The first epidemic of bubonic plagu

The first epidemic of bubonic plague dates back to the mid 6th century, known as the Plague of Justinian.[8] The largest epidemic was the Black Death of Europe in the 14th century. In medieval times the large loss of people due to the bubonic plague in a town created an economic disaster. Community plague doctors were quite valuable and were given special privileges. For example, plague doctors were freely allowed to perform autopsies, which were otherwise generally forbidden in Medieval Europe, to research a cure for the plague.

In some cases, plague doctors were so valuable that when Barcelona dispatched two to Tortosa in 1650, outlaws captured them en route and demanded a ransom. The city of Barcelona paid for their release.[5] The city of Orvieto hired Matteo fu Angelo in 1348 for 4 times the normal rate of a doctor of 50-florin per year.[5] Pope Clement VI hired several extra plague doctors during the Black Death plague. They were to attend to the sick people of Avignon. Of eighteen doctors in Venice, only one was left by 1348: five had died of the plague, and twelve were missing and may have fled.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคระบาดครั้งแรกของกาฬโรควันที่กลับไปศตวรรษที่ 6 กลาง เรียกว่าโรคระบาดจัสติเนียน [8] การระบาดใหญ่ถูกดำตายของยุโรปในศตวรรษที่ 14 ในยุคกลางเวลาสูญเสียขนาดใหญ่ของคนเนื่องจากกาฬโรคในสร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจการเมือง แพทย์ระบาดชุมชนมีคุณค่ามาก และได้รับสิทธิพิเศษ เช่น แพทย์โรคระบาดได้อิสระรับอนุญาตให้ทำการชันสูตรศพ ซึ่งถูกมิฉะนั้นโดยทั่วไปห้ามในยุโรปยุคกลาง การวิจัยการรักษากาฬโรคในบางกรณี แพทย์โรคระบาดก็มีคุณค่าดังนั้นว่า เมื่อบาร์เซโลนาส่งสอง Tortosa ใน 1650 โจรจับเส้น และเรียกร้องค่าไถ่ เมืองบาร์เซโลนาจ่ายสำหรับการ [5]เมือง Orvieto จ้าง Matteo ฟูแองเจโลใน 1348 4 เท่าราคาปกติของหมอของ 50-florin ต่อปี [5] สมเด็จพระสันตะปาปาหนักแน่น VI จ้างแพทย์เพิ่มระบาดหลายระหว่างระบาดตายดำ อยู่ร่วมกับคนป่วยของอาวิญง แพทย์สิบแปดในเวนิส เหลือเพียงหนึ่งเดียว โดย 1348: ห้าเสียชีวิตจากภัยพิบัติ และสิบสองไป และอาจมีการหลบหนีไป [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแพร่ระบาดครั้งแรกของกาฬโรควันที่กลับไปในช่วงกลางศตวรรษที่ 6 หรือที่เรียกว่าโรคระบาดจัสติเนียน. [8] การระบาดของโรคที่ใหญ่ที่สุดคือกาฬโรคในยุโรปในศตวรรษที่ 14 ในยุคการสูญเสียมากของผู้คนอันเนื่องมาจากกาฬโรคในเมืองสร้างภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ แพทย์โรคระบาดเป็นชุมชนที่มีคุณค่ามากและได้รับสิทธิพิเศษ ตัวอย่างเช่นแพทย์โรคระบาดได้รับอนุญาตอย่างเป็นอิสระในการดำเนินการชันสูตรศพซึ่งถูกห้ามมิฉะนั้นโดยทั่วไปในยุคกลางยุโรปเพื่อการวิจัยการรักษาโรคระบาดได้. ในบางกรณีแพทย์โรคระบาดเป็นที่มีคุณค่าเพื่อที่ว่าเมื่อบาร์เซโลนาส่งสองถึง Tortosa ใน 1650 โจรจับ พวกเขาเส้นทางและเรียกร้องค่าไถ่ เมืองบาร์เซโลนาที่จ่ายสำหรับการเปิดตัวของพวกเขา. [5] เมือง Orvieto จ้างมัตเตโอ Fu แองเจโลใน 1348 สำหรับ 4 ครั้งในอัตราปกติของแพทย์ 50 เหรียญเงินต่อปี. [5] สมเด็จพระสันตะปาปา Clement VI จ้างแพทย์หลายโรคระบาดเป็นพิเศษในช่วง โรคระบาดกาฬโรค พวกเขาจะเข้าร่วมกับคนป่วยของอาวิญง สิบแปดแพทย์ในเวนิสเพียงหนึ่งถูกทิ้งไว้โดย 1348:. ห้าเสียชีวิตจากภัยพิบัติและสิบสองได้หายไปและอาจจะหลบหนีไปได้ [9]