Sulfur is found in oxidation states

Sulfur is found in oxidation states ranging from +6 in SO42− to -2 in sulfides. Thus elemental sulfur can either give or receive electrons depending on its environment. Minerals such as pyrite (FeS2) comprise the original pool of sulfur on earth. Owing to the sulfur cycle, the amount of mobile sulfur has been continuously increasing through volcanic activity as well as weathering of the crust in an oxygenated atmosphere.[1] Earth's main sulfur sink is the oceans as SO2, where it is the major oxidizing agent.[2]

When SO42− is assimilated by organisms, it is reduced and converted to organic sulfur, which is an essential component of proteins. However, the biosphere does not act as a major sink for sulfur, instead the majority of sulfur is found in seawater or sedimentary rocks especially pyrite rich shales and evaporite rocks (anhydrite and baryte). The amount of sulfate in the oceans is controlled by three major processes:[3]

1. input from rivers
2. sulfate reduction and sulfide reoxidation on continental shelves and slopes
3. burial of anhydrite and pyrite in the oceanic crust.
There is no significant amount of sulfur held in the atmosphere with all of it coming from either sea spray or windblown sulfur rich dust,[4] neither of which is long lived in the atmosphere. In recent times the large annual input of sulfur from the burning of coal and other fossil fuels adds a substantial amount SO2 which acts as an air pollutant. In the geologic past, igneous intrusions into coal measures have caused large scale burning of these measures, and consequential release of sulfur to the atmosphere. This has led to substantial disruption to the climate system, and is one of the proposed causes of the great dying.

Dimethylsulfide [(CH3)2S or DMS] is produced by the decomposition of dimethylsulfoniopropionate (DMSP) from dying phytoplankton cells in the shallow levels of the ocean, and is the major biogenic gas emitted from the sea, where it is responsible for the distinctive “smell of the sea” along coastlines.[1] DMS is the largest natural source of sulfur gas, but still only has a residence time of about one day in the atmosphere and a majority of it is redeposited in the oceans rather than making it to land. However, it is a significant factor in the climate system, as it is involved in the formation of clouds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำมะถันจะอยู่ในสถานะออกซิเดชันตั้งแต่ + 6 ใน SO42− -2 ใน sulfides ดังนั้น ธาตุกำมะถันสามารถให้ หรือรับอิเล็กตรอนขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม แร่ธาตุเช่น pyrite (FeS2) ประกอบด้วยสระว่ายน้ำเดิมของกำมะถันในดิน เพราะวัฏจักรกำมะถัน จำนวนกำมะถันโมบายได้รับอย่างต่อเนื่องเพิ่มผ่านกิจกรรมภูเขาไฟ ตลอดจน weathering ของเปลือกในบรรยากาศ oxygenated [1] ซิงค์ซัลเฟอร์หลักโลกมีมหาสมุทรที่เป็น SO2 ที่เป็นตัวเติมออกซิเจนสำคัญ [2]เมื่อ SO42− เป็นขนบธรรมเนียมประเพณี โดยสิ่งมีชีวิต มันจะลดลง และแปลงเป็นกำมะถันอินทรีย์ ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของโปรตีน อย่างไรก็ตาม ชีวบริเวณทำหน้าที่เป็นอ่างใหญ่สำหรับกำมะถัน แทนกำมะถันส่วนใหญ่จะพบในทะเล หรือหินตะกอนโดยเฉพาะ pyrite รวย shales และหิน evaporite (แอนไฮไดรต์และ baryte) จำนวนซัลเฟตในมหาสมุทรถูกควบคุม ด้วยกระบวนการหลักที่สาม: [3]1. ป้อนข้อมูลจากแม่น้ำ2. ลดและซัลไฟด์ reoxidation คอนติเนนทัลชั้นและลาดซัลเฟต3. ฝังศพแอนไฮไดรต์และ pyrite ในเปลือกมหาสมุทรมียอดเงินไม่สำคัญของซัลเฟอร์ที่จัดขึ้นในบรรยากาศของมันมาจากทะเลหรือกำมะถัน windblown อุดมไปด้วยฝุ่น, [4] ไม่ได้ยืนในบรรยากาศ ในครั้งล่าสุด ขนาดใหญ่ประจำปีข้อมูลป้อนเข้าของกำมะถันจากการเผาไหม้ของถ่านหินและเชื้อเพลิงฟอสซิลอื่น ๆ เพิ่มจำนวนมาก SO2 ซึ่งเป็นมลพิษอากาศมี ในอดีตธรณีวิทยา igneous รุกเข้าวัดถ่านหินทำให้เกิดขนาดใหญ่เผาเหล่านี้มาตรการ และปล่อยต่อกำมะถันให้บรรยากาศการ นี้ได้นำไปพบกระทบระบบสภาพอากาศ และเป็นหนึ่งในสาเหตุของการตายดีนำเสนอDimethylsulfide [2S (CH3) หรือ DMS] ผลิต โดยแยกส่วนประกอบของ dimethylsulfoniopropionate (DMSP) จากตาย phytoplankton เซลล์ในระดับตื้นของมหาสมุทร และเป็นก๊าซ biogenic ที่สำคัญออกจากทะเล ซึ่งเป็นโดดเด่น "กลิ่นของทะเล" ตามแนวชายฝั่งอันชอบ [1] DMS เป็นแหล่งธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดของก๊าซซัลเฟอร์ แต่ยังมีเวลาพำนักประมาณหนึ่งวันในบรรยากาศ และส่วนใหญ่จะเป็น redeposited ในมหาสมุทรแทนที่จะทำให้ที่ดิน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเป็นปัจจัยในระบบอากาศ มันมีส่วนร่วมในการก่อตัวของเมฆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กำมะถันที่พบในออกซิเดชันฯ ตั้งแต่ 6 ใน SO42- ถึง -2 ในซัลไฟด์ ดังนั้นธาตุกำมะถันทั้งสามารถให้หรือรับอิเล็กตรอนขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม แร่ธาตุเช่นหนาแน่น (FeS2) ประกอบด้วยสระว่ายน้ำเดิมของกำมะถันที่อยู่ในแผ่นดิน เนื่องจากวัฏจักรกำมะถันปริมาณของกำมะถันมือถือที่ได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องผ่านการระเบิดของภูเขาไฟเช่นเดียวกับสภาพดินฟ้าอากาศของเปลือกโลกในบรรยากาศออกซิเจน. [1] อ่างกำมะถันหลักของโลกคือมหาสมุทรเป็น SO2 ที่เป็นตัวแทนออกซิไดซ์ที่สำคัญ . [2] เมื่อ SO42- ถูกหลอมรวมสิ่งมีชีวิตก็จะลดลงและแปลงเป็นกำมะถันอินทรีย์ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของโปรตีน อย่างไรก็ตามชีวมณฑลไม่ได้ทำหน้าที่เป็นอ่างที่สำคัญสำหรับกำมะถันแทนส่วนใหญ่ของกำมะถันที่พบในน้ำทะเลหรือหินตะกอนที่อุดมไปด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง shales หนาแน่นและหิน evaporite (แอนไฮไดรต์และ baryte) ปริมาณของซัลเฟตในมหาสมุทรจะถูกควบคุมโดยสามกระบวนการที่สำคัญ: [3] 1 ข้อมูลจากแม่น้ำ2 ลดซัลเฟตและ reoxidation ซัลไฟด์ในทวีปชั้นและความลาดชัน3 ฝังศพของแอนไฮโดรและหนาแน่นในมหาสมุทรเปลือก. ไม่มีจำนวนเงินที่สำคัญของกำมะถันที่จัดขึ้นในบรรยากาศที่มีทั้งหมดของมันมาจากทั้งสเปรย์วิวทะเลหรือลมพัดฝุ่นกำมะถันที่อุดมไปด้วยคือ [4] ทั้งที่เป็นอยู่นานในชั้นบรรยากาศ ในครั้งที่ผ่านการป้อนข้อมูลที่มีขนาดใหญ่ประจำปีของกำมะถันจากการเผาไหม้ของถ่านหินและเชื้อเพลิงฟอสซิลอื่น ๆ เพิ่ม SO2 จำนวนมากซึ่งทำหน้าที่เป็นสารมลพิษทางอากาศ ในอดีตที่ผ่านทางธรณีวิทยาที่บุกรุกเข้าไปในหินอัคนีถ่านหินใต้ดินที่เกิดจากการเผาไหม้ที่มีขนาดใหญ่ของมาตรการเหล่านี้เป็นผลสืบเนื่องและเป็นอิสระของกำมะถันสู่ชั้นบรรยากาศ นี้ได้นำไปสู่การหยุดชะงักอย่างมากให้กับระบบภูมิอากาศและเป็นหนึ่งในสาเหตุที่นำเสนอของที่กำลังจะตายดี. Dimethylsulfide [(CH3) 2S หรือ DMS] ผลิตโดยการสลายตัวของ dimethylsulfoniopropionate (DMSP) จากการตายของเซลล์แพลงก์ตอนพืชในระดับตื้น ของมหาสมุทรและเป็นก๊าซไบโอจีรายใหญ่ที่ปล่อยออกมาจากทะเลที่มีความรับผิดชอบในการที่โดดเด่น "กลิ่นของทะเล" ตามแนวชายฝั่ง. [1] DMS เป็นแหล่งธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดของก๊าซกำมะถัน แต่ยังคงมีเพียงที่อยู่อาศัย เวลาประมาณหนึ่งวันในบรรยากาศและส่วนใหญ่ของมันเป็น redeposited ในมหาสมุทรมากกว่าทำให้มันไปยังดินแดน แต่ก็เป็นปัจจัยสำคัญในระบบภูมิอากาศในขณะที่มันมีส่วนเกี่ยวข้องในการก่อตัวของเมฆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำมะถัน พบในสถานะออกซิเดชันตั้งแต่ 6 so42 − - 2 ดิน ดังนั้น ธาตุกำมะถันสามารถให้หรือรับอิเล็กตรอนขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม แร่ธาตุเช่นไพไรต์ ( fes2 ) ประกอบด้วยสระเดิมของกำมะถันในดิน เนื่องจากวัฏจักรซัลเฟอร์ปริมาณของซัลเฟอร์ได้มือถือเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องผ่านภูเขาไฟ ตลอดจนสภาพดินฟ้าอากาศของเปลือกโลกในบรรยากาศที่มีออกซิเจน [ 1 ] โลกหลักซัลเฟอร์จมมหาสมุทร เช่น ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ซึ่งเป็นสารหลัก [ 2 ]

ตอนที่ so42 −มีขนบธรรมเนียมประเพณีโดยสิ่งมีชีวิตก็จะลดลงและแปลง อินทรีย์กำมะถัน ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของโปรตีน อย่างไรก็ตามชีวมณฑลที่ไม่แสดงเป็นอ่างใหญ่สำหรับซัลเฟอร์ แทนส่วนใหญ่ของกำมะถัน พบในน้ำทะเลหรือหินตะกอนและหินไพไรต์ที่อุดมไปด้วยโดยเฉพาะเชลส์ 41.03 ( แอนไฮไดรต์ และไม้พุ่ม ) ปริมาณของซัลเฟตในมหาสมุทรจะถูกควบคุมโดยสามกระบวนการหลัก : [ 3 ]

1 ข้อมูลจากแม่น้ำ
2 การลดซัลเฟตและซัลไฟด์ reoxidation บนชั้นวางและแบบลาด
3แอนไฮไดรต์ และไพไรต์ในงานศพของเปลือกโลกใต้มหาสมุทร .
ไม่มีปริมาณซัลเฟอร์ที่จัดขึ้นในบรรยากาศแบบนี้มาทั้งทะเลสเปรย์หรือทองซัลเฟอร์ที่อุดมไปด้วยฝุ่น [ 4 ] ที่ไม่ยาว อยู่ในบรรยากาศในครั้งล่าสุดขนาดใหญ่ประจำปีใส่กำมะถันจากการเผาไหม้ของถ่านหินและเชื้อเพลิงฟอสซิลอื่น ๆ เพิ่ม มากมาย ปริมาณ SO2 ซึ่งทำหน้าที่เป็นสารมลพิษอากาศ ในอดีตทางธรณีวิทยาหินอัคนี เป็นรู , มาตรการถ่านหินทำให้เกิดการเผาไหม้ขนาดใหญ่ของมาตรการเหล่านี้ และปล่อยต่อก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ในบรรยากาศ นี้ได้นำไปสู่รูปธรรมการระบบภูมิอากาศและเป็นหนึ่งในสาเหตุของการเสนอที่ดีจะตาย

dimethylsulfide [ ( CH3 ) 2s หรือ DMS ] ผลิตจากการสลายตัวของ dimethylsulfoniopropionate ( dmsp ) จากตายแพลงก์ตอนพืชเซลล์ในระดับตื้นของมหาสมุทรและเป็นหลักลงก๊าซที่ปล่อยออกมาจากทะเล ซึ่งมันเป็นความรับผิดชอบที่โดดเด่น " กลิ่นของทะเล " ตามแนวชายฝั่ง .[ 1 ] DMS เป็นแหล่งธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดของก๊าซซัลเฟอร์ แต่ยังคงมีระยะเวลาประมาณ 1 วัน ในบรรยากาศ และส่วนใหญ่เป็น redeposited ในมหาสมุทรมากกว่าทำเพื่อแผ่นดิน แต่มันเป็นปัจจัยสําคัญในระบบอากาศ เป็นส่วนร่วมในการก่อตัวของเมฆ