2.1. Supply chain capabilitiesIn th

2.1. Supply chain capabilities
In this study, we focus on examining one unique set of
organizational capabilities–supply chain capabilities, and
their mediating role between IT-related resource and firm
performance. Supply chain capabilities refer to the ability
of an organization to identify, utilize, and assimilate bothinternal and external resources/information to facilitate the
entire supply chain activities (Amit & Schoemaker, 1993;
Bharadwaj, 2000; Collis, 1994). We conceptualize supply
chain capabilities as a second-order construct that encompasses
four dimensions: information exchange, coordination,
interfirm activity integration, and supply chain
responsiveness. These four dimensions are chosen because
they represent all the important activities involved in the
supply chain process. Each of the four dimensions reflects
an ability to perform cross-functional as well as interorganizational
activities which are required in supply chain
management. In addition, they highlight the dynamic
nature of the supply chain capabilities that enable a firm
to learn and respond to environmental changes (Amit &
Schoemaker, 1993; Teece, Pisano, & Shuen, 1997). Our
field interviews with supply chain and logistic managers
also confirmed this conceptualization. We believe that
supply chain capabilities represent a higher level (if not the
highest) in the hierarchy of organizational capabilities
(Grant, 1996), where they require a wide range of
knowledge integration as indicated above. This type of
higher-order capability is harder to achieve and thus enjoys
a higher level of protection against competitive imitation
(Collis, 1994; Grant, 1996). It possesses the virtues of a
valuable source of sustained competitive advantage (Barney,
1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1 การจัดห่วงโซ่ความในการศึกษานี้ เรามุ่งเน้นตรวจสอบไม่ซ้ำกันความสามารถองค์กรความสามารถ – โซ่ และบทบาทของตน mediating ระหว่างทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับ IT และบริษัทประสิทธิภาพของ ความสามารถของโซ่อุปทานหมายถึงความสามารถในขององค์กรที่จะระบุ ใช้ และอย่าง bothinternal และทรัพยากรภายนอกข้อมูลเพื่ออำนวยความสะดวกกิจกรรมห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด (Amit และ Schoemaker, 1993Bharadwaj, 2000 Collis, 1994) เรา conceptualize ซัพพลายความสามารถลูกโซ่เป็นโครงสร้างที่สองสั่งที่ครอบคลุมมิติที่ 4: การแลกเปลี่ยนข้อมูล ประสานงานinterfirm รวมกิจกรรม และห่วงโซ่อุปทานตอบสนอง ขนาดสี่เหล่านี้จะถูกเลือกเนื่องจากแทนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมสำคัญจัดหากระบวนการลูกโซ่ แต่ละมิติสี่สะท้อนความสามารถในการข้ามการทำงาน ตลอดจน interorganizationalกิจกรรมที่จำเป็นในห่วงโซ่อุปทานการจัดการ นอกจากนี้ พวกเขาเน้นแบบไดนามิกลักษณะของความสามารถของโซ่อุปทานซึ่งทำให้บริษัทการเรียนรู้ และตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม (Amit &Schoemaker, 1993 Teece, Pisano และ Shuen, 1997) ของเราฟิลด์การสัมภาษณ์กับโซ่อุปทานและโลจิสติกผู้จัดการยัง ยืนยัน conceptualization นี้ เราเชื่อว่าความสามารถของโซ่อุปทานแสดงถึงระดับสูงขึ้น (ถ้าไม่ใช่สูงสุด) ในลำดับชั้นของความสามารถขององค์กร(เงินช่วยเหลือ 1996) ที่พวกเขาต้องการที่หลากหลายknowledge integration as indicated above. This type ofhigher-order capability is harder to achieve and thus enjoysa higher level of protection against competitive imitation(Collis, 1994; Grant, 1996). It possesses the virtues of avaluable source of sustained competitive advantage (Barney,1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1 ความสามารถในห่วงโซ่อุปทานในการศึกษาครั้งนี้เราเน้นการตรวจสอบชุดที่เป็นเอกลักษณ์ของความสามารถในห่วงโซ่อุปทานความสามารถองค์กรและบทบาทไกล่เกลี่ยระหว่างทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับไอทีและบริษัท ที่ผลการดำเนินงาน ความสามารถในห่วงโซ่อุปทานหมายถึงความสามารถขององค์กรในการระบุการใช้และดูดซึมทรัพยากร bothinternal และภายนอก / ข้อมูลเพื่ออำนวยความสะดวกกิจกรรมห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด(Amit & Schoemaker 1993; Bharadwaj, 2000; Collis, 1994) เราคิดในการจัดหาความสามารถในการเป็นห่วงโซ่การสร้างที่สองสั่งที่ครอบคลุมมิติที่สี่: การแลกเปลี่ยนข้อมูลการประสานงานบูรณาการกิจกรรม interfirm และห่วงโซ่อุปทานการตอบสนอง เหล่านี้สี่มิติจะถูกเลือกเพราะพวกเขาเป็นตัวแทนทุกกิจกรรมที่สำคัญมีส่วนร่วมในกระบวนการห่วงโซ่อุปทาน แต่ละแห่งที่สี่มิติที่สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถในการดำเนินการข้ามสายงานเช่นเดียวกับระหว่างองค์กรกิจกรรมที่จำเป็นในห่วงโซ่อุปทานการจัดการ นอกจากนี้พวกเขาเน้นแบบไดนามิกธรรมชาติของความสามารถในห่วงโซ่อุปทานที่ช่วยให้ บริษัท ที่จะเรียนรู้และตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม(Amit & Schoemaker 1993; Teece, Pisano และ Shuen, 1997) เราสัมภาษณ์เขตข้อมูลที่มีห่วงโซ่อุปทานและโลจิสติกผู้จัดการยังยืนยันแนวความคิดนี้ เราเชื่อว่าความสามารถในการเป็นตัวแทนของห่วงโซ่อุปทานระดับที่สูงขึ้น(ถ้าไม่สูงสุด) ในลำดับชั้นของความสามารถขององค์กร(แกรนท์ 1996) ที่พวกเขาต้องการที่หลากหลายของการบูรณาการความรู้ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ประเภทของการนี้ความสามารถขั้นสูงยากที่จะประสบความสำเร็จและมีความสุขดังนั้นระดับที่สูงขึ้นของการป้องกันการเลียนแบบการแข่งขัน(Collis, 1994; แกรนท์ 1996) มันมีคุณค่าของแหล่งที่มีคุณค่าของการแข่งขันอย่างยั่งยืน (บาร์นีย์, 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 . ห่วงโซ่อุปทานความสามารถ
ในการศึกษานี้เรามุ่งเน้นที่การตรวจสอบชุดหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ขององค์การและความสามารถในห่วงโซ่อุปทาน

ของพวกเขาและการปฏิบัติระหว่างทรัพยากรที่เกี่ยวข้องและผลการปฏิบัติงานของบริษัท

ห่วงโซ่อุปทานสามารถอ้างถึงความสามารถ
ขององค์กรระบุ ใช้ และดูดซึม bothinternal และภายนอก / ทรัพยากรข้อมูลเพื่ออำนวยความสะดวก
ทั้งกิจกรรมโซ่อุปทาน ( มิต&โชเมเกอร์ , 1993 ;
ภารทวาช , 2000 ; คอลลิส , 1994 ) เราคิดว่าความสามารถในห่วงโซ่อุปทาน

เป็นอันดับที่สอง สร้างที่ครอบคลุม 4 มิติ : ตรา , ประสานงานข้อมูล,
รวมๆ กิจกรรม และจัดหาระบบโซ่

เหล่านี้ 4 มิติจะถูกเลือกเพราะพวกเขาเป็นตัวแทนทั้งหมด

กิจกรรมสำคัญที่เกี่ยวข้องในกระบวนการโซ่อุปทาน แต่ละสี่มิติ สะท้อนถึงความสามารถในการทำงานข้าม
แสดงรวมทั้งกิจกรรม interorganizational

ซึ่งที่จําเป็นในการจัดการโซ่อุปทาน นอกจากนี้ จะเน้นแบบไดนามิก
ธรรมชาติของห่วงโซ่อุปทานความสามารถที่ช่วยให้บริษัท
เพื่อเรียนรู้และตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อม ( มิต&
โชเมเกอร์ , 1993 ; Teece , ปิซาโน& , งาน , 1997 ) ของเรา
บทสัมภาษณ์กับห่วงโซ่อุปทานและผู้จัดการโลจิสติก
ยังยืนยันแนวคิดนี้ เราเชื่อว่าความสามารถโซ่
จัดหาเป็นตัวแทนระดับที่สูงขึ้น ( ถ้าไม่
สูงสุด ) ในลำดับชั้นขององค์กรความสามารถ
( Grant , 1996 ) , ที่พวกเขาต้องการที่หลากหลายของ
การบูรณาการความรู้ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ความสามารถขั้นสูงของ
ชนิดนี้ยากที่จะบรรลุ ดังนั้นตลอด
ระดับของการป้องกันการแข่งขันเลียนแบบ
( คอลลิส , 1994 ; ให้ , 1996 ) มันมีคุณธรรมของ
แหล่งที่มีคุณค่าของความได้เปรียบเชิงแข่งขันอย่างยั่งยืน ( บาร์นีย์
1991 )