Background and aimsThe water storag

Background and aims
The water storage properties of plant residues play an important role in the regulation of water retention and water transport in no-till agricultural soils. The objective of this work was to understand how the characteristics of crop residues determine their water absorption and retention properties.
Methods
A range of eleven undecomposed crop residues and maize stem residue of different particle sizes at three stages of decomposition were characterized regarding their physical and chemical features. Water immersion for varying periods of time was used to determine the kinetics of water absorption and the maximal water storage for each type of residue.
Results
The immersion time required to reach an equilibrium moisture content varied greatly according to the residue type, ranging from 6 to 30 h at 20 °C. The maximal water content ranged from 1.28 to 3.81 g H2O g−1 dry residue for undecomposed residues and increased with increasing decomposition. The proportions of cellulose, hemicellulose and lignin in the plant cell walls did not explain the water storage capacities. Differences in porosity, resulting from different tissue densities and the creation of pores during decomposition, were highly correlated with differences in water storage properties.
Conclusions
The tissue density of plant residues, which can be inferred from simple characteristics of residue mass and volume, is a relevant criterion for explaining the maximal water storage capacity of plant residues.
Keywords
Chemical composition Decomposition Mulch Moisture content Porosity

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาและมีจุดมุ่งหมายคุณสมบัติเก็บน้ำของสารตกค้างของพืชที่มีบทบาทสำคัญในการควบคุมของการกักเก็บน้ำและการขนส่งทางน้ำไม่มีการไถพรวนดินเกษตร
วัตถุประสงค์ของงานนี้คือการเข้าใจว่าลักษณะของเศษซากพืชตรวจสอบคุณสมบัติการดูดซึมน้ำและการเก็บรักษาของพวกเขา.
วิธีช่วงสิบเอ็ดสลายตัวเศษซากพืชและกากลำต้นข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่มีขนาดอนุภาคที่แตกต่างกันในสามขั้นตอนของการสลายตัวที่มีลักษณะเกี่ยวกับทางกายภาพและเคมีของพวกเขา
คุณลักษณะเด่น. การแช่น้ำเป็นระยะเวลาที่แตกต่างของเวลาที่ถูกใช้ในการกำหนดจลนพลศาสตร์ของการดูดซึมน้ำและเก็บน้ำสูงสุดสำหรับแต่ละชนิดของสารตกค้าง.
ผลเวลาแช่ที่จำเป็นต้องใช้ในการเข้าถึงความชุ่มชื้นสมดุลเนื้อหาที่แตกต่างกันอย่างมากตามประเภทตกค้างตั้งแต่ 6 ถึง 30 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส
ปริมาณน้ำสูงสุดอยู่ในช่วง 1.28-3.81 กรัม H2O-1 กรัมสารตกค้างแห้งตกค้างสลายตัวและเพิ่มขึ้นด้วยการสลายตัวที่เพิ่มขึ้น สัดส่วนของเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและลิกนินในผนังเซลล์พืชที่ไม่ได้อธิบายความจุเก็บกักน้ำ ความแตกต่างในความพรุนเป็นผลมาจากความหนาแน่นของเนื้อเยื่อที่แตกต่างกันและการสร้างของรูขุมขนในช่วงการสลายตัวที่มีความสัมพันธ์อย่างมากกับความแตกต่างในคุณสมบัติเก็บน้ำ.
สรุปความหนาแน่นของเนื้อเยื่อของพืชตกค้างซึ่งสามารถสรุปจากลักษณะที่เรียบง่ายของมวลสารตกค้างและปริมาณเป็น
เกณฑ์ที่เกี่ยวข้องสำหรับการอธิบายความจุน้ำสูงสุดของพืชตกค้าง.
คำองค์ประกอบทางเคมีสลายตัวมัความชื้นพรุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์
น้ำเก็บสมบัติของเศษพืช มีบทบาทสำคัญในการควบคุมน้ำ การเก็บรักษา และการขนส่งทางน้ำในจนดินเกษตร วัตถุประสงค์ของงานนี้คือการเข้าใจลักษณะของเศษพืช ศึกษาการดูดซึมน้ำของพวกเขาและการเก็บรักษาคุณสมบัติ วิธี

ช่วง 11 undecomposed พืชตกค้าง และข้าวโพดกากต้นของขนาดอนุภาคที่แตกต่างกันสามขั้นตอนของการย่อยสลาย มีลักษณะที่เกี่ยวกับคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของพวกเขา น้ำที่แช่ สำหรับระยะเวลาศึกษาจลนพลศาสตร์ของการดูดซึมน้ำและเก็บน้ำสูงสุดสำหรับแต่ละชนิดของผล

กากการแช่เวลาที่ใช้ในการเข้าถึงสมดุลความชื้นที่แตกต่างกันอย่างมากตามประเภทกากตั้งแต่ 6 ถึง 30 H ที่ 20 องศา ปริมาณน้ำสูงสุดที่ 1.28 ถึง 3.81 กรัม วิตามินเอจาก H2O G − 1 แห้งเศษตกค้าง undecomposed เพิ่มขึ้นและการสลายตัว สัดส่วนของเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและลิกนินในผนังเซลล์พืชไม่ได้อธิบายเก็บน้ำความจุ . ความแตกต่างในรูพรุนที่เกิดจากความหนาแน่นที่แตกต่างกันและการสร้างเนื้อเยื่อของรูขุมขนในระหว่างการสลายตัว , มีความสัมพันธ์กับความแตกต่างในคุณสมบัติเก็บน้ำ
.
สรุปเนื้อเยื่อความหนาแน่นของเศษพืชซึ่งสามารถบอกได้จากลักษณะง่ายๆของมวลและปริมาณตกค้างเป็นเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องเพื่ออธิบายเก็บน้ำความจุสูงสุดของเศษซากพืช .
,
องค์ประกอบทางเคมีการ mulch ความชื้น ความพรุน