in 1968, a young Intel engineer nam

in 1968, a young Intel engineer named
Ted Hoff found a way to put the circuits
necessary for computer processing
onto a tiny piece of silicon. His invention
of the microprocessor spurred a
series of technological breakthroughs –
desktop computers, local and wide area
networks, enterprise software, and the
Internet – that have transformed the
business world.Today, no one would dispute
that information technology has
become the backbone of commerce. It
underpins the operations of individual
companies, ties together far-flung supply
chains, and, increasingly, links businesses
to the customers they serve.
Hardly a dollar or a euro changes hands
anymore without the aid of computer
systems.
As IT’s power and presence have expanded,
companies have come to view it
as a resource ever more critical to their
success, a fact clearly reflected in their
spending habits. In 1965, according to a
study by the U.S. Department of Commerce’s
Bureau of Economic Analysis,
less than 5% of the capital expenditures
of American companies went to information
technology. After the introduction
of the personal computer in the
early 1980s, that percentage rose to 15%.
By the early 1990s, it had reached more
than 30%, and by the end of the decade
it had hit nearly 50%. Even with the recent
sluggishness in technology spending,
businesses around the world continue
to spend well over $2 trillion a
year on IT.
But the veneration of IT goes much
deeper than dollars. It is evident as well
in the shifting attitudes of top managers.
Twenty years ago, most executives
looked down on computers as proletarian
tools – glorified typewriters and calculators – best relegated to low level
employees like secretaries, analysts, and
technicians. It was the rare executive
who would let his fingers touch a keyboard,
much less incorporate information
technology into his strategic thinking.
Today, that has changed completely.
Chief executives now routinely talk
about the strategic value of information
technology, about how they can use IT
to gain a competitive edge, about the
“digitization” of their business models.
Most have appointed chief information
officers to their senior management
teams, and many have hired strategy
consulting firms to provide fresh ideas
on how to leverage their IT investments
for differentiation and advantage.
Behind the change in thinking lies a
simple assumption: that as IT’s potency
and ubiquity have increased, so too has
its strategic value. It’s a reasonable assumption,
even an intuitive one. But it’s
mistaken. What makes a resource truly
strategic – what gives it the capacity to
be the basis for a sustained competitive
advantage – is not ubiquity but scarcity.
You only gain an edge over rivals by
having or doing something that they
can’t have or do. By now, the core functions
of IT – data storage, data processing,
and data transport – have become
available and affordable to all.1 Their
very power and presence have begun to
transform them from potentially strategic
resources into commodity factors of
production. They are becoming costs
of doing business that must be paid by
all but provide distinction to none.
IT is best seen as the latest in a series
of broadly adopted technologies that
have reshaped industry over the past
two centuries – from the steam engine
and the railroad to the telegraph and
the telephone to the electric generator
and the internal combustion engine.
For a brief period, as they were being
built into the infrastructure of commerce,
all these technologies opened
opportunities for forward-looking companies
to gain real advantages. But as
their availability increased and their
cost decreased–as they became ubiquitous
– they became commodity inputs.
From a strategic standpoint, they became
invisible; they no longer mattered.
That is exactly what is happening to information
technology today, and the
implications for corporate IT management
are profound

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2511 วิศวกร Intel หนุ่มที่ชื่อTed Hoff พบวิธีที่จะทำให้วงจรการจำเป็นสำหรับการประมวลผลของคอมพิวเตอร์บนชิ้นซิลิคอนเล็ก ๆ สิ่งประดิษฐ์ของเขาของหน่วยประมวลผลกระตุ้นการชุดของเทคโนโลยีนวัตกรรมใหม่-คอมพิวเตอร์เดสก์ท็อป ท้องถิ่น และกว้างเครือข่าย ซอฟต์แวร์องค์กร และอินเทอร์เน็ต – ที่มีการโลกธุรกิจวันนี้ ไม่มีใครจะโต้แย้งเทคโนโลยีสารสนเทศมีเป็น แกนหลักของพาณิชย์ มันunderpins การดำเนินงานของแต่ละบุคคลบริษัท ความสัมพันธ์ร่วมกันจัดหา far-flungโซ่ และ มากขึ้น การเชื่อมโยงธุรกิจลูกค้า จะทำแทบดอลลาร์หรือยูโรเปลี่ยนมือไม่ มีความช่วยเหลือของคอมพิวเตอร์อีกต่อไประบบเป็นอำนาจและสถานะของมันได้ขยายบริษัทมาดูเป็นทรัพยากรที่สำคัญเคยขึ้นไปของพวกเขาความสำเร็จ ความจริงที่ชัดเจนปรากฏในพวกเขานิสัยใช้จ่าย ในปี 1965 ตามแบบศึกษา โดยกรมพาณิชย์ของสหรัฐฯ เป็นสำนักวิเคราะห์เศรษฐกิจน้อยกว่า 5% ของค่าใช้จ่ายทุนบริษัทอเมริกันไปข้อมูลเทคโนโลยี หลังจากการแนะนำของคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลในการต้นทศวรรษ 1980 เปอร์เซ็นต์ที่โรส 15%โดยช่วงปี 1990 มันได้ถึงเพิ่มเติมกว่า 30% และสิ้นสุดของทศวรรษมันมีตีเกือบ 50% แม้จะ มีการล่าสุดsluggishness ในการใช้เทคโนโลยีธุรกิจสถานดำเนินการต่อโลกใช้ดีกว่า $2 ล้านล้านตัวปีนั้นแต่ veneration มันไปมากลึกกว่าดอลลาร์ จะเห็นได้ชัดเช่นในทัศนคติที่เลื่อนลอยของผู้บริหารสูงสุดยี่สิบปีที่ผ่านมา ผู้บริหารส่วนใหญ่มองลงไปในคอมพิวเตอร์เป็น proletarianเครื่องมือ –มิเครื่องพิมพ์ดีดและเครื่องคิดเลขสุด relegated ระดับต่ำพนักงานชอบเรื่อง นักวิเคราะห์ และช่างเทคนิค ก็บริหารยากใครจะให้นิ้วมือของเขาสัมผัสแป้นพิมพ์,ข้อมูลน้อยมาก incorporateเทคโนโลยีเป็นความคิดเชิงกลยุทธ์วันนี้ ที่มีการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดผู้บริหารหัวหน้าตอนนี้เป็นประจำพูดคุยเกี่ยวกับค่าของข้อมูลเชิงกลยุทธ์เทคโนโลยี เกี่ยวกับว่าพวกเขาสามารถใช้มันการแข่งขัน เกี่ยวกับการ"digitization" ของรูปแบบธุรกิจของพวกเขาส่วนใหญ่ได้แต่งตั้งหัวหน้าข้อมูลเจ้าหน้าที่ผู้จัดการอาวุโสทีม และจำนวนมากมีจ้างกลยุทธ์บริษัทให้คำปรึกษาให้ความคิดที่สดใหม่วิธีการใช้ประโยชน์จากการลงทุนได้สร้างความแตกต่างและประโยชน์หลังการเปลี่ยนแปลงในความคิดอยู่อัสสัมชัญเรื่อง: ที่เป็นศักยภาพของมันและมีเพิ่ม ubiquity ให้มีมากเกินไปค่าเชิงกลยุทธ์ เป็นสมมติฐานที่สมเหตุสมผลแม้เป็นง่ายหนึ่ง แต่ไม่มีดาวตามปกติ สิ่งที่ทำให้ทรัพยากรอย่างแท้จริงกลยุทธ์ – อะไรให้มันความสามารถในการเป็นพื้นฐานของ sustained การแข่งขันข้อดี – ไม่ ubiquity แต่ขาดแคลนคุณสามารถขอบมากกว่าคู่แข่งโดยเฉพาะมี หรือทำสิ่งที่พวกเขาไม่ได้ หรือไม่ ตอน ฟังก์ชันหลักของมัน – เก็บข้อมูล ประมวลผลข้อมูลและข้อมูลการขนส่ง – ได้กลายเป็นพร้อมใช้งาน และราคาไม่แพงเพื่อ all.1 ของพวกเขาใช้พลังงานมากและแสดงได้เริ่มแปลงได้จากกลยุทธ์อาจทรัพยากรเป็นปัจจัยชุดของการผลิต พวกเขาจะกลายเป็นต้นทุนทำธุรกิจที่ต้องชำระด้วยแต่มีความแตกต่างเป็นไม่มีส่วนเห็นเป็นชุดล่าสุดเทคโนโลยีที่นำมาใช้อย่างกว้างขวางที่reshaped อุตสาหกรรมที่ผ่านมาสองศตวรรษ – จากเครื่องจักรไอน้ำและรถไฟการโทรเลข และโทรศัพท์เข้ากับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าและเครื่องยนต์สันดาปภายในสำหรับระยะเวลาสั้น ๆ พวกเขามีการสร้างโครงสร้างพื้นฐานของกระทรวงพาณิชย์เทคโนโลยีเหล่านี้เปิดโอกาสทางการขายสำหรับบริษัทจากจะได้รับประโยชน์จริง แต่เป็นเพิ่มความพร้อมของพวกเขา และของพวกเขาต้นทุนลดลง – เป็นพวกเขากลายเป็นที่แพร่หลาย-พวกเขาได้กลายเป็นปัจจัยการผลิตสินค้าจากการมองเชิงกลยุทธ์ พวกเขาเป็นมองไม่เห็น พวกเขาไม่ matteredที่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับข้อมูลวันนี้ เทคโนโลยีและผลการบริหารมันลึกซึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1968 วิศวกรของอินเทลหนุ่มที่ชื่อ
เท็ดฮอฟฟ์พบวิธีที่จะนำวงจร
ที่จำเป็นสำหรับการประมวลผลของคอมพิวเตอร์
ลงบนชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของซิลิกอน สิ่งประดิษฐ์ของเขา
ของไมโครโปรเซสเซอร์กระตุ้น
ชุดของนวัตกรรมทางเทคโนโลยี -
คอมพิวเตอร์เดสก์ทอปพื้นที่ท้องถิ่นและกว้าง
เครือข่ายซอฟแวร์ขององค์กรและ
อินเทอร์เน็ต - ที่ได้เปลี่ยน
world.Today ธุรกิจไม่มีใครจะโต้แย้ง
เทคโนโลยีสารสนเทศที่ได้
กลายเป็นแกนหลักของการค้า . มัน
รมย์ดำเนินงานของแต่ละ
บริษัท สัมพันธ์กันห่างไกลอุปทาน
โซ่และเพิ่มมากขึ้นเชื่อมโยงธุรกิจ
ให้กับลูกค้าที่ใช้บริการ.
แทบจะไม่ดอลลาร์หรือเงินยูโรมือการเปลี่ยนแปลง
อีกต่อไปโดยความช่วยเหลือของคอมพิวเตอร์
ระบบ.
ที่เป็นอำนาจและการปรากฏตัวได้ ขยาย
บริษัท ได้มาดูมัน
เป็นทรัพยากรที่เคยสำคัญมากขึ้นในการของพวกเขา
ประสบความสำเร็จในความเป็นจริงสะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนในของพวกเขา
พฤติกรรมการใช้จ่าย ในปี 1965 ตามการ
ศึกษาโดยสหรัฐอเมริกากรมพาณิชย์
สำนักวิเคราะห์เศรษฐกิจ
น้อยกว่า 5% ของค่าใช้จ่ายเงินทุน
ของ บริษัท อเมริกันไปข้อมูล
เทคโนโลยี หลังจากการแนะนำ
ของคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลใน
ช่วงต้นปี 1980 ที่ร้อยละเพิ่มขึ้นถึง 15%.
โดยช่วงปี 1990 ก็มาถึงมากขึ้น
กว่า 30% และในตอนท้ายของทศวรรษ
ที่มันได้ตีเกือบ 50% แม้จะมีที่ผ่านมา
ชะลอตัวในการใช้จ่ายด้านเทคโนโลยี
ธุรกิจทั่วโลกยังคง
ที่จะใช้จ่ายดีกว่า $ 2000000000000
ปีในไอที.
แต่ความเลื่อมใสของมันจะไปมาก
ลึกกว่าดอลลาร์ มันเห็นได้ชัดเช่นเดียวกับ
ทัศนคติการขยับของผู้จัดการด้านบน.
ยี่สิบปีที่ผ่านมาผู้บริหารส่วนใหญ่
มองลงไปในคอมพิวเตอร์เป็นไพร่
เครื่องมือ - เครื่องพิมพ์ดีดสรรเสริญและเครื่องคิดเลข - ผลักไสที่ดีที่สุดในระดับต่ำ
เช่นพนักงานเลขานุการนักวิเคราะห์และ
ช่างเทคนิค มันเป็นผู้บริหารที่หายาก
ที่จะให้นิ้วมือของเขาสัมผัสแป้นพิมพ์
มากน้อยรวมข้อมูล
เทคโนโลยีในการคิดเชิงกลยุทธ์ของเขา.
วันนี้ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์.
หัวหน้าคณะผู้บริหารในขณะนี้เป็นประจำพูดคุย
เกี่ยวกับคุณค่าเชิงกลยุทธ์ของข้อมูล
เทคโนโลยีเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาสามารถใช้มัน
เพื่อให้ได้เปรียบในการแข่งขันเกี่ยวกับการ
"แปลง" ของรูปแบบธุรกิจของพวกเขา.
ส่วนใหญ่ได้รับการแต่งตั้งเป็นข้อมูลหัวหน้า
เจ้าหน้าที่บริหารอาวุโส
ทีมและจำนวนมากได้รับการว่าจ้างกลยุทธ์
บริษัท ที่ปรึกษาเพื่อให้ความคิดใหม่
เกี่ยวกับวิธีการใช้ประโยชน์จากการลงทุนด้านไอทีของพวกเขา
สำหรับความแตกต่างและความได้เปรียบ .
ที่อยู่เบื้องหลังการเปลี่ยนแปลงในความคิดอยู่
สมมติฐานง่ายๆว่ามันคือความแข็งแรง
และแพร่หลายได้เพิ่มขึ้นดังนั้นก็มี
คุณค่าเชิงกลยุทธ์ของ มันเป็นสมมติฐานที่เหมาะสม
แม้หนึ่งที่ใช้งานง่าย แต่มันเป็นเรื่อง
เข้าใจผิด สิ่งที่ทำให้ทรัพยากรอย่างแท้จริง
เชิงกลยุทธ์ - สิ่งที่ทำให้มันสามารถที่จะ
เป็นพื้นฐานสำหรับการแข่งขันอย่างยั่งยืน
ประโยชน์ - ไม่ได้แพร่หลาย แต่ขาดแคลน.
คุณจะได้รับขอบเหนือคู่แข่งโดย
มีหรือทำสิ่งที่พวกเขา
ไม่สามารถมีหรือทำ โดยตอนนี้หน้าที่หลัก
ของไอที ​​- การจัดเก็บข้อมูลการประมวลผลข้อมูล
การขนส่งข้อมูลและ - ได้กลายเป็นที่
พร้อมใช้งานและราคาไม่แพงเพื่อ all.1 ของพวกเขา
อำนาจมากและการปรากฏตัวได้เริ่มที่จะ
เปลี่ยนพวกเขาจากเชิงกลยุทธ์อาจ
ทรัพยากรในสินค้าโภคภัณฑ์ของปัจจัย
การผลิต พวกเขาจะกลายเป็นค่าใช้จ่าย
ในการทำธุรกิจที่จะต้องจ่ายโดย
ทั้งหมด แต่ให้ความแตกต่างที่ไม่มี.
จะเห็นได้ดีที่สุดเท่าที่ล่าสุดในชุด
ของเทคโนโลยีที่นำมาใช้ในวงกว้างว่า
ได้เปลี่ยนโฉมหน้าอุตสาหกรรมที่ผ่านมา
สองศตวรรษ - จากเครื่องยนต์ไอน้ำ
และทางรถไฟ เพื่อโทรเลขและ
โทรศัพท์เพื่อกำเนิดไฟฟ้า
และเครื่องยนต์สันดาปภายใน.
สำหรับระยะเวลาสั้น ๆ เช่นที่พวกเขาถูก
สร้างขึ้นในโครงสร้างพื้นฐานของการค้า,
เทคโนโลยีเหล่านี้เปิด
โอกาสสำหรับ บริษัท ที่มองไปข้างหน้า
เพื่อให้ได้รับประโยชน์ที่แท้จริง แต่ในขณะที่
ความพร้อมของพวกเขาเพิ่มขึ้นของพวกเขาและ
ค่าใช้จ่ายที่ลดลงเป็นพวกเขากลายเป็นที่แพร่หลาย
- พวกเขากลายเป็นปัจจัยการผลิตสินค้าโภคภัณฑ์.
จากมุมมองเชิงกลยุทธ์พวกเขากลายเป็น
มองไม่เห็น; พวกเขาไม่สำคัญอีกต่อไป.
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับข้อมูล
เทคโนโลยีในปัจจุบันและ
ผลกระทบต่อการจัดการไอทีขององค์กรที่
มีความลึกซึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1968 , วิศวกร Intel หนุ่มชื่อ
เท็ดฮอฟพบวิธีที่จะใส่วงจรที่จำเป็นสำหรับการประมวลผลคอมพิวเตอร์

บนชิ้นเล็ก ๆของซิลิคอน สิ่งประดิษฐ์ของเขา
ของไมโครโปรเซสเซอร์ขึ้นเป็นชุดของนวัตกรรมทางเทคโนโลยี

สำหรับคอมพิวเตอร์เดสก์ทอปท้องถิ่นและเครือข่ายพื้นที่กว้างซอฟต์แวร์องค์กร
, ,
) และอินเทอร์เน็ตได้เปลี่ยน
โลกธุรกิจ วันนี้ คงไม่มีใครปฏิเสธ
ที่เทคโนโลยีสารสนเทศได้
กลายมาเป็นแกนหลักของการค้า มันสนับสนุนการดำเนินงานของ บริษัท แต่ละ

เสมอด้วยกันกว้างไกลจัดหา
โซ่ , และ , ขึ้น , การเชื่อมโยงธุรกิจกับลูกค้าพวกเขาให้
.
แทบดอลลาร์หรือยูโรเปลี่ยนแปลงมือ
อีกต่อไปโดยไม่ต้องช่วยเหลือของระบบคอมพิวเตอร์
.
มันเป็นอำนาจ และตนต้องขยาย
บริษัทมา เพื่อดู
เป็นทรัพยากรที่สำคัญมากกว่าที่เคยเพื่อความสำเร็จของพวกเขา
, ความจริงที่สะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนในพฤติกรรมการใช้จ่ายของพวกเขา

ในปี 1965 , ตามการ
ศึกษาโดยสหรัฐอเมริกากรมพาณิชย์
สำนักวิเคราะห์เศรษฐกิจ
น้อยกว่า 5% ของรายได้ของ บริษัท อเมริกันไปข้อมูล

) หลังจากการแนะนำของคอมพิวเตอร์ส่วนตัว

ในต้นทศวรรษ 1980 , เปอร์เซ็นต์ที่เพิ่มขึ้นถึง 15%
โดยในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ได้ถึงมากกว่า
มากกว่า 30% และในตอนท้ายของทศวรรษ
ได้ตีเกือบ 50 % แม้แต่กับตลาดในล่าสุด

ใช้เทคโนโลยีธุรกิจทั่วโลกยังคง
ใช้เวลากว่า $ 2 ล้านต่อปีนั้น
.
แต่ความเลื่อมใสของมันไปมาก
ลึกกว่าดอลลาร์ มันเห็นได้ชัดเช่นกัน
ในการเปลี่ยนทัศนคติของผู้จัดการด้านบน

เมื่อยี่สิบปีก่อน ผู้บริหารส่วนใหญ่มองลงไปในคอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือเพื่อสรรเสริญเครื่องพิมพ์ดีดและเครื่องคิดเลขไพร่
–ที่ดีที่สุดให้เป็นพนักงานระดับ
ต่ำเหมือนเลขานุการ , นักวิเคราะห์และ
ช่างเทคนิค มันก็หายาก )
ใครจะปล่อยให้นิ้วของเขาสัมผัสแป้นพิมพ์น้อยมาก

รวมข้อมูลเทคโนโลยีในการคิดเชิงกลยุทธ์ของเขา .
วันนี้ที่เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ตอนนี้เวลาพูด

หัวหน้าผู้บริหารเกี่ยวกับคุณค่าเชิงกลยุทธ์ข้อมูล
เทคโนโลยี เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาสามารถใช้มัน
เพื่อเข้าแข่งขัน เรื่อง
" ดิจิตอล " รูปแบบธุรกิจของพวกเขา มีการแต่งตั้งเจ้าหน้าที่ข้อมูล

ส่วนใหญ่หัวหน้าทีมบริหารอาวุโสของพวกเขา
และหลายจ้างบริษัทที่ปรึกษากลยุทธ์

เพื่อให้ความคิดใหม่เกี่ยวกับวิธีการประโยชน์ของการลงทุนเพื่อสร้างความแตกต่างและความได้เปรียบ

.หลังการเปลี่ยนแปลงในความคิดอยู่
สมมติฐานง่าย : ที่เป็นศักยภาพและเพิ่มชื่อ

ดังนั้นเกินไปมีคุณค่าเชิงกลยุทธ์ของ เป็นสมมติฐานที่สมเหตุสมผล
ได้ง่ายอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่มัน
เข้าใจผิด อะไรที่ทำให้ทรัพยากรเชิงกลยุทธ์–อะไรให้มันอย่างแท้จริง


เป็นฐานการผลิตสำหรับอุตสาหกรรมการแข่งขันและไม่แพร่หลาย แต่ประโยชน์

ความขาดแคลนคุณจะได้รับขอบเหนือคู่แข่ง โดยมีการทำบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาหรือ

ไม่ได้หรือทำ ตอนนี้หน้าที่หลัก
มัน–การจัดเก็บข้อมูล การประมวลผลข้อมูล และเพื่อการขนส่งได้กลายเป็นข้อมูล

ใช้ได้และราคาไม่แพง . 1
พลังงานมาก และการแสดงก็เริ่มเปลี่ยนจากทรัพยากรเชิงกลยุทธ์

อาจเป็นสินค้าปัจจัย
ผลิต พวกเขาจะกลายเป็นค่าใช้จ่าย
ของการทำธุรกิจที่ต้องจ่ายทั้งหมด แต่ให้ความแตกต่างไม่มี
.
มันเห็นเป็นล่าสุดในชุดของเทคโนโลยีที่กว้างรับ

ได้เปลี่ยนโฉมหน้าอุตสาหกรรมที่ผ่านมา
สองศตวรรษและจากเครื่องจักรไอน้ำ
และทางรถไฟเพื่อส่งโทรเลขและโทรศัพท์ไปยังเครื่องกำเนิดไฟฟ้า

และเครื่องยนต์สันดาปภายใน
สำหรับระยะเวลาสั้น ๆเช่นที่พวกเขาถูก
สร้างขึ้นในโครงสร้างพื้นฐานของพาณิชย์
เทคโนโลยีทั้งหมดเหล่านี้เปิดโอกาสให้บริษัท คาดการณ์ล่วงหน้า

เพื่อประโยชน์ที่แท้จริง แต่เป็น
ว่างของพวกเขาเพิ่มขึ้น และค่าใช้จ่ายของพวกเขาลดลงตามที่พวกเขากลายเป็นที่แพร่หลาย (

) พวกเขากลายเป็นปัจจัยการผลิตสินค้า .
จากมุมมองเชิงกลยุทธ์ พวกเขากลายเป็น
มองไม่เห็น พวกเขาไม่มีความหมายอะไร .
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับข้อมูล
เทคโนโลยีวันนี้และ

สำหรับการบริหารขององค์กรก็จะลึกซึ้ง