอ เลอรีโร ( loureiro 1790 ) แม้ว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเอกสารประวัติศาสตร์กว่า 2 , 200 ปี ในประเทศจีน ( huanget al . , 2005 ) , อยู่ในที่ยอดเยี่ยมของโภชนาการและ pharmaceuti ศักยภาพแคล ( Wong , 2000 ) โดยมี sixspecies สกุลของต้นไม้และพุ่มไม้และลำไย มี 2 subspeciesand ห้าพันธุ์เด่นส่วนใหญ่โดยโครงสร้างใบปลิว ( subhadrabandhu และด้านหลัง , 2005 ) : D . ลำไย ssp . ลำไย var.longan ( สำคัญที่สุดสำหรับการบริโภคผลไม้ ) เดิมจาก tributed จากพม่า จีนตอนใต้ อินเดีย ศรีลังกา ทางตะวันตกเฉียงใต้ andsri ; D . ลำไย ssp . ลำไยพันธุ์ longepetiolulatus เดิมจาก tributed ในภาคใต้เวียดนาม ; D ลำไย ssp .ลำไยพันธุ์ obtusus