OBJECTIVES The purpose of this stud

OBJECTIVES The purpose of this study was to assess the determinants of mortality in a large group of
patients with ischemic cardiomyopathy who are treated medically and the impact of the extent
of viable tissue on prognosis.
BACKGROUND Whether the presence of viability drives mortality in patients with ischemic cardiomyopathy
who are treated medically and whether the extent of viability is important are issues that are
currently unclear.
METHODS Two hundred sixty-one patients with ischemic cardiomyopathy underwent positron emission
tomography (PET) for assessment of viability. Prospective follow-up was obtained.
RESULTS Ninety-four patients were revascularized and 167 were not. The cardiac death rate was
significantly less in the revascularized patients as compared with medically treated patients
(13% vs. 24%, p
0.05). In the revascularized patients, there was a trend toward better
survival in patients with viable myocardium as compared with nonviable myocardium
(3.5-year survival, 85% and 75% respectively, p  NS). In the medically treated group, age
(hazard ratio [HR] 2.1, 95% confidence interval [CI] 1.2 to 3.7), presence of left bundle
branch block (HR 3.4, 95% CI 1.6 to 7.2) and extent of perfusion-metabolism mismatch on
PET (HR 1.36, 95% CI 1.1 to 1.6) predicted cardiac death during a median follow-up period
of 2.1 years. The risk of cardiac death was not significantly increased when the extent of
mismatch was
20% (HR 0.97, 95% CI 0.46 to 2.05) but was significantly increased when
the extent of mismatch was 20% (HR 3.21, 95% CI 1.38 to 7.49).
CONCLUSIONS Medically treated patients with ischemic cardiomyopathy and large areas of viable myocardium
on PET are at high risk for cardiac death. (J Am Coll Cardiol 2005;46:1264 –9)
© 2005 by the American College of Cardiology Foundation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ประเมินดีเทอร์มิแนนต์ของการตายในกลุ่มใหญ่ผู้ป่วย cardiomyopathy ตีบที่จะรับการรักษาทางการแพทย์และผลกระทบของขอบเขตของเนื้อเยื่อที่ได้จากการคาดคะเนพื้นหลังที่ว่าการปรากฏตัวของชีวิตขับตายในผู้ป่วยที่ขาดเลือด cardiomyopathyปัญหาที่อยู่ที่จะรับการรักษาทางการแพทย์และขอบเขตของชีวิตเป็นสำคัญชัดเจนในปัจจุบันวิธีสองร้อยหกสิบ - หนึ่งสำรอก cardiomyopathy ผู้ป่วยได้รับการปล่อยโพซิตรอนคอมพิวเตอร์ (สัตว์เลี้ยง) สำหรับการประเมินศักยภาพ ผู้สนใจติดตามได้รับผลเก้าสิบสี่ผู้ป่วยถูก revascularized และ 167 ไม่ได้ มีอัตราการตายหัวใจอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าในผู้ป่วยที่ revascularized เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่รับการรักษาทางการแพทย์(13% เทียบกับ 24%, p 0.05) ในผู้ป่วย revascularized มีแนวโน้มไปทางดีอยู่รอดในผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้เมื่อเทียบกับกล้ามเนื้อหัวใจ nonviable(3.5 ปีอยู่รอด 85% และ 75% ตามลำดับ p NS) ในกลุ่มบำบัดทางการแพทย์ อายุ(อันตรายอัตราส่วน [HR] 2.1 ช่วงความเชื่อมั่น 95% [CI] 1.2 3.7), สถานะของกลุ่มซ้ายสาขาบล็อก (HR 3.4, 95% CI 1.6-7.2) และขอบเขตของการเผาผลาญกำซาบไม่ตรงกันในสัตว์เลี้ยง (1.36 ชั่วโมง 95% CI 1.1 ถึง 1.6) ทำนายหัวใจตายช่วงติดตามผลเฉลี่ย2.1 ปี เสี่ยงตายหัวใจไม่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อขอบเขตของไม่ตรง 20% (HR 0.97, 95% CI 0.46 2.05) แต่อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นเมื่อขอบเขตไม่ตรงกันคือ 20% (HR 3.21, 95% CI 1.38 7.49)ข้อสรุปทางการแพทย์รักษาผู้ป่วยสำรอก cardiomyopathy และพื้นที่ขนาดใหญ่ของกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้ในสัตว์มีการเสี่ยงสำหรับโรคหัวใจตาย (Cardiol เก็บรวบ Am J 2005; 46:1264 –9)© 2005 โดยมูลนิธิวิทยาลัยโรคหัวใจอเมริกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการประเมินปัจจัยของการเสียชีวิตในกลุ่มใหญ่ของ
ผู้ป่วยที่มี cardiomyopathy ขาดเลือดที่ได้รับการรักษาทางการแพทย์และผลกระทบของขอบเขต
ของเนื้อเยื่อทำงานได้ในการพยากรณ์โรค.
พื้นหลังไม่ว่าการปรากฏตัวของไดรฟ์ที่มีศักยภาพในการเสียชีวิตในผู้ป่วยที่ขาดเลือด cardiomyopathy
ที่กำลังรับการรักษาทางการแพทย์และไม่ว่าขอบเขตของการมีชีวิตที่มีความสำคัญเป็นปัญหาที่มี
ในขณะนี้ยังไม่ชัดเจน.
วิธีผู้ป่วยสองแสนหกหมื่นหนึ่งกับ cardiomyopathy ขาดเลือดเปลี่ยนไปปล่อยโพซิตรอน
เอกซ์เรย์ (PET) เพื่อประเมินผลของการมีชีวิต ที่คาดหวังติดตามได้.
ผลผู้ป่วยเก้าสิบสี่ revascularized และ 167 ไม่ได้ อัตราการเต้นของหัวใจตายเป็น
อย่างมีนัยสำคัญน้อยในผู้ป่วย revascularized เมื่อเทียบกับผู้ป่วยได้รับการรักษาทางการแพทย์
(13% เทียบกับ 24% P? 0.05) ในผู้ป่วยที่ revascularized ที่มีแนวโน้มไปในทางที่ดีกว่า
การอยู่รอดในผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้เมื่อเทียบกับกล้ามเนื้อหัวใจสูญสิ้น
(อยู่รอด 3.5 ปี, 85% และ 75% ตามลำดับ, P? NS) ในกลุ่มที่ได้รับการรักษาทางการแพทย์อายุ
(อันตรายอัตราส่วน [HR] 2.1, 95% ช่วงความเชื่อมั่น [CI] 1.2-3.7) การปรากฏตัวของกำซ้าย
สาขาบล็อก (HR 3.4, 95% CI 1.6-7.2) และขอบเขตของการปะ-การเผาผลาญอาหาร ไม่ตรงกันใน
PET (HR 1.36, 95% CI 1.1-1.6) คาดการณ์หัวใจตายในระหว่างการแบ่งระยะเวลาติดตาม
2.1 ปี ความเสี่ยงของหัวใจตายก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อขอบเขตของการ
ไม่ตรงกันเป็น 20% (HR 0.97, 95% CI 0.46-2.05) แต่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อ
ขอบเขตของการไม่ตรงกันเป็น 20% (HR 3.21, 95% CI 1.38 เพื่อ 7.49).
สรุปผู้ป่วยได้รับการรักษาทางการแพทย์ที่มี cardiomyopathy ขาดเลือดและพื้นที่ขนาดใหญ่ของกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้
ด้วยเครื่อง PET ที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับหัวใจตาย (J Am Coll Cardiol 2005; 46: 1264 -9)
© 2005 โดยวิทยาลัยอเมริกันของโรคหัวใจมูลนิธิ