Methicillin-resistant Staphylococcu

Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA)
has been an infection control problem ever since it
was first discovered in 1961.1 Like its susceptible
counterpart it is a common cause of skin, soft tissue
and wound infection as well as deeper sepsis such as
osteomyelitis and endocarditis. Although MRSA is
thought to be no more virulent than methicillin-susceptible
S. aureus (MSSA), infections are more difficult
and expensive to treat. This is partly because, as
well as being resistant to all b-lactam antibiotics,
resistance rates for other antibiotics are also high.
Most concerning has been the detection of MRSA
with reduced susceptibility to the glycopeptides,
vancomycin and teicoplanin, which are widely
regarded as the definitive therapy.2,3 MRSA is now a
world-wide phenomenon and the incidence continues
to rise.4,5 In view of this and the consequent
implications for morbidity and cost, many hospitals
have attempted to control the spread of MRSA.
Before the most effective methods of control can be
developed, however, it is important fully to understand
the epidemiology of the organism. Without a
thorough knowledge of the factors which affect the
acquisition of MRSA and the transmissibility of
different strains, it will not be clear which measures
should be put in place to stop it. A prerequisite for a
successful epidemiological investigation is a reliable
indicator of the relationship between the organisms
isolated, in other words, a typing scheme.
At present there is no consensus regarding the
best method to use for typing MRSA. In order to be
effective it should be highly discriminatory, reproducible,
standardized, based on a stable feature,
widely available, inexpensive and have performed
satisfactorily in an epidemiological investigation.6
The aim of this review is to critically assess the
information available on techniques that have been
used for MRSA strain differentiation in order to
judge which merit further consideration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

methicillin ทน Staphylococcus aureus (MRSA)
ได้รับปัญหาควบคุมการติดเชื้อนับตั้งแต่มัน
ถูกค้นพบครั้งแรกใน 1961.1 เช่นเดียวกับความอ่อนไหวของ
คู่มันเป็นสาเหตุของผิวเนื้อเยื่ออ่อน
และการติดเชื้อแผลเช่นเดียวกับการติดเชื้อลึกเช่น
osteomyelitis และเยื่อบุหัวใจอักเสบ แม้ว่าเชื้อ MRSA เป็น
ความคิดที่จะไม่มีความรุนแรงมากกว่า methicillin-ไวต่อ
เอส aureus (MSSA) การติดเชื้อมีมากขึ้นยาก
และมีราคาแพงในการรักษา นี่คือส่วนหนึ่งเพราะเป็น
เดียวกับการทนต่อยาปฏิชีวนะทั้งหมด B-lactam,
อัตราการต้านทานยาปฏิชีวนะอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีสูง.
ส่วนใหญ่เกี่ยวกับการได้รับการตรวจสอบเชื้อ MRSA
ที่มีความไวต่อการลดลงไปไกลโคเพ,
vancomycin และ teicoplanin ซึ่งได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
ถือได้ว่าเป็น MRSA therapy.2,3 ที่ชัดเจนในขณะนี้คือ
ปรากฏการณ์ทั่วโลกและอุบัติการณ์ยังคง
ที่จะ rise.4,5 ในมุมมองนี้และผลเนื่องมาจาก
ผลกระทบต่อการเจ็บป่วยและค่าใช้จ่ายในโรงพยาบาลจำนวนมาก
ได้พยายามที่จะควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อ MRSA.
ก่อน วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการควบคุมสามารถ
พัฒนา แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจอย่างเต็มที่
ระบาดวิทยาของสิ่งมีชีวิต โดยไม่ต้องมี
ความรู้อย่างละเอียดของปัจจัยที่มีผลต่อ
การเข้าซื้อกิจการ MRSA และ transmissibility ของ
สายพันธุ์ที่แตกต่างกันมันจะไม่เป็นที่ชัดเจนซึ่งมาตรการที่
ควรจะวางในสถานที่ที่จะหยุดมัน สิ่งที่จำเป็นสำหรับ
การสอบสวนทางระบาดวิทยาที่ประสบความสำเร็จเป็นที่เชื่อถือได้
ตัวบ่งชี้ของความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิต
ที่แยกได้ในคำอื่น ๆ , รูปแบบการพิมพ์.
ในปัจจุบันมีมติเกี่ยวกับการไม่มี
วิธีที่ดีที่สุดที่จะใช้สำหรับการพิมพ์ MRSA เพื่อที่จะให้
มีประสิทธิภาพก็ควรจะพินิจพิเคราะห์อย่างมากสามารถทำซ้ำได้
มาตรฐานขึ้นอยู่กับคุณลักษณะที่มีเสถียรภาพ
สามารถใช้ได้อย่างกว้างขวางราคาไม่แพงและได้ดำเนินการ
เป็นที่น่าพอใจใน investigation.6 ระบาดวิทยา
จุดมุ่งหมายของการตรวจสอบนี้คือการประเมินอย่างยิ่ง
ข้อมูลที่มีอยู่เกี่ยวกับเทคนิคที่ ได้รับการ
ใช้สำหรับความแตกต่างของสายพันธุ์เชื้อ MRSA เพื่อ
ตัดสินซึ่งบุญพิจารณาต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

aureus Staphylococcus ดื้อยาเมทิซิลลิน ( MRSA )
ได้รับการติดเชื้อการควบคุมปัญหาตั้งแต่มันถูกค้นพบครั้งแรกใน 1961.1

ชอบคู่สุดมันเป็นสาเหตุของผิว
เยื่ออ่อนและการติดเชื้อที่บาดแผล รวมทั้งการติดเชื้อลึกเช่น
ข้อเสื่อม และเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ แม้ว่า MRSA เป็น
คิดว่าคงไม่ร้ายแรงกว่าเมทิซิลลินเสี่ยง
S . aureus ( mssa )เชื้อจะยาก
แพงและรักษา นี่คือส่วนหนึ่งเป็นเพราะ
เป็นทนต่อยาปฏิชีวนะ b-lactam ทั้งหมดต้านทานยาปฏิชีวนะอื่น ๆ
ราคายังสูง
ที่สุดเกี่ยวกับได้รับการตรวจหาเชื้อลดไวไปไกลโคเปปไตด์

ได้ , และ teicoplanin ซึ่งอย่างกว้างขวาง
ถือเป็นการรักษาที่ชัดเจน ชนิดเชื้อเป็น
โลกปรากฏการณ์และอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
. 4 , 5 ในมุมมองนี้ และผลกระทบจาก
สำหรับการ ค่าใช้จ่าย หลายโรงพยาบาล
พยายามควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อ MRSA .
ก่อน วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการควบคุมสามารถ
พัฒนา อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจอย่างเต็มที่
ระบาดวิทยาของสิ่งมีชีวิต . โดย
ความรู้อย่างละเอียดของปัจจัยที่มีผลต่อ
การได้มาของ MRSA และการส่งผ่านของ
สายพันธุ์ที่แตกต่างกันจะไม่ชัดเจน ซึ่งมาตรการ
ควรจะวางในสถานที่ที่จะหยุดมัน ต้องสำหรับการประสบความสำเร็จทางระบาดวิทยา
ตัวบ่งชี้ความน่าเชื่อถือ
ของความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิต
แยก , ในคำอื่น ๆที่พิมพ์แบบ
ปัจจุบันมีไม่เอกฉันท์เกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดที่จะใช้สำหรับการพิมพ์
MRSAเพื่อให้มีประสิทธิภาพควรสูง

ซึ่งพินิจพิเคราะห์ , มาตรฐานตามคุณลักษณะที่มั่นคง
อย่างกว้างขวาง ไม่แพง และได้ดำเนินการต่อเนื่องในการสอบสวนทางระบาดวิทยา
6
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินวิกฤตข้อมูล

พร้อมเทคนิคที่ได้รับการใช้สำหรับการวิเคราะห์ความเครียด เพื่อ
ผู้พิพากษาซึ่งบุญ การพิจารณาต่อไป