Studies in patients whose medicatio

Studies in patients whose medication is discontinued Assessing cognitive and behavioral effects of AEDs by testing seizure-free patients before and after discontinuation of a monotherapy eliminates many confounding factors, in particular the possible contribution of on going seizure activity. A possible shortcoming of such a design is that it is not entirely prospective and may not unmask potential chronic cumulative cognitive or behavioral effects that are not or only slowly reversible. A group of 25 children with a history of febrile seizures who had received PB for an average of 35 months were tested before PB discontinuation over 1-2 months and again after a mean interval of 13 weeks (49). The control group consisted of 25 untreated matched children with a history of febrile seizures. The daily PB dose was 3-4 mg/kg, and 45% of the children had levels >15 mgL There were no differences between treated patients and controls either before of after discontinuation of PB. The same group of authors had previously described behavioral disturbances in children treated with PB for febrile seizures (50). Gallassi et al. used a discontinuation de- sign to study the effects of PB, CBZ, PHT, and VPA (51-53). A group of 16 young adults seizure free on either PB or CBZ monotherapy were tested before, during, and up to 1 year after discontinuation of the medi- cation (5 1). Before discontinuation, patients on CBZ per- formed better than those on PB on one measure only (spatial span). One year after discontinuation, patients discontinued from PB had improved on this same measure, patients discontinued from CBZ had a shorter “simple reaction time,” and there were no differences between the two groups. In a similar study of 10 adults discontinued from PHT monotherapy, patients performed worse than controls on three measures before discontinuation (52). No differences between patients

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาในผู้ป่วยที่มียาเป็นเนิน Assessing ความรู้ความเข้าใจ และพฤติกรรมผลกระทบของเครื่อง Aed โดยทดสอบฟรีชักผู้ป่วยก่อน และหลัง จากหยุดยาการขจัดปัจจัยที่รบกวน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสัดส่วนเป็นไปได้ของกิจกรรมจะยึด เป็นข้อบกพร่องเป็นไปได้ของการออกแบบที่ไม่คาดหวังทั้งหมด และอาจเปิดโปงผลอาจเกิดขึ้นเรื้อรังสะสมองค์ความรู้ หรือพฤติกรรมที่ไม่ได้ หรือช้าเท่านั้นย้อนกลับ กลุ่มของเด็ก 25 มีประวัติไข้ชักที่ได้รับ PB เฉลี่ย 35 เดือน รับการทดสอบ ก่อน PB หยุดเกิน 1-2 เดือน และหลัง จากช่วงเฉลี่ย 13 สัปดาห์ (49) กลุ่มควบคุมประกอบ ด้วยเด็กจับคู่บำบัด 25 มีประวัติไข้ชัก ยา PB ทุกวัน 3-4 มิลลิกรัม/กิโลกรัม และ 45% ของเด็กที่มีระดับ > 15 mgL มีไม่มีความแตกต่างกันระหว่างผู้ป่วยที่รับการรักษา และควบคุมอย่างใดอย่างหนึ่งก่อนหลังจากหยุดยา PB กลุ่มเดียวกันของผู้เขียนได้อธิบายไว้ก่อนหน้านี้รบกวนพฤติกรรมในเด็กที่รับการรักษากับ PB ชักไข้ (50) Gallassi et al.ใช้ de-สัญญาณหยุดเพื่อศึกษาผลกระทบ ของ PB, CBZ, PHT, VPA (51-53) กลุ่มของคนหนุ่มสาวที่ 16 ยึดบนยา PB หรือ CBZ รับการทดสอบก่อน ในระหว่าง และ 1 ปีหลังจากหยุดยารก medi (5 1) ก่อนหยุด CBZ ต่อผู้ป่วย - เกิดขึ้นดีกว่าที่ PB บนวัดหนึ่งเท่านั้น (ช่วงเชิงพื้นที่) หนึ่งปีหลังจากหยุด ยกเลิกจาก PB ผู้ป่วยได้ดีขึ้นในวัดเดียวกันนี้ ผู้ป่วยที่เลิกจาก CBZ ที่มีความ "เรียบง่ายเวลาตอบสนองสั้น" และมีไม่มีความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม ในการศึกษาคล้ายผู้ใหญ่ 10 ท่านที่ยกเลิกจากยา PHT ผู้ป่วยดำเนินการแย่กว่าตัวควบคุมบนสามมาตรการก่อนหยุด (52) ไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาในผู้ป่วยที่มีการใช้ยาถูกยกเลิกการประเมินผลกระทบความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรมของเครื่อง AED โดยการทดสอบผู้ป่วยโรคลมชักฟรีก่อนและหลังหยุดยาช่วยขจัดปัจจัยหลาย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานที่เป็นไปได้ของกิจกรรมจะไปยึด ข้อบกพร่องเป็นไปได้ของเช่นการออกแบบก็คือว่ามันไม่ได้เป็นที่คาดหวังโดยสิ้นเชิงและอาจไม่เปิดโปงความรู้ความเข้าใจผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นหรือพฤติกรรมเรื้อรังที่สะสมที่ไม่ได้หรือเพียงพลิกกลับช้า กลุ่มของ 25 เด็กที่มีประวัติชักไข้ที่ได้รับ PB สำหรับค่าเฉลี่ยของ 35 เดือนได้มีการทดสอบก่อนที่จะ PB หยุดในช่วง 1-2 เดือนและอีกครั้งหลังจากช่วงค่าเฉลี่ย 13 สัปดาห์ที่ผ่านมา (49) กลุ่มควบคุมประกอบด้วยเด็กได้รับการรักษาที่ตรงกับวันที่ 25 มีประวัติชักไข้ ปริมาณ PB ประจำวันที่ 3-4 มก. / กก. และ 45% ของเด็กที่มีระดับ> 15 MGL มีความแตกต่างระหว่างไม่มีผู้ป่วยที่รักษาและการควบคุมทั้งก่อนและหลังการแตกแยกของ PB อยู่ กลุ่มเดียวกันของผู้เขียนได้อธิบายไว้ก่อนหน้ารบกวนพฤติกรรมในเด็กรับการรักษาด้วย PB สำหรับชักไข้ (50) Gallassi et al, ใช้หยุด de- ลงชื่อเพื่อศึกษาผลของ PB, CBZ, PHT และ VPA นี้ (51-53) กลุ่มของคนหนุ่มสาว 16 ชักทั้ง PB หรือ CBZ ยาได้มีการทดสอบก่อนระหว่างและถึง 1 ปีหลังจากหยุดการรักษาโรคไอออนบวก (5 1) ก่อนที่จะหยุดผู้ป่วยใน CBZ ละรูปแบบที่ดีกว่าผู้ที่อยู่ใน PB ในวัดหนึ่งเท่านั้น (ช่วงเชิงพื้นที่) หนึ่งปีหลังหยุดผู้ป่วยหยุดจาก PB ได้ดีขึ้นในวัดเดียวกันนี้ผู้ป่วยหยุดจาก CBZ มีสั้น "เวลาปฏิกิริยาที่เรียบง่าย" และมีความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มไม่มี ในการศึกษาของผู้ใหญ่ 10 ยกเลิกจาก PHT ยาคล้ายผู้ป่วยดำเนินการเลวร้ายยิ่งกว่าการควบคุมบนสามมาตรการก่อนที่จะหยุด (52) ไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาในผู้ป่วยที่มียาถูกยกเลิกการประเมินความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรมผลของการทดสอบ aeds โดยยึดผู้ป่วย ก่อนและหลังการฟรีของโดยการลดหลายปัจจัยที่เพิ่มโอกาสเสี่ยง โดยเฉพาะผลงานในกิจกรรมที่เป็นไปได้จะชัก ข้อบกพร่องที่เป็นไปได้ เช่น การออกแบบ คือว่า มันไม่มีอนาคตทั้งหมด และอาจจะไม่เปิดโปงศักยภาพเรื้อรังสะสมปัญญา หรือพฤติกรรมผลที่ไม่ได้หรือช้าที่พลิกกลับได้ กลุ่มของเด็กๆมีประวัติไข้ชักที่ได้รับตะกั่วเฉลี่ย 3 เดือน ก่อนการทำการทดสอบตะกั่วกว่า 1-2 เดือนและอีกครั้งหลังจากช่วงเวลาเฉลี่ย 13 สัปดาห์ ( 49 ) กลุ่มควบคุมจำนวน 25 คน และจับคู่กับประวัติของไข้อาการชัก ปริมาณตะกั่วประจำวัน 3-4 มิลลิกรัม / กิโลกรัม และ 45% ของเด็กระดับ 15 มิลลิกรัมต่อลิตร พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่มผู้ป่วยและการควบคุมทั้งก่อนหลังการตะกั่ว กลุ่มเดียวกันกับผู้เขียนได้เคยอธิบายพฤติกรรมผิดปกติในเด็กที่ได้รับการรักษาด้วย PB สำหรับไข้ชัก ( 50 ) gallassi et al . ใช้การ de - ลงชื่อเพื่อศึกษาผลของตะกั่ว , cbz pht , และกรดวาลโปรอิก ( 51-53 ) กลุ่ม 16 หนุ่มสาวชักฟรี ทั้ง PB หรือ cbz โดยทดสอบทั้งก่อน ระหว่าง และ ถึง 1 ปี หลังจากรับของเมดิ - ไอออนบวก ( 5 1 ) ก่อนที่จะรับผู้ป่วย cbz ต่อ - เกิดขึ้นได้ดีกว่าใน PB ในวัดหนึ่งเท่านั้น ( ช่วงเชิงพื้นที่ ) หนึ่งปีหลังจากหยุดผู้ป่วยหยุดจาก PB ได้ปรับปรุงมาตรการเดียวกันนี้ผู้ป่วยหยุดจาก cbz มีสั้นง่ายๆ " ปฏิกิริยา " และไม่มีความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่ม ในการศึกษาที่คล้ายกันของผู้ใหญ่ 10 % จาก pht โดยผู้ป่วยแสดงแย่กว่าการควบคุมใน 3 มาตรการ ก่อนหยุด ( 52 ) ไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้ป่วย