I remember thinking bitterly that s

I remember thinking bitterly that she didn't know the half of what I
had to tell-if I told it. I knew I couldn't tell it, and understood
perfectly why the fellow in Mrs. Ryan's story made a
bad confession; it seemed to me a great shame that people
wouldn't stop criticising him. I remember that steep hill down to the
church, and the sunlit hillsides beyond the valley of the river, which
I saw in the gaps between the houses like Adam's last glimpse of
Paradise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมจำได้ว่า ความคิดดี ๆ ที่เธอไม่รู้ครึ่งของสิ่งที่ฉันมีการบอก-ถ้าฉันบอก ผมรู้ผมบอกมัน และเข้าใจทำไมเพื่อนในเรื่องนางไรอันสร้างเป็นสารภาพไม่ดี มันดูเหมือนความอัปยศดีว่าคนจะไม่หยุดสผเขา ผมจำได้ว่า ที่เนินเขาสูงลงไป คริสตจักร และดอยฯ องเหนือหุบเขาของแม่น้ำ ที่ผมเห็นในช่องว่างระหว่างบ้านเช่นของอาดัมสุดท้ายวิถีพาราไดซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมจำได้ว่าคิดอย่างขมขื่นว่าเธอไม่ทราบว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่ฉัน
ต้องบอกว่าถ้าผมบอกว่ามัน ผมรู้ว่าผมไม่สามารถบอกได้มันและเข้าใจ
ได้อย่างสมบูรณ์แบบว่าทำไมเพื่อนในเรื่องนางไรอันทำ
สารภาพไม่ดี มันดูเหมือนจะให้ฉันเป็นความอัปยศที่ดีที่ผู้คน
จะไม่หยุดวิจารณ์เขา ผมจำได้ว่าเขาสูงชันลงไปที่
คริสตจักรและเนินเขาแสงอาทิตย์เกินหุบเขาของแม่น้ำซึ่ง
ผมเห็นในช่องว่างระหว่างบ้านเหมือนเหลือบสุดท้ายของอดัมของ
พาราไดซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดอย่างขมขื่นว่า เธอไม่รู้ว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่ฉันต้องบอก ถ้าผมบอกมัน ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถบอกมัน และเข้าใจสมบูรณ์ ทำไมเพื่อนในเรื่องคุณนายไรอันทำสารภาพเลว มันดูเหมือนว่าฉันอับอายมากที่คนคงจะไม่ตำหนิเขา ผมจำได้ที่ลาดชันลงไปโบสถ์และเนินเขา sunlit เหนือหุบเขาของแม่น้ำ ซึ่งผมเห็นในช่องว่างระหว่างบ้านชอบอดัมสุดท้ายอย่างรวดเร็วพาราไดซ์