The resource-based view (RBV) of th

The resource-based view (RBV) of the firm has been frequently utilized in the management literature over the past 20 years to understand the relationship between a business unit’s resources/capabilities and its performance or profitability (Lippman and Rumelt, 1982, 2003; Wernerfelt, 1984; Rumelt, 1984; Barney, 1986, 1991; Bergh, 1998; Deephouse, 2000; Hult and Ketchen, 2001; Hansen et al. , 2004). Its emergence as a model of business unit performance traces back to the economic theory of firm growth developed by Penrose (1959) who argued that firms who possessed competencies (productive resources) and capabilities to best exploit those competencies (managerial resources) would be rewarded with the highest levels of growth and profitability. Day (1990, p. 38; 1994) has argued that a strategic business unit (SBU) can gain competitive advantage by developing the capabilities by which it can exploit its competencies.
Though its acceptance has been somewhat controversial (Priem and Butler, 2001), the RBV has been described as the dominant model by which managerial researchers have explained differences among firms (Hoopes et al. , 2003). An SBU’s capabilities are deeply rooted in routines and practices so are generally hard for competitors to imitate and, as a result, the SBU that develops appropriate capabilities can establish sustainable competitive advantage and maximize its growth and performance (Dierckx and Cool, 1989; Hoopes et al. , 2003). The relationship between resources/capabilities and performance is thus the basis of the RBV.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองทรัพยากรที่ใช้ (RBV) ของ RM ไฟได้ถูกนำมาใช้บ่อยในวรรณคดีการจัดการที่ผ่านมา 20 ปีที่จะเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากรของหน่วยธุรกิจ / ขีดความสามารถและประสิทธิภาพการทำงานหรือสายอาชีพของ tability (Lippman และ Rumelt, 1982, 2003; Wernerfelt 1984; Rumelt 1984; บาร์นีย์, 1986, 1991; เบิร์ก, 1998; Deephouse 2000; Hult และ Ketchen 2001. แฮนเซน, et al, 2004) การเกิดของมันเป็นรูปแบบของการปฏิบัติงานของหน่วยธุรกิจร่องรอยกลับไปที่ทฤษฎีทางเศรษฐกิจของการเจริญเติบโตของสาย RM พัฒนาโดยเพนโรส (1959) ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าไฟ RMS ที่มีความสามารถ (ทรัพยากรการผลิต) และความสามารถในการที่ดีที่สุดในการใช้ประโยชน์จากความสามารถเหล่านั้น (ทรัพยากรการบริหารจัดการ) จะได้รับรางวัล ระดับสูงสุดของการเจริญเติบโตและ tability สายอาชีพ วันที่ (1990, หน้า 38. 1994) ได้มีการถกเถียงกันอยู่ว่าหน่วยธุรกิจเชิงกลยุทธ์ (SBU) สามารถได้รับประโยชน์จากการแข่งขันโดยการพัฒนาความสามารถในการที่จะสามารถใช้ประโยชน์จากความสามารถของ.
แม้ว่าการยอมรับค่อนข้างมีความขัดแย้ง (Priem และบัตเลอร์, 2001) , RBV ได้รับการอธิบายเป็นรูปแบบที่โดดเด่นโดยที่นักวิจัยการบริหารจัดการได้อธิบายความแตกต่างระหว่างสาย RMS (Hoopes et al., 2003) ความสามารถในการ SBU จะฝังรากลึกในการปฏิบัติและการปฏิบัติดังนั้นโดยทั่วไปมักจะยากสำหรับคู่แข่งที่จะเลียนแบบและเป็นผลให้ SBU ที่พัฒนาขีดความสามารถที่เหมาะสมสามารถสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันอย่างยั่งยืนและเพิ่มการเจริญเติบโตและประสิทธิภาพการทำงาน (Dierckx และเย็น 1989; Hoopes et al., 2003) ความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากร / ความสามารถและประสิทธิภาพการทำงานจึงเป็นพื้นฐานของ RBV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดของ RM ( RBV ) จึงมีบ่อยที่ใช้ในการจัดการวรรณกรรมที่ผ่านมา 20 ปี เพื่อให้เข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยธุรกิจของทรัพยากร / ความสามารถและประสิทธิภาพของมันหรือ Pro จึง tability ( ลิปป์แมน และ rumelt , 2525 , 2003 ; wernerfelt , 1984 ; rumelt , 1984 ; บาร์นีย์ , 1986 , 1991 ; เบิร์ก , 1998 ; deephouse , 2000 ; Hult และ ketchen , 2001 ; Hansen et al . ,2004 ) วิวัฒนาการของรูปแบบของการดำเนินงานหน่วยร่องรอยกลับไปที่ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์จึง RM การเจริญเติบโตพัฒนาโดยเพนโรส ( 1959 ) ที่ถกเถียงกันอยู่ว่า RMS ที่จึงมีสมรรถภาพ ( ทรัพยากรการผลิต ) และความสามารถในการใช้ประโยชน์จากความสามารถนั้นจะดีที่สุด ( ทรัพยากรบริหาร ) จะได้รับรางวัลสูงสุดระดับการเจริญเติบโตและ Pro จึง tability . วัน ( 2533 , หน้า 38 ;1994 ) ได้แย้งว่าหน่วยธุรกิจเชิงกลยุทธ์ ( SBU ) จะได้ประโยชน์จากการแข่งขันโดยการพัฒนาความสามารถที่สามารถใช้ประโยชน์จากความสามารถของมัน .
แต่ยอมรับได้แย้งบ้าง ( priem และพ่อบ้าน , 2001 ) , RBV ได้รับการอธิบายเป็นรุ่นเด่นที่นักวิจัยด้านการจัดการมีความแตกต่างระหว่างข้อมูล ( จึงอธิบาย ฮูปส์ et al . , 2003 )ความสามารถของ SBU จะฝังรากลึกในการปฏิบัติและการปฏิบัติ ดังนั้นโดยทั่วไปจะยากสำหรับคู่แข่งที่จะเลียนแบบและ , เป็นผล , SBU ที่พัฒนาความสามารถที่เหมาะสมสามารถสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันที่ยั่งยืน และเพิ่มการเจริญเติบโตและประสิทธิภาพของมัน ( dierckx และเย็น , 1989 ; ฮูปส์ et al . , 2003 )ความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากร / ความสามารถและผลการปฏิบัติงานจึงมีพื้นฐานของ RBV .