It began with a digest soday by the

It began with a digest so
day by the day it was sing&go
Though it wasn’t something I had wanted
it soon became more than a crush

I was able to laugh so easily back then, face drenched in tears
though I had always hid from my heart how scary it was to lose someone
You fluttered down from the winter sky
My heart danced when we huddled closed together
Didn’t you tell me you would be my side forever?

Delete my overflowing memories
I remembered the December I was with you
because of the powdery snow,
my melting memories painful
If I pause for a moment
the winter wind smells sweet
It may be only fleetingly but I miss you
December

Though I might take some damage
with out being down
I’ll change and take a chance
Let this beating heart never disappear, I’ll accept it or I am lost

Without warmth, again I shiver from the cold
I don’t feel as if I can believe in the boy I once loved

You disappear into the winter sky
When I face you tears spill down by cheeks
Even if I chase after my ideals It’s like a show

Delete my overflowing memories
I remembered the December I was with you
because of the powdery snow,
my melting memories painful
If I pause for a moment
the winter wind smells sweet
It may be only fleetingly but I miss you
December

The fact that we met, It’s a miracle
A sigh that seems to let go of destiny

I remembered the December I was with you
because of the powdery snow,
my melting memories painful
If I pause for a moment
the winter wind smells sweet
It may be only fleetingly but I miss you
December

I remembered the December I was with you
because of the powdery snow,
my melting memories painful
If I pause for a moment
the winter wind smells sweet
It may be only fleetingly but I miss you
December

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มการแยกย่อยเพื่อให้วันวันก็ร้องเพลงและไปแม้ว่ามันไม่ได้สิ่งที่อยากได้กลายเป็นเพิ่มเติมกว่าปิ๊ผมสามารถหัวเราะจึงได้กลับมาแล้ว ใบหน้าเปียกโชกในน้ำตาแม้ว่า ฉันมีเสมอซ่อนจากหัวใจของฉันกลัวว่ามันเป็นการสูญเสียคนคุณ fluttered ลงจากท้องฟ้าฤดูหนาวหัวใจของฉันเต้นเมื่อเราเบียดปิดกันไม่ได้คุณบอกคุณจะอยู่ข้างฉันตลอดไปลบความทรงจำล้นผมจำได้ธันวาคมผมกับคุณเนื่องจากหิมะแป้งเจ็บปวดความทรงจำของฉันละลายถ้าผมหยุดชั่วครู่ลมหนาวมีกลิ่นหวานมันอาจจะเพียงพลาง ๆ แต่คิดถึงธันวาคมแม้ว่า ฉันอาจมีความเสียหายบางอย่างมีมาลงฉันจะเปลี่ยน และถือโอกาสให้หัวใจนี้ไม่เคยหายไป ฉันจะยอมรับมัน หรือฉันหายไปไม่ มีความอบอุ่น อีกผมสั่นจากความเย็นฉันไม่รู้สึกว่าผมสามารถเชื่อในเด็กรักครั้งเดียวคุณหายไปในท้องฟ้าฤดูหนาวเมื่อฉันหน้าคุณ น้ำตาทะลักลง โดยแก้มแม้ว่าผมไล่หลังจากอุดมคติของฉัน มันเป็นเหมือนการแสดงลบความทรงจำล้นผมจำได้ธันวาคมผมกับคุณเนื่องจากหิมะแป้งเจ็บปวดความทรงจำของฉันละลายถ้าผมหยุดชั่วครู่ลมหนาวมีกลิ่นหวานมันอาจจะเพียงพลาง ๆ แต่คิดถึงธันวาคมความจริงที่ว่าเราพบกัน นี่คือปาฏิหาริย์ถอนหายใจที่ดูเหมือนจะปล่อยให้ไปของโชคชะตาผมจำได้ธันวาคมผมกับคุณเนื่องจากหิมะแป้งเจ็บปวดความทรงจำของฉันละลายถ้าผมหยุดชั่วครู่ลมหนาวมีกลิ่นหวานมันอาจจะเพียงพลาง ๆ แต่คิดถึงธันวาคมผมจำได้ธันวาคมผมกับคุณเนื่องจากหิมะแป้งเจ็บปวดความทรงจำของฉันละลายถ้าผมหยุดชั่วครู่ลมหนาวมีกลิ่นหวานมันอาจจะเพียงพลาง ๆ แต่คิดถึงธันวาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเริ่มต้นด้วยการแยกย่อยดังนั้น
ในแต่ละวันมันก็ร้องเพลงและไป
แม้ว่ามันจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากได้
มันก็กลายเป็นมากกว่านึกฉันก็สามารถที่จะหัวเราะได้อย่างง่ายดายกลับมาแล้วใบหน้าชุ่มน้ำตาแม้ว่าฉันได้ซ่อนตัวอยู่เสมอจากฉัน หัวใจวิธีที่น่ากลัวก็คือการสูญเสียคนที่คุณร่วงลงมาจากท้องฟ้าฤดูหนาวหัวใจของฉันเต้นเมื่อเรา huddled ร่วมกันปิดคุณไม่บอกฉันว่าคุณจะอยู่เคียงข้างฉันตลอดไป? ลบความทรงจำของฉันล้นผมจำธันวาคมผมก็อยู่กับคุณเพราะ หิมะแป้งทรงจำที่เจ็บปวดของฉันละลายถ้าผมหยุดสำหรับช่วงเวลาที่ลมหนาวกลิ่นหวานมันอาจจะเป็นเพียงประเดี๋ยวเดียว แต่ฉันคิดถึงคุณธันวาคมแม้ว่าฉันอาจได้รับความเสียหายบางส่วนที่มีออกมาถูกลงฉันจะเปลี่ยนแปลงและได้รับโอกาสให้เต้นนี้ หัวใจไม่เคยหายไปฉันจะยอมรับมันหรือฉันหายไปโดยไม่มีความอบอุ่นอีกครั้งฉันสั่นจากเย็นผมไม่รู้สึกว่าฉันจะเชื่อในเด็กที่ฉันเคยรักคุณหายไปในท้องฟ้าฤดูหนาวเมื่อฉันต้องเผชิญกับคุณน้ำตารั่วไหล ลงแก้มแม้ว่าผมจะไล่ตามอุดมคติของฉันมันเหมือนการแสดงลบความทรงจำล้นของฉันผมจำธันวาคมผมก็อยู่กับคุณเพราะหิมะแป้ง, ความทรงจำที่ละลายของฉันเจ็บปวดถ้าผมหยุดสำหรับช่วงเวลาที่ลมหนาวกลิ่นหวานมันอาจจะเป็น เพียงประเดี๋ยวเดียว แต่ฉันคิดถึงคุณธันวาคมความจริงที่ว่าเราได้พบมันเป็นความมหัศจรรย์ถอนหายใจที่ดูเหมือนว่าจะปล่อยให้ไปของโชคชะตาผมจำธันวาคมผมก็อยู่กับคุณเพราะหิมะแป้ง, ความทรงจำที่ละลายของฉันเจ็บปวดถ้าผมหยุดสักครู่ลมฤดูหนาวมีกลิ่นหอมหวานมันอาจจะเป็นเพียงประเดี๋ยวเดียว แต่ฉันคิดถึงคุณธันวาคมผมจำธันวาคมผมก็อยู่กับคุณเพราะหิมะแป้ง, ความทรงจำที่ละลายของฉันเจ็บปวดถ้าผมหยุดสำหรับช่วงเวลาที่ลมหนาวกลิ่นหวานมันอาจจะเป็นเพียงประเดี๋ยวเดียว แต่ฉัน คิดถึงคุณธันวาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเริ่มต้นด้วยการย่อย ดังนั้นวันต่อวันมันร้องเพลงและไปแม้ว่ามันจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการไม่นานมันก็มากกว่าบี้ฉันสามารถหัวเราะได้ง่ายๆ ตอนนั้น ใบหน้าชุ่มไปด้วยน้ำตาแม้ว่าฉันมักจะปิดบังหัวใจของฉันว่ามันน่ากลัวที่จะสูญเสียใครบางคนคุณหวั่นไหวลงมาจากท้องฟ้าฤดูหนาวหัวใจของฉันเต้นเมื่อเรา huddled ปิดด้วยกันคุณไม่บอกฉันว่าคุณจะอยู่กับผมตลอดไป ?ลบความทรงจำที่เอ่อล้นของฉันผมนึกถึงวันที่ผมกับคุณเพราะหิมะผง ,ความทรงจำที่เจ็บปวดของฉันละลายถ้าฉันหยุดสักครู่ฤดูหนาวลมกลิ่นหวานมันอาจเป็นเพียงไร้จีรัง แต่ผมคิดถึงคุณธันวาคมแม้ว่าฉันอาจจะใช้เวลาบางส่วนเสียหายกับการลงฉันจะเปลี่ยนและใช้โอกาสปล่อยให้หัวใจเต้นไม่หาย ผมจะยอมรับมันหรือฉันหายไปขาดความอบอุ่น อีกครั้งผมสั่นจากความหนาวฉันไม่รู้สึกเหมือนฉันสามารถเชื่อในเด็กที่ผมเคยรักคุณหายไปในท้องฟ้าฤดูหนาวเมื่อฉันมองไปที่เธอ น้ำตาทะลักลงมาตามแก้มถ้าฉันตามอุดมการณ์ของผมมันชอบโชว์ลบความทรงจำที่เอ่อล้นของฉันผมนึกถึงวันที่ผมกับคุณเพราะหิมะผง ,ความทรงจำที่เจ็บปวดของฉันละลายถ้าฉันหยุดสักครู่ฤดูหนาวลมกลิ่นหวานมันอาจเป็นเพียงไร้จีรัง แต่ผมคิดถึงคุณธันวาคมความจริงที่เราเจอกัน มันเป็นปาฏิหารย์ถอนหายใจดูเหมือนจะปล่อยให้ไปของโชคชะตาผมนึกถึงวันที่ผมกับคุณเพราะหิมะผง ,ความทรงจำที่เจ็บปวดของฉันละลายถ้าฉันหยุดสักครู่ฤดูหนาวลมกลิ่นหวานมันอาจเป็นเพียงไร้จีรัง แต่ผมคิดถึงคุณธันวาคมผมนึกถึงวันที่ผมกับคุณเพราะหิมะผง ,ความทรงจำที่เจ็บปวดของฉันละลายถ้าฉันหยุดสักครู่ฤดูหนาวลมกลิ่นหวานมันอาจเป็นเพียงไร้จีรัง แต่ผมคิดถึงคุณธันวาคม