มันเป็นเรื่องน่าอายของฉัน เรื่องมีอ

มันเป็นเรื่องน่าอายของฉัน เรื่องมีอยู่ว่าตอนที่ฉันเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 4
ช่วงนั้นฉันเป็นเด็กใสๆ กับทุกคน วันนั้นเป็นคาบวิชาการขับร้อง อาจารย์ก็ให้นักเรียนเลือกเพลงสตริงที่ชอบมาคนละหนึ่งเพลงเพื่อจะนำมาร้องเป็นการสอบเก็บคะแนน ปรากฏว่าฉันเป็นคนที่ไม่ถนัดในเพลงสตริงเลยแม้แต่นิดเดียวแล้วต้องร้องอีกด้วย ฉันก็จำใจหาเพลงมาเพื่อจะร้อง พอถึงลำดับอาจารย์ก็เรียกขึ้นไปบนเวทีเล็กๆ จับไมค์แนะนำตัวเองจากนั้นก็เริ่มร้อง พอขึ้นคำแรกเท่านั้นเพื่อนทั้งห้องก็หัวเราะฉันพร้อมอาจารย์ ฉันยืนทำสีหน้าอายอย่างมาก จากวันนั้นเป็นต้นมาฉันไม่ร้องเพลงสตริงเลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องน่าอายของฉัน 4
ช่วงนั้นฉันเป็นเด็กใส ๆ กับทุกคนวันนั้นเป็นคาบวิชาการขับร้อง ฉันก็จำใจหาเพลงมาเพื่อจะร้อง ฉันยืนทำสีหน้าอายอย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเรื่องน่าอายของฉันเรื่องมีอยู่ว่าตอนที่ฉันเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่
4ช่วงนั้นฉันเป็นเด็กใสๆกับทุกคนวันนั้นเป็นคาบวิชาการขับร้องอาจารย์ก็ให้นักเรียนเลือกเพลงสตริงที่ชอบมาคนละหนึ่งเพลงเพื่อจะนำมาร้องเป็นการสอบเก็บคะแนนฉันก็จำใจหาเพลงมาเพื่อจะร้องพอถึงลำดับอาจารย์ก็เรียกขึ้นไปบนเวทีเล็กๆจับไมค์แนะนำตัวเองจากนั้นก็เริ่มร้องพอขึ้นคำแรกเท่านั้นเพื่อนทั้งห้องก็หัวเราะฉันพร้อมอาจารย์ฉันยืนทำสีหน้าอายอย่างมาก