This study examined the salinity de

This study examined the salinity dependence of triterpenoid content and triterpenoid synthase gene expression in mangrove plants, Kandelia candel and Bruguiera gymnorrhiza (Rhizophoraceae) after long-term exposure to salinity and subsequent re-adaptation. Seedlings of the two mangrove species grown in varying salt concentrations for 4 months were divided into two treatment groups and grown for another 4 months, one group continued under the respective saline condition and the other in fresh water for re-adaptation. The total content of triterpenoids increased with increasing salinity in roots and leaves of K. candel, but only in roots in B. gymnorrhiza. This increase was reversed to a variable extent, depending on the species and organ, after transfer to fresh water. In contrast, the total content of phytosterols showed no correlation with salinity throughout the experiment. The increase in total triterpenoids was accompanied by an up-regulation of several triterpenoid synthase genes: KcMS, a multifunctional triterpenoid synthase, in roots and leaves of K. candel and BgLUS, a lupeol synthase, and BgbAS, a β-amyrin synthase, in roots of B. gymnorrhiza. The expression of root KcCAS, a cycloartenol synthase, which is involved in phytosterol biosynthesis, was not modulated by the salinity conditions but decreased with increasing salinity in leaves, followed by the restoration to the initial level after transfer to fresh water. The concentrations of individual triterpenoids, but not of phytosterols, in the roots positively correlated with the salinity. These results reinforced the importance of triterpenoids in the adaptation of mangroves to withstand salt and/or water stress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ตรวจสอบอาศัยเค็มของเนื้อหา triterpenoid และ triterpenoid synthase ยีนในพืชชายเลน Kandelia candel และถั่วดำถั่วขาว gymnorrhiza (Rhizophoraceae) หลังจากระยะยาวสัมผัสกับเค็มและปรับตามมาอีก กล้าไม้พันธุ์สองเลนปลูกแตกต่างกันไปความเข้มข้นเกลือ 4 เดือนถูกแบ่งรักษา และเติบโตขึ้นในอีก 4 เดือน กลุ่มหนึ่งอย่างต่อเนื่องภายใต้เงื่อนไข saline ตามลำดับและอื่น ๆ ในน้ำสำหรับปรับตัวใหม่ เนื้อหาทั้งหมดของ triterpenoids เพิ่มกับเพิ่มเค็ม ในรากและใบของคุณ candel แต่ ในรากใน gymnorrhiza เกิด เพิ่มนี้ถูกกลับไปขอบเขตตัวแปร ตามชนิดและอวัยวะ หลังจากส่งน้ำ ในทางตรงกันข้าม เนื้อหาทั้งหมดของ phytosterols พบความสัมพันธ์ไม่ มีเค็มทดลอง พร้อมกับเพิ่ม triterpenoids รวม โดยมีระเบียบขึ้นของหลาย triterpenoid synthase: KcMS, synthase โดย triterpenoid รากและใบของคุณ candel และ BgLUS มี lupeol synthase และ BgbAS, synthase β-amyrin ในรากของ gymnorrhiza เกิดขึ้น นิพจน์ของราก KcCAS, synthase cycloartenol ซึ่งเกี่ยวข้องในการสังเคราะห์ phytosterol ไม่สันทัด โดยเงื่อนไขเค็ม แต่ลดลงกับเพิ่มเค็มในใบไม้ ตาม ด้วยการคืนค่าระดับเริ่มต้นไปหลังจากโอนน้ำจืด ที่ความเข้มข้นละ triterpenoids แต่ไม่ phytosterols ในราก correlated บวกกับที่เค็ม ผลลัพธ์เหล่านี้เสริมความสำคัญของ triterpenoids ในการปรับตัวของโกรฟส์ทนต่อความเครียดเกลือ/ น้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบการพึ่งพาความเค็มของเนื้อหา triterpenoid และการแสดงออกของยีนเทส triterpenoid ในพืชป่าชายเลน candel Kandelia และพังกาหัวสุมดอกแดง (RHIZOPHORACEAE) หลังจากได้รับในระยะยาวเพื่อความเค็มและต่อมาปรับตัวใหม่ ต้นกล้าของทั้งสองสายพันธุ์ที่ปลูกในป่าชายเลนที่แตกต่างกันมีความเข้มข้นของเกลือเป็นเวลา 4 เดือนถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มการรักษาและการเติบโตต่อไปอีก 4 เดือน, กลุ่มหนึ่งต่อไปภายใต้เงื่อนไขน้ำเกลือที่เกี่ยวข้องและอื่น ๆ ในน้ำจืดสำหรับการปรับตัว เนื้อหารวมของ triterpenoids เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเค็มอยู่ในรากและใบของ candel เค แต่เฉพาะในรากในบี gymnorrhiza การเพิ่มขึ้นนี้เป็นตรงกันข้ามในระดับตัวแปรขึ้นอยู่กับชนิดและอวัยวะหลังจากที่ถ่ายโอนไปยังน้ำจืด ในทางตรงกันข้ามเนื้อหารวมของ phytosterols มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับความเค็มตลอดการทดลอง เพิ่มขึ้นในการรวม triterpenoids ที่มาพร้อมกับ up-กฎระเบียบของหลายยีนเทส triterpenoid: KcMS เป็นเทส triterpenoid มัลติฟังก์ชั่อยู่ในรากและใบของ candel เคและ BgLUS, เทส lupeol และ BgbAS เป็นเทสβ-amyrin ใน รากของ gymnorrhiza บี การแสดงออกของ KcCAS รากเป็นเทส cycloartenol ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องในการสังเคราะห์ phytosterol ไม่ได้ปรับจากสภาพความเค็มลดลง แต่เพิ่มความเค็มในใบตามด้วยการบูรณะให้อยู่ในระดับเริ่มต้นหลังจากที่ถ่ายโอนไปยังน้ำจืด ความเข้มข้นของ triterpenoids แต่ละบุคคล แต่ไม่ phytosterols ในรากสัมพันธ์เชิงบวกกับความเค็ม ผลลัพธ์เหล่านี้เสริมความสำคัญของการ triterpenoids ในการปรับตัวของป่าโกงกางที่จะทนต่อเกลือและ / หรือขาดน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาระดับความเค็มพึ่งพาเนื้อหาสารสารโปรตีนและการแสดงออกของยีนในพืชป่าชายเลน kandelia รายการ และพังกา ( ไรโซฟอร์ราซี ) หลังจากการสัมผัสระยะยาวเพื่อความเค็ม และต่อมาคือการปรับตัวต้นกล้าของทั้งสองพันธุ์ไม้ป่าชายเลนที่ปลูกในความเข้มข้นแตกต่างกันเกลือเป็นเวลา 4 เดือน แบ่งออกเป็นสองกลุ่มและเติบโตต่ออีก 4 เดือน กลุ่มหนึ่งอย่างต่อเนื่อง ภายใต้เงื่อนไขที่เกี่ยวข้องอื่น ๆในน้ำเกลือและสดใหม่การปรับตัว เนื้อหาทั้งหมดของไตรเทอร์ปีนอยด์เพิ่มขึ้นความเค็มในรากและใบของ K . รายการ แต่เฉพาะในรากในพ.ไม้ . เพิ่มนี้ย้อนกลับไปยังตัวแปรขอบเขตขึ้นอยู่กับชนิดและอวัยวะ หลังจากถ่ายน้ำใหม่ ในทางตรงกันข้าม เนื้อหาทั้งหมดของไฟโตสเตอรอลมีความสัมพันธ์กับความเค็มตลอดการทดลอง เพิ่มขึ้นในไตรเทอร์ปีนอยด์ทั้งหมดพร้อมกับเป็นกฎระเบียบของยีน : kcms เทสหลายสาร , สารและอเนกประสงค์ ,ในรากและใบของ K . และรายการ bglus , lupeol synthase และ bgbas , บีตา - amyrin และในรากของ ไม้ . การแสดงออกของราก kccas , ไซโคลอาทีน synthase ซึ่งเกี่ยวข้องในวิถีการสังเคราะห์สารไฟโตสเตอรอล ไม่ใช่ปรับโดยสภาพความเค็มลดลงด้วยการเพิ่มความเค็มในใบตามด้วยการฟื้นฟูสู่ระดับเริ่มต้นหลังจากถ่ายน้ำใหม่ ความเข้มข้นของไตรเทอร์ปีนอยด์แต่ละบุคคล แต่ไม่ใช่ของไฟโตสเตอรอล ในรากมีความสัมพันธ์กับความเค็ม ผลลัพธ์เหล่านี้เสริมความสำคัญของไตรเทอร์ปีนอยด์ในการปรับตัวของป่าชายเลนเพื่อทนต่อเกลือและ / หรือน้ำความเครียด