Akha and Hani societies are ‘post-l

Akha and Hani societies are ‘post-literate’ in the sense that they stem from highly developed Yi-Chia groups which possessed a script, as their histories tell us. They are ‘pre-literate’ in that they had ‘lost’ their script; they say ‘they ate their books of buffalo-hide when they were hungry’ (Lewis, 1969, Vol. 1: 35; Yang Wanzhi, 1991).

Mnemesis, the memorising and oral transmission of ‘traditional knowledge’, including their history of overcoming problems, their use and reproduction of ecological resources, and their reaction to external political pressures, are part of their capacity to survive, their ‘survival system’. Not all their ‘oral literature’ can be considered such, however.

It is impossible to understand Akha culture and history without knowing a wide range of different oral texts and the value given to each of them by the Akha themselves, that is to say their village leaders (Dzoema), teachers and reciters (Pirma or Boemaw) and technicians (Badzji).

While Nanga, self-taught lay person, may occasionally be helpful, specialists have been trained over many years to be responsible for the transmission of history and traditional knowledge.A distinction can be made between the following genres:

Archaic and standardised oral Phima/Dzoema texts, whose wide distribution among Akha and Hani sub-groups indicates antiquity.
Folk-tales, stories, legends told especially by elders. These may be derived from the historical Phima/Dzoema texts, or be popular stories explaining contemporary phenomena, or have a moral rather than historical intention, deriving perhaps from neighbouring tribal or lowland groups. Examples are stories of the ‘twin saved from the flood in a pumpkin’, ‘the origin of rice’, ‘the hunting of the ten suns leading to darkness’ etc.
Children’s ‘fairy tales’, of the sort familiar to so many cultures. They have educational value, but cannot be taken seriously as historical records. They include stories about Mawhui and Mawnyi, and several stories about tigers, spirits, and pehseu (werewolves and vampires) (Hansson, 1984b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมอาข่าและ Hani เป็น 'โพสต์ความรู้' ในความรู้สึกที่พวกเขาออกมาจากการพัฒนาอย่างมากกลุ่ม Chia-Yi ซึ่งมีสคริปต์เป็นประวัติศาสตร์ของพวกเขาบอกเรา พวกเขาเป็น 'ก่อนการศึกษาในว่าพวกเขา' หายไป 'สคริปต์ของพวกเขาพวกเขากล่าวว่า' พวกเขากินหนังสือของพวกเขาของควายซ่อนเมื่อพวกเขาหิว '(Lewis, 1969, ฉบับที่ 1. 35; หยาง wanzhi, 1991)

mnemesis,การส่งผ่านความจำและในช่องปากของ 'ความรู้แบบดั้งเดิมรวมทั้งประวัติศาสตร์ของพวกเขาจากการเอาชนะปัญหาการใช้และการทำสำเนาของทรัพยากรระบบนิเวศและปฏิกิริยาของพวกเขาต่อแรงกดดันทางการเมืองจากภายนอกของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของความจุของพวกเขาเพื่อความอยู่รอด' ระบบการอยู่รอดของพวกเขา ' ไม่ทั้งหมด 'ปากวรรณกรรม' ของพวกเขาสามารถได้รับการพิจารณาดังกล่าว แต่.

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจวัฒนธรรมอาข่าและประวัติศาสตร์โดยไม่ทราบว่าการที่หลากหลายของตำราในช่องปากที่แตกต่างกันและค่าที่กำหนดให้กับแต่ละของพวกเขาโดยอาข่าตัวเองกล่าวคือผู้นำหมู่บ้านของพวกเขา (dzoema) ครูและ reciters (pirma หรือ boemaw) และช่างเทคนิค (badzji).

ในขณะที่ Nanga, เรียนด้วยตัวเองวางคนที่บางครั้งอาจจะเป็นประโยชน์,ผู้เชี่ยวชาญได้รับการอบรมเป็นเวลาหลายปีจะต้องรับผิดชอบสำหรับการส่งของประวัติศาสตร์และความแตกต่าง knowledge.a แบบดั้งเดิมสามารถทำระหว่างประเภทต่อไปนี้:

โบราณและตำรามาตรฐาน phima / dzoema ช่องปากที่มีการกระจายกว้างในหมู่ชาวอาข่าและ Hani กลุ่มย่อย บ่งชี้ว่าสมัยโบราณ.
นิทานพื้นบ้าน-เรื่องราวตำนานบอกว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้สูงอายุเหล่านี้อาจจะมาจากตำรา phima / dzoema ประวัติศาสตร์หรือเรื่องราวที่เป็นที่นิยมในการอธิบายปรากฏการณ์ร่วมสมัยหรือมีความตั้งใจที่จะมีคุณธรรมมากกว่าประวัติศาสตร์สืบมาบางทีอาจจะใกล้เคียงจากกลุ่มชนเผ่าหรือที่ลุ่ม ตัวอย่างเรื่องราวของ 'คู่รอดจากน้ำท่วมในฟักทอง', 'ต้นกำเนิดของข้าว', 'การล่าสัตว์ในสิบของดวงอาทิตย์ที่นำไปสู่​​ความมืด' ฯลฯ
เด็ก 'น​​ิทาน' ของการจัดเรียงที่คุ้นเคยกับวัฒนธรรมจำนวนมากดังนั้น พวกเขามีค่าการศึกษา แต่ไม่สามารถดำเนินการอย่างจริงจังเป็นบันทึกทางประวัติศาสตร์ พวกเขารวมเรื่องราวเกี่ยวกับ mawhui และ mawnyi และหลายเรื่องที่เกี่ยวกับเสือดื่มที่มีแอลกอฮอล์และ pehseu (มนุษย์หมาป่าและแวมไพร์) (Hansson, 1984b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมอาข่าและฮานี 'หลัง literate' ในแง่ที่ว่าเกิดจากกลุ่มเจียยีพัฒนาสูงซึ่งต้องมีสคริปต์ เป็นประวัติของพวกเขาบอกเรา ได้ พวกเขาเป็น 'literate ก่อน' ที่พวกเขามี 'หาย' ของสคริปต์ พวกเขากล่าวว่า 'กินหนังสือของบัฟฟาโลซ่อนของพวกเขาเมื่อพวกเขาหิว' (Lewis, 1969 ปี 1:35 ยาง Wanzhi, 1991)

Mnemesis การซ้อมพูดส่ง 'ดั้งเดิมรู้' รวมทั้งประวัติของพวกเขามากเพียงใดปัญหา การใช้ และการสืบพันธุ์ของทรัพยากรระบบนิเวศ และปฏิกิริยาของพวกเขาเพื่อกดดันทางการเมืองภายนอก เป็นส่วนหนึ่งของกำลังการผลิตเพื่อความอยู่รอด 'รอดระบบของพวกเขา' ไม่ทั้งหมดของพวกเขา 'ปากวรรณกรรม' สามารถเป็นเช่น อย่างไรก็ตามได้

ทำให้เข้าใจประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอาข่าโดยไม่ทราบข้อความช่องปากที่แตกต่างหลากหลาย และค่าที่กำหนดไว้ โดยอาข่าเอง ที่ว่าการพูดของผู้นำหมู่บ้าน (Dzoema), ครู และ reciters (Pirma หรือ Boemaw) และช่างเทคนิค (Badzji) ได้

ขณะ Nanga เรียนรู้วางคน บางครั้งอาจเป็นประโยชน์ ผู้เชี่ยวชาญได้รับการอบรมปีจะรับผิดชอบการส่งประวัติและความรู้ดั้งเดิมสามารถทำการแยกความแตกต่างระหว่างประเภทต่อไปนี้:

Archaic และแบบปาก Phima/Dzoema ข้อ ที่กระจายกว้างในหมู่อาข่าและฮานีกลุ่มย่อยแสดงโบราณ
นิทานพื้นบ้าน เรื่องราว ตำนานบอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้สูงอายุได้ เหล่านี้อาจมาจากข้อความ Phima/Dzoema ประวัติศาสตร์ หรือเรื่องราวยอดนิยมที่อธิบายปรากฏการณ์ร่วมสมัย หรือมีมีคุณธรรม มากกว่าประวัติศาสตร์เจตนา บริษัทฯ อาจจะจากเพื่อนชาว หรือ lowland กลุ่ม อย่างเรื่องของการ 'คู่บันทึกจากน้ำท่วมในฟักทอง' 'ต้นกำเนิดของข้าว' 'ล่าของดวง 10 ที่นำไปสู่ความมืด' ฯลฯ
เด็ก 'นิทาน' ของเรียงคุ้นเคยกับวัฒนธรรมมากขึ้น พวกเขามีค่าศึกษา แต่ไม่ทำอย่างจริงจังเป็นระเบียนประวัติศาสตร์ รวมเรื่องราวเกี่ยวกับ Mawhui และ Mawnyi และเรื่องราวต่าง ๆ เกี่ยวกับเสือ สุรา และ pehseu (มนุษย์หมาป่าและแวมไพร์) (แฮนส์สัน 1984b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวอาข่า Hani Baragwanath Hospital และสังคมเป็น'หลังได้รับประกาศนียบัตร'ในความรู้สึกว่าพวกเขาพร้อมก้านไมโครโฟนจากกลุ่ม yi-chia พัฒนาเป็นอย่างสูงซึ่งมีสคริปท์เป็นประวัติของตนบอกให้เรา ห้องพักได้รับ" Pre - ได้รับประกาศนียบัตร'ในที่พวกเขามี'หายไปของสคริปต์ที่พูดว่า"พวกมันกินหนังสือของควายซ่อนเมื่อหิว'( Lewis 1969 . 135 ยาง wanzhi 1991 )

mnemesismemorising และการส่งข้อมูลทางวาจาของ'ความรู้แบบดั้งเดิม'รวมถึงประวัติของตนในการเอาชนะปัญหาการสร้างและใช้ทรัพยากรทางนิเวศวิทยาและการตอบสนองของพวกเขาต่อแรงกดดันทางการเมืองต่างประเทศเป็นส่วนหนึ่งของความจุของพวกเขาเพื่อความอยู่รอด"ระบบการดำรงอยู่ของ' "ไม่ได้ทั้งหมดของพวกเขา"งานวรรณกรรมในช่องปากสามารถได้รับการพิจารณาให้ดังกล่าวอย่างไรก็ตาม.

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำความเข้าใจทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของชาวอาข่าโดยไม่รู้ว่าทางเลือกที่หลากหลายของข้อความด้วยวาจาแตกต่างกันและความคุ้มค่าที่ให้ไว้กับคนของชาวอาข่าที่ตัวเองที่จะพูดว่าผู้นำหมู่บ้านของตน( dzoema ) reciters และครู( pirma หรือ boemaw )และช่างเทคนิค( badzji ).

ในขณะที่ nanga สอนตัวเองนอนอยู่อาจเป็นประโยชน์ผู้เชี่ยวชาญจะได้รับการฝึกอบรมในช่วงหลายปีจำนวนมากในการเป็นผู้รับผิดชอบในการส่งสัญญาณของประวัติศาสตร์และความรู้แบบดั้งเดิม.ความแตกต่างที่สามารถทำให้ระหว่างข้อความ:

โบราณและแบบมาตรฐานด้วยวาจา phima / dzoema แนวเพลงต่อไปนี้ซึ่งมีหลากหลายการกระจายในหมู่ของชาวอาข่าและ Hani Baragwanath Hospital Sub - กลุ่มแสดงโบราณ.
พื้นเมือง - เรื่องเล่าตำนานเรื่องเล่าให้ฟังโดยเฉพาะโดยพวกผู้ใหญ่เหล่านี้อาจมีที่มาจากข้อความ dzoema phima /ทางประวัติศาสตร์ที่ได้รับความนิยมหรือมีเรื่องอธิบายปรากฏการณ์แบบร่วมสมัยหรือมีเจตนาทางศีลธรรมมากกว่าทางประวัติศาสตร์ที่หวังผลประโยชน์อาจจะอยู่ในบริเวณใกล้เคียงจากกลุ่มชนเผ่าหรือลุ่ม มีตัวอย่างเรื่องราวของ'แบบเตียงนอนเดี่ยวสองเตียงที่บันทึกไว้จากกระแสน้ำในฟักทองที่"ที่มาของข้าว"ออกล่าของสิบ Suns ที่นำไปสู่ความมืดของเป็นต้น
'เด็ก'นิทาน'ของคนที่คุณคุ้นเคยเป็นอย่างดีกับวัฒนธรรมจำนวนมาก. ห้องพักมีความคุ้มค่าทางการศึกษาแต่ไม่สามารถบันทึกข้อมูลทางประวัติศาสตร์อย่างจริงจัง ห้องพักรวมถึงเรื่องราวเกี่ยวกับ mawhui และ mawnyi และหลายเรื่องเกี่ยวกับวิญญาณเสือและ pehseu (มนุษย์หมาป่าและผีดิบ)( hansson 1984 B )