Developed nations, especially Nordi

Developed nations, especially Nordic countries such as Iceland, Sweden, Norway, Denmark and
Finland allocate a sizeable portion of their budget for social welfare. On the contrary, developing
counties’ allocation for social welfare has been negligible. The question is: can state intervention
through social welfare provisions ensure sustained economic growth? In other words, do social
expenditures promote economic growth? This study seeks to answer this question by establishing
links between social expenditures and economic growth in Australia and New Zealand, and draw
lessons for fast developing ASEAN economies as they aspire to be developed nations soon. Using
annual data from 1980 to 2012, we deploy cointegration and error correction methods for
establishing long-run relationship between social expenditures and economic growth. We conduct
Granger causality tests for testing short-term direction of causality among the variables. For
Australia, economic growth is found to have three main determinants- education, health and social
expenditures. For New Zealand, health and social expenditures have been found as the main
determinants of growth. However, no long-run relationship could be established among the
variables when we included budget deficit in our model. The Granger causality tests indicate that
one way causality running from economic growth to health expenditure, and social expenditure to
economic growth in Australia. In case of New Zealand, on the other hand, one-way causality runs
from education expenditure to economic growth, health expenditure to education expenditure,
economic growth to health expenditure, and education expenditure to budget deficit. Social welfare
expenditures also Granger cause economic growth. Our findings suggest that social expenditures
promoted growth in Australia and New Zealand. The fast developing economies such as Singapore
and Malaysia, which aim to achieve the developed country status by 2020 and usually do not
allocate sizeable portion of their budget for social welfare, should adopt more ‘generous’ social
policies for the sake of a balanced development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัฒนาประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศนอร์ดิกเช่นประเทศไอซ์แลนด์ นอร์เวย์ สวีเดน เดนมาร์ก และฟินแลนด์จัดสรรส่วนใหญ่มากของงบประมาณสำหรับสวัสดิการสังคม การ์ตูน พัฒนาการปันส่วนของมณฑลให้สวัสดิการสังคมได้เล็กน้อย คำถามคือ: สามารถรัฐแทรกแซงสวัสดิการสังคมผ่าน บทบัญญัติความเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน ในคำอื่น ๆ ทำสังคมค่าใช้จ่ายส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจ การศึกษานี้มุ่งตอบคำถามนี้ โดยการสร้างเชื่อมโยงระหว่างค่าใช้จ่ายทางสังคมและเศรษฐกิจในประเทศออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ และวาดบทเรียนสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจของอาเซียน ตามที่พวกเขามุ่งมั่นที่จะพัฒนาประเทศเร็ว ๆ นี้อย่างรวดเร็ว โดยใช้ข้อมูลประจำปีจากปี 1980 ถึง 2555 เราใช้ cointegration และวิธีการแก้ไขข้อผิดพลาดสำหรับสร้างความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างค่าใช้จ่ายทางสังคมและเศรษฐกิจ เราดำเนินการเกรนเจอร์ causality ทดสอบสำหรับการทดสอบทิศทางระยะสั้นของเวรกรรมระหว่างตัวแปร สำหรับออสเตรเลีย เติบโตทางเศรษฐกิจที่พบจะมีสามหลักดีเทอร์มิแนนต์-การศึกษา สุขภาพ และสังคมค่าใช้จ่าย สำหรับประเทศไทย สุขภาพและค่าใช้จ่ายทางสังคมพบเป็นหลักดีเทอร์มิแนนต์การเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม สามารถสร้างไม่มีความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างการตัวแปรเมื่อเรารวมการขาดดุลงบประมาณในรูปแบบของเรา เกรนเจอร์ causality ทดสอบบ่งชี้ว่าcausality วิธีหนึ่งที่ใช้จากการเติบโตทางเศรษฐกิจไปรายจ่ายสุขภาพ และสังคมรายจ่ายเพื่อเจริญเติบโตในออสเตรเลีย ในกรณีของประเทศไทย คง causality เดียวทำงานจากการศึกษาค่าใช้จ่ายในการเติบโตทางเศรษฐกิจ รายจ่ายสุขภาพการศึกษาค่าใช้จ่ายการเติบโตทางเศรษฐกิจรายจ่ายสุขภาพ และค่าใช้จ่ายในการศึกษาการขาดดุลงบประมาณ สวัสดิการสังคมค่าใช้จ่ายยังเกรนเจอร์ทำให้เติบโตทางเศรษฐกิจ ผลการวิจัยของเราแนะนำว่า สังคมค่าใช้จ่ายส่งเสริมการเจริญเติบโตในประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ เศรษฐกิจกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วเช่นสิงคโปร์และ มาเลเซีย ซึ่งมุ่งมั่นที่จะบรรลุสถานะของประเทศพัฒนาแล้วในปี 2563 และมักจะทำไม่ได้จัดสรรส่วนใหญ่มากของงบประมาณสำหรับสวัสดิการสังคม ควรนำสังคม 'ใจกว้าง' ที่เพิ่มเติมนโยบายเพื่อการพัฒนาที่สมดุล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศนอร์ดิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นไอซ์แลนด์, สวีเดน, นอร์เวย์, เดนมาร์กและ
ฟินแลนด์จัดสรรส่วนใหญ่ของงบประมาณของพวกเขาสำหรับการจัดสวัสดิการสังคม ในทางตรงกันข้ามการพัฒนา
จัดสรรมณฑล 'สำหรับสวัสดิการสังคมได้รับเล็กน้อย คำถามคือสามารถระบุการแทรกแซง
ผ่านบทบัญญัติสวัสดิการสังคมให้การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน? ในคำอื่น ๆ ไม่สังคม
ค่าใช้จ่ายส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ? การศึกษาครั้งนี้พยายามที่จะตอบคำถามนี้โดยการสร้าง
การเชื่อมโยงระหว่างค่าใช้จ่ายทางสังคมและการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์และวาด
บทเรียนสำหรับการพัฒนาอย่างรวดเร็วเศรษฐกิจอาเซียนขณะที่พวกเขาปรารถนาที่จะได้รับการพัฒนาประเทศในเร็ว ๆ นี้ โดยใช้
ข้อมูลประจำปี 1980-2012 เราปรับระยะยาวระหว่างและแก้ไขข้อผิดพลาดวิธีการในการ
สร้างระยะยาวความสัมพันธ์ระหว่างค่าใช้จ่ายทางสังคมและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เราดำเนิน
การทดสอบเวรกรรมเกรนเจอร์สำหรับการทดสอบทิศทางระยะสั้นของเวรกรรมหมู่ตัวแปร สำหรับ
ออสเตรเลียเติบโตทางเศรษฐกิจจะพบว่ามีการศึกษาหลักสาม determinants-, สุขภาพและสังคม
ค่าใช้จ่าย นิวซีแลนด์สุขภาพและค่าใช้จ่ายทางสังคมได้รับพบเป็นหลัก
ปัจจัยของการเจริญเติบโต แต่ไม่มีความสัมพันธ์ในระยะยาวอาจจะมีการจัดตั้งขึ้นในหมู่
ตัวแปรเมื่อเรารวมถึงการขาดดุลงบประมาณในรูปแบบของเรา การทดสอบเวรกรรมเกรนเจอร์ระบุว่า
วิธีหนึ่งเวรกรรมวิ่งออกมาจากการเติบโตทางเศรษฐกิจค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพและค่าใช้จ่ายทางสังคมเพื่อ
การเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศออสเตรเลีย ในกรณีของประเทศนิวซีแลนด์ในมืออื่น ๆ ที่ทางเดียวเวรกรรมวิ่ง
จากค่าใช้จ่ายในการศึกษาเพื่อการเติบโตทางเศรษฐกิจค่าใช้จ่ายสุขภาพให้กับค่าใช้จ่ายในการศึกษา
การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจให้กับค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพและค่าใช้จ่ายการศึกษาเพื่อการขาดดุลงบประมาณ สวัสดิการสังคม
ค่าใช้จ่ายนอกจากนี้ยังก่อให้เกิดเกรนเจอร์เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าค่าใช้จ่ายทางสังคม
การส่งเสริมการเจริญเติบโตในประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ การพัฒนาอย่างรวดเร็วเศรษฐกิจเช่นสิงคโปร์
และมาเลเซียซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้บรรลุสถานะประเทศที่พัฒนาโดยปี 2020 และมักจะไม่ได้
จัดสรรส่วนใหญ่ของงบประมาณของพวกเขาสำหรับสวัสดิการสังคมควรนำมาใช้มากขึ้น 'ใจกว้างสังคม
นโยบายเพื่อประโยชน์ของการพัฒนาที่สมดุล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาประเทศโดยเฉพาะประเทศ Nordic เช่น ไอซ์แลนด์ สวีเดน นอร์เวย์ เดนมาร์ก และฟินแลนด์จัดสรรส่วนใหญ่ของงบประมาณของพวกเขาเพื่อสวัสดิการของสังคม ในทางตรงกันข้าม , การพัฒนาการจัดสรรสวัสดิการมณฑล " ได้เล็กน้อย คำถามคือ : การแทรกแซงของรัฐผ่านบทบัญญัติสวัสดิการสังคมให้เติบโตอย่างยั่งยืนทางเศรษฐกิจ ? ในคำอื่น ๆที่ทำให้สังคมค่าใช้จ่ายการส่งเสริมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ? การศึกษานี้มุ่งที่จะตอบคำถามนี้ โดยการจัดตั้งการเชื่อมโยงระหว่างค่าใช้จ่ายการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและสังคมในออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ และ วาดบทเรียนสำหรับการพัฒนาอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจอาเซียนตามที่พวกเขาปรารถนาที่จะเป็นประเทศพัฒนาแล้ว โดยใช้ข้อมูลจากปี 1980 ถึงปี 2555 เราปรับใช้ Cointegration และวิธีการแก้ไขข้อผิดพลาดสำหรับการสร้างระยะยาวความสัมพันธ์ระหว่างค่าใช้จ่ายทางสังคมและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เราดำเนินการการทดสอบความเป็นเหตุเป็นผล เกรนเจอร์สำหรับการทดสอบระยะสั้นทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร สำหรับออสเตรเลีย การเติบโตทางเศรษฐกิจ พบว่ามี 3 ปัจจัยหลัก การศึกษา สุขภาพ และสังคมรายจ่าย สำหรับนิวซีแลนด์ , สุขภาพ และค่าใช้จ่ายทางสังคม ได้ถูกพบเป็นหลักปัจจัยการเจริญเติบโต แต่ไม่มีความสัมพันธ์ระยะยาวสามารถจะจัดตั้งขึ้นระหว่างตัวแปรเมื่อเรารวมงบประมาณขาดดุลในแบบของเรา เกรนเจอร์ ( ทดสอบพบว่าวิธีหนึ่ง ( วิ่งจากการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจกับรายจ่ายด้านสุขภาพ และค่าใช้จ่ายทางสังคมการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในออสเตรเลีย ในกรณีของนิวซีแลนด์ บนมืออื่น ๆ , วิ่ง ( ?จากรายจ่ายการศึกษาเพื่อการเติบโตทางเศรษฐกิจ ด้านรายจ่าย รายจ่ายด้านการศึกษาการเติบโตทางเศรษฐกิจกับรายจ่ายด้านสุขภาพ และการศึกษา รายจ่ายเพื่อชดเชยการขาดดุลงบประมาณ สวัสดิการค่าใช้จ่ายยังเกรนเจอร์ก่อให้เกิดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ผลการวิจัยบ่งชี้ว่า ค่าใช้จ่ายทางสังคมการส่งเสริมการเติบโตในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ อย่างรวดเร็ว การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ เช่น สิงคโปร์และมาเลเซีย ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้บรรลุการพัฒนาประเทศสถานะในปี 2020 และมักจะไม่จัดสรรงบประมาณส่วนใหญ่ของสังคมควร adopt " ใจกว้าง " สังคมนโยบายเพื่อการพัฒนาที่สมดุล