One rainy day last year, while I wa

One rainy day last year, while I was returning home from Mersing, a town in the east coast of Malaysia, I witnessed an accident which I shall never forget.

I was returning home in my father’s car. It was raining heavily and the road therefore could not be seen clearly. My father, an old man, was driving slowly to avoid an accident. The journey seemed longer than usual, which made me begin to feel tired.

All of a sudden, a small car ran at great speed, overtaking us. My father was shocked at the recklessness of the driver of the car. We could not count the number of persons in the car, but were sure that there were at least five, including two children. My father at once predicted that tragedy would befall the occupants of the car. After the prediction, I began to grow impatient. I did not wish to see any horrific scene resulting from accident. Although the car had gone quite far away from us, its rear lights could still be seen.

In the distance, there was a narrow bridge. Looking at the way the car was running, I too was now sure that an accident would come.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝนตกวันหนึ่งปี ในขณะที่ผมเดินทางกลับบ้านจากเมอซิง เมืองในฝั่งตะวันออกของมาเลเซีย ผมเห็นอุบัติเหตุซึ่งไม่เคยจะลืมผมได้กลับบ้านในรถพ่อ มันมีฝนตกหนัก และถนนจึงอาจไม่เห็นได้ชัดเจน พ่อ คนเก่า ขับรถช้า ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุ การเดินทางลำบากนานกว่าปกติ ซึ่งทำให้ผมเริ่มรู้สึกเบื่อทันที รถเล็กวิ่งความเร็วสูง แซงเรา พ่อตกใจที่พบโปรแกรมควบคุมของรถ เราสามารถนับจำนวนคนในรถ แต่แน่ใจว่าว่า มีอย่างน้อยห้า รวมทั้งสองคน พ่อที่คาดการณ์ว่า โศกนาฏกรรมจะ befall ผู้โดยสารของรถ หลังจากทำนาย ผมเริ่มที่จะเติบโตใจร้อน ผมไม่อยากเห็นฉาก horrific ใด ๆ ที่เกิดจากอุบัติเหตุ แม้ว่ารถหายไปไหนค่อนข้างห่างไกลจากเรา อาจยังคงจะเห็นแสงด้านหลังสะพานแคบได้ในระยะไกล กำลังดูแบบ รถรัน เกินไปผมอยู่ตอนนี้แน่ใจว่า จะมาเกิดอุบัติเหตุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันที่ฝนตกเมื่อปีที่แล้ว ตอนที่ฉันกลับมาบ้านจากเมอร์ซิง เมืองในบริเวณชายฝั่งตะวันออกของมาเลเซีย ผมเห็นอุบัติเหตุซึ่งผมไม่มีวันลืมฉันกลับบ้านในรถพ่อ ฝนตกหนักมาก และ ถนนจึงไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน พ่อ , คนแก่ , ได้ขับรถช้าๆ เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุ การเดินทางดูเหมือนจะนานกว่าปกติ ซึ่งทำให้ผมเริ่มรู้สึกเหนื่อยทันใดนั้น รถเล็กวิ่งที่ความเร็วที่ดีกว่าเรา พ่อตกใจที่ประมาทของคนขับของรถ เราไม่สามารถนับจำนวนคนในรถ แต่แน่ใจว่ามีอย่างน้อย 5 คน รวมทั้งเด็ก 2 พ่อที่เคยคาดการณ์ว่า โศกนาฏกรรมจะเกิดขึ้นแก่ผู้โดยสารของรถ ตามคำทำนาย ผมเริ่มหมดความอดทน ผมไม่ปรารถนาจะเห็นฉากที่น่ากลัว ที่เกิดจากอุบัติเหตุ ถึงแม้ว่ารถได้ไปค่อนข้างห่างไกลจากเรา ไฟด้านหลังก็ยังเห็นใน ระยะ มีสะพานแคบ มองไปทางรถที่กำลังวิ่ง ผมก็รู้ว่าอุบัติเหตุจะมา