Although the armed individuals numb

Although the armed individuals numbered not more than twenty, Suimei nevertheless felt that this was quite a substantial force already.
The sheer number of guards that had been hired was a testament to the dangers of this world.
Not only was the level of civilization in this world considerably low, but many dangers were also present that were not to be found in his own world. In this world, without suitable martial force, travel between cities and kingdoms would already be all but impassable; transportation methods from back home such as airplanes and rail were, of course, an impossibility.
Traveling between cities consisted of following the large, paved road. Street lights did not exist, and even finding a water source or lodgings required a good amount of effort.
As Suimei considered the circumstances, he came to realize just how convenient life had really been back in his own world.
Debating the relative conveniences and inconveniences of the two worlds with himself, Suimei finally arrived, and made his way toward a particular man who was dressed like a merchant.
From the description he’d been given at the guild when accepting the request, this appeared to be the man who had given the commission to the Twilight Pavilion.
“Can I help you?”
“I’m Yakagi Suimei, from the adventurer’s guild. I’m here to present myself as one of the escorts for this caravan.”
The man first met Suimei’s business-like introduction with a look of suspicion, his expression changing as he suddenly remembered something.
“Oh, how polite. I’m Galeo, the one who’s organized this caravan. You’re the Yakagi who knows restorative magic, I presume? Thank you for accepting this request. If any are injured along the way to Kurand, I’ll be relying on you.”
“No problem at all. It’s a pleasure to be working with you as well.”
Suimei took the outstretched hand in a handshake, signaling the end of their business meeting.
Suddenly, however, Galeo looked at Suimei with some confusion on his face.
“I’d heard Yakagi-san was a mage, but your clothing…”
“Oh, my clothes?”
“Mm-hmm. No matter how I look at it, I can’t see it as a mage’s clothing…”
So he’s confused about this too, huh?
“Haha. I’m not actually that fond of mage’s clothing, to be quite honest with you,” Suimei answered with an unfeigned smile.
Galeo again gave him an appraising look.
“Oh? Why’s that?”
“Let’s see, how do I put this… Mage clothing is so over-the-top, as if to rub how great we are in people’s faces. It’s totally putting on airs.”
This was indeed how Suimei truly felt after seeing the apparel of the mages of this world. These last few days, up until he’d managed to accept this commission, he’d often gone out for strolls on the town. He had thus seen more than a few magicians and staff members of the magician’s guild.
His impression at the time? How incredibly pompous.
Now, that wasn’t to say that all mages were thus attired, or even that clothing of this nature was inherently inappropriate. Nevertheless, for Suimei, new to this as he was, the mere thought of dressing in that manner filled him with embarrassment.
Additionally, Suimei had no particular desire to appear particularly mysterious, important, or superior.
Furthermore, the sight of their clothing brought to mind images of his own world, where he’d seen the ostentatious mage clothing of antiquity. Even if it meant creating unnecessary misunderstandings, he refused to look like that.
Finally, although his situation was indeed slightly special, the other magicians Suimei had met – his father and the Society head included – were similarly dressed in normal clothing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าบุคคลที่มีอาวุธที่มีตัวเลขไม่เกินยี่สิบ Suimei แต่รู้สึกว่า นี้คือแรงค่อนข้างมากอยู่แล้วจำนวนเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการว่าจ้างถูกพิสูจน์ถึงอันตรายของโลกนี้ไม่เพียงแต่ระดับของอารยธรรมในโลกนี้น้อยมาก แต่ก็มีอันตรายมากปัจจุบันที่พบในโลกของเขาเองไม่ ในโลกนี้ ไม่มีแรงต่อสู้ที่เหมาะสม การเดินทางระหว่างเมือง และก๊กแล้วจะทั้งหมดแต่ impassable วิธีการขนส่งจากบ้านเช่นเครื่องบินและรถไฟได้ แน่นอน ความเป็นไปได้เดินทางระหว่างเมืองประกอบ ด้วยถนนใหญ่ ลาดยางต่อไป ไฟถนนไม่มีอยู่ และแม้กระทั่งการหาแหล่งน้ำหรือที่พักจำเป็นต้องใช้เงินดีของความพยายามเป็น Suimei ถือว่าสถานการณ์ เขามาตระหนักถึงเพียงวิธีสะดวกชีวิตจริง ๆ ได้ย้อนกลับไปในโลกของเขาเองโต้วาทีสิ่งสัมพัทธ์และความไม่สะดวกของสองโลก ด้วยตัวเอง Suimei สุดถึง และทำไปเฉพาะคนที่แต่งตัวเหมือนผู้ขายจากคำอธิบายที่เขาได้รับในกิลด์การยอมรับการร้องขอ นี้ดูเหมือนจะ เป็นคนดีได้ให้ค่าคอมมิชชั่นกับศาลากลาง"ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร""ฉัน Yakagi Suimei จากกิลด์การผจญภัย ผมนี่จะนำเสนอตัวเองเป็นพี่เลี้ยงสำหรับคาราวานนี้"ของคนที่พบกันครั้งแรก Suimei ที่ชอบแนะนำแบบความสงสัย นิพจน์ของเขาเปลี่ยนเป็นเขาก็จดจำบางสิ่งบางอย่าง"โอ้ สุภาพวิธี ฉัน Galeo ผู้จัดคาราวานนี้ คุณ Yakagi ที่รู้วิเศษบูรณะ เข้าใจ ขอบคุณที่ยอมรับการร้องขอนี้ ถ้าใด ๆ ได้รับบาดเจ็บตามวิธีการ Kurand ฉันจะได้อาศัยคุณ""ไม่มีปัญหาเลย มันเป็นความสุขที่จะทำงานกับคุณเช่นกัน"Suimei เอามือใน handshake ส่งสัญญาณสิ้นสุดการประชุมธุรกิจทันใดนั้น อย่างไรก็ตาม Galeo มอง Suimei ด้วยความสับสนบางบนใบหน้าของเขา"ผมได้ยิน Yakagi ซังคือ mage แต่เสื้อผ้าของคุณ...""โอ้ เสื้อผ้าของฉัน? ""Mm-อืมม ไม่ว่าวิธีดูได้ ไม่เห็นมันเป็น mage เสื้อผ้า..."ดังนั้นเขาจะสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไป ฮะ"ฮาฮา ฉันไม่จริงที่รักของ mage เสื้อจะค่อนข้างซื่อสัตย์กับคุณ Suimei ตอบ ด้วยรอยยิ้มไม่เสแสร้งGaleo อีกครั้งให้เขามีลักษณะ appraising"โอ้ คือเหตุผลที่""ขอดู ใส่นี่... เสื้อผ้า Mage จึงเหนือชั้น เป็นถ้าจะถูวิธีการที่ดีที่เราอยู่ในใบหน้าของคนได้ มันคือทั้งหมดการวางมาด"นี้เป็นจริงอย่างไร Suimei อย่างแท้จริงรู้สึกว่าหลังจากเห็นเสื้อของผู้วิเศษของโลกนี้ ล่าสุดไม่กี่วันนี้ จนกระทั่งเขามีจัดการเพื่อรับค่าคอมมิชชั่นนี้ เขาได้มักจะหายไปออกสำหรับเดินเล่นในเมือง เขาจึงได้เห็นน้อยมายากลและพนักงานของสมาคมของนักมายากลความประทับใจของเขาในเวลา อย่างไม่น่าเชื่อว่า pompousตอนนี้ ที่ไม่ได้บอกว่า ผู้วิเศษทั้งหมดจึงถูกองค์ หรือแม้แต่ว่าเสื้อผ้าในลักษณะนี้ไม่เหมาะสมประมาณ อย่างไรก็ตาม สำหรับ Suimei ใหม่นี้ขณะที่เขา คิดเพียงการแต่งกายในลักษณะที่เต็มไปเขา ด้วยความลำบากใจนอกจากนี้ Suimei มีความปรารถนาไม่เฉพาะจะปรากฏเฉพาะลึกลับ สิ่งสำคัญ หรือเหนือกว่านอกจากนี้ เห็นเสื้อผ้าของตนนำไปใจภาพของโลกของเขาเอง ซึ่งเขาได้เห็นพระราชวังแห่งนี้ยัง mage เสื้อผ้าโบราณ แม้ว่ามันหมายถึง การสร้างความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็น เขาปฏิเสธที่จะเรียกดูในที่สุด แม้ว่าสถานการณ์ของเขาเป็นพิเศษจริงเล็กน้อย ได้พบ Suimei นักมายากลอื่น ๆ –พ่อและหัวหน้าสังคมรวม – ได้ในทำนองเดียวกันแต่งตัวเหมือนปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าบุคคลที่ติดอาวุธเลขไม่เกินยี่สิบ Suimei ยังคงรู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างแรงมากแล้ว.
จำนวนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ได้รับการว่าจ้างเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความอันตรายของโลกนี้ได้.
ไม่เพียง แต่เป็นระดับของอารยธรรมในครั้งนี้ โลกต่ำมาก แต่หลายคนก็มีความอันตรายในปัจจุบันที่ไม่ได้ที่จะพบได้ในโลกของตัวเอง ในโลกนี้ได้โดยไม่ต้องมีผลบังคับใช้การต่อสู้ที่เหมาะสมเดินทางระหว่างเมืองและราชอาณาจักรแล้วจะเป็นทั้งหมด แต่ไม่สามารถใช้ได้; วิธีการขนส่งจากที่บ้านหลังดังกล่าวเป็นเครื่องบินและรถไฟเป็นของหลักสูตรเป็นไปไม่ได้.
เดินทางระหว่างเมืองประกอบด้วยดังต่อไปนี้ขนาดใหญ่ถนนลาดยาง ไฟถนนไม่ได้อยู่และแม้กระทั่งการหาแหล่งน้ำหรือที่พักจำเป็นต้องใช้จำนวนเงินที่ดีของความพยายาม.
ในฐานะที่เป็น Suimei พิจารณาสถานการณ์ที่เขามาถึงตระหนักถึงเพียงวิธีชีวิตสะดวกสบายที่ได้รับมันกลับมาอยู่ในโลกของตัวเอง.
โต้วาทีสิ่งอำนวยความสะดวกของญาติและความไม่สะดวก ของโลกทั้งสองด้วยตัวเอง Suimei ที่สุดก็มาถึงและทำทางของเขาที่มีต่อคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับการแต่งตัวเหมือนผู้ประกอบการค้า.
จากคำอธิบายที่เขาต้องการได้รับการให้ที่กิลด์เมื่อรับคำขอนี้ดูเหมือนจะเป็นคนที่มี รับคณะกรรมการเพื่อทไวไลท์พาวิลเลี่ยน.
"ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร"
"ฉัน Yakagi Suimei จากสมาคมนักผจญภัยของ ฉันมาที่นี่จะนำเสนอตัวเองเป็นหนึ่งของพี่เลี้ยงสำหรับคาราวานนี้. "
คนที่ได้พบกับการเปิดตัวธุรกิจเหมือน Suimei กับรูปลักษณ์ของความสงสัยเป็นครั้งแรกการแสดงออกของเขาเปลี่ยนแปลงในขณะที่เขาก็จำได้บางสิ่งบางอย่าง.
" โอ้วิธีสุภาพ ฉัน Galeo เป็นผู้หนึ่งที่จัดคาราวาน คุณเป็นคนที่รู้ Yakagi มายากลบูรณะฉันเข้าใจ? ขอบคุณสำหรับการยอมรับคำขอนี้ ถ้ามีผู้ได้รับบาดเจ็บไปตามวิธีการ Kurand ผมจะพึ่งพาคุณ. "
" ไม่มีปัญหาที่ทุกคน มันเป็นความสุขที่จะได้ร่วมงานกับคุณเช่นกัน. "
Suimei เอามือยื่นออกในการจับมือกันส่งสัญญาณในตอนท้ายของการประชุมทางธุรกิจของพวกเขา.
ทันใดนั้น แต่ Galeo มองที่ Suimei กับความสับสนบางอย่างบนใบหน้าของเขา.
" ฉันได้ยิน Yakagi -san เป็นผู้วิเศษ แต่เสื้อผ้าของคุณ ... "
" โอ้เสื้อผ้าของฉัน? "
" อืมมมม ไม่ว่าผมจะมองไปที่มันฉันไม่สามารถเห็นมันเป็นเสื้อผ้าผู้วิเศษของ ... "
ดังนั้นเขาจึงเกิดความสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเกินไปฮะ?
" ฮ่าฮ่า ฉันไม่จริงที่รักของเสื้อผ้าของผู้วิเศษที่จะค่อนข้างซื่อสัตย์กับคุณ "Suimei ตอบด้วยรอยยิ้มที่ไม่เสแสร้ง.
Galeo อีกครั้งทำให้เขาดูประเมินราคา.
" โอ้? ทำไมเป็นอย่างนั้น? "
" ลองมาดูวิธีการทำผมใส่เสื้อผ้านี้ ... Mage จึงเป็นมากกว่าที่ด้านบนเช่นถ้าจะถูวิธีการที่ดีที่เราอยู่ในใบหน้าของผู้คน ก็ทั้งหมดวางบนมาด. "
นี้แน่นอนวิธี Suimei รู้สึกอย่างแท้จริงหลังจากที่ได้เห็นเครื่องแต่งกายของผู้วิเศษของโลกนี้ ไม่กี่วันที่ผ่านมาเหล่านี้เพิ่มขึ้นจนกว่าเขาจะมีการจัดการที่จะยอมรับคณะกรรมาธิการชุดนี้เขาต้องการมักจะออกไปสำหรับการเดินเล่นในเมือง เขาได้เห็นดังนั้นกว่าไม่กี่ผู้วิเศษและเจ้าหน้าที่ของสมาคมของนักมายากล.
ความประทับใจของเขาในเวลานี้? วิธีการอย่างไม่น่าเชื่อผึ่งผาย.
ตอนนี้ที่ไม่ได้ที่จะบอกว่าผู้วิเศษทุกคนแต่งกายจึงหรือแม้กระทั่งเสื้อผ้าในลักษณะนี้ที่ไม่เหมาะสมโดยเนื้อแท้ อย่างไรก็ดีในการ Suimei, ใหม่นี้ขณะที่เขากำลังคิดเพียงของการแต่งกายในลักษณะที่เขาเต็มไปด้วยความลำบากใจ.
นอกจากนี้ Suimei ไม่มีความปรารถนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะปรากฏลึกลับโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสำคัญหรือดีกว่า.
นอกจากสายตาของเสื้อผ้าของพวกเขามา ใจภาพของโลกของเขาเองที่เขาเคยเห็นเสื้อผ้า Mage โอ้อวดของสมัยโบราณ ถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงการสร้างความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็นเขาปฏิเสธที่จะมีลักษณะเช่นนั้น.
สุดท้ายแม้ว่าสถานการณ์ของเขาเป็นจริงพิเศษเล็กน้อยผู้วิเศษอื่น ๆ Suimei ได้พบ - พ่อและหัวของเขารวมถึงสังคม - อยู่ในเสื้อผ้าที่สวมใส่ปกติในทำนองเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าบุคคลติดอาวุธจำนวนไม่เกิน 20 คน suimei แต่รู้สึกว่ามันค่อนข้างแรงมากแล้วจํานวนยามที่ได้รับการว่าจ้างเป็นเครื่องยืนยันถึงอันตรายของโลกใบนี้ไม่เพียง แต่ระดับของอารยธรรมในโลกนี้มากน้อย แต่อันตรายมากที่ยังเป็นปัจจุบันที่ไม่พบในโลกของตัวเอง ในโลกนี้ ไม่มีพลังต่อสู้ที่เหมาะสม เดินทางระหว่างเมืองและอาณาจักรจะได้รับทั้งหมด แต่เป็นทางตัน ; วิธีการขนส่งจากที่บ้าน เช่น เครื่องบิน และรถไฟ คือ แน่นอน เป็นไปไม่ได้การเดินทางระหว่างเมืองประกอบด้วยถนนที่ปูขนาดใหญ่ . ไฟถนนไม่มีอยู่จริง และแม้กระทั่งการหาแหล่งน้ำหรือที่ต้องมีจำนวนเงินที่ดีของความพยายามเป็น suimei พิจารณาสถานการณ์ เขามาเพื่อทราบเพียงว่าชีวิตสะดวกสบายจริงๆกลับมาในโลกของตัวเองโต้วาทีความสะดวกญาติและความไม่สะดวกของโลกสองโลกกับตัวเอง suimei ในที่สุดก็มาถึง และทำทางของเขาที่มีต่อผู้ชาย โดยเฉพาะคนที่แต่งตัวเหมือนพ่อค้าจากรายละเอียดที่เขาได้รับในกิลด์เมื่อได้รับการร้องขอ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นคนที่ได้รับค่านายหน้าสนธยา Pavilion" ผมสามารถช่วยคุณ ? "" ผม yakagi suimei จากสมาคมของนักแสวงโชค ฉันมาที่นี่เพื่อแนะนำตัวเองเป็นหนึ่งในพี่เลี้ยงสำหรับกองคาราวานนี้ . "ผู้ชายที่เจอกันครั้งแรก suimei เป็นธุรกิจ เช่น การมีลักษณะของความสงสัย เปลี่ยนสีหน้าของเขาในขณะที่เขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้" โอ้ ช่างสุภาพ ผม galeo คนที่จัดคาราวานนี้ นาย yakagi ใครจะรู้วิเศษบูรณะสินะ ขอบคุณที่ทำตามคำขอนี้ได้ ถ้าได้รับบาดเจ็บตามวิธีการ kurand ฉันคงต้องพึ่งคุณ”" ไม่มีปัญหาอะไรเลย ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณเช่นกัน .suimei เอามือยื่นออกไปใน การจับมือ การสิ้นสุดของการประชุมทางธุรกิจทันที อย่างไรก็ตาม galeo มอง suimei กับความสับสนบนใบหน้าของเขา" ผมเคยได้ยิน yakagi ซาน เป็นนักเวทย์ แต่เสื้อผ้าของเธอ . . . "" โอ้ เสื้อผ้า "" อืม . . . ไม่ว่าจะมองยังไง ฉันก็ต้องเห็นมันเป็น mage เสื้อผ้า . . . . . . . "เขาสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเหรอ" ฮ่าๆๆ ผมไม่ได้ว่า รักเมจเสื้อผ้าจะค่อนข้างซื่อสัตย์กับคุณ " suimei ตอบด้วยรอยยิ้มที่ไม่เสแสร้ง .galeo อีกครั้งให้เขาประเมินดู" โอ้ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ? "" ดูซิ ฉันจะพูดยังไงดี . . . . . . . เมจ เสื้อผ้าเยอะมาก ถ้าจะทาอย่างไรดี เราอยู่ในใบหน้าของผู้คน มันเป็นเรื่องการวางท่า”นี้แน่นอนวิธี suimei อย่างแท้จริงรู้สึกหลังจากได้เห็นเสื้อผ้าของผู้วิเศษแห่งโลกนี้ 2-3 วัน จนกว่าเขาจะได้ยอมรับ คณะกรรมการนี้ เขาก็มักจะออกไปเดินเล่นในเมือง เขาจึงเห็นมากกว่าไม่กี่เวทย์ และเจ้าหน้าที่ของสมาคมของผู้วิเศษความประทับใจของเขาในเวลา แล้วอย่างผึ่งผาย .ตอนนี้ ที่ไม่ได้ที่จะกล่าวว่าทั้งหมดเป็นผู้วิเศษจึง เครื่องแต่งกาย หรือแม้แต่ว่า เสื้อผ้าของธรรมชาตินี้เป็นอย่างโดยเนื้อแท้ไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม สำหรับ suimei ใหม่นี้ เป็นเขา ความคิดเพียงการแต่งกายในลักษณะที่เต็มไปด้วยความขวยเขินนอกจากนี้ suimei ไม่มีความปรารถนาที่จะปรากฏโดยเฉพาะ ลึกลับ ที่สําคัญ หรือดีกว่านอกจากนี้ เห็นเสื้อผ้าของพวกเขานำความคิดภาพในโลกของเขาเอง ที่เขาเห็นโอ้อวด Mage เสื้อผ้าเก่า . แม้ว่ามันจะหมายถึงการสร้างความเข้าใจผิดโดยไม่จำเป็น เขาปฏิเสธที่จะมองแบบนั้นสุดท้าย ถึงแม้ว่าสถานการณ์ของเขาแน่นอนพิเศษเล็กน้อย ผู้วิเศษอื่น ๆ suimei เจอ–พ่อและสังคมรวมอยู่ในหัว และในชุดเสื้อผ้าปกติ