“Ah!!!” Those two thugs screamed mi

“Ah!!!” Those two thugs screamed miserably, their entire bodies covered with flame. What’s more, these flames burned much hotter than ordinary, fire-stoked flames. The two thugs quickly had their skin turned into char. Soon, they stopped breathing.

Immediately after casting the spell, Reynolds charged outside.

But just then…

“Bam!” A sudden hole appeared in the ceiling of the room, and a one-eyed man wearing a red robe descended into the middle of the room. With a flash, he reached Reynolds, and then kicked Reynolds with his leg.

“Bam!” Reynolds was knocked into a corner of the cabin, hard. Blood spewed from his mouth.

The one-eyed, red-robed man glanced back at the two charred corpses, then stared coldly at Reynolds. “You are asking for death!” Reynolds stared back at the red-haired and red-robed one-eyed man.

“No wonder the organization insists on three months of special training. All of you are miserable wretches.” The one-eyed man cursed. Simply capturing an expert such as a magus of the seventh rank was not enough. To make them feel, in the deepest parts of their hearts, unable to resist any orders, was extremely difficult. If they were angered, they would go all out.

Moments later…

Multiple thugs grabbed Reynolds by his limbs, making sure he couldn’t move. The red-haired one-eyed man and two bald men stared coldly at Reynolds.

“Pretty-boy, I’ve reminded you that you need to be a good boy on my boat. But you, you make me very angry.” The red-haired one-eyed man said in a cold voice. “Peel, help him improve his memory.”

Reynolds’ face immediately turned pale.

He remembered the threat which the one-eyed man had previously made to him. The terror-stricken Reynolds stared with bulging eyes, but the bald man named Peel only laughed as he walked over. “Hold one of his hands down for me.” Immediately, the thugs grabbed Reynolds’ hands and pressed them against the deck.

From the deck, Peel retrieved a pair of steel pincers that were used for cutting through iron chains. He pressed the steel pincers around two of Reynolds’ fingers. Sensing the cold feeling from his fingers, Reynolds’ heart trembled.

“Hrmph. Squeeze.” The one-eyed man sneered coldly.

The steel pincers clamped down, and as easily as cutting through cloth, Reynolds’ two fingers were cut off. Fresh blood flowed out as piercing pain wracked Reynolds’ body.

The pain of losing two fingers was far worse than even when he had received a blade chop on his body.

Hearing Reynolds agonized moans, the nearby thugs began to grow excited. The one-eyed man sneered coldly, “Pretty-boy, remember this. Today, all I did was teach you a little lesson. If you forget this lesson again, I guarantee…you will never forget the next lesson again.” After speaking, the one-eyed man turned and walked away.

Dark night.

Reynolds was curled into the icy cold corner of the room, his body still trembling slightly. His severed finger-stubs had already clotted. The two nearby thugs occasionally looked at him, their eyes filled with madness.

Reynolds had killed two of their friends. These thugs naturally were filled with hatred towards him.

“Motherf*cker. Pretty-boy.”

A whip suddenly flashed out, aimed at Reynolds’ wounded hand. Reynolds tried his best to hide his injured hand behind his back, but part of that whip still clipped his hand. An extreme wave of pain and agony came from his hand…the wound burst open yet again. In particular, the pain of the whip striking his finger bones was especially agonizing. It was as though his fingers had been chopped off yet again.

“Enough. Stop hitting him.” The nearby thug said.

Actually, the two thugs were also afraid that Reynolds would go crazy once more and cast magic at them. However, the thug which had just hit Reynolds was on extremely good terms with one of the two thugs that had been killed. Naturally, he wanted revenge.

“I can’t do this. I have to escape.” Curled into a ball in the icy corner, Reynolds secretly thought to himself, “If this sort of life continues, I really will go insane.”

Reynolds knew that even if he was able to persevere and hold on to his sanity, the only thing which would welcome him was the life of a slave.

“Tomorrow. Tomorrow, when the ship reaches the shore, I’ll make my move.” Reynolds had no time for any misgivings. Actually, every day this ship would stop at the shore. One reason was to replenish their food supplies; the other was because the one-eyed man didn’t like to eat dry food. He preferred eating fresh delicacies. Thus, they had to go ashore to do so.

However, the one-eyed man was very careful. Whenever he went ashore to eat, the other two experts of the seventh rank would watch Reynolds.

Time passed very slowly. Lying on the floor late at night, Reynolds felt even colder. What’s more, throbbing pain continued to come in waves from his severed fingers. He gritted his teeth and endured.

Slowly, the sky began to turn bright.

Those two thugs whipped Reynolds a few more times, but Reynolds only huddled in the corner, quietly accepting the blows. He knew that he couldn’t resist. The first time he resisted, he had lost two fingers. The next time he resisted…then perhaps, like the one-eyed man had threatened, the next ‘lesson’ would be one he would never forget!

Reynolds quietly waited for the boat to near the shore.

After a long, long time…

“We’ve reached the shore.” Ringing sounds could be heard from the deck above. Soon afterwards, the sound of footsteps could be heard. Clearly, the two experts had walked down.

“Peel, you two stand watch. I’ll go rest for a bit, and then I’ll come and change places with you two.” The one-eyed man’s voice could be heard.

“Milord, don’t worry.” Peel’s voice rang out as well.

Hearing the footsteps head away from the ship, Reynolds let out a silent sigh of relief, and then he shut his eyes, once more mentally going through his escape plan.

The plan was very dangerous, but he had to give it a try.

Glancing at the two nearby thugs, Reynolds curled into a corner and lowered his head, and his lips began to slightly move…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อา!" กรีดร้องนักเลงที่สองเป็นท่า ศพทั้งหมดปกคลุม ด้วยเปลวไฟ แก่ เปลวไฟเหล่านี้เขียนมากร้อนกว่าเปลวไฟธรรมดา stoked ไฟ นักเลง 2 มีผิวของพวกเขาเป็นอักขระได้อย่างรวดเร็ว เร็ว ๆ นี้ พวกเขาหยุดหายใจทันทีหลังจากการหล่อการสะกด เรย์โนลด์สคิดนอกแต่เพียงแค่นั้น..."อำนวยการมูลนิธิ" รูพลันปรากฏในเพดานของห้อง และสวมเสื้อคลุมสีแดงชาย one-eyed เสด็จไปยังกลางห้อง มีแฟลช เขาถึงเรย์โนลด์ส กเตะเรย์โนลด์สกับขาของเขาแล้ว"อำนวยการมูลนิธิ" เรย์โนลด์สมีโบว์ลิ่งในมุมของห้องโดยสาร ยาก Spewed เลือดจากปากของเขาคน one-eyed, robed สีแดง glanced กลับมาที่ศพเหมือนถูกย่างสอง แล้วจ้องไป coldly ที่เรย์โนลด์ส "ขอตาย" เรย์โนลด์สจ้องไปที่คน one-eyed red-haired และ robed สีแดง"พบองค์กรรมย์ในสามเดือนของการศึกษา ทั้งหมดของคุณได้ wretches อนาถ" คน one-eyed ซวย เพียงจับภาพผู้เชี่ยวชาญเช่น magus ของอันดับเจ็ดได้ไม่เพียงพอ ไป ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจของ ไม่สามารถฝืนใบสั่งใด ๆ ไม่ยากมาก ถ้าพวก angered พวกเขาจะไปออกทั้งหมดช่วงเวลาในภายหลัง...นักเลงหลายคว้าเรย์โนลด์สตามแขนขาของเขา ทำให้แน่ใจว่า เขาไม่สามารถย้าย คน one-eyed red-haired และผู้ชายหัวล้านสองจ้องไป coldly ที่เรย์โนลด์ส"บอยสวย ผมได้เตือนคุณว่า คุณต้องเป็นเด็กดีบนเรือของฉัน แต่คุณ คุณทำให้ฉันโกรธมาก" คน one-eyed red-haired กล่าวว่า ในเสียงเย็น "เปลือก ช่วยเขาเพิ่มหน่วยความจำของเขา"ทันทีเปิดซีดหน้าของเรย์โนลด์สเขาจำคุกคามซึ่งก่อนหน้านี้มีคน one-eyed กับเขา เรย์โนลด์ส terror-stricken เริ่ม ด้วยตาปูด แต่คนหัวล้านที่ชื่อเปลือกเพียงหัวเราะขณะที่มันเดินผ่าน "ค้างไว้หนึ่งเขาดูแลลงให้ฉัน" ทันที นักเลงที่คว้ามือของเรย์โนลด์ส และกดให้กับดาดฟ้าจากดาดฟ้า เปลือกดึงคู่ pincers เหล็กที่ใช้สำหรับตัดผ่านโซ่เหล็ก เขากด pincers เหล็กรอบ 2 มือของเรย์โนลด์ส ตรวจวัดความรู้สึกเย็นจากนิ้วมือของเขา หัวใจของเรย์โนลด์ส trembled"Hrmph บีบ" คน one-eyed sneered coldlyClamped pincers เหล็กลง และได้อย่างง่ายดายเป็นตัดผ่านผ้า มือสองของเรย์โนลด์สก็ตัดออก เลือดสดไหลออกมาเป็นการเจาะร่างกายปวด wracked ของเรย์โนลด์สความเจ็บปวดของการสูญเสียนิ้วมือสองถูกมากเลวร้ายยิ่งกว่าแม้แต่เมื่อเขาได้รับสับใบมีดบนร่างกายของเขาเรย์โนลด์สได้ยิน agonized เรมิ่ไดยิ้น นักเลงใกล้เคียงเริ่มเติบโตตื่นเต้น คน one-eyed sneered coldly "บอยสวย โปรดจำไว้นี้ วันนี้ ทั้งหมดที่ฉันไม่ได้สอนบทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าคุณลืมบทเรียนนี้อีก รับประกัน...คุณจะไม่ลืมบทเรียนต่อไปอีก" หลังจากพูด คน one-eyed เปิด แล้วเดินไปคืนที่มืดเรย์โนลด์สได้โค้งเข้ามุมเย็นเป็นน้ำแข็งของห้องพัก ยังคงร่างกายเขาตะลึงงันเล็กน้อย แล้วมี clotted ของนิ้วสตับ severed สองใกล้เคียงนักเลงบางครั้งมองเขา ตาเต็มไป ด้วยความบ้าเรย์โนลด์สได้ฆ่าเพื่อนของพวกเขาทั้งสอง เหล่านี้เป็นธรรมชาติเต็มไป ด้วยความเกลียดชังต่อเขา" Motherf * cker สวยเด็ก"กัลปังหาที่ถ่ายทันที มุ่งของเรย์โนลด์สมือได้รับบาดเจ็บ เรย์โนลด์สพยายามสุดซ่อนมือบาดเจ็บเขาไม่อยู่ แต่ส่วนของแส้ที่ยังตัดมือของเขา มีคลื่นมากของความเจ็บปวดและทรมานมาจากมือของเขา...ระเบิดแผลเปิดอีกครั้ง โดยเฉพาะ ของแส้ที่โดดเด่นของเขากระดูกนิ้วมือถูกเจ็บโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันเป็นเหมือนนิ้วมือของเขาได้ถูกสับออกอีกครั้ง"พอ หยุดตีเขา" ผู้ก่อการร้ายในบริเวณใกล้เคียงกล่าวว่าจริง นักเลงสองกลัวยังว่า เรย์โนลด์สจะไปบ้าอีกครั้ง และนักมายากลที่พวกเขา อย่างไรก็ตาม ผู้ก่อการร้ายซึ่งมีเพียงตีเรย์โนลด์สได้บนเงื่อนไขที่แสนดีของนักเลงสองที่ถูกฆ่า ธรรมชาติ เขาอยากแก้แค้น"ฉันไม่สามารถทำ แล้วจะหลบหนี" โค้งเป็นลูกในน้ำ เรย์โนลด์สแอบคิดว่า ตนเอง "ถ้าจัดเรียงของชีวิตยังคงอยู่ ฉันจริง ๆ จะไปบ้า"เรย์โนลด์สรู้ว่า แม้ว่าเขาพากเพียร และสติของเขาเก็บ สิ่งเดียวที่จะต้อนรับเขาคือ ชีวิตของทาส"วันพรุ่งนี้ วันพรุ่งนี้ เมื่อเรือถึงฝั่ง ฉันจะได้ย้ายของฉัน" เรย์โนลด์สที่น่าเคลือบแคลงใด ๆ เวลาไม่ได้ จริง ทุกวันนี้เรือจะจอดที่ฝั่ง เหตุผลหนึ่งคือ เพื่อเติมอาหารวัสดุ อีกคน เพราะคน one-eyed ไม่ชอบกินอาหารแห้ง เขาต้องกินอาหารสด ดังนั้น พวกเขาไปขึ้นฝั่งเพื่อทำอย่างไรก็ตาม คน one-eyed ได้โปรดระมัดระวัง เมื่อเขาขึ้นฝั่งเพื่อกิน อื่นสองผู้เชี่ยวชาญของอันดับเจ็ดจะดูเรย์โนลด์สเวลาผ่านไปช้ามาก นอนบนพื้นดึก เรย์โนลด์สรู้สึกยังหนาวเย็น แก่ ความเจ็บปวดที่กระเพื่อมต่อมาในคลื่นจากนิ้วมือของเขา severed เขา gritted ของเขาฟัน และทนช้า ท้องฟ้าเริ่มเปิดสว่างนักเลงที่สองได้พัดเอาเรย์โนลด์สบางครั้ง แต่เรย์โนลด์สเพียงต้องมุม การยอมรับอย่างเงียบ ๆ พัด เขารู้ว่า เขาไม่สามารถต้านทาน ครั้งแรกที่เขา resisted เขาได้สูญเสียนิ้วมือสอง เขา resisted... แล้วบางที เช่นมีขู่คน one-eyed ถัดไป 'บทเรียน' จะเป็นหนึ่งในครั้งต่อไปเขาจะไม่มีวันลืมเรย์โนลด์สเงียบ ๆ รอเรือไปใกล้ชายฝั่งหลังยาว นาน..."เราได้ถึงฝั่ง" Ringing เสียงสามารถได้ยินจากดาดฟ้าด้านบน สามารถได้ยินเสียงเท้าในมิช้ามินาน ชัดเจน ผู้เชี่ยวชาญทั้งสองได้เดินลง"เปลือก คุณสองยืนดู ฉันจะไปเหลือสำหรับบิต แล้ว ฉันจะมา และเปลี่ยนที่กับคุณสอง" สามารถได้ยินเสียงผู้ชาย one-eyed"Milord ไม่ต้องกังวล" เสียงของเปลือกรังออกเช่นกันได้ยินรอยเท้าใหญ่จากเรือ เรย์โนลด์สให้ออกแยกกันเงียบของบรรเทา กแล้ว เขาปิดตาของเขา จิตใจอีกครั้งผ่านทางหนีของเขาแผนมีอันตรายมาก แต่เขาต้องให้มันลองทิวทัศน์ที่นักเลงใกล้เคียงสอง เรย์โนลด์สโค้งเป็นมุม และศีรษะลดลง และริมฝีปากของเขาเริ่มขยับเขยื้อนเล็กน้อย...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อา !!!" ทั้งสองอันธพาลกรีดร้องอย่างน่าสังเวชร่างกายทั้งหมดของพวกเขาที่ปกคลุมไปด้วยเปลวไฟ มีอะไรมากกว่าที่เปลวไฟเผาเหล่านี้มากร้อนกว่าปกติเปลวไฟความสุข ทั้งสองได้อย่างรวดเร็วอันธพาลได้ผิวของพวกเขากลายเป็นถ่าน ในไม่ช้าพวกเขาหยุดหายใจ. ทันทีหลังจากที่หล่อสะกดนาดส์คิดค่าบริการนอก. แต่แล้ว ... "ปัง!" หลุมฉับพลันปรากฏอยู่ในเพดานของห้องและเป็นคนตาเดียวสวมเสื้อคลุมสีแดงลงไปตรงกลางของ ห้อง. ด้วยแฟลชเขาไปถึงนาดส์แล้ว Reynolds เตะขาของเขา. "ปัง!" นาดส์ถูกกระแทกเข้าไปในมุมของห้องโดยสารที่ยาก เลือดพ่นออกมาจากปากของเขา. หนึ่งตาคนเสื้อคลุมสีแดงเหลือบมองกลับมาที่ทั้งสองศพไหม้เกรียมแล้วจ้องมองอย่างเย็นชาที่นาดส์ "คุณจะขอตาย!" นาดส์จ้องมองกลับมาที่ผมสีแดงและเสื้อคลุมสีแดงคนหนึ่งตา. "ไม่น่าแปลกใจองค์กรยืนยันในสามเดือนของการฝึกอบรมพิเศษ ทุกท่านมีความสุข wretches. "คนหนึ่งตาสาปแช่ง เพียงแค่จับผู้เชี่ยวชาญเช่นหมอผีของการจัดอันดับที่เจ็ดที่ไม่เพียงพอ จะทำให้พวกเขารู้สึกในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจของพวกเขาไม่สามารถที่จะต่อต้านคำสั่งใด ๆ เป็นเรื่องยากมาก หากพวกเขากำลังโกรธพวกเขาจะออกไปทั้งหมด. ช่วงเวลาต่อมา ... นักเลงหลายคว้านาดส์โดยแขนขาของเขาทำให้แน่ใจว่าเขาไม่สามารถย้าย สีแดงที่มีผมคนหนึ่งตาและสองคนหัวล้านจ้องมองอย่างเย็นชาที่นาดส์. "พริตตี้บอยผมเคยเตือนคุณว่าคุณจะต้องเป็นเด็กดีบนเรือของฉัน แต่คุณคุณทำให้ฉันโกรธมาก. "สีแดงที่มีผมคนหนึ่งตาพูดด้วยเสียงเย็น "ปอกเปลือกช่วยให้เขาเพิ่มหน่วยความจำของเขา." ใบหน้านาดส์ทันทีหันซีด. เขาจำภัยคุกคามที่ชายคนหนึ่งตาได้ทำก่อนหน้านี้กับเขา ความหวาดกลัวกลัวนาดส์จ้องมองด้วยตาโปน แต่คนหัวล้านชื่อปอกเปลือกเพียงหัวเราะในขณะที่เขาเดินไป "ถือเป็นหนึ่งในมือของเขาลงสำหรับฉัน." ทันทีอันธพาลคว้ามือของนาดส์ 'บีบให้กับดาดฟ้า. จากดาดฟ้าเปลือกดึงคู่ของคีมเหล็กที่ใช้สำหรับการตัดผ่านโซ่เหล็ก เขากดก้ามปูเหล็กประมาณสองนิ้วนาดส์ ' การตรวจวัดความรู้สึกเย็นจากนิ้วมือของเขาหัวใจนาดส์สั่น. "Hrmph บีบ. "คนหนึ่งตายิ้มเยาะอย่างเย็นชา. ก้ามปูเหล็กยึดลงและได้อย่างง่ายดายเช่นการตัดผ่านผ้านาดส์สองนิ้วถูกตัดออก เลือดสดไหลออกมาเป็นความเจ็บปวดทรมานร่างกายเจาะนาดส์. ความเจ็บปวดของการสูญเสียสองนิ้วเป็นไกลยิ่งกว่าแม้แต่ตอนที่เขาได้รับการสับใบมีดบนร่างของเขา. ได้ยิน Reynolds ทุกข์ทรมานครวญครางอันธพาลในบริเวณใกล้เคียงเริ่มที่จะเติบโตตื่นเต้น ชายคนหนึ่งตายิ้มเยาะอย่างเย็นชา "พริตตี้บอยจำนี้ วันนี้ฉันไม่ได้สอนให้คุณเป็นบทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ หากคุณลืมบทเรียนนี้อีกครั้งผมรับประกันได้ ... คุณจะไม่มีวันลืมบทเรียนต่อไปอีกครั้ง ". หลังจากที่พูดคนหนึ่งตาหันหลังกลับและเดินออกไป. คืนมืด. นาดส์ได้รับการขดเป็นมุมเย็นฉ่ำของห้องพักร่างกายของเขา ยังคงสั่นเล็กน้อย สมบูรณ์ตัดนิ้วของเขาได้ clotted แล้ว ทั้งสองอยู่ใกล้อันธพาลบางครั้งมองไปที่เขาตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความบ้า. นาดส์ได้ฆ่าสองเพื่อนของพวกเขา อันธพาลเหล่านี้เป็นธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเขา. "Motherf * cker พริตตี้บอย. "แส้กึกประกายออกมุ่งเป้าไปที่นาดส์มือได้รับบาดเจ็บ นาดส์พยายามที่ดีที่สุดของเขาในการซ่อนมือที่ได้รับบาดเจ็บของเขาอยู่ข้างหลังของเขา แต่เป็นส่วนหนึ่งของแส้ที่ยังคงถูกตัดมือของเขา คลื่นที่รุนแรงของความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานมาจากมือของเขา ... แผลออกมาเปิดอีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเจ็บปวดจากแส้โดดเด่นกระดูกนิ้วมือของเขาเป็นที่ทนทุกข์ทรมานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันเป็นเหมือนกับว่านิ้วมือของเขาได้รับการตัดออกไปอีกครั้ง. "พอ หยุดตีเขา. "การอันธพาลใกล้เคียงกล่าวว่า. อันที่จริงทั้งสองอันธพาลก็ยังกลัวว่านาดส์จะไปบ้าอีกครั้งและโยนความมหัศจรรย์ที่พวกเขา แต่อันธพาลที่ได้ตีนาดส์เป็นเพียงข้อตกลงที่ดีมากกับหนึ่งในสองของพวกอันธพาลที่ถูกฆ่าตาย ธรรมชาติเขาต้องการแก้แค้น. "ฉันไม่สามารถทำเช่นนี้ ฉันมีที่จะหลบหนี. "ขดเป็นลูกที่มุมน้ำแข็งที่นาดส์แอบคิดกับตัวเองว่า" ถ้าการจัดเรียงของชีวิตนี้ยังคงผมจะไปบ้า. "นาดส์รู้ว่าแม้ว่าเขาก็สามารถที่จะอดทนและยึดมั่นในสติของเขาสิ่งเดียวที่จะต้อนรับเขาคือชีวิตของทาส. "พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เมื่อเรือถึงฝั่งที่ฉันจะให้ย้ายของฉัน. "นาดส์มีเวลาสำหรับความวิตกใด ๆ ที่จริงทุกวันเรือลำนี้จะหยุดริมชายฝั่ง เหตุผลหนึ่งก็คือการเติมเสบียงอาหารของพวกเขา; อื่น ๆ เป็นเพราะผู้ชายคนหนึ่งตาไม่ชอบที่จะกินอาหารแห้ง เขาชอบกินอาหารที่สดใหม่ ดังนั้นพวกเขาจะต้องไปขึ้นฝั่งที่จะทำเช่นนั้น. แต่ชายคนหนึ่งตาก็ระวังให้มาก เมื่อใดก็ตามที่เขาไปขึ้นฝั่งที่จะกินอีกสองผู้เชี่ยวชาญด้านของการจัดอันดับที่เจ็ดจะดู Reynolds. เวลาผ่านไปช้ามาก นอนอยู่บนพื้นปลายในเวลากลางคืนนาดส์รู้สึกว่าแม้จะหนาวเย็นลง มีอะไรมากกว่าความเจ็บปวดสั่นยังคงมาในคลื่นจากมือของเขาตัดขาด เขา gritted ฟันของเขาและทน. ช้าท้องฟ้าเริ่มหันสดใส. ทั้งสองอันธพาลวิปปิ้งนาดส์ไม่กี่ครั้ง แต่นาดส์เพียง huddled ในมุมเงียบ ๆ ยอมรับพัด เขารู้ว่าเขาไม่สามารถต้านทาน ครั้งแรกที่เขาต่อต้านเขาได้สูญเสียสองนิ้ว ครั้งต่อไปที่เขาไม่ยอม ... แล้วอาจจะเหมือนคนตาเดียวขู่ที่ 'บทเรียน' ต่อไปจะเป็นหนึ่งเขาจะไม่มีวันลืม! นาดส์อย่างเงียบ ๆ รอเรือไปใกล้ฝั่ง. หลังจากระยะเวลานาน ... " เราได้มาถึงฝั่ง. "เสียงเรียกเข้าจะได้ยินจากดาดฟ้าดังกล่าวข้างต้น หลังจากนั้นไม่นานเสียงของรอยเท้าอาจจะได้ยิน เห็นได้ชัดว่าทั้งสองผู้เชี่ยวชาญได้เดินลง. "ปอกเปลือก, คุณสองคนยืนดู ฉันจะไปส่วนที่เหลือสำหรับบิตแล้วฉันจะมาและเปลี่ยนสถานที่ที่มีคุณสองคน. "เสียงชายคนหนึ่งตาอาจจะได้ยิน." พระเดชพระคุณไม่ต้องกังวล. "เสียงพีลดังออกมาเช่นกัน. ได้ยิน รอยเท้ามุ่งหน้าออกไปจากเรือนาดส์ให้ออกถอนหายใจเงียบของการบรรเทาและจากนั้นเขาปิดตาของเขาอีกครั้งใจจะผ่านแผนหลบหนีของเขา. แผนการของเขาคืออันตรายมาก แต่เขาจะต้องให้มันลอง. วินาศภัย ทั้งสองอันธพาลในบริเวณใกล้เคียง Reynolds ขดเป็นมุมและลดศีรษะของเขาและริมฝีปากของเขาเริ่มที่จะย้ายเล็กน้อย ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อ๊ะ ! ! ! ! ! ! ! ! " สองคนนั้นอันธพาลร้องไม่เป็นท่า ร่างกายทั้งหมดของพวกเขาปกคลุมด้วยเปลวไฟ มากขึ้นอะไร , เปลวไฟเหล่านี้เผาร้อนกว่าปกติ ไฟกระพือเปลวไฟ สองนักเลงได้อย่างรวดเร็วมีผิวของพวกเขากลายเป็นถ่าน . ในไม่ช้า พวกเขาหยุดหายใจ

ทันทีหลังจากร่ายคาถา เรย์โนลด์ เรียกเก็บเงินนอก

แต่แล้ว . . . . . . .

" ปัง ! " หลุมทันทีปรากฏในเพดานของห้องและหนึ่งตาชายสวมเสื้อคลุมสีแดงลงมาที่กลางห้อง กับแฟลช เขาถึงเรย์โนลด์ แล้วก็เตะ เรย์โนลด์กับขา

" ปัง ! " เรย์โนลด์ถูกกระแทกที่มุมหนึ่งของกระท่อม อย่างแรง เลือด spewed จากปากของเขา . . . . . .

คนที่ตา , ผู้ชาย robed สีแดงเหลือบมองกลับมาที่ 2 ศพที่ไหม้เกรียม แล้วจ้องอย่างเย็นชา เรย์โนลด์ " แกจะถามหาความตาย !" เรย์จ้องกลับมาที่ผมสีแดงและสีแดง robed คนตาเดียว

" ไม่สงสัยเลยว่าทำไมองค์กรยืนยันใน 3 เดือนของการฝึกพิเศษ ทุกคนมีทุกข์ชั่ว " หนึ่งคนตาถูกสาป เพียงแค่จับผู้เชี่ยวชาญเช่นหมอผีของอันดับที่เจ็ดคือ ไม่เพียงพอ เพื่อให้พวกเขารู้สึก ในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจของพวกเขาไม่สามารถที่จะขัดขืนคำสั่งอื่น เป็นเรื่องยากมากถ้าเค้าโกรธ เค้าจะออกไปทั้งหมด

ต่อมา . . . . . . .

หลายนักเลงคว้า เรย์โนลด์ โดยแขนขาของเขา ทำให้เขาขยับไม่ได้ ส่วนที่มีขนสีแดงหนึ่งคนตาสองล้านคนจ้องอย่างเย็นชาที่ Reynolds

" หนุ่มสวย ฉันเตือนคุณว่า คุณต้องเป็นเด็กดีบนเรือของฉัน แต่คุณทำให้ผมโกรธมาก " ที่มีขนสีแดงหนึ่งคนตากล่าวเสียงเย็น " เปลือกช่วยเพิ่มหน่วยความจำของเขา . "

Reynolds ' ใบหน้าซีดทันที

เขาจำได้คุกคามซึ่งหนึ่งคนตาเคยทำเพื่อเขา ความหวาดกลัวกลัวเรย์จ้องกับโหนกตา แต่หัวล้าน ชายที่ชื่อ ลอกแค่หัวเราะเมื่อเขาเดินมา " หนึ่งในมือของเขาลงสำหรับฉัน " ทันที นักเลงคว้ามือ Reynolds ' และกดไว้กับเตียง

จากดาดฟ้า ลอกดึงคู่ของคีมเหล็กที่ใช้ตัดโซ่เหล็ก เค้ากดเหล็กปากคีบรอบสองนิ้วของ Reynolds ' สัมผัสความรู้สึกเย็นจากนิ้วมือของเขา หัวใจ Reynolds ' สั่น

" แฮ่ม . บีบ " หนึ่งคนตา sneered เย็นชา

เหล็กก้ามหนีบลงและได้อย่างง่ายดายราวกับตัดผ้า , Reynolds ' สองนิ้วถูกตัดขาดเลือดสดๆไหลออกมาอย่างเจ็บปวดและแตกสลาย Reynolds ' ร่างกาย

ความเจ็บปวดจากการสูญเสียสองนิ้วก็แย่กว่าด้วยซ้ำเมื่อเขาได้รับใบสับบนร่างกายของเขา . . . . . .

ได้ยิน Reynolds เจ็บปวด moans , อันธพาลที่เริ่มเติบโตตื่นเต้น หนึ่งคนตา sneered ที่เย็นชา " หนุ่มสวย จำนี้ วันนี้ ข้าได้สอนบทเรียนเล็ก ๆน้อย ๆคุณ ถ้าคุณลืมบทเรียนนี้อีกผมรับประกัน . . . . . . . คุณจะไม่ลืมบทเรียนต่อไปอีก " หลังจากพูด หนึ่งคนตาหันหลังและเดินจากไป มืด

.

เรโนลด์เป็นขดในเย็นที่มุมห้อง ร่างของเขาก็ยังสั่นเล็กน้อย นิ้วของเขาขาดตอได้โดย . สองนักเลงเป็นครั้งคราวที่จ้องมองเขา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เรย์โนลด์ได้ฆ่า

สองเพื่อนของพวกเขา .นักเลงเหล่านี้เป็นธรรมชาติเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเขา . .

" cker เล * . พริตตี้ บอย "

แส้ก็แวบออกไป มุ่ง Reynolds ' เจ็บมือ เรย์พยายามของเขาที่ดีที่สุดที่จะซ่อนแผลที่มือของเขา ข้างหลังของเขา แต่ในส่วนของแส้ที่ยังคงถูกตัดมือ คลื่นที่รุนแรงของความเจ็บปวดและความทรมานมาจากมือของเขา . . . แผลเปิดกว้างอีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเจ็บปวดของแส้ตีกระดูกนิ้วของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เจ็บปวด ราวกับว่านิ้วของเขาถูกตัดอีกแล้ว

" พอ หยุดตีเขา . " อันธพาลแถวนี้บอกว่า

จริง สองนักเลงยังกลัวว่าเรย์จะเป็นบ้าอีกครั้งและร่ายเวทมนตร์ที่พวกเขา อย่างไรก็ตามอันธพาลที่เพิ่งตี เรย์โนลด์ในแง่ที่ดีมากกับหนึ่งในสองนักเลงที่ถูกฆ่า ธรรมชาติ เขาต้องการแก้แค้น

" ฉันทำแบบนี้ไม่ได้ ฉันต้องหนี " ขดเป็นลูกบอลในมุมแข็ง เรย์โนลด์ แอบคิดกับตัวเอง " ถ้าการจัดเรียงนี้ของชีวิตต่อไป ผมจะบ้า "

Reynolds รู้ว่าถ้าเขาสามารถอดทนและยึดมั่นในจิตใจของเขา สิ่งเดียวที่จะต้อนรับเขาเป็นชีวิตของทาส

" พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ เมื่อเรือถึงฝั่ง ผมไปก่อนนะครับ " เรย์ไม่มีเวลาสำหรับ misgivings ใด ๆ . จริงๆ แล้ว ทุก ๆวัน เรือลำนี้จะจอดที่ชายฝั่ง เหตุผลหนึ่งคือเพื่อเติมเสบียงของพวกเขา ;อื่น ๆเป็นเพราะหนึ่งคนตาไม่ชอบกินอาหารแห้ง เขาชอบกิน อร่อย สด ดังนั้นพวกเขาจึงไปขึ้นฝั่งแล้ว

แต่หนึ่งตาเป็นคนระมัดระวังมาก เมื่อใดก็ตามที่เขาไปขึ้นฝั่งที่กินอีกสองผู้เชี่ยวชาญในอันดับที่เจ็ด จะดู เรย์โนลด์

เวลาผ่านไปช้ามาก นอนบนพื้น ดึก เรย์โนลด์ รู้สึกหนาวกว่าเดิมอีก มีอะไรเพิ่มเติมปวดตุบๆยังคงมาในคลื่นจากนิ้วมือของเขา . เขา gritted ฟันของเขาและอดทน

อย่างช้าๆ ท้องฟ้าเริ่มเปิดสดใส

สองคนนั้นนะวิปปิ้ง เรย์โนลด์ กี่ครั้ง แต่ Reynolds เพียง huddled ในมุมเงียบๆ รับพัด เขารู้ว่าเขาไม่สามารถต้านทาน ครั้งแรกที่เขาต่อต้าน เขาหายไป 2 นิ้ว คราวหน้าเขาต่อต้าน . . . . . . . บางทีเหมือนคนตาขู่ ถัดไป ' บทเรียน ' จะเป็นหนึ่งที่เขาจะไม่มีวันลืมเลย

Reynolds เงียบๆรอเรือใกล้ชายฝั่ง .

หลังจาก นานแสนนาน . . . . . . .

" เราถึงฝั่ง " เสียงเสียงอาจจะได้ยินจากดาดฟ้าด้านบน หลังจากนั้นไม่นาน เสียงฝีเท้าอาจจะได้ยิน ชัดเจน สองผู้เชี่ยวชาญเดินลง

" เปลือก , คุณสองคนยืนดูผมขอตัวไปพักสักหน่อย แล้วจะมาเปลี่ยนที่กับนายสองคน " เสียงคนหนึ่งตาได้

" ใต้เท้า ไม่ต้องห่วง . . . " เสียงของเปลือกรังเช่นกัน

ได้ยินฝีเท้าออกไปจากหัวเรือ เรย์โนลด์ ปล่อยออกมาถอนหายใจเงียบ โล่ง แล้วเขาก็หลับตาลงอีกครั้ง ใจจะผ่านแผนหนี

แผนอันตรายมากแต่เขาก็มีให้ลอง

glancing ที่ 2 ใกล้เคียงนักเลง , Reynolds ขดในมุมก้มหัว และริมฝีปากของเขาก็เริ่มขยับเล็กน้อย . . . . . . .