The result on E. coli counts in res

The result on E. coli counts in response to dietary
treatments are shown in Table 4. E. coli counts in the crop
reduced significantly in all the butyrate treated diets and
antibiotic group compared to control (Figure 1). However,
in small intestine and caecum, 0.2% butyrate failed to
produce the same effect. The E. coli counts were
significantly lower in small intestine and caecum in both the antibiotic and butyrate (0.4 or 0.6%) diet compared to either
control or 0.2% butyrate. Though no difference in villus
length was found between control and antibiotic fed group,
crypt depth was reduced in the antibiotic fed group
compared to control (Table 4). The villi length and crypth
depth in duodenum increased significantly in all the
butyrate treated diets irrespective of the levels tested. No
difference on the above parameters could be noticed due to
the concentrations of butyrate (0.2-0.6%) in the diet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนผลลัพธ์ใน E. coli ในอาหารสำหรับผู้การรักษาแสดงในตาราง 4 E. coli นับในพืชผลลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอาหาร butyrate ที่รับการรักษา และยาปฏิชีวนะกลุ่มที่เปรียบเทียบกับตัวควบคุม (รูปที่ 1) อย่างไรก็ตามในลำไส้เล็กและ caecum, butyrate 0.2% ล้มเหลวในการผลิตผลเดียวกัน จำนวน E. coli ได้อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในลำไส้เล็กและ caecum ในทั้งยาปฏิชีวนะและ butyrate (0.4 หรือ 0.6%) อาหารเปรียบเทียบกับอย่างใดอย่างหนึ่งbutyrate ควบคุมหรือ 0.2% แม้ว่าไม่มีความแตกต่างใน villusความยาวพบระหว่างตัวควบคุมและยาปฏิชีวนะกลุ่มเลี้ยงดูความลึก crypt ได้ลดยาปฏิชีวนะเลี้ยงกลุ่มเมื่อเทียบกับตัวควบคุม (ตาราง 4) ความยาวของ villi และ crypthความลึกใน duodenum เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการbutyrate รับอาหารโดยไม่คำนึงถึงระดับการทดสอบ ไม่ใช่อาจจะสังเกตเห็นความแตกต่างในพารามิเตอร์ข้างเนื่องความเข้มข้นของ butyrate (0.2-0.6%) ในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลในการนับเชื้อ E. coli
ในการตอบสนองต่ออาหารการรักษาจะแสดงในตารางที่4 นับเชื้อ E. coli
ในการเพาะปลูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอาหารที่ได้รับการรักษาbutyrate
และกลุ่มยาปฏิชีวนะเมื่อเทียบกับการควบคุม(รูปที่ 1) อย่างไรก็ตามในลำไส้เล็กและ caecum, butyrate 0.2% ล้มเหลวในการสร้างผลเช่นเดียวกัน อีโคไลนับได้อย่างมีนัยสำคัญลดลงในลำไส้เล็กและ caecum ทั้งยาปฏิชีวนะและ butyrate (0.4 หรือ 0.6%) เมื่อเทียบกับอาหารทั้งควบคุมหรือ0.2% butyrate แม้ว่าความแตกต่างใน villus ไม่มีความยาวถูกพบระหว่างการควบคุมและกลุ่มอาหารยาปฏิชีวนะลึกใต้ดินลดลงในกลุ่มที่กินยาปฏิชีวนะเมื่อเทียบกับการควบคุม(ตารางที่ 4) ความยาว villi และ crypth ลึกในลำไส้เล็กส่วนต้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในทุกbutyrate อาหารได้รับการรักษาโดยไม่คำนึงถึงระดับที่ผ่านการทดสอบ ไม่มีความแตกต่างในตัวแปรข้างต้นอาจจะสังเกตเห็นเนื่องจากความเข้มข้นของbutyrate (0.2-0.6%) ในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลใน E . coli นับในการตอบสนองการรักษาอาหาร
แสดงในตารางที่ 4 E . coli นับในพืช
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในทุกบิวถือว่าอาหารและ
ยาปฏิชีวนะกลุ่มเมื่อเทียบกับการควบคุม ( รูปที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม ,
ในลําไส้เล็กและใน 0.2% บิวล้มเหลว
ผลิตผลเดียวกัน E . coli )
.ลดลงในลำไส้เล็ก และลูกทั้งในการใช้ยาปฏิชีวนะและบิว ( 0.4 หรือ 0.6% ) อาหารเมื่อเทียบกับทั้ง
ควบคุม หรือ 0.2% บิว . แม้ว่าความแตกต่างในความยาววิลลัส
พบระหว่างการควบคุมและการป้อนกลุ่ม
ความลึกใต้ดินลดลงในกลุ่มยาปฏิชีวนะที่ได้รับ
เมื่อเทียบกับการควบคุม ( ตารางที่ 4 ) มีความยาวและ crypth
วิลไลความลึกในลำไส้เล็กส่วนต้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในทุก
บิวถือว่าอาหารโดยไม่คำนึงถึงระดับทดสอบ ไม่มีความแตกต่างในค่า


ข้างบน จะสังเกตได้จากความเข้มข้นของบิว ( 0.2-0.6 % ) ในอาหาร