The central Biblical strategy for c

The central Biblical strategy for coming out of darkness and discouragement and doubt is a conscious effort of the mind. Notice these strong words of intentionality (even stronger in the Hebrew with the second verb in each pair a cohortative):"I shall remember... Surely I will remember" (verse 11); "I will meditate... and [I will] muse" (verse 12). These are conscious acts that he chooses to do. This is the fight of faith. This is the fight for delight. This is the opposite of passivity and resignation. This is a strategy of life.
All of us have said (or ought to have said) from time to time:"I know God in my head, but I don't feel him in my heart. My knowledge is not rescuing me the way it did the Psalmist. "I don't want to minimize physical and traumatic obstacles, but I do want to raise this question- mainly for myself, but for you too:When we say that we know facts about God in our head, but they are not making their way down into our emotions and making any difference the way they seem to for the psalmist, what do we mean by" knowing facts about God "?
Do we mean what the psalmist does by" remembering "and" meditating "and" musing "? I Do we mean what the psalmist does by "remembering" and "meditating" and "musing"? I wonder. Take an example. Suppose you are feeling unworthy and unacceptable to God and generally a failure and having little motivation to rise above the sense of despondency. Now, you have lots of knowledge in your head of Christ's great deeds of old. And if someone says to you, "But don't you know that you are justified by faith and God looks on you in Christ as you cast yourself on him for mercy?" you might say, "Yes, I know that in my head, but it isn't having any effect on my feelings."
But is that passive knowing about- or that awareness of- justification what the psalmist means by "remember, meditate, muse "? Could it be that he means something like this? I will call to mind that my Lord Jesus- the kindest, most loving, and utterly sinless man- on a day in history hung on a Roman cross of torture and execution in horrible pain next to a man who had lived a life of sin all his life and was on the brink of eternal dam nation. I will remember the sufferings of what he experienced that day and let them brew in my mind. I will remember that the thief next to him said, for some wonderful and inexplicable reason (for he was cursing at first)," Jesus, remember me when You come in Your kingdom! "(Luke 23:42). I will meditate on the grace of God that brought that change of heart. I will muse on how unlikely that was and how hopeless that request was. I will talk to myself about how this man had no time to become good and deserving before he died. I will think about what kind of grace he thought might be available from this dying Christ.
Then I will remember- I will consciously pursue the memory, I will call it up from my memory or I will track it down in the Gospel of Luke- that Jesus said to the thief, "Truly I say to you, today you shall be with Me in Paradise" (Luke 23:43). And I will pause here and muse on this answer a long time. I will not hurry off somewhere to say that such knowledge has no effect on my emotions. I will pause. I will linger and muse and meditate on this. This is a wonder. Here is a dying man declaring a life- long thief accepted and loved and heaven- bound. Here is a grace that sweeps a lifetime of guilt away in an instant. Here is a power that says death can hold neither you nor me. Here is an authority that decides who goes to heaven and who doesn't. Here is an immediacy that says it will happen this very day. No purgatory, no testing, no penance. Just absolute forgiveness and acquittal and cleansing and acceptance. "Your way, O God, is holy; What god is great like our God? You are the God who works wonders" (Psalm 77:13).
How many of us have fought for the joy of faith like that when we complain that we know the facts of God but they hare not having any effect on our feelings?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์คัมภีร์กลางสำหรับออกมาความมืด และความสงสัยมีความพยายามมีสติจิตใจ สังเกตคำเหล่านี้แข็งแกร่ง intentionality (แข็งแกร่งในภาษาฮิบรูที่ มีกริยาสองในแต่ละคู่ cohortative): "ผมจะจำได้ว่า... แน่นอน ฉันจะจดจำ" (ข้อ 11); "ฉันจะนั่งสมาธิ... และ [ผมจะ] รำพึง" (ข้อ 12) เหล่านี้ทำหน้าที่ใส่ใจที่เขาเลือกที่จะทำได้ นี่คือการต่อสู้ของความเชื่อ นี่คือการต่อสู้ในความสุข นี่คือตรงข้ามปล่อยและลาออก นี่คือกลยุทธ์ของชีวิต
เราได้กล่าวว่า (หรือควรจะได้กล่าว) เวลา: "ฉันรู้จักพระเจ้าในหัวของฉัน แต่ฉันไม่รู้สึกพระองค์ในหัวใจของฉัน ความรู้ของฉันจะไม่ช่วยฉันแบบที่มันไม่ได้เป็นผู้ "ฉันไม่ต้องการลดอุปสรรคทางกายภาพ และเจ็บปวด แต่ต้องยกนี้คำถาม-ส่วนใหญ่ สำหรับตัวเอง แต่คุณเกินไป: เมื่อเราพูดว่า เรารู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพระเจ้าในหัวของเรา แต่พวกเขาไม่ทำทางของพวกเขาลงในอารมณ์ของเรา และทำให้แตกต่างตามคอนเซ็ปสำหรับผู้ ทำอะไรเราหมายถึงโดย "รู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพระเจ้า" ?
ทำเราหมายถึง ผู้ที่ "จดจำ" และ" meditating "และ" musing" ฉันทำเราหมายถึง ผู้ที่ "จดจำ" และ "meditating" และ "musing" ไม่ทราบ ใช้ตัวอย่าง สมมติว่า คุณมีความรู้สึกที่ไม่เหมาะสม และยอมรับพระเจ้า และโดยทั่วไปความล้มเหลว และมีแรงจูงใจน้อยจะเพิ่มขึ้นเหนือความท้อแท้ ตอนนี้ คุณมีจำนวนมากของความรู้ในหัวของคุณของความดีของพระคริสต์เก่า และ ถ้ามีคนกล่าวว่า คุณ "แต่คุณอย่าว่า คุณเป็นธรรม ด้วยความเชื่อ และพระดูคุณในพระคริสต์ ตามที่คุณโยนตัวเองบนเขาความเมตตา" คุณอาจพูดว่า "ใช่ ฉันรู้ว่าในหัวของฉัน แต่มันไม่มีผลใด ๆ ในความรู้สึกของฉัน"
แต่คือ ว่า รู้แฝงเกี่ยวกับ - หรือที่รับรู้ของ เหตุผลผู้ใดหมายถึง "จำ นั่งสมาธิ มิวส์" มันอาจเป็นว่า เขาหมายถึง อะไรเช่นนี้ ผมจะโทรกลับไปของฉันพระเยซู - kindest น่ารัก และโคตรแหละคนในวันที่ในประวัติศาสตร์แขวนบนกางเขนโรมันความทรมานในความเจ็บปวดที่น่ากลัวอยู่คนที่มีบาปชีวิตทุกชีวิตอาศัยอยู่ และอยู่บนขอบของนิรันดร์เขื่อนประเทศ ฉันจะจดจำทุกข์ของสิ่งที่เขามีประสบการณ์วันที่ และให้ชงในจิตใจของฉัน จะจำว่า ขโมยอยู่เขากล่าวว่า สำหรับเหตุผลบางอย่างยอดเยี่ยม และ inexplicable (สำหรับเขา cursing ในตอนแรก), "พระเยซู จำฉันเมื่อคุณมาในราชอาณาจักรของคุณ " (ลูกา 23:42) ฉันจะพาพระคุณพระเจ้าที่นำการเปลี่ยนแปลงของหัวใจ ฉันจะรำพึงว่า น่าที่ถูกและวิธีตาคำขอที่ถูก ฉันจะพูดกับตัวเองถึงว่าคนนี้มีเวลาไม่ให้กลายเป็นดี และสมควรก่อนเขาตาย จะคิดเกี่ยวกับชนิดของพระคุณคิดว่าเขาอาจมีจากนี้ตาย คริสต์.
แล้วผมจะจำได้ว่า - ฉันจะสติติดตามหน่วยความจำ ฉันจะเรียกว่าค่าจากหน่วยความจำของฉัน หรือฉันจะติดตามลงในในพระวรสารของลูกา - ที่พระเยซูตรัสว่า การขโมย "แท้จริงฉันบอกคุณ วันนี้คุณจะอยู่กับฉันในสวรรค์" (ลูกา 23:43) และผมจะหยุดที่นี่ และรำพึงนี้คำตอบเป็นเวลานาน นอกจากนี้ฉันไม่จะรีบออกข้าง ๆ พูดว่า ความรู้นั้นไม่มีผลต่ออารมณ์ของฉัน ฉันจะหยุด ฉันจะลิงเกอร์ และรำพึง และสมาธินี้ ใจอยู่ ประกาศขโมยชีวิตยาว และยอมรับ และรักสวรรค์ผูกคนตายได้ นี่คือพระคุณที่ชีวิตความผิดไปในทันที นี่คือพลังงานที่กล่าวว่า ความตายสามารถกดค้างไว้ไม่ว่าคุณหรือผม นี่คือเป็นผู้ที่ตัดสินใจไปที่สวรรค์และที่ไม่ Immediacy ว่ามันจะเกิดขึ้นนี้มากวันนั้น นรกไม่ ไม่ทดสอบ penance ไม่ อภัยโทษสัมบูรณ์เพียงมาตรการ และทำความสะอาด และยอมรับกัน "ทาง พระเจ้า O ไม่บริสุทธิ์ พระเจ้าอะไรจะดีเหมือนพระเจ้าของเรา คุณคือพระเจ้าทำงานสิ่งมหัศจรรย์" (สดุดี 77:13) .
จำนวนเราได้สู้สำหรับความสุขของความเชื่อเช่นนั้นเมื่อเราบ่นว่า เรารู้ข้อเท็จจริงของพระเจ้า แต่ก็ฮาไม่มีผลใด ๆ ในความรู้สึกของเรา?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์พระคัมภีร์ไบเบิลกลางสำหรับออกจากความมืดและกำลังใจมาและข้อสงสัยเป็นความใส่ใจของจิตใจ ขอให้สังเกตคำที่แข็งแกร่งเหล่านี้ intentionality (ที่แข็งแกร่งในภาษาฮิบรูที่มีคำกริยาที่สองในแต่ละคู่ cohortative): "ผมจะจดจำ ... แน่นอนฉันจะจำ" (ข้อ 11); "ผมจะนั่งสมาธิ ... และ [ฉันจะ] รำพึง" (ข้อ 12) เหล่านี้คือการกระทำที่มีสติว่าเขาเลือกที่จะทำ นี่คือการต่อสู้ของความศรัทธา นี่คือการต่อสู้เพื่อความสุข นี้เป็นตรงข้ามของดุษณีและการลาออก นี้เป็นกลยุทธ์ของชีวิต
เราทุกคนได้กล่าวว่า (หรือควรจะได้กล่าวว่า) เวลา: "ฉันรู้ว่าพระเจ้าอยู่ในหัวของฉัน แต่ฉันไม่รู้สึกว่าเขาอยู่ในหัวใจของฉันรู้ฉันไม่ได้ช่วยให้ฉันได้. ทางมันผู้ประพันธ์สดุดี "ผมไม่ต้องการที่จะลดอุปสรรคทางร่างกายและบาดแผล แต่ฉันไม่ต้องการที่จะยกคำถามนี้ส่วนใหญ่สำหรับตัวเอง แต่สำหรับคุณเกินไป. เมื่อเราบอกว่าเราทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพระเจ้าในหัวของเรา แต่พวกเขาจะไม่ได้ทำให้ทางของพวกเขาลงไปในอารมณ์ของเราและสร้างความแตกต่างใด ๆ วิธีที่พวกเขาดูเหมือนจะแต่งสดุดีสำหรับสิ่งที่เราหมายถึงโดย "รู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพระเจ้า"?
เราจะหมายถึงสิ่งที่ผู้เขียนสดุดีไม่โดย "จดจำ" และ "การนั่งสมาธิ "และ" ครุ่นคิด "? ฉันหมายถึงสิ่งที่เราแต่งสดุดีอย่างไม่โดย "จดจำ" และ "การนั่งสมาธิ" และ "ครุ่นคิด"? ฉันสงสัย นำตัวอย่าง สมมติว่าคุณมีความรู้สึกไม่คู่ควรและยอมรับไม่ได้กับพระเจ้าและโดยทั่วไปความล้มเหลวและมีแรงจูงใจน้อยที่จะอยู่เหนือความรู้สึกของความสิ้นหวัง ตอนนี้คุณมีจำนวนมากของความรู้ในหัวของคุณของพระคริสต์ของการกระทำที่ดีของเดิม และถ้ามีคนพูดกับคุณ "แต่คุณไม่ทราบว่าคุณจะมีความชอบธรรมโดยความเชื่อและพระเจ้ามองคุณในพระคริสต์ตามที่คุณโยนตัวเองกับเขาสำหรับความเมตตา?" คุณอาจจะบอกว่า "ใช่ฉันรู้ว่าในหัวของฉัน แต่มันก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อความรู้สึกของฉันใด ๆ ".
แต่เป็นที่รู้ about- เรื่อย ๆ หรือว่าการรับรู้ of- เหตุผลสิ่งที่ผู้เขียนสดุดีหมายถึง "จำได้ว่านั่งสมาธิ รำพึง "? มันอาจเป็นไปได้ว่าเขาหมายถึงอะไรเช่นนี้? ฉันจะเรียกในใจว่าพระเจ้าพระเยซูของฉันใจดี, รักมากที่สุดและปราศจากบาปอย่างเต็มที่จัดการในวันนี้ในประวัติศาสตร์ที่แขวนอยู่บนไม้กางเขนโรมันการทรมานและการดำเนินการในความเจ็บปวดที่น่ากลัวต่อไปกับผู้ชายคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในชีวิตของบาปทั้งหมด ชีวิตและเขาอยู่บนขอบของประเทศเขื่อนนิรันดร์ ฉันจะจำความทุกข์ยากของสิ่งที่เขามีประสบการณ์ในวันนั้นและให้พวกเขาชงในใจของฉัน ผมจะจำไว้ว่าขโมยไปเขากล่าวว่าสำหรับเหตุผลที่ยอดเยี่ยมและอธิบายไม่ได้บางคน (สำหรับเขาถูกด่าในตอนแรก), "พระเยซูจำผมได้เมื่อคุณมาอยู่ในราชอาณาจักรของคุณ!" (ลูกา 23:42) ผมจะนั่งสมาธิในพระคุณของพระเจ้าที่นำการเปลี่ยนแปลงของหัวใจที่ ผมจะคิดถึงวิธีที่ไม่น่าที่เป็นและวิธีสิ้นหวังว่าขอเป็น ฉันจะพูดคุยกับตัวเองเกี่ยวกับวิธีที่ผู้ชายคนนี้มีเวลาที่จะกลายเป็นสิ่งที่ดีและสมควรได้รับก่อนที่เขาจะเสียชีวิตไม่มี ผมจะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ชนิดของความสง่างามที่เขาคิดว่าอาจจะมีจากนี้จะตายคริสต์
แล้วฉันจะจำที่ฉันมีสติจะติดตามหน่วยความจำที่ฉันจะเรียกมันขึ้นมาจากความทรงจำของฉันหรือฉันจะติดตามลงในประวัติของ Luke- ที่พระเยซูตรัสกับโจร "เราบอกความจริงกับคุณวันนี้คุณจะอยู่กับฉันในสวรรค์" (ลูกา 23:43) และฉันจะหยุดที่นี่และคิดถึงคำตอบนี้เป็นเวลานาน ฉันจะไม่รีบออกไปที่ไหนสักแห่งที่จะบอกว่าความรู้ดังกล่าวมีผลกระทบต่อความรู้สึกของฉัน ฉันจะหยุดชั่วคราว ฉันจะอู้และคิดถึงและนั่งสมาธิเกี่ยวกับเรื่องนี้ นี้ไม่น่าแปลกใจ นี่คือคนที่กำลังจะตายประกาศขโมยยาวชีวิตได้รับการยอมรับและเป็นที่รักและผูกพันสวรรค์ นี่คือความสง่างามที่กวาดชีวิตของความรู้สึกผิดออกไปในทันที นี่คือพลังที่บอกว่าการตายสามารถถือโดยคุณไม่ให้ฉันเป็น นี่คืออำนาจที่ตัดสินใจที่จะไปสวรรค์และผู้ที่ไม่ นี่คือความฉับไวที่บอกว่ามันจะเกิดขึ้นวันนี้มาก ไม่มีนรกทดสอบไม่มีบาป การให้อภัยก็แน่นอนและการตัดสินและการทำความสะอาดและการยอมรับ "วิธีโอพระเจ้าของคุณเป็นคนบริสุทธิ์หรือไม่สิ่งที่พระเจ้าจะยิ่งใหญ่อย่างพระเจ้าของเราท่านเป็นพระเจ้าที่งานมหัศจรรย์" (สดุดี 77:13)
วิธีการหลายของเราได้ต่อสู้เพื่อความสุขของการมีความเชื่อเช่นนั้นเมื่อเราบ่นว่า เรารู้ข้อเท็จจริงของพระเจ้า แต่พวกเขาไม่ได้มีกระต่ายผลกระทบต่อความรู้สึกของเราหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลางพระคัมภีร์กลยุทธ์ที่มาของความมืดและทำให้หมดกำลังใจและสงสัย คือ การมีสติของจิต คำพูดของ intentionality ( สังเกตเหล่านี้แข็งแรงปลอดภัยแม้ในภาษาฮิบรูคำกริยาที่สองในแต่ละคู่ cohortative ) : " ผมจะจดจำ . . . . . . . แน่นอน ผมจะจดจำ " ( ข้อ 11 ) ; " ผมจะนั่งสมาธิ . . . . . . . และ [ จะ ] Muse " ( ข้อ 12 ) เหล่านี้คือการตระหนักว่า เขาเลือกที่จะทำนี่คือการต่อสู้ของความเชื่อ นี่คือการต่อสู้เพื่อความสุข นี้เป็นตรงกันข้ามเอง และการลาออก นี้เป็นกลยุทธ์ของชีวิต เราทุกคนต้องบอกว่า
( หรือควรจะพูดว่า ) เวลา : " ฉันรู้ว่าพระเจ้าอยู่ในหัวของผม แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาในใจ ความรู้ของฉันจะไม่ช่วยฉันเหมือนนักแต่งสดุดี " ฉันไม่ต้องการที่จะลดอุปสรรคทางกายภาพและร้ายแรงแต่ฉันต้องการที่จะเพิ่มคำถามนี้ส่วนใหญ่สำหรับตัวเอง แต่สำหรับคุณเกินไป เมื่อเราบอกว่าเรารู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพระเจ้าในหัวของเรา แต่พวกเขาจะไม่ทำทางของพวกเขาลงไปในอารมณ์ของเรา และทำให้ความแตกต่างใด ๆ วิธีที่พวกเขาดูเพื่อสดุดี แล้วคุณหมายถึงอะไรโดย " ทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ พระเจ้า "
เราหมายถึงสิ่งที่ผู้แต่งจะ " จำ " และ " สติ " และ " ตรึกตรอง "ฉันทำสิ่งที่เราหมายถึงผู้แต่งไม่ " จำ " และ " สติ " และ " ตรึกตรอง " ผมสงสัยว่า เอาตัวอย่าง สมมติว่าคุณรู้สึกไร้ค่าและไม่เป็นที่ยอมรับของพระเจ้าและโดยทั่วไปความล้มเหลวและมีแรงจูงใจน้อยที่จะอยู่เหนือความรู้สึกของความสิ้นหวัง . ตอนนี้คุณมีความรู้มากมายในหัวของพระคริสต์มากการกระทำของเก่า และถ้าใครมาว่าคุณ" แต่คุณไม่รู้ว่าคุณเป็นคนชอบธรรมโดยความเชื่อในพระคริสต์ และพระเจ้าดูเหมือนคุณตามที่คุณโยนตัวเองบนเขาสำหรับความเมตตา ? คุณอาจจะพูดได้ว่า " ใช่ ผมรู้ว่าในหัวของฉัน แต่มันไม่ได้มีผลต่อความรู้สึก "
แต่นั่นเรื่อยๆรู้ หรือว่า ความตระหนักของ - เหตุผลอะไรสดุดีหมายถึงโดย " จำได้ , นั่งสมาธิ , Muse " มันอาจเป็นไปได้ว่าเขาหมายถึงอะไรแบบนี้ผมจะเรียกในใจว่า พระเยซูทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของฉัน - คนใจดี รัก มากที่สุด และอย่างปราศจากบาปมนุษย์ - ในวันประวัติศาสตร์ แขวนไว้บนไม้กางเขนโรมันของการทรมานและประหารชีวิตในความเจ็บปวดที่น่ากลัวต่อไป เป็นคนที่ได้ใช้ชีวิตของบาปทั้งหมดของเขาชีวิตและอยู่ในปากของเขื่อนประเทศนิรันดร ผมจะจดจำความทุกข์จากสิ่งที่เขาพบในวันนั้น และให้พวกเขาตั้งเค้าในใจของฉันฉันจะจำไว้ว่าโจรต่อไป เขากล่าวว่า สำหรับบางคนที่ยอดเยี่ยมและอธิบายเหตุผล ( ที่เขาด่าก่อน ) , " พระเจ้า , จำผมได้เมื่อคุณเข้ามาในราชอาณาจักรของคุณ ! ( ลูกา 23 : 42 ) ผมจะรำพึงถึงพระคุณของพระเจ้า ที่นำการเปลี่ยนแปลงของหัวใจ ผมจะคิดถึงไรน่าที่เป็นและวิธีการที่สิ้นหวังที่ร้องขอได้ผมจะพูดกับตัวเองว่าชายคนนี้ไม่มีเวลาที่จะกลายเป็นดีและสมควร ก่อนที่เขาจะตาย ผมจะคิดเกี่ยวกับชนิดของเกรซ ที่เขาคิดว่าจะสามารถใช้ได้จากตายพระคริสต์ .
แล้วฉันจะจำไว้ ข้าจะตั้งใจติดตามความทรงจำ ผมจะเรียกมันขึ้นมาจากความทรงจำ หรือผมจะติดตามลงในประวัติของลุคที่พระเยซูตรัสกับโจร " แท้จริงฉันพูดกับคุณ ,วันนี้คุณจะอยู่กับฉันในสวรรค์ " ( ลก 23 : 43 ) และฉันจะหยุดที่นี่และแรงบันดาลใจในนี้ตอบตั้งนาน ผมจะรีบปิดบางแห่งกล่าวว่า เรื่องดังกล่าวไม่มีผลกระทบต่อความรู้สึก ผมจะหยุด ผมจะอู้ และมิวส์ สมาธินี้ น่าแปลกจริงๆ ที่นี่มีคนตายประกาศชีวิต - ยาวขโมยยอมรับและรักฟ้า - ผูกพันนี่คือพระคุณที่กวาดชีวิตของความรู้สึกผิดออกไปในทันที นี่คือพลังที่บอกว่าความตายสามารถถือได้ทั้งคุณและฉัน นี่เป็นอำนาจที่จะตัดสินว่า ใครจะได้ไปสวรรค์บ้าง ที่นี่มีความเร่งด่วนที่บอกว่ามันจะเกิดขึ้นวันนี้ ไม่มีนรก ไม่มีสอบ ไม่มีการสำนึกบาป แค่ยกโทษให้แน่นอนและการตัดสินและการชำระและการยอมรับ " วิธีของคุณ , O พระเจ้าบริสุทธิ์สิ่งที่พระเจ้าทรงยิ่งใหญ่เหมือนพระเจ้าของเรา คุณเป็นพระเจ้าที่งานมหัศจรรย์ " ( สดุดี 77:13 ) .
หลายวิธีที่เราต่อสู้เพื่อความสุขของ ศรัทธา เหมือนตอนที่เราบ่นว่า เรารู้ข้อเท็จจริงของพระเจ้าแต่พวกเขากระต่ายไม่มีผลในความรู้สึกของเรา