The place they were staying was in

The place they were staying was in a motel. They had to save the money they had all they could. They didn’t have the money and leisure to sleep in a place like a hotel. And the rooms weren’t even individual, but 2 and 3 person rooms. Of course, they were boys and girls rooms. Before they headed to their respective rooms, Jo Minjoon said strictly.

“Don’t forget that you three are going to the market. You will probably have to get out at 5. So sleep well.”

But contrary to what he had said, he couldn’t fall asleep. It wasn’t that Anderson and Peter had bad sleeping habits. They didn’t snore, and didn’t grind their teeth. Only, he started to think many things in his head. Precisely speaking, those were words. What could he do to raise the income, and what to minimize the costs.

He had thought plentily, and even if he did think more and knew that it didn’t particularly change anything, he couldn’t stop feeling uneasy. The seat of the leader was like this. Those who didn’t know would feel this seat to be cool and honorable, but they rather felt more burdened.

‘Did I close the door?’

Jo Minjoon headed towards the door. The lock was closed. However, even looking at the closed lock, he couldn’t help but feel that it was opened.

With that uncomfortable feeling he returned to the bed, he just couldn’t get asleep.

He had already made the calculations of the income in his head, and he had also thought of the things that could happen from now on, so there was no way that he would fall asleep by using his head like that. Jo Minjoon kept thinking things that even he didn’t recognize in his head.

And then, the alarm rang.

His body felt so heavy as if it was pressed under a rock. Jo Minjoon slowly opened his eyes. He started to think that the time had already passed this quickly. He didn’t really feel as he had slept, but the flow of time was really fast to say that he was awake.

‘………I want to sleep more.’

Jo Minjoon blinked with difficulty and looked next to him. In the bed next to him was Anderson, and beyond him was Peter. They seemed to have woke up looking that they were wriggling, but they were still in a dazed state. Jo Minjoon let out a sigh. He had to at least wake him up. Jo Minjoon turned on the light and walked towards Peter.

“Hey, get up.”
“……..No, wait. I have something to think about.”
“Think about what? You are just sleepy. Get up. We have to go to the market.”

Jo Minjoon removed Peter’s blanket entirely. Peter struggled and got up with a dazed face. Jo Minjoon let out a sigh.

“If I were you, I would go a little bit earlier and rest later.”
“……..Okay. I will go.”

Putting aside the noise of the shower after Peter got in, Jo Minjoon lied down on the bed again and closed his eyes. He had to rest even a little more. Because he had to recover the most he could so he could endure this day.

‘What if I can’t sleep properly?’

“Minjoon, wake up!”

And his worry ended along with a bright voice. Jo Minjoon looked in front of him, still in a dazed state. Joanne’s bright blond hair got in his sight first. And her face was filled with a confident smile.

“I bought really good salmon for really cheap! I was able to buy it almost at the price of a processed good. With this, We will be able to make norimaki that’s more delicious than yesterday’s.”
“……….Didn’t you get out just now? You got so……..”
“What are you talking about? It’s already 8. Get up. Anderson went to wash himself.”

The sunlight was just as bright as her words. It was already morning. He felt rather sad. You originally don’t remember anything of having slept, but right at this moment, he didn’t even get the feeling that he had slept at all. Just a second ago, the memory of him trying to sleep and closed his eyes was really fresh, but for 3 hours to have passed.

However, he couldn’t get anymore late. Jo Minjoon hurriedly washed himself and went to the truck. The ingredients were almost identical to yesterday. Only the salmon was different. The frozen salmon belly fat showed a clear bright light and was proudly showing itself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานที่ที่พวกเขาแสนถูกตลอด พวกเขาจะประหยัดเงินที่พวกเขาทั้งหมดที่พวกเขาสามารถ พวกเขาไม่มีเงินและพักผ่อนในสถานที่เช่นโรงแรม และห้องพักไม่ได้แม้แต่ บุคคล แต่ 2 และห้อง 3 คน แน่นอน พวกเขาเป็นห้องชายและหญิง ก่อนที่พวกเขามุ่งหน้าไปยังห้องพักตามลำดับ Jo Minjoon กล่าวอย่างเคร่งครัด"อย่าลืมว่า สามจะมีการตลาด นอกจากนี้คุณอาจจะต้องได้ที่ 5 ดังนั้น ดาว"แต่ขัดกับสิ่งที่เขาได้กล่าวว่า เขาไม่หลับ มันไม่ได้ว่าแอนเดอร์สัน และปีเตอร์มีนิสัยการนอนที่ไม่ดี พวกเขาไม่ได้กรน และไม่ได้กรอฟันของพวกเขา เท่านั้น เขาเริ่มที่จะคิดว่า หลายสิ่งหลายอย่างในหัวของเขา พูดได้อย่างแม่นยำ คนคำ เขาสามารถทำอะไรเพื่อเพิ่มรายได้ และสิ่งที่ต้องลดต้นทุนเขามีความคิด plentily และแม้ว่าเขาไม่คิด และรู้ว่า มันไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปลี่ยนอะไร เขาไม่สามารถหยุดความรู้สึกไม่สบายใจ นั่งของผู้นำเช่นนี้ได้ ผู้ที่ไม่รู้จะรู้สึกว่าที่นั่งนี้จะเย็น และมีเกียรติ แต่พวกเขาจะรู้สึกว่าเป็นภาระมากขึ้น'วิธีฉันปิดประตู'Jo Minjoon หัวไปทางประตู ล็อกถูกปิด อย่างไรก็ตาม แม้ดูที่ล็อคปิด เขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่า เปิดรู้สึกอึดอัดที่เขากลับไปเตียง เขาก็ไม่ได้หลับเขาได้ทำการคำนวณรายได้แล้วในหัวของเขา และเขามีความคิดในสิ่งที่ อาจเกิดขึ้นจากนี้ จึงมีถูกไม่มีทางที่เขาจะหลับ โดยใช้หัวของเขาเช่นนั้น Jo Minjoon เก็บไว้คิดสิ่งที่แม้เขาไม่ได้รู้จักในหัวของเขาแล้ว ปลุกรังร่างกายของเขารู้สึกหนักมากว่ามันกดใต้หิน Minjoon โจ้ค่อย ๆ เปิดตาของเขา เขาเริ่มคิดว่า เวลาได้ผ่านไปแล้วนี้ได้อย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้รู้สึกเขาได้นอน แต่การไหลของเวลาได้อย่างรวดเร็วจริง ๆ จะบอกว่า เขาก็ตื่นตัว‘……… อยากนอนมากกว่านี้ 'Jo Minjoon คันนั้นกะพริบ ด้วยความยากลำบาก และดูกับเขา บนเตียงกับเขาแอนเดอร์สัน และเหนือเขาปีเตอร์ พวกเขาดูเหมือนจะได้ตื่นขึ้นมามองว่า พวกเขาถูก wriggling แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่ในสถานะมึนงง Jo Minjoon ให้ออกด้วย[ เขาน้อย ปลุกเขา Jo Minjoon เปิดไฟ และเดินเข้าไปหาปีเตอร์"เฮ้ ได้ค่า"“…….. ไม่ รอ ฉันมีสิ่งที่จะคิดเกี่ยวกับ""นึกถึงอะไร คุณเป็นแค่ง่วงนอน ลุกขึ้น เราต้องไปตลาด"Minjoon โจ้เอาปีเตอร์แบบครอบคลุมทั้งหมด ปีเตอร์พยายาม และมีใบหน้างุนงง Jo Minjoon ให้ออกด้วย["ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะไปเล็กน้อยก่อนหน้านี้ และส่วนที่เหลือภายหลัง"“…….. โอเค ฉันจะไป"วางเสียงของฝักบัวอาบน้ำหลังจากที่ปีเตอร์ได้ Jo Minjoon โกหกลงบนเตียงอีกครั้ง และปิดตาของเขา เขามีส่วนที่เหลือแม้เล็กน้อย เพราะมีการกู้คืน ที่เขาสามารถเพื่อให้เขาสามารถทนวันนี้'ถ้านอนไม่หลับได้อย่างถูกต้อง'"Minjoon ปลุก"และกังวลของเขาสิ้นสุดลงพร้อมกับเสียงสดใส Minjoon โจ้มองหน้าเขา ยังคงอยู่ในสถานะมึนงง ผมสีบลอนด์สว่างของ Joanne ได้ในสายตาของเขาครั้งแรก และใบหน้าของเธอเต็มไป ด้วยรอยยิ้มมั่นใจ"ฉันซื้อแซลมอนดีจริง ๆ สำหรับราคาถูกจริง ๆ สามารถที่จะซื้อในราคาดีแปรรูปเกือบได้ ด้วยวิธีนี้ เราจะสามารถทำให้ norimaki ที่อร่อยมากขึ้นกว่าของเมื่อวานนี้ ""...ไม่ได้ออกตอนนี้ มีดังนี้... ""สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง มันมีอยู่แล้ว 8 ลุกขึ้น แอนเดอร์สันก็ไปล้างตัวเอง"แสงแดดสดใสราวกับคำพูดของเธอได้ มันเป็นอยู่แล้วทุกวัน เขารู้สึกค่อนข้างเศร้า คุณเดิมจำไม่ได้ว่า สิ่งที่มีการนอนหลับ แต่อยู่ขณะนี้ เขาแม้จะไม่ได้รับความรู้สึกที่เขาได้นอนเลย เพียงสองมา หน่วยความจำของเขาพยายามนอน และปิดตาของเขาได้จริง ๆ สด แต่ 3 ชั่วโมงผ่านไปอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รับสายอีกต่อไป Minjoon โจ้รีบล้างตัวเอง และเดินไปที่รถบรรทุก ส่วนผสมก็เหมือนกับเมื่อวาน ปลาแซลมอนเท่านั้นแตกต่างกันได้ ไขมันที่ท้องปลาแซลมอนแช่แข็งแสดงให้เห็นชัดเจนสว่าง และภูมิใจได้แสดงตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานที่ที่พวกเขากำลังพักอยู่ในโรงแรมม่านรูด พวกเขาจะต้องประหยัดเงินที่พวกเขาได้ทั้งหมดที่พวกเขาสามารถทำได้ พวกเขาไม่ได้มีเงินและการพักผ่อนที่จะนอนในสถานที่เช่นโรงแรมได้ และห้องที่ไม่ได้แม้กระทั่งบุคคล แต่ที่ 2 และ 3 ห้องคน แน่นอนพวกเขาเป็นเด็กชายและเด็กหญิงในห้อง ก่อนที่พวกเขามุ่งหน้าไปยังห้องพักของตนโจ Minjoon กล่าวอย่างเคร่งครัด.

"อย่าลืมว่าคุณสามกำลังจะออกสู่ตลาด คุณอาจจะต้องได้รับการออกที่ 5. เพื่อให้นอนหลับได้ดี. "

แต่ขัดกับสิ่งที่เขาได้กล่าวว่าเขาไม่สามารถนอนหลับได้ มันไม่ได้ว่าเดอร์สันและปีเตอร์มีนิสัยการนอนที่ไม่ดี พวกเขาไม่ได้กรนและไม่ได้บดฟันของพวกเขา เพียง แต่เขาเริ่มที่จะคิดว่าหลายสิ่งหลายอย่างในหัวของเขา ได้อย่างแม่นยำพูดเหล่านั้นเป็นคำพูด สิ่งที่เขาจะทำเพื่อเพิ่มรายได้และสิ่งที่จะลดค่าใช้จ่าย.

เขาคิด plentily และแม้ว่าเขาไม่คิดว่ามากขึ้นและรู้ว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาไม่สามารถหยุดความรู้สึกไม่สบายใจ ที่นั่งของผู้นำเป็นเช่นนี้ บรรดาผู้ที่ไม่ทราบว่าจะรู้สึกที่นั่งนี้จะเย็นและมีเกียรติ แต่พวกเขาค่อนข้างรู้สึกว่าเป็นภาระมากขึ้น.

'ฉันไม่ปิดประตู?'

โจ Minjoon มุ่งหน้าไปยังประตู ล็อคถูกปิด อย่างไรก็ตามถึงแม้จะมองหาที่ปิดล็อคเขาอาจจะไม่ได้ช่วย แต่รู้สึกว่ามันถูกเปิด.

กับที่รู้สึกอึดอัดเขากลับไปที่เตียงเขาก็อาจจะไม่ได้รับการนอนหลับ.

เขาได้ทำแล้วการคำนวณกำไรขาดทุนในของเขา หัวและเขายังมีความคิดในสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นต่อจากนี้จึงมีวิธีการที่เขาจะหลับโดยใช้หัวของเขาเหมือนว่าไม่มี โจ Minjoon เก็บความคิดสิ่งที่แม้เขาไม่ได้รับรู้ในหัวของเขา.

แล้วเตือนภัยดังขึ้น.

ร่างของเขารู้สึกหนักเพื่อให้เป็นถ้ามันถูกกดภายใต้หิน โจ Minjoon ช้าเปิดตาของเขา เขาเริ่มที่จะคิดว่าเวลาที่ผ่านไปแล้วนี้ได้อย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้รู้สึกจริงๆในขณะที่เขาเคยนอน แต่การไหลของเวลาได้อย่างรวดเร็วจริงๆจะบอกว่าเขาตื่น.

' ......... ฉันอยากนอนมากขึ้น.

โจ Minjoon กระพริบตาด้วยความยากลำบากและมองไปกับเขา ในเตียงถัดจากเขาเป็นเดอร์สันและไกลเขาคือปีเตอร์ พวกเขาดูเหมือนจะมีความตื่นขึ้นมามองว่าพวกเขากำลังบิดตัวไปมา แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่ในสภาพมึนงง โจ Minjoon ให้ออกถอนหายใจ เขามีอย่างน้อยเขาตื่น โจ Minjoon เปิดแสงและเดินไปปีเตอร์.

"เฮ้ได้รับการขึ้น."
" ...... ..No รอ ฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่จะคิดเกี่ยวกับ. "
" คิดว่าเกี่ยวกับอะไร? คุณง่วงนอนเพียง ตื่น. เราต้องไปที่ตลาด. "

โจ Minjoon ลบออกผ้าห่มปีเตอร์ทั้งหมด ปีเตอร์และพยายามลุกขึ้นด้วยใบหน้างุนงง โจ Minjoon ให้ออกถอนหายใจ.

"ถ้าฉันเป็นคุณผมจะไปนิด ๆ หน่อย ๆ ก่อนหน้านี้และส่วนที่เหลือในภายหลัง."
" ...... ..Okay ฉันจะไป. "

ใส่กันเสียงรบกวนจากห้องอาบน้ำหลังจากที่ปีเตอร์ได้ในโจ Minjoon โกหกลงบนเตียงอีกครั้งและปิดตาของเขา เขามีส่วนที่เหลือแม้แต่น้อยมาก เพราะเขาจะต้องกู้มากที่สุดเขาสามารถเพื่อที่เขาจะทนในวันนี้.

'เกิดอะไรขึ้นถ้าฉันไม่สามารถนอนหลับได้อย่างถูกต้อง?'

"Minjoon ตื่นขึ้นมา!"

และกังวลของเขาจบลงพร้อมกับเสียงที่สดใส โจ Minjoon มองในด้านหน้าของเขายังคงอยู่ในสภาพมึนงง ผมบลอนด์โจแอนนาสดใสได้ในสายตาของเขาเป็นครั้งแรก และใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มความมั่นใจ.

"ฉันซื้อปลาแซลมอนที่ดีจริงๆสำหรับราคาถูกจริงๆ! ฉันก็สามารถที่จะซื้อมันเกือบจะในราคาของการประมวลผลที่ดี ด้วยวิธีนี้เราจะสามารถที่จะทำให้ norimaki ที่อร่อยมากขึ้นกว่าเมื่อวานนี้. "
" ......... .Didn't คุณได้รับจากเพียงแค่ตอนนี้? เพื่อให้คุณได้ ...... .. "
" สิ่งที่คุณพูดถึง? มันมีอยู่แล้ว 8. ลุกขึ้น เดอร์สันไปล้างตัวเอง. "

แสงแดดเป็นเพียงสดใสเท่าคำพูดของเธอ มันเป็นอยู่แล้วตอนเช้า เขารู้สึกว่าค่อนข้างเศร้า คุณเดิมจำไม่ได้อะไรจากการนอนหลับ แต่ที่เหมาะสมในช่วงเวลานี้เขาไม่ได้รับความรู้สึกว่าเขาเคยนอนที่ทั้งหมด เพียงสองที่ผ่านมาความทรงจำของเขาพยายามที่จะนอนหลับและปิดตาของเขาคือความสดใหม่จริงๆ แต่สำหรับ 3 ชั่วโมงผ่านไป.

แต่เขาอาจจะไม่ได้รับอีกต่อไปปลาย โจ Minjoon รีบล้างตัวเองและเดินไปที่รถบรรทุก ที่ส่วนผสมที่เกือบจะเหมือนกับเมื่อวานนี้ เฉพาะปลาแซลมอนที่แตกต่างกัน แช่แข็งปลาแซลมอนไขมันหน้าท้องพบว่ามีไฟสว่างชัดเจนและเป็นความภาคภูมิใจที่ตัวเองแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานที่ที่พวกเขาพักอยู่ในโรงแรม พวกเขามีการบันทึกเงินที่พวกเขาได้ทั้งหมด พวกเขาสามารถ พวกเขาไม่มีเงินและการพักผ่อนนอนหลับในสถานที่เช่นโรงแรม และบุหรี่ไม่ได้ละ แต่ 3 คน 2 ห้อง แน่นอน พวกเขาเป็นหนุ่มและห้องพักหญิง ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังห้องของตน โจ มินจองพูดอย่างเคร่งครัด" อย่าลืมว่าคุณสามคนกำลังจะไปตลาด คุณอาจจะต้องออกไปที่ 5 ดังนั้นหลับให้สบาย "แต่ขัดกับสิ่งที่เขาได้กล่าวว่าเขาไม่ได้หลับ มันไม่ได้ว่า แอนเดอร์สัน และ ปีเตอร์ มีนิสัยการนอนที่ไม่ดี เค้าไม่ได้กรน และไม่บดฟันของพวกเขา เท่านั้น เขาเริ่มคิดว่าสิ่งต่างๆในหัวของเขา แน่นอนพูด เป็นคำพูด เขาจะทำอะไรเพื่อเพิ่มรายได้ และลดต้นทุนเขามีความคิด plentily และแม้เขาคิดว่ามากขึ้นและรู้ว่ามันไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เขาไม่สามารถหยุดความรู้สึกไม่สบายใจ ที่นั่งของหัวหน้าเป็นแบบนี้ ใครไม่รู้ จะรู้สึกว่า ที่นั่งนี้จะเย็นและมีเกียรติ แต่พวกเขาจะรู้สึกเป็นภาระ' ผมปิดประตู 'โจ มินวู มุ่งหน้าไปทางประตู ล็อคปิด อย่างไรก็ตาม แม้มองล็อคปิด เขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่ามันเปิดอยู่ด้วยความรู้สึกอึดอัด เขากลับไปที่เตียง เขาไม่ได้หลับเขาได้ทำการคำนวนจากรายได้ในหัวของเขา และเขาก็คิดว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ดังนั้นมันไม่มีทางที่เขาจะหลับได้ โดยใช้หัวแบบนั้น โจ มินจุนก็เอาแต่คิดเรื่องที่เค้าไม่รู้จัก ในหัวของเขาแล้วสัญญาณก็ดังขึ้นร่างกายของเขารู้สึกหนักมาก ถ้ามันกดใต้หิน โจ มินจุนค่อยๆลืมตา เขาเริ่มที่จะคิดว่า เวลาก็ผ่านไปรวดเร็วขนาดนี้ เขาไม่ได้รู้สึกอย่างที่เขาเคยนอน แต่การไหลของเวลามันเร็วจริงๆ ว่าเขาตื่นแล้ว' . . . ฉันก็อยากนอนมากกว่า . . .โจ มินจุนกระพริบตาด้วยความยากลำบาก และมองหน้าเขา นอนอยู่บนเตียง ข้างๆเขาคือ แอนเดอร์สัน และเหนือกว่าเขาคือปีเตอร์ ดูเหมือนพวกเขาจะตื่นขึ้นมาดูว่าบิดตัว แต่พวกเขาอยู่ในสถานะมึนงง . โจ มินจุนถอนหายใจ . เขาได้ อย่างน้อยก็ให้เขาตื่น โจ มินวู เปิดไฟแล้วเดินต่อ ปีเตอร์" นี่ ตื่นได้แล้ว "" . . . . . ไม่สิ ฉันมีบางอย่างที่ต้องคิดเกี่ยวกับ ." คิดเรื่องอะไร คุณก็แค่ง่วง ลุกขึ้น เราต้องไปที่ตลาดโจ มินวู เอาผ้าห่มของปีเตอร์ทั้งหมด ปีเตอร์พยายามลุกขึ้นด้วยความงุนงง ใบหน้า โจ มินจุนถอนหายใจ ." ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะไปนิดหน่อยก่อนผ่อนทีหลัง" . . . . . โอเค ผมจะไปนอกจากเสียงฝักบัวอาบน้ำหลังจากที่ปีเตอร์ได้ โจ มินจองนอนบนเตียงอีกครั้งแล้วหลับตา เขาต้องพักอีกหน่อย เพราะเขาต้องกู้มากที่สุด เขาจึงสามารถยืนหยัดในวันนี้' ถ้าฉันไม่สามารถนอนหลับได้อย่างถูกต้อง ? '" มินจอง , ตื่นได้แล้ว ! "และกังวลของเขาจบลงตามด้วยเสียงสดใส โจ มินจอง มองหน้าเขา ก็ยังเป็น งง รัฐ โจแอน สดใส ผมบลอนด์ได้ในสายตาของเขาก่อน และใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มมั่นใจ" ฉันซื้อปลาแซลมอนดีราคาถูกจริงๆ ฉันสามารถซื้อมันในราคาของการประมวลผลที่ดี ด้วยสิ่งนี้ เราสามารถทําโนริมากิ มันอร่อยกว่าเมื่อวาน . . . "" . . . เธอไม่ได้ออกไปตอนนี้ คุณก็เลย . . . . . "" นายพูดเรื่องอะไร ? มันก็ 8 ลุกขึ้น แอนเดอร์สันไปล้างตัวเองแสงแดดก็สว่างเหมือนคำพูดของเธอ มันก็เช้า เขารู้สึกเศร้านัก นายจำอะไรไม่ได้เลย ต้องนอน แต่ตอนนี้ เขาไม่ได้รู้สึกว่าเขาไม่ได้นอนเลย เมื่อตะกี้นี้ ความทรงจำที่เขาพยายามที่จะนอนหลับและปิดตาของเขาสดจริงๆ แต่สำหรับ 3 ชั่วโมงผ่านไปอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้อีกต่อไปแล้ว โจ มินวู รีบล้างตัว และไปที่รถบรรทุก ส่วนผสมที่เป็นเกือบเหมือนเมื่อวาน แต่ปลาแซลมอนที่แตกต่างกันคือ ปลาแซลมอนแช่แข็งไขมันหน้าท้องให้สว่างใสและก็ภูมิใจแสดงนั่นเอง