Many solutions have been proposed t

Many solutions have been proposed to limit animal density. For example, hunting and defensive interventions,such as fences and animal displacement are all common interventions to reduce wildlife damage to crops.
Although protective measures are common, hunting has the greatest impact. In fact, a national law (157/92) has been passed to regulate the activity of wildlife hunting; this has been transposed into Tuscan regional law 3/94.
The agro-forestry land hosting the fauna is intended for a variable portion (20-30%) of agro-forestry-pastoral territory (AFPT) to wildlife protection (article 10, paragraph 3) with a prohibition and abatement for hunting purposes, and up to a maximum of 15% of the regional AFPT (art. 10, para 6) for private management of hunting.
On the remaining land,the Regions promote forms of management programmed for hunting in accordance with article 14.
Particular attention in the regional law of Tuscany regulatory changes is given to limiting the damage to agricultural crops,through a series of measures encouraging management of wild ungulate populations, starting with the possibility of hunting at touristic farms, up to the adoption of special programs of control of populations in the areas where hunting is permitted and in those where it is prohibited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายโซลูชั่นได้รับการเสนอเพื่อจำกัดความหนาแน่นของสัตว์ เช่น ล่าสัตว์ และป้องกันการแทรกแซง เช่นรั้วและแทนที่สัตว์จะแทรกแซงทั่วไปทั้งหมดเพื่อลดความเสียหายสัตว์ป่าพืชถึงแม้ว่ามาตรการป้องกันทั่วไป การล่าสัตว์มีผลกระทบมากที่สุด ในความเป็นจริง ออกกฎหมาย (157/92) ได้ถูกส่งผ่านในการควบคุมกิจกรรมของสัตว์ป่าล่าสัตว์ นี้ได้รับแบบสลับแกนในทัสกฎหมายระดับภูมิภาค 3/94 ที่ดินป่าไม้เกษตรโฮสติ้งสัตว์มีไว้สำหรับส่วนตัวแปร (20-30%) ของดินแดนเกษตรป่าไม้อภิบาล (AFPT) เพื่อป้องกันสัตว์ป่า (บทความ 10 ย่อหน้า 3) มีข้อห้ามในการลดหย่อน สำหรับวัตถุประสงค์ในการล่าสัตว์ และสูงสุดถึง 15% ของ AFPT ภูมิภาค (art. 10 พารา 6) สำหรับการจัดการส่วนตัวของการล่าสัตว์ บนที่ดินที่เหลือ ในภูมิภาคส่งเสริมรูปแบบของการจัดการโปรแกรมสำหรับล่าสัตว์ตามข้อ 14 ความสนใจเฉพาะในกฎหมายระดับภูมิภาคของแคว้นทัสกานีปรับเปลี่ยนกฎระเบียบให้กับการจำกัดความเสียหายพืชผลทางการเกษตร ผ่านชุดของมาตรการส่งเสริมการจัดการประชากร ungulate ป่า เริ่มต้น ด้วยความเป็นไปได้ของการล่าสัตว์ในฟาร์มที่ท่องเที่ยว จนถึงการนำโปรแกรมพิเศษของการควบคุมของกลุ่มประชากรในพื้นที่ที่อนุญาตให้ล่าสัตว์ และในบรรดาที่ห้าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแก้ปัญหาที่หลายคนได้รับการเสนอชื่อเพื่อ จำกัด ความหนาแน่นของสัตว์ ยกตัวอย่างเช่นการล่าสัตว์และการป้องกันการแทรกแซงเช่นรั้วและการกำจัดสัตว์ที่มีอยู่ทั้งหมดแทรกแซงร่วมกันเพื่อลดความเสียหายให้กับพืชสัตว์ป่า.
แม้ว่ามาตรการป้องกันร่วมกันล่าสัตว์มีผลกระทบมากที่สุด ในความเป็นจริงกฎหมายแห่งชาติ (157/92) ได้รับการส่งผ่านไปยังควบคุมการทำงานของการล่าสัตว์ป่า; นี้ได้รับการขนย้ายเป็นกฎหมายระดับภูมิภาค Tuscan 3/94.
ที่ดินเกษตรป่าไม้สัตว์โฮสติ้งที่มีไว้สำหรับส่วนตัวแปร (20-30%) ของเกษตรอภิบาลดินแดน (AFPT) เพื่อสัตว์ป่าคุ้มครอง (มาตรา 10 วรรค 3) มีข้อห้ามและลดเพื่อวัตถุประสงค์ในการล่าสัตว์และสูงสุดถึง 15% ของภูมิภาค AFPT (ART. 10 วรรค 6) สำหรับการจัดการส่วนตัวของการล่าสัตว์.
บนที่ดินที่เหลือภูมิภาคส่งเสริมรูปแบบของการจัดการโปรแกรมสำหรับ การล่าสัตว์ตามมาตรา 14
ให้ความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎหมายระดับภูมิภาคของการเปลี่ยนแปลงกฎระเบียบทัสคานีจะได้รับการ จำกัด ความเสียหายให้กับพืชผลทางการเกษตรผ่านชุดของมาตรการส่งเสริมให้ผู้บริหารของประชากรที่มีกีบเท้าป่าที่เริ่มต้นด้วยความเป็นไปได้ของการล่าสัตว์ในฟาร์มการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น การยอมรับของโปรแกรมพิเศษของการควบคุมของประชากรในพื้นที่ที่อนุญาตให้ล่าสัตว์และในคนเหล่านั้นที่มันเป็นสิ่งต้องห้าม