DiscussionWe replicated Ganel and G

Discussion
We replicated Ganel and Goodale’s (2003) results in the perceptual classification and grasping
tasks. In the former task, variation in the task-irrelevant dimension clearly affected participants’ classifications
of the task-relevant dimension, indicating that adults process these two dimensions in
interaction with one another. In the grasping task, the task-irrelevant dimension did not influence
adults’ grasping of the task-relevant dimension. Thus, we conclude that adults process these dimensions
independent of each other in action.
Furthermore, the grasping with pulling task showed that the task-irrelevant dimension did not
influence adults when they grasped the object to pull it in terms of either their grasping reaction times
(start and MGA times) or their MGAs. The change in procedure did not influence participants’ underlying
processing strategy. Consequently, the task-irrelevant dimension effect on grasping in the original
action task is not confounded by an obstacle avoidance mechanism. Therefore, our results confirm
and extend those of Ganel and Goodale (2003) and provide additional evidence that adults process
task-relevant dimensions independent of task-irrelevant dimensions in action. As a result, the grasping
task’s procedure is a robust design that can be adapted for use with children.
In addition, we confirmed that the type of shutter device (i.e., PLATO goggles vs. shutter window)
did not influence participants’ object processing strategies. Participants in both shutter groups processed object dimensions as interactive in the perception task and as independent in the action
task. Thus, we assume that the shutter window can be used with children without concern.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายเราจำลองแบบ Ganel ของ Goodale (2003) ผลการรับรู้การจำแนกและโลภงาน ในอดีตงาน เปลี่ยนแปลงในมิติงานที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนได้รับผลกระทบจัดประเภทของผู้เข้าร่วมมิติที่เกี่ยวข้องงาน ระบุว่า ผู้ใหญ่ประมวลผลสองมิติในการโต้ตอบกับคนอื่น ในงานมม. ขนาดงานไม่เกี่ยวข้องไม่มีอิทธิพลผู้ใหญ่โลภของมิติงานที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น เราสรุปได้ว่า ผู้ใหญ่ประมวลผลมิติเหล่านี้เป็นอิสระจากกันในการดำเนินการนอกจากนี้ โลภกับการดึงงานแสดงให้เห็นว่า มิติที่เกี่ยวข้องงานไม่มีอิทธิพลต่อผู้ใหญ่เมื่อพวกเขาคว้าวัตถุเพื่อดึงในแง่ใดของปฏิกิริยาครั้งมม.(เวลาเริ่มต้นและ MGA) หรือ MGAs ของพวกเขา การเปลี่ยนแปลงในกระบวนจึงมีอิทธิพลต่อพื้นฐานของผู้เข้าร่วมการประมวลผลกลยุทธ์ จึง ผลมิติงานที่เกี่ยวข้องในโลภในต้นฉบับไม่มี confounded ดำเนินงาน โดยกลไกการหลีกเลี่ยงอุปสรรค ดังนั้น ผลของเรายืนยันและขยาย Ganel และ Goodale (2003) และให้หลักฐานเพิ่มเติมว่ากระบวนการของผู้ใหญ่ขนาดงานที่เกี่ยวข้องกับมิติงานที่เกี่ยวข้องในการดำเนินการ เป็นผล การจับขั้นตอนของงานมีการออกแบบที่แข็งแกร่งที่สามารถปรับใช้กับเด็กนอกจากนี้ เรายืนยันว่า ชนิดของชัตเตอร์อุปกรณ์ (เช่น เพลโตแว่นตาเจอหน้าต่างชัตเตอร์)ไม่มีผลต่อกลยุทธ์การประมวลผลวัตถุของผู้เข้าร่วม ผู้เข้าร่วมทั้งชัตเตอร์ขนาดวัตถุกลุ่มประมวลผลแบบโต้ตอบในงานการรับรู้ และ เป็นอิสระในการดำเนินการงาน ดังนั้น เราสมมติว่า หน้าต่างชัตเตอร์สามารถใช้กับเด็กโดยไม่ต้องกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
เราจำลองแบบ Ganel และกูเดลของ (2003) ส่งผลให้การจัดหมวดหมู่การรับรู้และความโลภ
งาน ในงานอดีตการเปลี่ยนแปลงในมิติงานที่เกี่ยวข้องได้รับผลกระทบอย่างชัดเจนการจำแนกประเภทของผู้เข้าร่วม
ของมิติงานที่เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่เหล่านี้ดำเนินการแบบสองมิติใน
การมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ในงานโลภมิติงานที่ไม่เกี่ยวข้องไม่ได้มีอิทธิพลต่อ
โลภผู้ใหญ่ของมิติงานที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่าผู้ใหญ่ประมวลผลขนาดนี้
เป็นอิสระจากกันในการดำเนินการ.
นอกจากนี้โลภด้วยการดึงงานที่แสดงให้เห็นว่ามิติงานที่ไม่เกี่ยวข้องไม่ได้
มีอิทธิพลต่อผู้ใหญ่เมื่อพวกเขาคว้าวัตถุที่จะดึงมันในแง่ของการอย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขาครั้งโลภปฏิกิริยา
(เริ่มต้นและ MGA ครั้ง) หรือ MGAs ของพวกเขา การเปลี่ยนแปลงในขั้นตอนที่ไม่ได้มีผลต่อการเข้าร่วมต้นแบบ
กลยุทธ์การประมวลผล ดังนั้นผลกระทบที่เกิดมิติงานที่ไม่เกี่ยวข้องในโลภในต้นฉบับ
งานการดำเนินการไม่ได้อายเพราะกลไกการหลีกเลี่ยงอุปสรรค ดังนั้นผลของเรายืนยัน
และขยายผู้ Ganel และกูเดล (2003) และให้หลักฐานเพิ่มเติมว่ากระบวนการผู้ใหญ่
ขนาดงานที่เกี่ยวข้องกับความเป็นอิสระของมิติงานที่เกี่ยวข้องในการดำเนินการ เป็นผลให้โลภ
ขั้นตอนของงานคือการออกแบบที่แข็งแกร่งที่สามารถนำมาปรับใช้กับเด็ก.
นอกจากนี้เราได้รับการยืนยันว่าประเภทของอุปกรณ์ชัตเตอร์ (เช่นแว่นตา PLATO กับหน้าต่างชัตเตอร์)
ไม่ได้มีอิทธิพลต่อกลยุทธ์การประมวลผลวัตถุผู้เข้าร่วม . ผู้เข้าร่วมในทั้งสองกลุ่มชัตเตอร์ประมวลผลขนาดวัตถุโต้ตอบในงานรับรู้และเป็นอิสระในการดำเนิน
งาน ดังนั้นเราจึงคิดว่าหน้าต่างชัตเตอร์สามารถนำมาใช้กับเด็กโดยไม่ต้องกังวล