It is quite clear that most African

It is quite clear that most African societies fought fiercely and bravely to retain control over their countries and societies against European imperialist designs and military invasions. But the African societies eventually lost out. This was partly for political and technological reasons. The nineteenth century was a period of profound and even revolutionary changes in the political geography of Africa, characterized by the demise of old African kingdoms and empires and their reconfiguration into different political entities. Some of the old societies were reconstructed and new African societies were founded on different ideological and social premises. Consequently, African societies were in a state of flux, and many were organizationally weak and politically unstable. They were therefore unable to put up effective resistance against the European invaders.
The technological factor was expressed in the radical disparity between the technologies of warfare deployed by the contending European and African forces. African forces in general fought with bows, arrows, spears, swords, old rifles, and cavalries; the European forces, beneficiaries of the technical fruits of the Industrial Revolution, fought with more deadly firearms, machines guns, new rifles, and artillery guns. Thus in direct encounters European forces often won the day. But as the length of some resistance struggles amply demonstrates, Africans put up the best resistance with the resources they had.
By 1900 much of Africa had been colonized by seven European powers—Britain, France, Germany, Belgium, Spain, Portugal, and Italy. After the conquest of African decentralized and centralized states, the European powers set about establishing colonial state systems. The colonial state was the machinery of administrative domination established to facilitate effective control and exploitation of the colonized societies. Partly as a result of their origins in military conquest and partly because of the racist ideology of the imperialist enterprise, the colonial states were authoritarian, bureaucratic systems. Because they were imposed and maintained by force, without the consent of the governed, the colonial states never had the effective legitimacy of normal governments. Second, they were bureaucratic because they were administered by military officers and civil servants who were appointees of the colonial power. While they were all authoritarian, bureaucratic state systems, their forms of administration varied, partly due to the different national administrative traditions and specific imperialist ideologies of the colonizers and partly because of the political conditions in the various territories that they conquered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่ค่อนข้างชัดเจนว่า สังคมแอฟริกาสุดสู้อย่างกล้าหาญ และถึงพริกถึงขิงรักษาควบคุมประเทศและสังคมต่อต้านจักรวรรดินิยมแบบยุโรปและรุกรานทางทหารของพวกเขา แต่สังคมแอฟริกาก็หายหมด นี้เป็นเพียงบางส่วนในเหตุผลทางการเมือง และเทคโนโลยี ศตวรรษมีระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงอย่างลึกซึ้ง และได้ปฏิวัติในภูมิศาสตร์การเมืองของแอฟริกา โดยลูกของอาณาจักรเก่าแอฟริกา และจักรวรรดิ และการกำหนดค่าใหม่ลงในเอนทิตีเมืองแตกต่างกัน ของสังคมเก่าถูกเชิด และแอฟริกาสังคมใหม่ได้ก่อตั้งขึ้นในบริเวณสถานสังคม และอุดมการณ์ที่แตกต่างกัน ดังนั้น สังคมแอฟริกาอยู่ในสถานะของไหล และมากมายมีง่อนแง่น และ organizationally อ่อน พวกดังนั้นจึงไม่สามารถให้ค่าความต้านทานมีผลกับยุโรปผู้รุกราน
ตัวเทคโนโลยีได้แสดงใน disparity รุนแรงระหว่างเทคโนโลยีของสงครามที่ใช้ โดยกองกำลังยุโรปและแอฟริกา contending กองแอฟริกาทั่วไปสู้กับห่อ ลูกศร หอก ดาบ ปืนเก่า และ cavalries กองกำลังยุโรป ผู้รับผลประโยชน์ของผลไม้ทางเทคนิคของการปฏิวัติอุตสาหกรรม สู้ กับ firearms ที่ร้ายแรงมาก เครื่องปืน ปืนใหม่ ปืนปืนใหญ่ ดังนั้น ในการเผชิญหน้าโดยตรง กองกำลังยุโรปมักจะชนะวัน แต่เป็นความยาวของต่อสู้ต้านทานบาง amply สำแดง แอฟริกาทนความต้านทานที่ดีที่สุดกับทรัพยากรที่มี
โดย 1900 ของแอฟริกาได้ถูกยึดครอง โดยอำนาจยุโรปเจ็ด – สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส เยอรมัน เบลเยี่ยม สเปน โปรตุเกส และอิตาลี หลังจากชัยชนะของอเมริกาแบบกระจายศูนย์ และส่วนกลางแอฟริกา อำนาจยุโรปตั้งการสร้างระบบรัฐโคโลเนียล รัฐโคโลเนียลเครื่องจักรดูแลปกครองก่อตั้งขึ้นเพื่อช่วยในการควบคุมที่มีประสิทธิภาพและหาผลประโยชน์ของสังคมยึดครองได้ บางส่วนจากการกำเนิดชนะทหาร และบางส่วนเนื่อง จากอุดมการณ์เหยียดสีผิวขององค์กรจักรวรรดินิยม รัฐอาณานิคมถูกระบบราชการ ประเทศ เพราะพวกเขาถูกบังคับ และโดยกำลัง โดยไม่ได้รับความยินยอมของที่ governed รัฐอาณานิคมไม่ได้ชอบธรรมมีประสิทธิภาพของรัฐบาลปกติ สอง พวกราชการเนื่องจากพวกเขาถูกดูแล โดยทหารและราชการที่ appointees อำนาจอาณานิคม ขณะที่ระบบรัฐราชการ ประเทศต่าง ๆ รูปแบบการบริหารที่แตกต่างกัน ส่วนหนึ่งเนื่องจากประเพณีปกครองชาติต่าง ๆ และเฉพาะจักรวรรดินิยมเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ ของ colonizers ที่ และบางส่วนเนื่อง จากเงื่อนไขทางการเมืองในดินแดนต่าง ๆ ที่พวกเขาเอาชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันค่อนข้างชัดเจนว่าสังคมแอฟริกันส่วนใหญ่ต่อสู้กันอย่างดุเดือดและอย่างกล้าหาญที่จะรักษาอำนาจเหนือประเทศและสังคมของพวกเขากับการออกแบบจักรวรรดินิยมยุโรปและการรุกรานทางทหาร แต่สังคมแอฟริกันในที่สุดก็หายไป นี่คือส่วนหนึ่งเพราะเหตุผลทางการเมืองและเทคโนโลยี ศตวรรษที่สิบเก้าเป็นช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งและการปฏิวัติแม้จะอยู่ในภูมิศาสตร์ทางการเมืองของทวีปแอฟริกาที่โดดเด่นด้วยการตายของอาณาจักรแอฟริกันและจักรวรรดิและเสียใหม่ของพวกเขาเป็นหน่วยงานทางการเมืองที่แตกต่างกัน บางส่วนของสังคมเก่าที่ถูกสร้างขึ้นใหม่และสังคมแอฟริกันใหม่ถูกก่อตั้งขึ้นในสถานที่ที่แตกต่างกันในเชิงอุดมคติและสังคม ดังนั้นสังคมแอฟริกันอยู่ในสภาพของฟลักซ์และหลายคน organizationally อ่อนแอและความไม่แน่นอนทางการเมือง พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะนำขึ้นต้านทานที่มีประสิทธิภาพกับผู้บุกรุกยุโรป
ปัจจัยทางเทคโนโลยีได้แสดงออกในความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงระหว่างเทคโนโลยีของสงครามที่นำไปใช้โดยยืนยันกองกำลังยุโรปและแอฟริกัน กองกำลังแอฟริกันโดยทั่วไปต่อสู้กับคันธนู, ลูกศร, หอก, ดาบปืนเก่าและทหารม้า; กองกำลังในยุโรปได้รับผลประโยชน์จากผลไม้ทางเทคนิคของการปฏิวัติอุตสาหกรรมต่อสู้กับอาวุธปืนร้ายแรงมากขึ้นปืนเครื่องปืนใหม่และปืนใหญ่ ดังนั้นในการเผชิญหน้าโดยตรงกับกองกำลังในยุโรปมักจะได้รับรางวัลวันที่ แต่ในขณะที่ความยาวของความต้านทานบางอย่างพอเพียงแสดงให้เห็นถึงการต่อสู้แอฟริกันวางต้านทานที่ดีที่สุดกับทรัพยากรที่พวกเขามี
1900 โดยมากของทวีปแอฟริกาได้รับการอาณานิคมโดยยุโรปเจ็ดอำนาจอังกฤษฝรั่งเศสเยอรมนีเบลเยียมสเปนโปรตุเกสและอิตาลี . หลังจากชัยชนะของรัฐกระจายอำนาจจากส่วนกลางและแอฟริกันที่พลังประชาชนกำหนดเกี่ยวกับการสร้างระบบรัฐอาณานิคม รัฐโคโลเนียลเป็นเครื่องจักรของการปกครองการบริหารที่จัดตั้งขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกในการควบคุมที่มีประสิทธิภาพและการใช้ประโยชน์ของสังคมอาณานิคม ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากต้นกำเนิดของพวกเขาในการพิชิตทางทหารและส่วนหนึ่งเป็นเพราะอุดมการณ์แบ่งแยกเชื้อชาติขององค์กรจักรวรรดินิยม, รัฐอาณานิคมมีอำนาจระบบราชการ เพราะพวกเขาถูกกำหนดและดูแลโดยบังคับโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากหน่วยงานที่รัฐอาณานิคมไม่เคยมีถูกต้องตามกฎหมายที่มีประสิทธิภาพของรัฐบาลตามปกติ ประการที่สองพวกเขาเป็นข้าราชการเพราะพวกเขาได้รับการบริหารงานโดยเจ้าหน้าที่ทหารและข้าราชการพลเรือนที่ได้รับแต่งตั้งจากอำนาจอาณานิคม ในขณะที่พวกเขาทั้งหมดเผด็จการระบบรัฐราชการรูปแบบของการบริหารที่แตกต่างกันส่วนหนึ่งเป็นเพราะประเพณีที่แตกต่างกันในการบริหารระดับชาติและอุดมการณ์จักรวรรดินิยมที่เฉพาะเจาะจงของอาณานิคมและส่วนหนึ่งเป็นเพราะเงื่อนไขทางการเมืองในดินแดนต่างๆที่พวกเขาเอาชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันค่อนข้างชัดเจนว่าสังคมแอฟริกันส่วนใหญ่ต่อสู้อย่างหนักและกล้าหาญ เพื่อรักษาควบคุมของประเทศและสังคมต่อต้านจักรวรรดินิยมยุโรป การออกแบบและการรุกรานทางทหาร แต่สังคมแอฟริกันในที่สุดสูญเสียออก นี่คือบางส่วนเหตุผลทางการเมืองและทางด้านเทคโนโลยีศตวรรษที่สิบเก้าคือระยะเวลาที่ลึกซึ้ง และแม้แต่การเปลี่ยนแปลงการปฏิวัติในภูมิศาสตร์ทางการเมืองของแอฟริกา ลักษณะการตายของอาณาจักรเก่าและจักรวรรดิแอฟริกันและปรับเป็นหน่วยงานที่แตกต่างทางการเมือง บางส่วนของสังคมเก่าถูกสร้างขึ้นและสังคมแอฟริกาใหม่ก่อตั้งขึ้นในสถานที่ทางสังคมและอุดมการณ์ที่แตกต่างกัน จากนั้นสังคมแอฟริกาอยู่ในสถานะของของเหลว และหลายคน organizationally อ่อนแอและไม่มั่นคงทางการเมือง พวกเขาจึงไม่สามารถใส่ค่าความต้านทานที่มีประสิทธิภาพต่อต้านผู้รุกรานยุโรป .
ปัจจัยทางเทคโนโลยีถูกแสดงออกในความรุนแรงระหว่างเทคโนโลยีของสงคราม ปรับใช้ โดยยืนยันกองทัพยุโรปและแอฟริกา แอฟริกาบังคับทั่วไป ต่อสู้กับคันธนูธนู หอก ดาบ ปืน เก่า และ ทหารม้า ; กองกำลังในยุโรป ซึ่งจากผลทางเทคนิคของการปฏิวัติอุตสาหกรรม การต่อสู้ด้วยอาวุธปืนร้ายแรงมากกว่าเครื่องปืน ปืนใหม่ ปืน ปืนใหญ่ ดังนั้นในยุโรปกำลังเผชิญหน้าโดยตรงมักจะชนะวัน แต่ตามความยาวของการต่อต้านการต่อสู้ปลดปล่อยสาธิตแอฟริกันทนความต้านทานที่ดีที่สุด ด้วยทรัพยากรที่พวกเขามี .
โดย 1900 มากของแอฟริกามีเมืองขึ้นเจ็ดยุโรปอำนาจอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมนี เบลเยียม สเปน โปรตุเกส และอิตาลี หลังจากชัยชนะของแอฟริกา และส่วนกลางกระจายอำนาจรัฐ พลังประชาชนเตรียมการสร้างระบบรัฐอาณานิคมรัฐอาณานิคมเป็นเครื่องจักรของการปกครองบริหาร ก่อตั้งขึ้นเพื่อความสะดวกในการควบคุมที่มีประสิทธิภาพและการใช้ประโยชน์ในอาณานิคมของสังคม ส่วนหนึ่งเป็นผลของต้นกำเนิดของพวกเขาในชัยชนะทางทหารและส่วนหนึ่งเป็นเพราะอุดมการณ์เหยียดผิวของจักรวรรดิอาณานิคมรัฐเผด็จการ องค์กร คือ ระบบราชการ . เพราะพวกเขาถูกบังคับ และรักษา โดยการบังคับโดยปราศจากความยินยอมของรัฐ ในสหรัฐอเมริกาเคยมีความถูกต้อง มีประสิทธิภาพของรัฐบาลตามปกติ ที่สอง , พวกเขาเป็นข้าราชการ เพราะพวกเขาถูกปกครองโดยทหารและข้าราชการที่ดำรงตำแหน่งของอาณานิคมอำนาจ ในขณะที่พวกเขาเป็นเผด็จการ ระบบรัฐราชการรูปแบบการบริหารงานที่หลากหลายส่วนหนึ่งเนื่องจากการแตกต่างชาติปกครองประเพณีและเฉพาะจักรวรรดินิยมอุดมการณ์ของ colonizers และส่วนหนึ่งเป็นเพราะเงื่อนไขทางการเมืองในดินแดนต่าง ๆ ที่พวกเขาเอาชนะ